Wszystkie otrzymane zgłoszenia podejrzeń osoby popełniającej przestępstwo są sprawdzane. Jeżeli zgodnie z jego wynikami dane nie zostaną potwierdzone, wydawana jest decyzja, w której wnioskodawcy odmawia się wszczęcia postępowania. Oprócz tego prawo nakazuje rozważyć kwestię rozpoczęcia postępowania w sprawie świadomie fałszywego wypowiedzenia. 
Pilność problemu
Jak pokazuje analiza przyjętych decyzji, które odmawiają wszczęcia postępowania w sprawie danych, które nie zostały potwierdzone, ale zawierały szczegółowe informacje o osobach zaangażowanych w nielegalne działania, śledczy i przesłuchujący zwykle ograniczają się do faktu, że skarżący nie wyrażają zamiaru. Jest to jednak tylko jeden z obowiązkowych znaków charakteryzujących celowo fałszywe wypowiedzenie. Kodeks karny Federacji Rosyjskiej stanowi odrębny skład, zawierający wszystkie elementy przestępstwa. Rozważ je.
Część obiektywna
Wyróżnia się w nim cechy obowiązkowe. Przede wszystkim jest to przedmiot, który oczywiście ma na celu fałszywe wypowiedzenie. Kodeks karny Federacji Rosyjskiej, ponieważ określa procedurę rozpatrywania i rozstrzygania zarzutów niezgodnych z prawem czynów ustanowionych przez prawo. W kompozycji znajduje się również dodatkowy przedmiot. Są to prawa i interesy osób, wobec których doszło do świadomego fałszywego wypowiedzenia. Kodeks karny określa skład tego aktu jako formalny.
Kiedy czyn uznaje się za zakończony?
Są na to dwa punkty widzenia. Według niektórych prawników celowo fałszywe wypowiedzenie uważa się za zakończone od momentu otrzymania wniosku przez władze prowadzące dochodzenie. Bezpośrednia znajomość treści niezgodnych z rzeczywistością odbywa się już poza kompozycją. Preferowana wydaje się inna opinia. Zgodnie z nim celowo fałszywe wypowiedzenie uważa się za zakończone od momentu bezpośredniego zapoznania urzędnika z niedokładnymi informacjami. Niemniej jednak nie ma potrzeby obowiązkowego wszczynania postępowania na podstawie wniosku, który nie odpowiada rzeczywistości, przyjęcia innych środków proceduralnych lub kontroli. 
Warunki uznania
Celowo fałszywe potępienie przestępstwa może już dotyczyć zarówno zakończonych działań, jak i osób przygotowujących się. Ponadto w tym drugim przypadku odpowiedzialność karna jest przewidziana tylko wtedy, gdy same środki przygotowawcze są bezpośrednio uznawane za podlegające karze. Nie zawsze świadomie fałszywe wypowiedzenie jest niezgodnym z prawem oskarżeniem konkretnego podmiotu. Może odnosić się do obywateli (lub jednej osoby), którzy rzekomo popełnili niezgodne z prawem działania (nazwiska, znaki, itp.) Lub po prostu wspominają o fakcie domniemanego zdarzenia. Świadome fałszywe wypowiedzenie może przybrać formę takich aktywnych działań, jak oświadczenie pisemne lub ustne. W tym przypadku skład obejmuje działania polegające na późniejszym bezprawnym pociągnięciu do odpowiedzialności określonego podmiotu, a także wprowadzających w błąd funkcjonariuszy policji w związku z zadeklarowanym faktem. W pierwszym przypadku istnieje oczywiście wyższy poziom zagrożenia społecznego. 
Adresat
Celowo fałszywe wypowiedzenie przestępstwa jest wysyłane do struktury uprawnionej do podejmowania decyzji o wszczęciu postępowania. Jest to ciało dochodzenia lub dochodzenia. Prokuratura może również działać jako adresat, mimo że zgodnie z ustawą federalną nr 87 niezależne rozstrzyganie zarzutów dotyczących działań niezgodnych z prawem nie należy już do ich kompetencji. Zgodnie z art. 15 Kodeksu postępowania karnego sąd nie jest uważany za organ, do którego kompetencji należy postępowanie karne.Jednak sąd pokoju może działać jako adresat, ponieważ zgodnie z materiałami oskarżenia prywatnego cytowanymi w części 2 artykułu 20 CPC zarzuty dotyczące czynów niezgodnych z prawem są uwzględniane bezpośrednio w nim. Opinia, że informacje mogą być przesyłane do innych organów państwowych, w tym organów nadzorczych, które są upoważnione do przekazywania informacji o przygotowanych, przeprowadzonych lub popełnianych nielegalnych działaniach urzędnikom, których kompetencje obejmują przeprowadzenie odpowiednich środków proceduralnych, jest uważana za kontrowersyjną. 
Ważna uwaga
Gdy wniosek osoby jest przekazywany do uprawnionego organu kontrola przed dochodzeniem, to w rozumieniu przepisów art 140 Kodeksu postępowania karnego nie może sam w sobie stanowić powodu do wszczęcia postępowania. Wynika to z faktu, że należy go traktować jako komunikat o zbliżającym się lub popełnionym nielegalnym działaniu otrzymanym z innych źródeł. Zasada ta dotyczy także zarzutów niewłaściwego postępowania rozpowszechnianych w mediach. Celowo fałszywe wypowiedzenie to przesłanie informacji, które może bezpośrednio zainicjować proces weryfikacji, stanowić przyczynę rozpoczęcia produkcji.
Niedokładność informacji
Ta funkcja jest obowiązkowa w składzie. Istnieje opinia, że rozbieżność między przekazem rzeczywistości może dotyczyć nie tylko faktu niezgodnego z prawem działania lub może wiązać się z oskarżeniem podmiotu w działaniach, których nie popełnił, ale także ze stwierdzeniem, że doszło do poważniejszego przestępstwa niż znają organy ścigania. Jednak ten punkt widzenia jest wątpliwy, ponieważ kwestia ta dotyczy prawnej oceny wydarzeń. Oprócz tego kompozycja nie powstaje z niepoprawnymi kwalifikacjami prawnymi. Celowo fałszywe wypowiedzenie (art. 306) nie dotyczy fałszywych oświadczeń, w tym organów ścigania, o niewłaściwym postępowaniu administracyjnym, faktach niemoralnych czynów i innych przestępstw. 
Charakter leczenia
Osoba wysyłająca oświadczenie o rzekomej bezczynności lub podjętych działaniach nie może podnosić kwestii obowiązkowego wszczęcia postępowania. Obywatel może jedynie poprosić o ocenę prawną zachowania. W takich przypadkach nie ma wystarczających dowodów, aby uznać to oświadczenie za świadome fałszywe. Przede wszystkim nie można stwierdzić, że podmiot z pewnością dąży do rozpoczęcia produkcji. Po drugie, takie oświadczenia nie odpowiadają treścią zgłoszeniu aktu niezgodnego z prawem jako podstawa do wszczęcia postępowania. W takim przypadku zaleca się odnieść się do paragrafu 33 Instrukcji regulujących procedurę otrzymywania, rejestrowania i weryfikacji informacji o nielegalnych działaniach w systemie IC w prokuraturze. Zgodnie z postanowieniami paragrafu, apelacje wyrażające brak zgody na decyzje sędziów, kierowników jednostek śledczych, prokuratorów oraz, w związku z tym, powstaje pytanie o pociągnięcie tych podmiotów do odpowiedzialności poprzez wyrażenie założenia o ich prawdopodobnym popełnieniu przestępstw urzędowych, przy braku konkretne dane dotyczące nielegalnych działań / zaniechań nie wymagają weryfikacji na podstawie art. 144, 145 kodeksu postępowania karnego. Wynika z tego, że nie każde stwierdzenie, nawet jeśli jest nazwane informacją o działaniach niezgodnych z prawem, jest zasadniczo uznawane za takie. 
Wyłączenie odpowiedzialności
Pozostaje pytanie, czy wstępne powiadomienie osoby o konsekwencjach zgodnie z art. 2 stanowi obowiązkowe kryterium wszczęcia postępowania w sprawie świadomego fałszywego wypowiedzenia. 306. W opinii wielu ekspertów w przypadku braku takiego ostrzeżenia jednostka nie może zostać pociągnięta do odpowiedzialności. Wynika to z faktu, że procedura notyfikacyjna jest wyraźnie przewidziana przez prawo. W wielu przypadkach jest to właśnie powód odmowy wszczęcia postępowania w sprawie pism, które nie zostały potwierdzone. Jednak w analizie art.144 Kodeksu postępowania karnego, możemy dojść do wniosku, że procedura ostrzegania o odpowiedzialności za świadome fałszywe wypowiedzenie dotyczy tylko przypadków, w których obywatel otrzymuje ustne oświadczenie o działaniach niezgodnych z prawem przy wykonywaniu odpowiedniego protokołu.
Jednocześnie inne odwołania zawierające fałszywe informacje mogą być składane na piśmie, wysyłane pocztą lub przekazywane osobiście. Powyższe postanowienia Kodeksu nie mogą znieść zasady prawa karnego, zgodnie z którą nieznajomość prawa nie zwalnia z odpowiedzialności. Uważa się również, że Art. 306 obejmuje anonimowe doniesienia. Jednak w ust. 7 art. 141 ustanowiono wymóg, aby takie oświadczenia nie mogły stanowić powodu do wszczęcia postępowania. 
Inscenizacja
Pewna trudność dla pracowników uprawnionych jednostek powstaje w sytuacjach związanych z naśladowaniem domniemanych przestępstw. Następnie może nastąpić rozpoczęcie produkcji. Jednocześnie fałszywa wiadomość podmiotu, który wystawił wydarzenie, może być nieobecna. Jest to możliwe, gdy badacz lub przesłuchujący sami stwierdzili oznaki symulowanego aktu. W publikacjach prawnych zauważono, że tego rodzaju działania nie wchodzą w zakres art. 306. W tym względzie otrzymano od prawników sugestie dotyczące odpowiedniej zmiany przepisów.
Oczywiście fałszywe wypowiedzenie: ściągawka po stronie subiektywnej
Rozważana kompozycja zakłada obecność wyłącznie bezpośredniego zamiaru. Potwierdzają to praktyki sądowe. Na przykład w jednej z decyzji KN w sprawie przestępstw sił zbrojnych podkreślono, że przedmiot ten może zostać pociągnięty do odpowiedzialności na podstawie art. 306, jeżeli świadomie wiedział, że osoba, w stosunku do której wnioskuje o wszczęcie postępowania, jest niewinna. Dlatego czyn ten zostanie uznany za karalny, jeżeli niedokładność informacji zostanie z góry znana obywatelowi, który ją przekazuje. Jeśli obecność takiego zamiaru nie zostanie prześledzona na podstawie przypadku, wówczas corpus delicti będzie nieobecny.
