W art. 185 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej określa odpowiedzialność za działania niezgodne z prawem w zakresie emisji papierów wartościowych. Rozważmy dalej rodzaje kar ustanowione przez tę normę.
Art. 185 Kodeksu karnego: corpus delicti
Norma przewiduje karę za:
- Wprowadzanie celowo fałszywych informacji do prospektu emisyjnego.
- Umieszczenie akcji, w związku z którymi rejestracja stanowa nie została zatwierdzona. Wyjątkiem są przypadki, w których ta procedura nie jest przewidziana przez prawo.
- Potwierdzenie / zatwierdzenie prospektu emisyjnego / raportu, który zawiera oczywiście fałszywe informacje.
Art. 185 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej określa sankcje za te czyny, jeżeli w ich wyniku doszło do poważnych szkód dla państwa, organizacji lub osób fizycznych.
Odpowiedzialność
Określone w art. 185 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, skład ustawy obejmuje karę w postaci:
- Dobrze Jego wielkość wynosi 100-300 tysięcy rubli. Sprawca może zostać ukarany karą równą jego dochodowi / pensji przez 1-2 lata.
- Praca obowiązkowa - do 480 godzin.
- Praca korekcyjna - do 2 lat.
Okoliczności obciążające
Akty przewidziane w art. 1 ust 185 Kodeksu karnego, mogą być popełnione przez kilka podmiotów, wcześniej spiskujących ze sobą w sprawie nielegalnych działań, lub przez zorganizowaną grupę. W takich przypadkach kara wynosi:
- Grzywna w wysokości 100-500 tysięcy rubli. lub w wysokości dochodu / wynagrodzenia przez 1-3 lata.
- Praca przymusowa.
- Uwięzienie
Dwie ostatnie sankcje mogą trwać do trzech lat.
Art. 185 Kodeksu karnego (z komentarzami)
Definicja papierów wartościowych jest zawarta w normach 142-149 kc. Znaczenie specjalnych pojęć stosowanych w charakterystyce aktu, którego odpowiedzialność określa art. 185 Kodeksu karnego, wyjaśniono w przepisach branżowych. W szczególności w art. 2 Ustawa federalna nr 39 zawiera definicję emisji, emisji, lokowania, emitenta, właściciela papieru wartościowego. Praktyka sądowa na podstawie art. 185 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej wskazuje na potrzebę odniesienia się również do art. 19 określonego aktu normatywnego. Określa procedurę emisji i etapy, które w nią wchodzą.
Norma wyjaśnia między innymi etapy przyjęcia i zatwierdzenia decyzji w sprawie emisji i lokowania akcji, rejestracji państwowej itp. Art. 19 ustanawia również pewne zakazy. W szczególności nie wolno umieszczać papierów wartościowych, których emisja nie została zarejestrowana, chyba że prawo stanowi inaczej. Art. 22.1 ustanawia podmiot, który zatwierdza lub podpisuje prospekt emisyjny akcji osób prawnych. 
Niepoprawne informacje
Dane wprowadzone do prospektu, które nie odpowiadają rzeczywistości, mogą zniekształcać wszelkie informacje faktyczne, które należy uwzględnić, zgodnie z art. 22 Ustawa federalna nr 39. W szczególności zawiera informacje o podmiotach wchodzących w skład struktury zarządzania emitenta, rachunkach bankowych, rzeczoznawcy, biegłego rewidenta, doradcy finansowego i innych osób, które podpisały prospekt emisyjny. Wśród informacji faktycznych, które powinny zostać uwzględnione, znajdują się również dane dotyczące sytuacji finansowej i gospodarczej, a także czynników ryzyka.
Specyfika rejestracji państwowej
Emitent może rozpocząć lokowanie papierów wartościowych dopiero po przejściu procedury ustanowionej przez prawo, chyba że przepisy stanowią inaczej. Przepis ten jest zawarty w art. 24 Ustawa federalna nr 39. Naruszenie wymogu obowiązkowej rejestracji państwowej podlega komentowanemu artykułowi.
Uszkodzenia
Działa jako kluczowa cecha przestępstwa, którego odpowiedzialność określa 185. artykuł. Uwaga do normy wyjaśnia pojęcie poważnych szkód. W związku z tym uznaje się szkodę materialną, której kwota wynosi ponad 1 milion rubli.Szkody wynikające z działania niezgodnego z prawem mogą być spowodowane nie tylko przez nabywcę akcji, ale także przez tych, którzy z tego czy innego powodu nie mogli skorzystać z prawa do zakupu akcji generujących dochód, jeżeli było to przewidziane przepisami prawa lub decyzją emitenta. 
Subiektywna część
Może obejmować zarówno intencje pośrednie, jak i bezpośrednie. Ponadto bezpośrednie zniekształcenie informacji w prospekcie emisyjnym i inne działania przewidziane w komentowanej normie powinny być celowo niezgodne z prawem winy. Przedmiot danego aktu uważany jest za szczególny. W procesie ustalania sprawcy uprawnienia przyznane osobie są przekazywane emitentowi. Na przykład obowiązek zatwierdzenia prospektu spoczywa na zarządzie. Przepis ten ustanawia art. 22.1 ustawy federalnej nr 39. W związku z tym członkowie rady zostaną uznani za podmioty. Jednocześnie odpowiedzialność spoczywa na tych, którzy głosowali za zatwierdzeniem prospektu emisyjnego, który oczywiście miał dla nich fałszywe informacje, jeśli spowodowało to poważną szkodę. Kara może być również przypisana innym osobom, które nie są nawet pracownikami organizacji wydającej. Odpowiedzialność powstaje, jeżeli ich działania wywołały zakłócenia w procesie rejestracji emisji i lokowania papierów wartościowych, co z kolei spowodowało poważne szkody.