Pożyczona siła robocza ma miejsce, gdy obywatel zawiera umowę z prywatnym biurem personalnym, zgodnie z którą jego praca jest przekazywana pracodawcy „na wypożyczenie”, „do wynajęcia”. Zwykle z takim pracownikiem zawierana jest pilna umowa. To znacznie obniża bezpieczeństwo pracy. Umowa na czas określony może zostać rozwiązana w dowolnym momencie. Z jego warunków, między innymi, nie jest całkowicie jasne, kto będzie odpowiedzialny za reżim i warunki pracy, przestrzeganie zasad ochrony pracy i pobieranie opłat. Pożyczona praca oznacza gorsze warunki niż ci pracownicy, którzy pracują na stałe, niższe wynagrodzenie i brak gwarancji. 
Outstaffing
Jest to jedna z form wykorzystywania pożyczonej siły roboczej. Firma klienta przekazuje dostawcy część swojego personelu na określonych warunkach. Ten ostatni przyjmuje pracowników do państwa i przyjmuje zobowiązania do przestrzegania norm prawnych (podatkowych, pracy, kodeksów cywilnych, a także innych aktów prawnych związanych z sektorem produkcyjnym). Jednocześnie pracownicy udają się do dostawcy tylko formalnie. W kolejności przeniesienia są oni zwalniani z poprzedniego przedsiębiorstwa, ale faktycznie nadal wypełniają swoje obowiązki zawodowe w poprzednim miejscu. Krótko mówiąc, w tym przypadku istnieje wynajem personelu. Czasami dostawca wybiera pracowników do uruchomienia projektu i przygotowuje personel dla siebie jako stałych pracowników. W takim przypadku następuje leasing.
Schemat tłumaczenia
Przede wszystkim potrzeby klienta są identyfikowane, są określane, uwzględniane w umowie. Umowa outsourcingowa określa między innymi koszt, warunki świadczenia usług i ważność. Personel opuszcza miejsce pracy i wchodzi do personelu usługodawcy. Ten ostatni zapewnia pracownikom klienta zgodnie z umową. W rzeczywistości pracownicy wykonują pracę w nowym przedsiębiorstwie, podczas gdy dostawca prowadzi formalności i oblicza pensje.
Outsourcing
Ten proces polega na poszukiwaniu zasobów poza organizacją. Funkcje inne niż podstawowe (linie działalności, procesy) są przekazywane stronom trzecim na podstawie umowy. Te ostatnie posiadają odpowiednią wiedzę menedżerską lub techniczną oraz narzędzia w określonej dziedzinie. Na przykład może to być zarządzanie personelem, obliczanie i wypłata wynagrodzeń, odliczenia podatkowe.
Konfrontacja związków zawodowych
Aby przeprowadzić skuteczną walkę z tym zjawiskiem, konieczne są jasne i skoordynowane działania związków zawodowych. Stowarzyszenia zawodowe powinny prowadzić pracę wyjaśniającą, informacyjną wśród pracowników, wyjaśniać, czym jest praca warunkowa, jakie są jej konsekwencje. Oprócz tego konieczne jest prowadzenie działań mających na celu uwzględnienie postanowień w umowach, które chroniłyby personel przed osobami z zewnątrz i outsourcingiem. Regulacje należy między innymi poprzez przyjęcie ograniczeń w celu przyciągnięcia do pracy zarówno organizacji zewnętrznych, jak i ich pracowników, których wykonywanie jest możliwe przy obecnym personelu.
Gwarancje społeczne na wyższym poziomie powinny być uwzględnione w umowach dla osób, które zrezygnowały z powodu redukcji personelu. Korzystając z usług outsourcingu i outsourcingu, pracodawca zmniejsza liczbę pracowników, a następnie zwolnienia. Konieczne jest, aby takie manipulacje drogo kosztowały pracodawcę.Pojawienie się potrzeby wypłacenia znacznego odszkodowania pracownikom zwolnionym przez redukcję może być silnym argumentem przeciwko outsourcingowi i outsourcingowi. Niezbędnym warunkiem musi być zobowiązanie pracodawcy do jak najszybszego poinformowania związków zawodowych o planowanym zatrudnieniu w przedsiębiorstwie pożyczonej siły roboczej. 
Relacja trójstronna
Ich stosowanie prowadzi do wyparcia zasad i norm partnerstwa społecznego. Wraz z tym związki zawodowe i przedstawicielstwa są przenoszone na dalszy plan. Pożyczana siła robocza w Rosji nie pozwala pracownikom na organizowanie się w stowarzyszeniach zawodowych. Korzystając z narzędzi outsourcingu i outsourcingu, pracodawca dzieli personel jednego przedsiębiorstwa. System umów na czas określony jest powszechnie stosowany w innych krajach. Dzięki takim umowom pracownik po prostu staje przed wyborem pozostania w pracy lub w związku zawodowym. Niezależni pracownicy są dość skutecznym sposobem radzenia sobie ze związkami zawodowymi i strajkami. Tacy pracownicy zawsze mogą zastąpić strajkujących. W rezultacie protesty tracą sens.
Aspekt prawny
Duma Państwowa w kilku odczytach wprowadziła zmiany do istniejących ram regulacyjnych. Według wielu ekspertów poprawki te nie implikują bezpośrednio zakazu pracy najemnej. Ograniczają tylko intensywność jego użytkowania, a także zmieniają niektóre warunki. Na przykład pracownicy pochodzący z agencji HR nie mogą zajmować więcej niż 10% personelu. Zakaz pożyczonej siły roboczej jest ważny, jeśli główni pracownicy przedsiębiorstwa strajkują lub odmawiają legalnej kontynuacji działalności. Mogą to być na przykład przypadki niewypłacania wynagrodzeń. Zakaz pożyczonej siły roboczej dotyczy obiektów niebezpiecznych. Ważnym aspektem innowacji jest wyrównanie warunków pracy i wynagrodzenie dla pracowników stałych i niepracujących.
Prawo
Od dawna dyskutowany jest zakaz pożyczanej siły roboczej w kraju. Oczywiście najbardziej przeciwne jego stosowaniu są związki zawodowe. Ustawa o pracy najemnej została podpisana w 2014 r. Według wielu ekspertów ta okoliczność jest bardzo symboliczna. Faktem jest, że system gospodarczy znajduje się obecnie w stanie przejściowym. Wykorzystanie pracy warunkowej po opublikowaniu aktu normatywnego powinno odbywać się jaśniej i zdecydowanie.
Przepisy nie tylko definiują to zjawisko, ale wprowadzają specjalne środki, które uniemożliwiają pracodawcom unikanie podpisywania pełnoprawnych umów z freelancerami. Agencje, które będą szukać pracowników, będą musiały przejść akredytację państwową. Zgodnie z normami osoby prawne i przedsiębiorcy, którzy płacą podatki w sposób preferencyjny, nie mogą tworzyć takich struktur. Taka agencja nie powinna mieć kapitału czarterowego mniejszego niż 1 milion rubli; dyrektor musi koniecznie mieć wyższe wykształcenie. 
Geneza inicjatywy prawnej
Pierwsze kroki w celu ogłoszenia zasady ustanawiającej zakaz pracy warunkowej w Rosji podjęto w 2011 r. Z Komitetu Dumy Państwowej, szefa spraw związanych ze stosunkami produkcyjnymi i polityką społeczną, utworzono grupę roboczą. Została wezwana do przygotowania projektu ustawy dotyczącej zniesienia outstaffingu. W procesie uczestniczyły różne instytucje społeczne i polityczne, a także sami pracodawcy.
Początkowo przypuszczano, że projekt ustawy doprowadzi stosunki produkcyjne w ramach outsourcingu do statusu podobnego do pracy za pośrednictwem organów państwowych. Pracodawca poinformuje odpowiedni inspektorat, że rekrutuje pracowników niebędących pracownikami. W tym samym czasie agencja państwowa nakazała mu dostosowanie umowy o pracę do norm. Podczas rozpatrywania projektu aktu normatywnego funkcja ta spoczywała na statkach.A posłowie, składając powyższą propozycję, zaproponowali nadanie inspekcji pracy dodatkowych uprawnień. 
Kontrolowanie pracy pożyczki
Przed wprowadzeniem zmian w ramach regulacyjnych stosunki między pracownikiem a pracodawcą w formacie zbliżonym do liczby osób prawie nie podlegały regulacji. Nie było wyraźnego porządku, nawet pomimo dość powszechnego korzystania z siły roboczej w kraju. Ten kierunek w systemie rynku personalnego, zdaniem ekspertów, zaczął kształtować się na początku 2000 roku.
Na przykład, w 2004 r. W Federacji Rosyjskiej, według kilku analityków, wielkość segmentu outsaffingów wyniosła ponad 80 milionów USD Przez dość długi okres rosyjscy ustawodawcy nie spieszyli się z ustaleniem zasad rządzących daną dziedziną. Pod tym względem niepewność w sektorze pracującym rozwijała się dość intensywnie. Z jednej strony wydawało się, że pracownicy pracują, az drugiej strony w niezbyt jasnym stanie. 
Tło historyczne
Gdzie zabronione było pożyczanie? Trzeba powiedzieć, że w historii jest wiele takich przypadków, w których rząd podejmował środki ograniczające mające na celu wyeliminowanie relacji między pracownikiem a pracodawcą, bliskie outstaffingowi. Na przykład w 1934 r. Agencje rekrutacyjne zostały zakazane w Stanach Zjednoczonych. Ten środek nie trwał jednak długo - około trzech lat. Wielokrotnie to ograniczenie wprowadzono w 1948 r. I obowiązywało do 1997 r. Zakaz pracy w Turcji. W 2007 r. W Namibii przyjęto ograniczenia. Ale po 2 latach ponownie wypożyczono pracę. Według niektórych ekspertów podobny scenariusz nie jest wykluczony dla Federacji Rosyjskiej.
Niejednoznaczność norm
Niektórzy analitycy sugerują, że rządowy zakaz pracy warunkowej jest tylko częściowy. Bardziej prawdopodobne jest, że eksperci twierdzą, że jest to dozwolone, ale nie w całkowicie jasny sposób. Przyjęcie nowej ustawy pozwoliło państwu pracować w cywilizowanej formie, odmiennej od poprzednich warunków. Akt normatywny pozwala pracownikom wykonywać funkcje pracy w przedsiębiorstwie, w którym będą kierowani przez kierownika. Akceptowany jest jeszcze jeden warunek. W szczególności pracownik, który jest zarejestrowany w państwie w jednym podmiocie prawnym, może prowadzić interesy z innym podmiotem gospodarczym, jeżeli ten pierwszy kontroluje ten drugi podmiot i odwrotnie. Akt normatywny określa również, że w niektórych przypadkach realizacja umów o pracę w ramach outsourcingu powinna odbywać się z uwzględnieniem opinii związku zawodowego. Na przykład taka potrzeba może powstać, jeśli freelancerzy rzekomo zatrudnieni są w ponad 10% kraju. 
Odpowiedzialność pracodawcy
Przyjęte prawo, a ściślej zmiany w Kodeksie pracy, formułują szereg kryteriów, zgodnie z którymi na pracodawcę nakładane są określone obowiązki w obszarach związanych z brakiem personelu. Oprócz powyższych ograniczeń dotyczących warunków niebezpiecznych (klasy 1 i 2) ta forma przyciągania pracowników do niebezpiecznych prac nie ma zastosowania do korzyści osobistych (na przykład w celu uzyskania jakiegokolwiek dokumentu zezwolenia: certyfikatu, licencji itp.).
Podsumowując
Zgodnie z obowiązującym prawem każda nieruchomość, a nie osoba, może pełnić funkcję przedmiotu leasingu. Mówiąc na ten temat, związki zawodowe są kategoryczne w swoich wnioskach. Stowarzyszenia opowiadają się nie tyle za regulacjami, co za zakazem pracy warunkowej. Według przedstawicieli stowarzyszeń pracowników przepisy powinny wyeliminować tę formę przyciągania z sektora produkcyjnego i karać w jak największym stopniu osoby naruszające prawo.
