Postępowanie egzekucyjne reprezentuje proces realizowany przez komorników w stosunku do dłużników, którzy nie chcą lub nie są w stanie poradzić sobie z długami. W tej sytuacji wierzyciele zmuszeni są wystąpić do sądu, na mocy którego decyzja ta się rozpoczyna. Prowadzą go tylko komornicy, którzy są obdarzeni licznymi uprawnieniami i zdolnościami. Są one reprezentowane przez środki tymczasowe w postępowaniu egzekucyjnym. Ich głównym celem jest zagwarantowanie wierzycielom możliwości zwrotu. Środki te nie są zbyt przyjemne dla dłużników, ponieważ mogą stracić środki na rachunkach, a nieruchomości są często konfiskowane i sprzedawane.
Rozporządzenie legislacyjne
Postępowanie egzekucyjne regulują przepisy ustawy federalnej nr 299.
Znaczące uzupełnienia do ustawy federalnej nr 299 zostały wprowadzone przez przepisy ustawy federalnej nr 383. W dokumentacji regulacyjnej szczególną uwagę przywiązuje się do zasad powiadamiania zarejestrowanego organu państwowego o zajęciu majątku dłużnika.
Rodzaje zdarzeń
Środki tymczasowe w postępowaniu egzekucyjnym są bezpośrednio związane z uniemożliwieniem dłużnikom wykonywania różnych czynności prowadzących do zniszczenia lub sprzedaży ich nieruchomości. Najczęściej są one wprowadzane z inicjatywy samych pożyczkodawców, którzy nie chcą stracić realnej możliwości zwrotu środków.
Środki te można przedstawić w następujących formach:
| Rodzaje środków | Ich cechy |
| Zajęcie nieruchomości będącej własnością dłużnika | Może być do dyspozycji bezpośredniego pozwanego lub innych osób. Nieruchomość obejmuje różne wartości, na przykład mieszkanie, lokale niemieszkalne, samochód lub środki pieniężne przechowywane na rachunkach bankowych. Na podstawie aresztowania właściciel traci możliwość samodzielnego pozbycia się takiej nieruchomości. Jeśli aresztowanie zostanie nałożone na mieszkanie lub dom, nie można ich sprzedać, ponieważ środek ten jest rejestrowany w organach rejestracyjnych. Areszt może być nawet nałożony na majątek, który jest zastawiony na korzyść innych, więc zmiana postanowień umowy zastawu nie będzie możliwa. |
| Stosowanie zakazu różnych działań | Takie środki tymczasowe w postępowaniu egzekucyjnym są dość popularne. Działania komorników mają na celu uniemożliwienie dłużnikowi odbycia walnego zgromadzenia akcjonariuszy, korzystania ze spornego majątku lub przekazania go innym osobom. Zapewnia to, że wartości pozostaną nietknięte, więc pożyczkodawcy będą mogli ich użyć, aby otrzymać fundusze. |
| Zakaz popełniania różnych działań przez inne osoby | Środki te należy przeprowadzić wyłącznie w odniesieniu do przedmiotu rozprawy. Dlatego pozwany nie będzie mógł przekazywać wartości do różnych celów innym osobom. |
| Zawieszenie procesu sprzedaży nieruchomości | Często proces rozpoczyna się w momencie, gdy obywatel już sprzedaje mieszkanie lub samochód. Kredytodawcy zwykle nalegają na zastosowanie środków tymczasowych w postępowaniu egzekucyjnym w celu zawieszenia procesu sprzedaży. |
| Środki tymczasowe w postaci zawieszenia postępowania egzekucyjnego | Proces ten jest realizowany, jeżeli dłużnik kwestionuje windykację za pośrednictwem sądu. W takim przypadku komornicy muszą zaprzestać wszelkich działań związanych z wartościami. |
Wszelkie środki można wdrożyć zarówno z inicjatywy samych komorników, jak i na podstawie specjalnych wniosków złożonych przez wierzyciela lub dłużnika. Wszystkie rodzaje środków tymczasowych w postępowaniu egzekucyjnym są skuteczne i wydajne, dlatego gwarantują, że własność będąca przedmiotem postępowania sądowego rzeczywiście pozostanie nietykalna.
Jak podejmowane są środki?
W praktyce stosowanie tych środków tymczasowych wiąże się z realizacją pewnych sekwencyjnych działań. Często są one w ogóle stosowane w odniesieniu do nieruchomości, o których komornicy nie mają danych, ale mają je wiarygodne informacje o pożyczkodawcy. Różne ograniczenia obowiązują wyłącznie w granicach roszczeń. Procedura środków tymczasowych w postępowaniu egzekucyjnym jest podzielona na kolejne etapy:
- Ujawnia się cała własność należąca do dłużnika, po czym oceniane są okoliczności, w których można ją wycofać.
- Zebrano dowody, że decyzja sądu nie zostanie wykonana bez środków tymczasowych.
- Wniosek o zastosowanie tych środków składa wierzyciel lub inny uczestnik procesu.
- Wniosek z zebranymi dowodami przekazywany jest do sądu.
- Stosowanie środków tymczasowych jest dozwolone na każdym etapie procesu.
- Sędzia bada wniosek, a następnie decyduje o potrzebie zastosowania tych środków.
- Często powód jest zobowiązany do zapewnienia odszkodowania za szkody, które pozwany może ponieść.
- W celu rozpatrzenia wniosku nie jest konieczne wezwanie stron postępowania do sądu.
- Jeżeli sąd spełni te środki, wówczas zostaje utworzony tytuł egzekucyjny i wydany komornikowi.
- w celu wdrożenia tych środków wszczynane są dodatkowe postępowania egzekucyjne. Ograniczenia pozostają do czasu wydania ostatecznego orzeczenia przez sąd.
- Zaraz po wejściu w życie orzeczenia pozwany w przypadku odrzucenia roszczenia może wnieść powództwo wzajemne, na podstawie którego ma on prawo domagać się odszkodowania za straty poniesione w wyniku zastosowania wobec niego środków tymczasowych.
Wierzyciel może w pełni kontrolować wszystkie środki i działania zastosowane przez komornika w stosunku do pozwanego. Nakaz egzekucyjny wydany przez sąd musi być natychmiast wykonany przez komorników. Jeżeli okaże się, że komornik nie zajął nieruchomości w wyznaczonym terminie, dlatego dłużnik przekazał ją osobom trzecim na podstawie czynności urzędowej i prawnej, wówczas specjalista może zostać pociągnięty do odpowiedzialności.
Unieważnienie środków tymczasowych w postępowaniu egzekucyjnym może nastąpić na podstawie wniosku lub roszczenia wzajemnego złożonego przez dłużnika. Powód musi być uzasadniony, na przykład powód zobowiązuje się do pełnej spłaty długu wierzyciela po sprzedaży wartości.
Co zawiera ustawa federalna nr 299
To w tym prawie są przewidziane wszystkie środki tymczasowe w postępowaniu egzekucyjnym. Art. 95 Ustawa federalna „o postępowaniu egzekucyjnym” zawiera ważne postanowienia:
- Komornik musi przesłać kopię tego dokumentu do Federalnej Służby Podatkowej w ciągu trzech dni po sporządzeniu aktu zajęcia nieruchomości.
- Jeśli dłużnik jest instytucją kredytową, wówczas akt jest dodatkowo przesyłany do Banku Rosji.
- W ciągu 30 dni po otrzymaniu ustawy Federalna Służba Podatkowa informuje komornika, czy rozpocznie się proces ogłoszenia upadłości spółki, czy też zostanie cofnięta licencja na działalność kredytową w banku.
Jeżeli zostanie podjęta decyzja o ogłoszeniu upadłości spółki, postępowanie egzekucyjne zostaje zawieszone do czasu, aż sąd zdecyduje o ogłoszeniu upadłości dłużnika. Na podstawie tej decyzji następuje przymusowa likwidacja organizacji. W takim przypadku środki tymczasowe w postępowaniu egzekucyjnym są zawieszone.Artykuł 95 ustawy federalnej nr 299 wskazuje, że po likwidacji spółki dłużnika wierzycielami są także pracownicy, którzy nie otrzymali wynagrodzenia, a także inne osoby, na które firma musi przelać środki.
Niuanse napadu
Najbardziej skuteczną miarą wpływu na dłużnika jest aresztowanie mienia. To on zapobiega możliwości popełnienia przez firmę lub obywatela nieuczciwych działań mających na celu sprzedaż nieruchomości w celu wykorzystania wpływów na własne cele, a nie na spłatę wierzycieli. Dlatego aresztowanie jest uważane za najbardziej odpowiedni środek tymczasowy w postępowaniu egzekucyjnym. Art. 95 i inne przepisy ustawy nr 199 obejmują zasady, według których poszczególne wartości mogą zostać skonfiskowane przez komorników.
Podstawowe zasady wdrażania takich środków:
- Zatrzymanie można nałożyć dopiero po wszczęciu postępowania egzekucyjnego.
- Wartość tych wartości nie powinna przekraczać kwoty roszczenia.
- Konfiskata mienia nie jest dozwolona, jeśli kwota długu nie przekracza 3 tysięcy rubli.
- Po zajęciu dłużnik nie może swobodnie rozporządzać swoją własnością.
Cofnięcie zabezpieczenia w przypadku bankructwa jest dozwolone. Postępowanie egzekucyjne na tych warunkach kończy się decyzją sądu. Podczas postępowania upadłościowego powoływany jest powiernik, który identyfikuje całą własność należącą do dłużnika. To on podejmuje różne działania w celu ochrony tych wartości przed sprzedażą lub przekazaniem osobom trzecim na inne sposoby. Już w ramach postępowania upadłościowego stosuje się postępowanie upadłościowe, które polega na sprzedaży nieruchomości dłużnika na aukcji. Środki otrzymane z tego procesu są wysyłane do wierzycieli w celu spłaty zadłużenia. Jeżeli po tej procedurze pozostaną zaległe długi, wówczas zostają one umorzone.
Czego nie można aresztować
Dość często w postępowaniu egzekucyjnym stosuje się środki tymczasowe. Artykuł 446 kodeksu postępowania cywilnego obejmuje wartości, których nie mogą aresztować komornicy. Należą do nich własność obywateli:
- Przestrzeń życiowa, która jest jedynym miejscem do życia dla ludzi.
- Artykuły gospodarstwa domowego (naczynia, sprzęt gospodarstwa domowego, meble).
- Przedmioty i inne mienie nieletnich.
- Rzeczy, których nie można sprzedać ze względu na ich zły stan.
- Przedmioty do użytku osobistego, w tym odzież, obuwie lub pościel.
- Środki niezbędne do wykonywania obowiązków pracowniczych.
- Nagrody i wyróżnienia
- Produkty spożywcze, które kosztują mniej niż koszty utrzymania.
- Zwierzęta gospodarskie lub zwierzęta domowe, a także budynki wznoszone dla zwierząt.
- Mienie, które zostało wcześniej skonfiskowane.
- Mienie należące do innej organizacji lub osoby prywatnej.
Inne wartości mogą zostać skonfiskowane wyłącznie pod warunkiem, że należą do bezpośredniego dłużnika na podstawie prawa własności.
Co podlega aresztowaniu
Aresztowanie jest koniecznie nałożone na następującą własność obywateli:
- Pieniądze przechowywane w domu w gotówce lub na rachunkach bankowych.
- Klejnoty
- Wartości, które są artystyczne lub historyczne.
- Papiery wartościowe, do których dłużnik musi mieć prawa własności.
Ze względu na zastosowanie tych środków dłużnik nie może sprzedać nieruchomości w celu uzyskania zysku lub spłaty długu. Unieważnienie środków tymczasowych w postępowaniu egzekucyjnym jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy dłużnik złoży odpowiedni wniosek do sądu. Ponadto musi posiadać dowody na to, że będzie w stanie samodzielnie spłacić dług. Często powstaje oficjalna obietnica spłaty długu po sprzedaży nieruchomości.
Jak przebiega procedura aresztowania
Zajęcie majątku dłużnika odbywa się w kilku kolejnych etapach. W tym celu komornicy wykonują następujące czynności:
- Lista wszystkich wartości, które komornicy mogą sprzedać w ramach produkcji.
- Wycena prezentowanych wartości, dla których można skorzystać z usług niezależnego rzeczoznawcy.
- Przeniesienie przedmiotów do sprzedaży bezpośredniej.
- Sprzedaż nieruchomości, na które odbywają się przetargi. Wystawione dla nich części są przekazywane tylko uczestnikowi aukcji, który oferuje najwyższą cenę.
Wszystkie powyższe czynności są przeprowadzane bezpośrednio przez komornika, który jest wyznaczany na egzekucję konkretnej produkcji. Opisana jest tylko nieruchomość, po której sprzedaży można w pełni spłacić istniejące długi. Dodatkowo do sumy zadłużenia wliczone są koszty postępowania. Aby zapewnić bezpieczeństwo mienia, jest ono zaplombowane.
Zasady sporządzania zestawienia zapasów
Wszystkie działania z wartościami są oficjalnie rejestrowane, dla których odpowiednie wpisy są dokonywane w specjalnym akcie inwentaryzacyjnym. Akt aresztowania sporządza komornik, który osobiście sprawdza całą własność dłużnika.
Dokument musi zawierać informacje:
- Miejsce i czas inwentaryzacji.
- Nazwa sądu, na mocy którego orzeczono aresztowanie.
- Dane dotyczące komornika i dłużnika.
- Szczegóły tytułu egzekucyjnego.
- Informacje o zaproszonych świadkach.
- Dane o opisanych elementach, pozwalające na szybką identyfikację.
- Informacje o osobach, którym kosztowności zostały przekazane do przechowywania.
Kopie dokumentu są przekazywane dłużnikowi i wierzycielom.
Wniosek
Bezpieczeństwo środki w postępowaniu egzekucyjnym są przedstawione w kilku formach. Ich głównym celem jest zachowanie majątku dłużnika, aby nie mógł się go pozbyć na różne sposoby. Dzięki takim działaniom gwarantuje się, że długi zostaną spłacone poprzez zatrzymanie i sprzedaż wartości dłużnika. Środki te są stosowane wyłącznie przez komorników na podstawie dostępnego tytułu egzekucyjnego.