Decyzja o zakończeniu postępowania jest podejmowana na podstawie przepisów art. 220 GIC. Opisuje odpowiednie powody. Niektóre z nich stosuje się w przypadku odmowy otwarcia sprawy. Poniżej przedstawiono niuanse stosowania wszystkich ustawowych powodów.
Jaka jest istota
Polega na zakończeniu produkcji na podstawie merytorycznej. Sędzia nie akceptuje czynności sądowych, w których zgodziłby się lub odrzucił pozew. Sprawa pozostaje nierozwiązana co do istoty.
Zakończenie produkcji ma coś wspólnego z odmową otwarcia sprawy. Art. 220 Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się, gdy przyczyny odmowy nie zostały określone podczas przygotowywania sprawy do rozpatrzenia z powodu nieznajomości wszystkich istotnych okoliczności.
Funkcje procedury
Decyzja o zakończeniu postępowania zapada w obecności co najmniej jednego warunku ze specjalnej listy. Aby zrozumieć jego postanowienia, przejdź do innych przepisów kodeksu.
Znajomość przyczyn zakończenia postępowania jest istotna dla powoda. Pozwoli to przynajmniej zapobiec nielegalnemu zamknięciu sprawy.
Obywatele występujący do sądu, z nielicznymi wyjątkami, nie są świadomi konsekwencji wydania decyzji o zakończeniu postępowania. Po nowym otwarciu sprawa jest wykluczona z tych samych powodów między tymi samymi osobami.
Powody do zatrzymania
Aby podjąć decyzję o zakończeniu postępowania, muszą istnieć następujące powody:
- spory lub oświadczenia nie są uwzględniane w postępowaniu cywilnym;
- sprawa ma już decyzję co do istoty;
- strony podpisały ugodę;
- powód oddalił roszczenie;
- w tym samym przypadku sąd arbitrażowy wydał orzeczenie, chyba że sąd rejonowy go anulował lub odmówił wydania nakazu egzekucyjnego;
- organizacja będąca stroną zostaje zlikwidowana lub obywatel, poprzednia partia, zmarł, a sukcesja jest wykluczona.
Odwołaj się do niewłaściwego sądu
Specjalizacja została wprowadzona między sądami. Na przykład roszczenia dotyczące sporów między przedsiębiorcami są rozpatrywane przez sądy arbitrażowe. Jeżeli wniosek został złożony w sądzie powszechnym, otwarcie postępowania jest odmawiane.
Istnieje różnica w postępowaniu sądowym. Sądy powszechne i arbitrażowe rozpatrują również sprawy administracyjne (spory z organami i organizacjami wykonującymi swoje zadania). Zamieszanie w kolejności produkcji doprowadziło do rozpatrzenia sporu w niewłaściwym porządku proceduralnym.
Orzeczenia sądu w sprawie zakończenia postępowania w tym zakresie zapadły w pierwszych miesiącach UAS. Rozróżnienie w postępowaniu cywilnym nie było jeszcze jasne.
Innym powodem jest to, że osoba lub organ, który złożył pozew, nie ma prawa do reprezentacji lub działania lub działania, które nie wpływają na prawa i interesy wnioskodawcy, są przedmiotem sporu.
Sprawa została już rozpatrzona.
Na przykład obywatel uszkodził czyjąś własność. A jego właściciel postanowił szukać szkody. Po podjęciu decyzji powód nie może wnieść nowego roszczenia o tę samą szkodę do tego samego pozwanego. Strony, przedmiot i powód odwołania są zbieżne.
Umowa ugodowa
Po zatwierdzeniu przez sąd zyskuje moc orzeczenia i podlega egzekucji na zasadach ogólnych. Umowa jest umową między stronami dotyczącą sporu, a nie przejawem uprawnień sądu. Powód traci prawo do złożenia nowego pozwu, ponieważ spór uznaje się za rozwiązany. Różnica polega tylko na braku zwykłego orzeczenia sądu.
Ignorowanie ugody powstaje podczas reorganizacji osób prawnych, gdy dochodzi do pomyłek z dokumentami oraz podczas zmiany uczestników stosunków prawnych podczas dziedziczenia. Warto przedstawić dokument, a decyzja o zakończeniu postępowania cywilnego jest gwarantowana.
Odrzucenie
Powód ma prawo w trakcie całego procesu zrzec się swoich roszczeń w całości lub w części. W przeciwieństwie do wniosku o pozostawienie sprawy bez rozpatrzenia, w przypadku odmowy nie jest już możliwe ponowne otwarcie sprawy. Niepowodzenie jest także swoistą formą zakończenia sporu co do istoty.
Decyzje arbitrażowe
Są one anulowane na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego na podstawie oświadczeń uczestników procesu. Lista przyczyn odwołania znajduje się w art. 421. Odmowa wydania tytułu egzekucyjnego opiera się na odpowiednich przepisach Kodeksu postępowania cywilnego oraz przepisach „O postępowaniu egzekucyjnym” i „O komorniku”.
Brak następcy
Prawa i obowiązki organizacji przechodzą na fuzję, przystąpienie, separację i wydzielenie. W przypadku likwidacji organizacji wygasają zarówno prawa, jak i obowiązki.
W przypadku spadku niektóre prawa i obowiązki nie stają się częścią spadku ze względu na bliski związek z tożsamością ich posiadacza. Na przykład przypadek wypłaty alimentów. Śmierć rodzica lub dziecka kończy sprawę.
Skarga na decyzję o zakończeniu postępowania
Doręczany w przypadku braku porozumienia z sędzią. Pomimo braku bezpośrednich instrukcji w Kodeksie postępowania cywilnego, przysługuje odwołanie zgodnie z art. 331, ponieważ jego usunięcie utrudnia dalszą produkcję.
Osobliwością nazwy jest prywatna skarga. Termin wynosi 15 dni od daty podjęcia decyzji lub ujawnienia dokumentu (częściej konieczne jest złożenie wniosku o przywrócenie terminu).
Wnioski rozpatrywane są przy obowiązkowym udziale stron w sądzie apelacyjnym.
Gotowość skargi jest sprawdzana przez sąd pierwszej instancji (spełnienie wymagań dotyczących wykonania), przesyła także jej kopie stronom i przyjmuje sprzeciwy. Następnie, po upływie okresu odwołania, materiały są przekazywane właściwemu organowi.
Główną różnicą w odwołaniu się od orzeczenia o zakończeniu postępowania jest skrócenie czasu na napisanie i złożenie odwołania.
Podsumowując
Powody wymienione w ustawie są związane z dwoma czynnikami: albo sprawa została zbadana co do istoty, a spór został już rozwiązany, lub sam spór przestał istnieć, na przykład powód, który nie miał spadkobierców, zmarł.