Odpowiedzialność stron wynikająca z umowy, w szczególności, jak w przypadku innych transakcji z poważnymi pieniędzmi, jest jednym z tych pacjentów. Przepisy mają na celu zapewnienie stronom swobody wyboru. Niestety albo źle to rozumieją, albo go nie używają.
Przygotowanie umowy
Transakcje z obywatelami zawierane są na podstawie wzorów umów, które mogą ulec niewielkim zmianom. Ich wady prawie nigdy nie stają się przedmiotem postępowania sądowego.
Kolejna sprawa to umowa między dużymi organizacjami. Wszystkie klauzule umowy są wynikiem długich negocjacji, negocjatorzy mogą spędzać nad nimi tygodnie.
Firmy w średnim wieku korzystają z tych samych opracowanych umów, ale warunki są albo słabo rozwinięte, albo wcale. Odpowiedzialność stron z tytułu umowy jest dobrym przykładem.
W przypadku sporu sędzia opiera się przede wszystkim na warunkach transakcji. Istnieje opinia, że umowa jest przygotowywana z oczekiwaniem na potencjalny proces. Dlatego im bardziej szczegółowe są warunki odpowiedzialności, system obliczania kwoty, procedura dla stron, tym łatwiej jest wtedy działać, chroniąc twoje prawa.
Regulacja normatywna
Starannie napisane środki odpowiedzialności stron wynikające z umowy nie są złe, ale nie wolno nam zapominać o innych warunkach umowy. Jeśli nie zwrócisz na nie wystarczającej uwagi, trudniej będzie udowodnić zasadność swoich roszczeń.
Prawo określa różnicę między dostępnymi rodzajami umów:
- umowa gospodarstwa domowego;
- umowa o budowę;
- prace projektowe i ankietowe;
- praca wykonywana na potrzeby państwa lub gminy.
Zaczynając opracowywać warunki, należy wziąć pod uwagę specyfikę regulacji, w tym odpowiedzialność, oraz rozliczenie ustawodawcy z inicjatywy obrotu obywatelskiego. Zasady umowy zawarte w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej mają na celu wybór przez strony proponowanych opcji regulacyjnych z rzadkimi wyjątkami.
Są jeszcze dwie kwestie: brak jasności w istotnych warunkach może prowadzić do uznania transakcji za niezawartą.
W przypadku naruszenia niedopuszczalnego przez normy prawne lub nadmiernej korzyści na korzyść jednej ze stron istnieje ryzyko unieważnienia umowy.
Status kontrahenta
Ogólne zasady przewidują następujące klauzule dotyczące obowiązków i odpowiedzialności wykonawcy:
- wykonawca samodzielnie i przy pomocy robót wykonuje prace zgodnie z wymaganiami zamówienia z materiałów klienta lub własnych, w zależności od treści zapisanej w umowie;
- zobowiązuje się do terminowego rozpoczęcia pracy i prowadzenia jej zgodnie z harmonogramem;
- jakość wyniku powinna zapewnić jego normalne wykorzystanie do celu wskazanego w zadaniu;
- wykonawca musi zgłosić wykorzystanie materiału klienta, zwrócić pozostałe materiały lub zatrzymać je dla siebie, obniżając cenę o odpowiednią kwotę;
- kontrahent ma obowiązek ostrzec drugą stronę o konieczności przerwania pracy z powodu materiałów, błędów w dokumentacji technicznej, negatywnych konsekwencji dalszego wykonywania instrukcji klienta;
- praca zostaje zawieszona, gdy wystąpią inne okoliczności, które niezależnie od działań wykonawcy zagrażają jakości pracy lub jej terminowemu zakończeniu;
- wykonawca zapewnia bezpieczeństwo mienia, materiałów, rzeczy przekazanych przez klienta w trakcie realizacji umowy;
- wykonawca zobowiązuje się zapewnić klientowi możliwość monitorowania i weryfikacji postępu zamówienia bez ingerencji w proces.
Status klienta
Ale z jakich punktów zbudowane są obowiązki i obowiązki klientów:
- obowiązek przyjęcia pracy w całości lub etapami;
- wpłacić zaliczkę, jeżeli przewiduje to umowa;
- płacić za pracę etapami, jeżeli przewiduje to umowa;
- obowiązek zgłaszania braków lub niedociągnięć, które stwierdził podczas kontroli, aby później miał prawo się do nich odwołać;
- obowiązek zgłoszenia braków stwierdzonych po akceptacji w terminie określonym w umowie.
Opisane postanowienia dotyczące statusu stron mają zastosowanie do wszystkich rodzajów umów.
Cechy kontraktu budowlanego
Odpowiedzialność stron wynikająca z umowy o budowę to obecność kilku osób przez wykonawcę. Działają niezależnie lub są zaangażowane przez generalnego wykonawcę.
System odpowiedzialności w relacji klient-podwykonawca jest zbudowany zgodnie z dwoma schematami:
- klient ponosi wyłączną odpowiedzialność przed generalnym wykonawcą i żąda od niego wad;
- klient współpracuje bezpośrednio z każdym podwykonawcą.
W pierwszym schemacie generalny wykonawca staje się klientem dla pozostałych kontrahentów, spłacając je i zgłaszając roszczenia.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie prac zgodnie z dostarczoną dokumentacją i w ramach budżetu.
Jeśli z jakiegoś powodu nie jest to możliwe, informuje o tym klienta. Wykonawca ma prawo do zawieszenia pracy, jeśli klient nie udzieli odpowiedzi w ciągu 10 dni lub innego terminu określonego w umowie.
Jeżeli wykonawca nie zgłosi potrzeby dodatkowej pracy, obowiązek zapłaty zostaje zniesiony od klienta. Wykonawca nadal musi udowodnić, że przekroczenie budżetu i dodatkowe prace zostały przeprowadzone w interesie klienta.
Klient jest odpowiedzialny przed wykonawcą za braki w dokumentacji technicznej, które musi naprawić na własny koszt, a także za dostarczenie informacji, których potrzebuje wykonawca.
Odpowiedzialność za konsekwencje związane z jakością dostarczonego sprzętu i materiałów spoczywa na stronie, której zostały dostarczone.
Cechy kontraktu domowego
Odpowiedzialność stron na podstawie umowy o gospodarstwie domowym wiąże się przede wszystkim z informowaniem klienta o zasadach korzystania z obiektu, aby nie wyrządzić mu szkody, ani on sam, ani osobom trzecim.
Jeśli wynik pracy nie spełnia warunków umowy lub wymagań regulacyjnych, klient ma prawo:
- żądać zakończenia bez dodatkowych opłat;
- domagać się odszkodowania, jeżeli klient usunął wady na własny koszt.
Klient jest odpowiedzialny za odmowę zapłaty za pracę. Jeśli z jego strony występuje uchylanie się od zapłaty za pracę i akceptacja wyniku, wykonawca ma prawo sprzedać rzecz, pobrać zapłatę z wpływów i odłożyć pozostałe pieniądze na depozyt.
Proponowana odpowiedzialność
Uczestnicy mają prawo wybrać jedną z opcji dostępnych w prawie lub dodać coś innego do umowy. Wskazane jest określenie, jakie środki mają zastosowanie w przypadku odpowiednich naruszeń.
Umowa zawarta w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej przewiduje następujące środki oddziaływania na wykonawców:
- odszkodowanie;
- pobieranie odsetek za wykorzystanie pieniędzy innych osób;
- zapłata kary za nieuczciwe wykonanie lub uchylenie się od zobowiązań;
- potrącenie przez wykonawcę majątku klienta do momentu opłacenia przez niego wydatków lub strat poniesionych przez niego w związku z wykonaniem umowy.
Formy odpowiedzialności mogą być łączone według uznania stron.Prawo ustanawia również dodatkowe sposoby wpływania na sprawców naruszenia dla wymienionych form pracy, jednak głównym obowiązkiem jest odszkodowanie za szkody.
Szkody wykonawcy
Po przeanalizowaniu prawa można wskazać kilka powodów, w których klient ma prawo żądać odszkodowania:
- warunki zostały naruszone w takim stopniu, że obiektywna realizacja umowy staje się niemożliwa, a klient stracił poczucie kontynuowania dalszych relacji;
- braków nie można usunąć lub wykonawca odmawia ich usunięcia w rozsądnym terminie lub terminie wyznaczonym w umowie;
- zaangażowanie podwykonawcy narusza warunki umowy lub przepisy prawa;
- działania wykonawcy doprowadziły do uszkodzenia lub zniszczenia mienia przekazanego mu przez klienta;
- wszelkie działania lub zaniechania, które doprowadziły do strat materialnych klienta.
Jak można zauważyć, nawet prawo zawiera obszerną listę sytuacji, w których niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań wynikających z umowy stanowi podstawę do dochodzenia odszkodowania.
Odbiór od klienta
Ustawa o przyczynach odzyskania strat od klienta mówi:
- niewykonanie lub takie wykonanie obowiązków, które uniemożliwiają lub utrudniają pracę wykonawcy, utratę korzyści ze współpracy;
- klient jednostronnie odmówił zawarcia umowy;
- wszelkie działania lub zaniechania skutkujące stratą dla wykonawcy.
Podsumowując
Odpowiedzialność stron za naruszenie umowy wynika z przepisów prawa i umowy. Prawo określa jedynie granice i zarysy, z których strony transakcji są uprawnione.
Z tego powodu możliwości rozstrzygania sporu przez sędziów są ograniczone, jeśli odpowiednie kwestie nie zostaną uregulowane w klauzulach umowy. Na przykład, kiedy i ile osoba poszkodowana jest uprawniona do żądania? Jaki jest wzór na obliczenia? Czy poszukiwany jest przepadek? Czy roszczenia odszkodowawcze i przepadkowe są łączone, czy też stosuje się jedną rzecz? Jest zatem wiele problemów, szczególnie w umowach budowlanych z udziałem wielu osób i dużej ilości warunków.