Prawo rosyjskie zapewnia szereg możliwości prawnych i praw osobom będącym cudzoziemcami. Rozważmy bardziej szczegółowo ich pełną listę, a także to, jakie konkretne akty prawne są zapisane na poziomie legislacyjnym.
O obcokrajowcach
Prawo rosyjskie uznaje za obywateli zagranicznych wszystkie osoby, które nie mają legalnego obywatelstwa Federacji Rosyjskiej. Aby jednak zostać uznanymi za takie, osoby te muszą spełniać określone wymagania. Mianowicie, aby mieć prawne potwierdzenie obywatelstwa innego kraju.
Należy zauważyć, że pod jego nieobecność jednostka zostanie uznana za bezpaństwowca. Dlatego będzie korzystać z przywilejów przewidzianych przez inny status. To znaczy bezpaństwowcy.
Jeśli chodzi o status prawny cudzoziemców, przedstawia się go w formie odrębnego statusu, który osoby przebywające na terytorium Federacji Rosyjskiej otrzymują na podstawie pewnej liczby aktów prawnych. Należy zauważyć, że na podstawie tego statusu obywatele innych państw ponoszą wszystkie obowiązki w dokładnie takiej samej ilości jak Rosjanie. Jednak ustawodawca przewiduje pewne wyjątki dla tej grupy osób, które zostaną omówione później.
Regulacja normatywna
Największa ilość wszystkich składników statusu prawnego rozpatrywanej grupy osób przewidziana jest w normach określonych przez ustawę federalną „O statusie prawnym obywateli zagranicznych”. Jego treść przewiduje pewne wyjątki, które są przewidziane przez status prawny osób będących obywatelami innych państw.
Niektóre przepisy są określone w artykułach Konstytucji Federacji Rosyjskiej. To w nich zapisano, że wszyscy przedstawiciele rozważanej grupy osób mają prawa i obowiązki, a także obywatele Federacji Rosyjskiej. Ale z pewnymi wyjątkami.
Konstytucja nakazuje zapobieganie pewnej izolacji osób odnoszących się do obywatelstwa innych krajów, co przejawia się w ich zdolności do swobodnego przemieszczania się, studiowania, pracy i korzystania z praw naturalnych podczas pobytu w Rosji.
Oprócz tych regulacyjnych aktów prawnych status prawny obcokrajowców w Federacji Rosyjskiej określają również niektóre inne ustawy, indywidualne dekrety Prezydenta Federacji Rosyjskiej, a także rezolucje wydane przez rząd. Ta grupa aktów obejmuje także wszystkie te międzynarodowe traktaty, dokumenty i akty, których treść określa nie tylko pewne cechy statusu prawnego cudzoziemców, ale także indywidualne prawa, gwarancje, wolności i niektóre obowiązki. Dokumenty te regulują nie tylko faktyczną lokalizację, ale także pobyt na terytorium Federacji Rosyjskiej.
Zasady, na których oparte są przepisy dotyczące statusu prawnego cudzoziemców w Federacji Rosyjskiej
Prawna regulacja statusu rozpatrywanej grupy osób odbywa się z uwzględnieniem pewnych zasad, które opierają się na szeregu określonych zasad. Czym oni są
Przede wszystkim wśród zasad, biorąc pod uwagę normy określające status prawny cudzoziemców w Federacji Rosyjskiej, jest równość. Przejawia się to w tym, że wszystkie zasady ustanowione dla cudzoziemców są dokładnie takie same jak dla samych Rosjan. Ponadto akty regulujące przepisy w tej dziedzinie przewidują poszanowanie praw i podstawowych wolności przyznanych zarówno osobie, jak i obywatelowi dowolnego kraju.
Żadne państwo nie może powstrzymać cudzoziemców przed opuszczeniem swojego terytorium. Ponadto zasady, na których opierają się normy prawne, przewidują zakaz wprowadzania pewnych ograniczeń lub ograniczeń dotyczących cudzoziemców, przejawiających się na podstawie ich przynależności religijnej lub rasowej, religii, znajomości języków itp.
Rosja jest krajem, który zapewnia wszystkim cudzoziemcom bez wyjątku podstawowe wolności i gwarancje prawne. Wyraża się to przede wszystkim faktem, że każdy obywatel innego państwa ma prawo odwoływać się do organów sądowych lub administracyjnych w celu uzyskania ochrony prawnej, w wyniku której przewidziano odpowiednie sankcje dla wszystkich osób naruszających wolności i prawa, zgodnie z rosyjskim prawem.
Czas pobytu
Ustawa federalna 115 „O statusie prawnym cudzoziemców” określa pewien okres, w którym osoba będąca obywatelem innego państwa ma prawo przebywać w granicach terytorialnych Rosji.
Artykuł 5 stanowi, że można to ustalić na podstawie okresu, w którym wydana mu wiza jest uważana za ważną. Ustawodawca przewiduje jednak pewne wyjątki w tym przypadku. W szczególności dotyczą one osób, które przybyły na terytorium Federacji Rosyjskiej w ramach ruchu bezwizowego. W takich warunkach osoba ma prawo pozostać w Rosji nie dłużej niż 90 dni kalendarzowych.
Po upływie dozwolonego okresu pobytu cudzoziemiec jest zobowiązany opuścić terytorium Federacji Rosyjskiej, co nie ma zastosowania w przypadkach, w których dopuszczalny okres pobytu został przedłużony zgodnie z prawem. Wyjątkiem jest również sytuacja, w której osoba przedłożyła dokumenty w celu uzyskania zgody państwa na tymczasowy (pilny) pobyt w Rosji.
Jeśli chodzi o zezwolenie na pilne zamieszkanie w granicach terytorialnych Federacji Rosyjskiej, może być wydane wyłącznie w ramach kontyngentu, który został wcześniej zatwierdzony przez rząd kraju. Okres, w którym można przeprowadzić pilny pobyt, nie przekracza trzech lat.
Rodzaj rozpatrywanego zezwolenia może być również wydany poza ramami liczbowymi ustanowionymi w ramach kontyngentu. Grupa osób, które mogą skorzystać z tego przywileju, obejmuje osoby, które kiedykolwiek urodziły się na terytorium Federacji Rosyjskiej lub RSFSR. Zasada ta dotyczy także osób, które wcześniej były obywatelami ZSRR.
Grupa ustaw federalnych „O statusie prawnym obywateli zagranicznych w Federacji Rosyjskiej” obejmuje także osoby, które mają co najmniej jednego rodzica - obywatela rosyjskiego, który jest prawnie uznany za niepełnosprawny. Zasada ta obowiązuje również w odwrotnej kolejności. To znaczy, w odniesieniu do rodziców, którzy mają niepełnosprawne dziecko, obywatela Federacji Rosyjskiej.
W przypadku, gdy dana osoba jest mężatką obywatela Federacji Rosyjskiej, może on również ubiegać się o zezwolenie na pobyt czasowy (pilny) poza ramami kwot. Preferencyjne warunki uzyskania rozpatrywanego rodzaju zezwolenia dotyczą także osób, które inwestują w różne sektory rosyjskiej gospodarki, a tym samym je rozwijają.
Oprócz tego wszystkiego ustawodawca przewiduje dodatkowo pewną listę osób, które mogą skorzystać z wyżej wymienionego przywileju - pełna lista jest określona w art. 6 ustawy federalnej „O statusie prawnym obywateli zagranicznych”.
Dokumenty tożsamości cudzoziemca w Rosji
Z uwagi na fakt, że cudzoziemiec przebywający przez pewien czas na terytorium Federacji Rosyjskiej nie posiada zaświadczenia o obywatelstwie Federacji Rosyjskiej, prawodawca sporządza szereg dokumentów, które zastępują go siłą. Należy zauważyć, że cudzoziemcy, zgodnie z ustawą „O statusie prawnym cudzoziemców w Federacji Rosyjskiej”, kategoria osób ma prawo udowodnić swoją tożsamość za pomocą dokumentu, którego używa do tego w swoim ojczystym państwie. Można go również zastąpić ważnym paszportem.
Umowy międzynarodowe zawarte z innymi krajami mogą ustanowić pewną listę dokumentów, na podstawie których ich obywatele mają prawo udowodnić swoją tożsamość podczas pobytu w Federacji Rosyjskiej.
Przedstawiciele grupy obcokrajowców, którzy posiadają zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na długi pobyt w granicach terytorialnych Federacji Rosyjskiej, mogą również udowodnić swoją tożsamość, przedstawiając dokumenty potwierdzające te fakty.
W przypadku, gdy cudzoziemiec przebywa na terytorium Rosji z nielegalnych powodów, federalne agencje bezpieczeństwa są zaangażowane w jego identyfikację, która odbywa się w sposób przewidziany przez prawo. Aby przeprowadzić taką operację, należy wydać zgodę szefa władzy wykonawczej określonego regionu lub służby migracyjnej.
Ruch
Konstytucyjny status prawny cudzoziemców, którzy znajdują się w granicach terytorialnych Federacji Rosyjskiej, zapewnia przestrzeganie wszystkich interesów prawnych i praw naturalnych. Jedna z nich dotyczy swobody przemieszczania się.
Cudzoziemcy mają prawo do przeprowadzania się zarówno w celach osobistych, jak i biznesowych. Działania te można wykonać tylko wtedy, gdy posiadają dokumenty, z którymi mogą legalnie zweryfikować swoją tożsamość w Federacji Rosyjskiej. Ustawodawca przewiduje jednak pewne drobne ograniczenia w przemieszczaniu się cudzoziemców. Przede wszystkim dotyczą one tych organizacji, obiektów i terytoriów, do których dostęp jest możliwy tylko na podstawie specjalnych zezwoleń. Pełna lista takich obiektów i organizacji jest ustalana na podstawie rezolucji wydanej przez rząd Federacji Rosyjskiej.
Obywatel obcego państwa, który legalnie przebywa na terytorium Federacji Rosyjskiej przez długi okres, ma prawo do zmiany miejsca zamieszkania, ale tylko na terytoriach, do których ma zastosowanie prawo do czasowego pobytu.
Cudzoziemcy i prawo wyborcze
Status prawny cudzoziemców i bezpaństwowców przewiduje pewne zakazy dotyczące prawa wyborczego, obowiązujące w Federacji Rosyjskiej.
Tak więc ludzie, którzy nie są obywatelami Federacji Rosyjskiej, nie mogą brać udziału w wyborach. Co więcej, zarówno w roli wybranych, jak i jako wyborcy. Ponadto wskazanej grupie osób zabrania się udziału w referendach o różnym znaczeniu.
Należy zauważyć, że zakazy te częściowo nie mają zastosowania do osób uważanych za cudzoziemców, którzy mają długoterminowych rezydentów Federacji Rosyjskiej (z przyczyn prawnych). Przedstawiciele tej grupy osób mogą brać udział w lokalnych referendach, a także w wyborach przeprowadzanych przez władze lokalne w określonych regionach (jako wyborcy lub osoby wybrane).
Aktywność zawodowa
Obywatele innych państw, którzy legalnie przebywają w Federacji Rosyjskiej, mają prawo do pracy w tym państwie, ale na warunkach określonych w aktach ustawodawczych Federacji Rosyjskiej.
Status prawny obcokrajowców w Federacji Rosyjskiej daje im możliwość swobodnego pozbycia się istniejących zdolności do pracy, samodzielnego wyboru rodzaju działalności, a także miejsca sprzedaży umiejętności.
Ponadto cudzoziemcy mogą prowadzić działalność gospodarczą lub inną działalność gospodarczą, która nie jest zabroniona przez prawo. Ta możliwość jest zapewniona dopiero po ukończeniu przez cudzoziemca 18 roku życia i otrzymaniu zarejestrowanego zezwolenia na pracę lub odpowiedniego patentu.
Przedstawiciele niektórych grup ludności są zwolnieni z obowiązku spełnienia określonego wymogu, który obejmuje tymczasowych lub stałych uczestników programu państwowego zamieszkałych w Federacji Rosyjskiej, pracowników misji dyplomatycznych innych państw, a także członków ich rodzin, którzy legalnie przenieśli się do Rosji.
Zasada ta nie dotyczy również studentów kształcących się na rosyjskich uniwersytetach i wykonujących czynności zarobkowe w czasie wakacji. Pełniejszą listę osób, które nie wymagają specjalnego zezwolenia na pracę w Rosji, przedstawiono w art. 13 ustawy federalnej 115 „O statusie prawnym cudzoziemców”.
Biorąc pod uwagę cechy zatrudnienia cudzoziemców na terytorium Federacji Rosyjskiej, należy zwrócić uwagę na fakt, że ich pracodawcą może być wyłącznie osoba prawna lub fizyczna, która wcześniej uzyskała prawne zezwolenie na zatrudnianie pracowników zagranicznych.
Osoby, które planują prowadzić działalność związkową w Federacji Rosyjskiej, będąc wysoko wykwalifikowanymi specjalistami w określonej dziedzinie działalności, pracownikami medycznymi lub naukowymi, mają określony status. Prawo stanowi, że ich minimalna miesięczna pensja powinna wynosić 83 500 rubli lub więcej. Nie ustalono wymagań płacowych dla specjalistów, którzy planują prowadzić działalność związaną z pracą w ramach projektu Skolkovo.
Jak wspomniano wcześniej, aby przyciągnąć zagranicznych pracowników do pracy, rosyjscy pracodawcy muszą mieć specjalne zezwolenie. Zasada ta nie dotyczy pracodawców zlokalizowanych w wolnym porcie Władywostoku.
Należy jednak zauważyć, że w procesie zatrudniania w przedsiębiorstwach zarejestrowanych w tej terytorialnej części Federacji Rosyjskiej pierwszeństwo mają ci, którzy mają legalne obywatelstwo rosyjskie.
Obcokrajowcy i służba
Ustawa „W sprawie statusu prawnego cudzoziemców” przewiduje pewne zakazy dla danej grupy osób w dziedzinie służby wojskowej, miejskiej i publicznej.
Zgodnie z przepisami przedstawionymi w artykułach tego aktu normatywnego osoby będące obywatelami obcych państw nie mają prawa do zajmowania stanowisk na stanowiskach w organizacjach związanych z tymi branżami, a także do podjęcia pracy w organach, którym powierzono to zadanie bezpieczeństwo Federacji Rosyjskiej.
Podobne zakazy dotyczą również udziału cudzoziemców w statkach i samolotach jako część załogi. Tylko ci cudzoziemcy, którzy jednocześnie posiadają obywatelstwo Federacji Rosyjskiej, mają prawo do zastąpienia stanowisk publicznych.
Obywatele innych państw nie mogą przyjąć roli poborowych w alternatywnej służbie cywilnej i wojskowej, jednak jeśli chcą, mają prawo wstąpić do armii rosyjskiej na podstawie umowy, ale tylko pod względem rangi i akt.
Treść cudzoziemców w instytucjach społecznych
Status prawny cudzoziemców i osób nieposiadających obywatelstwa żadnego kraju przewiduje specjalne warunki osadzenia w instytucjach społecznych. W przeważającej części zasady te opierają się na normach i zasadach określonych w prawie międzynarodowym, a także na aktach obowiązujących w Federacji Rosyjskiej.
Tak więc, na podstawie ustawy federalnej „W sprawie statusu prawnego cudzoziemców”, wszelkie środki, które mogłyby spowodować cierpienie fizyczne lub psychiczne, nie mogą być stosowane wobec osób będących cudzoziemcami i przebywających w tego rodzaju instytucjach.
Mogą być przedmiotem osobistych poszukiwań. Cała procedura jest jednak przeprowadzana na podstawie przepisów zawartych w przepisach.
W ustawie federalnej 115 „W sprawie statusu prawnego obcokrajowców mówi się, że osobiste przeszukanie może być przeprowadzone tylko w obecności pary świadków tej samej płci. Osoby te nie powinny być zainteresowane wynikiem przeszukania. Wszelkie działania urzędników tych miejsc powinny być przeprowadzane w oparte na zasadach humanizmu, poszanowaniu godności ludzkiej, legalności, bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia i życia.Jest to wymagane ze względu na status prawny cudzoziemców w Federacji Rosyjskiej.
Należy zauważyć, że podobnie jak obywatele rosyjscy, cudzoziemcy przebywający w instytucjach społecznych mogą podlegać całodobowej inwigilacji. Art. 35 ust. 2 ustawy „W sprawie statusu prawnego obywateli zagranicznych w Federacji Rosyjskiej” stanowi, że działanie to może być przeprowadzone przy użyciu środków technicznych. Ale wszyscy muszą zostać powiadomieni z wyprzedzeniem o takiej dostępności.
W przypadku naruszenia prawnie uzasadnionych interesów i praw cudzoziemców podczas procesu zatrzymania winna jest zobowiązana do ponoszenia odpowiedzialności na podstawie wymogów ustanowionych przez prawo rosyjskie.
Kontrola państwowa
W Federacji Rosyjskiej ewidencja migracji przybywających i wyjeżdżających obywateli innych krajów, a także osób nieposiadających obywatelstwa, jest prowadzona na bieżąco. Kontrola ta jest przeprowadzana nie tylko w dziedzinie migracji, ale także w dziedzinie zatrudnienia, edukacji, przestrzegania uzasadnionych interesów, wolności i praw itp. W trakcie tego procesu wyspecjalizowane organy państwowe monitorują życie cudzoziemców w Federacji Rosyjskiej, a także w każdym regionie kraju.
Kontrola na wszystkich wyżej wymienionych obszarach w stosunku do osób posiadających status dyplomatów sprawowana jest przez władze na szczeblu federalnym. Kontrola migracji odbywa się za pomocą kart rejestracyjnych otrzymanych i wypełnionych w momencie wjazdu obcokrajowca do kraju.
Jeśli chodzi o kontrolę w zakresie pracy cudzoziemca na terytorium Federacji Rosyjskiej, jest on również przeprowadzany przez władze wykonawcze. Jego istotą jest badanie warunków pracy zapewnionych pracownikowi, a także przestrzeganie przez pracodawcę wszystkich wymagań ustawowych dotyczących zatrudniania pracowników zagranicznych. Kontrola tego rodzaju odbywa się poprzez przeprowadzanie zaplanowanych inspekcji oraz cotygodniowych niezaplanowanych kontroli. Ponadto bardzo często podmioty objęte przeglądem prowadzą ogólny monitoring sytuacji.
Ochrona praw cudzoziemców
Ustawodawstwo, które stanowi podstawę statusu prawnego obywateli zagranicznych, wskazuje, że rzecznik praw obywatelskich zajmuje się osobą sprawującą kontrolę nad przestrzeganiem uzasadnionych interesów i praw danej grupy osób w Rosji. Na nim spoczywa wszelki wkład w przywrócenie naruszonych praw.
Ponadto osoba wyznaczona na to stanowisko jest zobowiązana do poprawy ustawodawstwa w dziedzinie ochrony człowieka i obywatela.
Aby zwrócić uwagę na swój problem i domagać się jego rozwiązania, cudzoziemiec może złożyć skargę w imieniu Rzecznika Praw Obywatelskich, petycji i petycji.