Zadawanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (Kodeks karny Federacji Rosyjskiej)

Zadanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu Kodeksowi karnemu Federacji Rosyjskiej jest uważane za przestępstwo popełnione umyślnie lub przez zaniedbanie (nadmiar samoobrony, stan zaburzeń psychicznych).

Ściganie przestępstw

Aby kwalifikować się do poważnego uszczerbku na zdrowiu Kodeks karny Federacji Rosyjskiej zezwala, zgodnie z okolicznościami zdarzenia:

• Poważne uszkodzenie stanu fizycznego spowodowane umyślnie jest ścigane przez normę 111.
• Zadawanie umiarkowanego i poważnego uszkodzenia ciała w momencie zahamowania umysłowego jest klasyfikowane według normy 113.
• Uszkodzenie zdrowia w przypadku przekroczenia limitów wymaganych przez okoliczności samoobrony lub środki zatrzymania przestępców (artykuł Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej 114).
• Niezamierzone spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (artykuł Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej 118).

Przedmiot aktu

Skład przestępstwa polegający na spowodowaniu ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, artykuły Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej charakteryzują się następująco:

• Obowiązkowe zamiary.
• Uszkodzenie zdrowia ocenia się na podstawie stopnia uszczerbku dla życia obywatela. Powodowania szkód nie można mylić z zamachem na życie obywatela. To ostatnie jest popełnione celowo. Poważna szkoda implikuje zamiar jedynie pośrednio na podstawie dalszej śmierci, a biorąc pod uwagę fakt, że tak się nie stało, przestępstwo jest karane. Umyślne uszkodzenie stanu fizycznego może prowadzić do śmierci, a jeśli jest to zamierzenie pośrednie, przestępstwo uważa się za zabójstwo. Po potwierdzeniu umyślnego ścigania śmierci podczas wyrządzenia krzywdy czyn uznaje się za zabójstwo lub za usiłowanie zabójstwa.
• Przedmiotem aktu jest zdolny obywatel, który ukończył czternaście lat.

Specjalna dotkliwość

Przedmiotem przestępstwa jest zdrowie obywatela w przypadku celowego spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Kodeks karny Federacji Rosyjskiej uszkodzenia o specjalnej grawitacji dzieli się na:

• Cielesne, zagrażające życiu obrażenia obywatela, grożące mu zarówno w momencie składania wniosku, jak i w przyszłości, jeśli mogą doprowadzić do śmierci osoby. Na przykład urazy głowy, kręgosłupa, otwarte złamania kości, uszkodzenie naczyń, pali ponad trzydzieści procent powierzchni ciała. Obrażenia te stanowią zagrożenie dla życia. Istnieją urazy powodujące rozwój stanu zagrażającego życiu.
• Utrata funkcji lub utrata jakiegokolwiek narządu przez osobę. Na przykład utrata kończyny (rąk, nóg), jej oddzielenie od ciała przez osobę, obrażenia narządów płciowych, któremu towarzyszy utrata zdolności do rozmnażania się i rozmnażania.
• Funkcjonalna nieoperacyjność narządów postrzegania świata. Utrata mowy charakteryzuje się utratą zdolności mówienia za pomocą dźwięków rozumianych przez innych ludzi. Utrata wzroku oznacza całkowitą nieoperacyjną ślepotę lub obniżenie wzroku osoby do czterech setnych. Upośledzenie słuchu oznacza głuchotę lub taki niesprawny stan, gdy ofiara nie słyszy mowy innych rozmówców w pewnej odległości od małżowiny usznej. Poważne uszkodzenie zdrowia obejmuje utratę wzroku w jednym oku i utratę słuchu w jednym uchu. Uznaje się to za utratę przez organ funkcji życiowych. Utratę oka uważa się za utratę narządu wzroku, a utratę dysfunkcyjnego oka szacuje się na podstawie czasu trwania złej kondycji osoby. Podczas określania szkody nie uwzględnia się poprawy widzenia lub słuchu po możliwych operacjach.
• Zakończenie ciąży kobiety, niezależnie od jej terminu, jeżeli jest to spowodowane czynem przestępczym. Ważne jest ustalenie, że sprawca wiedział, że ofiara spodziewała się dziecka.
• Zniekształcenie wyrazu twarzy, które nadaje ofierze odpychający wygląd. Aby sklasyfikować rany i urazy jako szkodę szczególnej grawitacji, konieczne jest ustalenie niemożności zmiany uszkodzenia twarzy. O zmianie decyduje chirurg plastyczny. Jeśli konieczna jest operacja kosmetyczna w celu wyeliminowania tych zniekształceń, uraz twarzy uważa się za nieusuwalny. Problem oszpecenia rozwiązuje się w postępowaniu sądowym na podstawie ogólnie przyjętych pojęć normalnego wyglądu.
• Zaburzenia psychiczne lub rozwój uzależnienia od narkotyków. Ocenę ciężkości uszkodzenia stanu fizycznego dokonuje ekspert kryminalistyczny z udziałem psychiatry i narkologa.

Niepełnosprawność

Uszkodzenie zdrowia na podstawie Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej może spowodować utratę zdolności do pracy. Zgodnie z kodeksem karnym Federacji Rosyjskiej karalne rodzaje szkód w stanie fizycznym o szczególnym ciężarze obejmują całkowitą utratę zdolności do pracy zawodowej, to znaczy zdolność obywatela do spełnienia zakresu i jakości pracy zawodowej określonej przez pracodawcę.

Całkowitą utratę ustala się, gdy ofiara z powodu poważnych zaburzeń funkcjonalnych organizmu znalazła stuprocentowe dowody medyczne na niemożność wykonywania wszystkich rodzajów pracy. Uważa się, że ciężkie jest spowodowanie uszkodzenia stanu fizycznego, który spowodował trwałą utratę zdolności do pracy o ponad trzydzieści procent.

Przy określaniu ilości trwałych uszkodzeń ekspert stosuje tabelę procentową utraty zdolności do pracy z powodu poważnego uszczerbku na zdrowiu. Kodeks karny Federacji Rosyjskiej, możliwość utraty ogólnej zdolności do pracy obiecuje być nie tylko znacząca, ale także trwała. Utratę zdolności do pracy uważa się za trwałą albo przy końcowym wyniku, albo gdy czas trwania złej kondycji fizycznej wynosi ponad sto dwadzieścia dni.

Celowa szkoda

Aktualna wersja art. 111 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej karze ciężkie obrażenia ciała w następujący sposób:

Cechy kwalifikacji umyślnej szkody

Konsekwencje prawne dla umyślnego wyrządzenia ciężkiego uszczerbku na zdrowiu Kodeksowi karnemu Federacji Rosyjskiej różnią się w zależności od okoliczności:

• Prześladowanie jako sposób wyrządzenia szkody zdrowiu jest uważane za przestępstwo, które powoduje ból psychiczny i fizyczny przez długotrwałe pozbawienie jedzenia, picia lub ciepła lub umieszczenie obywatela w warunkach niebezpiecznych dla jego stanu fizycznego lub inne podobne działania. Zastraszanie jest uważane za przypadek rażącego obrażenia godności osoby (trwałe obrażenia, upokorzenia).
• Największym zagrożeniem dla społeczeństwa, a jednocześnie złożonością stosowania prawa jest gatunek, który pociągał za sobą nieostrożność ofiary. W niektórych przypadkach czyn przestępczy można uznać za zabójstwo. W tym miejscu należy wprowadzić rozróżnienie po stronie prawnej aktu. Jeżeli sprawca nie miał ochoty wyrządzić ciężkiej szkody cielesnej lub, co do zasady, wyrządzić szkodę jego kondycji fizycznej, sankcje karne nie są stosowane zgodnie z tą normą.
• W przypadku morderstwa zamiar sprawcy ma na celu pozbawienie go życia, aw przypadku czynu zabronionego przewidzianego w czwartej części tego artykułu zamiar opuszczenia życia przez osobę wyraża się w zaniedbaniu.
• Czyny opisane w pierwszej i drugiej części tej reguły są uważane za poważne przestępstwa, a szczególnie poważne opisane w trzeciej i czwartej części.

Przypadkowe uszkodzenie

Niedbałe wyrządzenie ciężkiego uszkodzenia ciała Kodeksowi karnemu Federacji Rosyjskiej ma miejsce na podstawie art. 118 w następujący sposób.

Cechy kwalifikacji nieostrożnej krzywdy

Odpowiedzialność za niedbałe ciężkie uszkodzenie ciała zgodnie z kodeksem karnym Federacji Rosyjskiej kwalifikuje okoliczności popełnienia czynu zabronionego:

• Corpus delicti polega na nieostrożnej formie winy osoby winnej: frywolności lub zaniedbaniu popełnionych lub niedoskonałych czynów.
• W przypadkach, w których nie jest przestrzegana specjalna zasada ostrzegająca przed niebezpieczeństwem, stosuje się specjalną zasadę prawa. W przypadku ciężkiego uszkodzenia ciała podczas wypadku w Kodeksie karnym Federacji Rosyjskiej rozważa się art. 264.
• Wprowadzenie jako okoliczność przestępstwa niewłaściwego wykonania lub niewykonania przez osobę zawodową obowiązków wynikających z uszczerbku na zdrowiu jest podyktowane częstotliwością takich incydentów. Szkody wyrządzane są na tym obszarze przez profesjonalną osobę, której zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom. Zakłada się, że podmiotem przestępstwa jest wykonawca obowiązków (lekarz, instruktor pływania, pracownik medyczny, nauczyciel wychowania fizycznego).
• Przestępstwo przewidziane w pierwszej i drugiej części 118 kodeksu jest uważane za niewielkie przestępstwo.

Nadmiar samoobrony

Powodowanie uszkodzenia stanu fizycznego przy przekraczaniu granic wymaganej obrony jednostki lub przekraczaniu środków podejmowanych w celu aresztowania przestępców kwalifikuje się zgodnie z art. 114

Cechy kwalifikacji do samoobrony

Odpowiedzialność za spowodowanie ciężkiej szkody na zdrowiu w wyniku samoobrony jest artykułem Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, określonym przez okoliczności zdarzenia kryminalnego:

• Przedmiotem przestępstwa jest zdrowie obywatela.
• Uważa się, że charakter konsekwencji w przypadku przekroczenia poziomu obrony powoduje szczególną szkodę, a nadmierny wzrost środków samoobrony - poważną szkodę dla zdrowia.
• Kodeks karny nie przewiduje kary za przekroczenie granic wymaganej obrony. Kara ma miejsce w przypadku nadmiernych środków mających na celu wyeliminowanie przestępców, wiążących się z groźbą ciężkiego uszkodzenia ciała.
• Kodeks karny Federacji Rosyjskiej definiuje skład czynu przestępczego jako intencję osoby winnej (bezpośredniej lub pośredniej).
• Akty określone w pierwszej i drugiej części normy dotyczą grupy przestępstw o ​​mniejszej wadze.

Stan szaleństwa

Zgodnie z kodeksem karnym Federacji Rosyjskiej, wyrządzając umiarkowane i poważne szkody zdrowotne, dokonane w stanie intensywnego podniecenia (afektu), karze okres do dwóch lat:

• praca korekcyjna lub przymusowa,
• ograniczenie lub więzienie.

Stan afektu może być spowodowany:

• ciągłe akty przemocy o kpinie, ofiary ze strony ofiary;
• niezgodne z prawem działania przeciwko sprawcy;
• przedłużająca się traumatyczna psychika sprawcy sytuacji, która powstała w związku z regularnym bezprawnym zachowaniem osoby.

Kwalifikacja szaleństwa

Artykuł Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej określa karę za spowodowanie uszczerbku na zdrowiu w stanie równowagi psychicznej:

• Przedmiotem przestępstwa jest zdrowie obywatela.
• Konsekwencje są szkodliwe dla zdrowia.
• Kara Kodeksu karnego wymaga umyślnego działania.
• Akt odnosi się do przestępstw o ​​mniejszej wadze.