Jak wiadomo, prawo ustanawia immunitet rosyjskich sędziów. W czym się objawia? Czy możliwe jest pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej lub innej? Odpowiedzi na te pytania zostaną podane w artykule.
Kim są sędziowie?
Jak ustawa o statusie sędziów charakteryzuje samego sędziego? Zgodnie z jego pierwszym artykułem, sędziami są osoby uprawnione do wymierzania sprawiedliwości na podstawie uzyskania specjalnego zaświadczenia zawodowego. Sędziowie są niezależni, przestrzegają tylko Konstytucji i innych aktów normatywnych. Wymagania lub nakazy otrzymane od sędziów są wiążące dla wszystkich urzędników, organizacji państwowych, stowarzyszeń publicznych itp.
Prawo ustanawia jedność statusu sędziów. Jednocześnie istnieje pewien podział kwalifikacji, w zależności od zajmowanego stanowiska. Na przykład sędzia pokoju musi mieć co najmniej 30 lat, a sędzia Trybunału Konstytucyjnego musi mieć co najmniej 40 lat, w połączeniu z piętnastoletnim doświadczeniem jako prawnik.
Kto może zostać sędzią?
Sędzia może zostać tylko obywatelem rosyjskim, który posiada wyższe wykształcenie prawnicze z kwalifikacją „mistrza”. Kandydat na sędziego nie powinien mieć kryminalnej przeszłości ani obywatelstwa obcego.
Dla sędziów ustanowiono następujące ograniczenia wiekowe:
- pracownik Trybunału Konstytucyjnego - powyżej 40 lat; doświadczenie zawodowe nie powinno być krótsze niż 15 lat;
- sędzia Sądu Najwyższego musi mieć co najmniej 35 lat, a jego doświadczenie zawodowe nie może być krótsze niż 10 lat;
- sędzia sądu okręgowego o właściwości ogólnej musi mieć co najmniej 35 lat, a doświadczenie w pracy - co najmniej 7 lat;
- trybunał arbitrażowy musi mieć ukończone 25 lat.
Ogólne doświadczenie zawodowe może obejmować pracę nauczyciela dyscyplin prawnych, prawnika, notariusza na niektórych stanowiskach.
Wymagania sędziego
Ustawa o statusie sędziów, w szczególności jej artykuł trzeci, określa potrzebę spełnienia pewnych wymogów, bez których zawodowa działalność sądowa byłaby niemożliwa. Tak więc każdy sędzia jest zobowiązany do przestrzegania i przestrzegania podstawowych przepisów prawa stanowego, federalnego i federalnego. Sędziowie regionalni muszą przestrzegać karty lub konstytucji przedmiotu, w którym pracują. W przeciwnym razie prawdopodobne jest, że sędziowie, którzy nie będą przestrzegać prawa, zostaną pociągnięci do odpowiedzialności.
Jakie inne wymagania stwarza prawo federalne?
- Pracownik sądu musi wykonywać swoje obowiązki w taki sposób, aby nie naruszać uprawnień organu sądowego.
- Sędzia musi kompetentnie rozwiązywać konflikty interesów.
W takim przypadku sędzia nie jest uprawniony:
- obsadzić wszelkie inne stanowiska w służbie publicznej;
- należą do ruchów lub partii politycznych;
- publicznie wyrażają swój stosunek do konkretnej partii politycznej;
- angażować się w działalność gospodarczą lub inną płatną działalność, z wyjątkiem sądowej;
- ujawniać ograniczone informacje.
Czy możliwe jest ściganie sędziów za naruszenie powyższych wymagań? Prawo mówi nie. Odnosi się to raczej do odpowiedzialności dyscyplinarnej, która zostanie opisana później.
O odporności
Proces pociągania sędziów do odpowiedzialności karnej został nieznacznie zmieniony w 2010 r. Poprzez zmianę art. 16 ustawy federalnej „O statusie sędziów”. Artykuł 16 przewiduje nietykalność wszystkich sędziów. Co obejmuje pojęcie odporności? Osobowość, powierzchnia biurowa, pojazdy służbowe, bagaż, dokumenty, korespondencja i różne nieruchomości urzędowe - wszystko to zgodnie z prawem ma status immunitetu.
Jeżeli sąd nie stwierdzi nadużycia przez sędziego swoich uprawnień, wówczas za każdą wydaną decyzję, za każdą wyrażoną opinię, sędzia nie może zostać pociągnięty do odpowiedzialności. Podobna zasada jest również zawarta w prawie.
Czy status immunitetu w jakiś sposób wpływa na postępowanie karne wobec sędziów? Zgodnie z ustawą nie wpływa w żaden sposób.
Procedura ścigania sędziów
Kto decyduje się na wszczęcie postępowania karnego przeciwko komornikowi sądowemu? W prawie federalnym ustanowiono następującą klasyfikację:
- pracownicy Trybunału Konstytucyjnego są rozliczani przez przewodniczącego Rosyjskiego Komitetu Śledczego, ale za zgodą samego sądu;
- w odniesieniu do pracowników instancji sądowych o ogólnej jurysdykcji, w tym Sądu Najwyższego, sprawę wszczyna przewodniczący Komisji Śledczej za zgodą wyższego kolegium sędziów posiadającego kwalifikacje;
- w odniesieniu do urzędników sądowych z dowolnej innej instancji - na podstawie wspólnej decyzji przewodniczącego Komisji Śledczej i kwalifikacyjnej rady sądowej odpowiedniego regionu.
Warto zauważyć, że w 2010 r. Sformułowanie zostało wyłączone z prawa, zgodnie z którym ściganie sędziów Sądu Najwyższego lub sędziów pracujących w jurysdykcjach ogólnych odbywało się poprzez przekazanie Trybunałowi Konstytucyjnemu oświadczenia od kwalifikacyjnej rady sądowej.
Praktyka pociągania sędziów do odpowiedzialności karnej
Decyzja o wszczęciu postępowania karnego przeciwko konkretnemu komornikowi sądowemu musi zostać wydana w ciągu dziesięciu dni. Jak już wspomniano, przyjęcie takiej decyzji leży w gestii Trybunału Konstytucyjnego i odpowiedniego kolegium ds. Kwalifikacji.
Zdarzają się przypadki, w których podczas dochodzenia w sprawie karnej zmienia się sam skład przestępstwa, przez co pozycja sędziego może się pogorszyć. W tej sytuacji rozpoczyna się nowa sprawa karna (zgodnie z postanowieniami art. 16 ustawy federalnej „W sprawie statusu sędziów”).
Pracownik sądowy podlega natychmiastowemu zwolnieniu po weryfikacji jego tożsamości w agencji rządowej. Decyzję o zatrzymaniu oskarżonego podejmuje rada sądowa, w skład której wchodzi trzech pracowników Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej. Petycję składa szef Komisji Śledczej Federacji Rosyjskiej.
W art. 16 określono również procedurę przeprowadzania operacyjnych środków dochodzeniowych przeprowadzanych na wniosek sędziego o przeprowadzenie postępowania karnego. Czynności te są wykonywane decyzją tej samej rady sądowej złożonej z trzech sędziów Sądu Najwyższego.
Odpowiedzialność dyscyplinarna
Statystyki dotyczące ścigania karnego przez sędziów pokazują, że sprawy karne nie są tak częste. Częściej pracownicy sądowi ponoszą znacznie mniejszą odpowiedzialność - na przykład dyscyplinarną. Dlaczego przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości mogą być dyscyplinowani?
Prawo stanowi popełnienie drobnego przestępstwa. Karami tutaj mogą być:
- ostrzeżenia;
- komentarze;
- werbalna krytyka;
- wygaśnięcie uprawnień sędziego przed terminem.
Jak sędzia rezygnuje? Zostanie to opisane później.
Rezygnacja sędziego
Zwolnienie sędziego ze stanowiska reguluje art. 15 ustawy federalnej „O statusie sędziów”. Rezygnacja sędziego przejawia się w formie honorowego odejścia ze stanowiska z zasady z własnej woli.Sędziemu gwarantuje się integralność osobistą i honorowe członkostwo we wspólnocie sądowej.
Emerytowany pracownik sądowy ma zagwarantowane odprawy i odszkodowania za zakup dokumentów podróży. Emerytura dla emerytowanego pracownika jest wypłacana na wspólnej podstawie. Doświadczenie zawodowe w zakresie emerytury nie powinno być krótsze niż 20 lat.
Warto również zauważyć, że ściganie przestępców przez sędziów (Sąd Najwyższy, Konstytucyjny lub jakikolwiek inny) lub identyfikacja naruszeń popełnionych przed rezygnacją wskazuje na zakończenie rezygnacji. Decyzję podejmuje kolegium ds. Kwalifikacji w byłym miejscu pracy sędziego. Sędziowi, którego rezygnacja jest zakończona, pozostają emerytury, ale świadczenia i zasiłki znikają.
O wygaśnięciu uprawnień sędziego
Osobno warto mówić o procesie wygaśnięcia władzy sądowniczej. W jakich przypadkach jest podekscytowany? Oto, co mówi prawo:
- wypowiedzenie obywatelstwa rosyjskiego lub nabycie obywatelstwa obcego;
- oświadczenie o wygaśnięciu uprawnień samego sędziego;
- niezdolność do pracy na swoim stanowisku z przyczyn zdrowotnych;
- osiągnięcie wieku emerytalnego;
- naruszenie przez sędziego lub członków jego rodziny niektórych zakazów zapisanych w prawie (na przykład niemożność otwierania depozytów poza krajem).
Wszystkie te punkty wskazują na rychłe ustanie oficjalnego organu urzędnika sądowego.