Sprzedaż długów osobom fizycznym od dawna nie była niczym nowym ani specjalnym. Ta sprawa jest dość oficjalna i legalna. Pierwsza myśl o ogolonych zbirach, którzy wybijają ostatni grosz biednym Rosjanom, jest często błędna. Chociaż metody windykacji mogą się różnić, oficjalne agencje windykacyjne muszą działać zgodnie z prawem.
Jak to się dzieje? Co mogą zrobić kolekcjonerzy i do czego nie są uprawnieni? Co to jest umowa cesji? Poszukaj odpowiedzi na te i inne pytania.
Jakie długi mogę sprzedać
Dług prywatny jest bardzo popularnym towarem na rynku usług finansowych i windykacyjnych. Jednak nie każdy dług może być przedmiotem zainteresowania odpowiednich struktur. Windykacja należności od osób fizycznych nie jest sprawą szybką, dlatego liczy się tutaj wiele czynników:
- wypłacalność dłużnika;
- kwota długu;
- możliwość i chęć spłaty długu;
- dłużnik ma rodzinę, pracę, własność;
- inne czynniki.
Sprzedaż indywidualnego długu kolekcjonerom jest interesująca tylko wtedy, gdy widoczna jest realna możliwość zwrotu. Mówiąc wprost, poborca będzie zainteresowany długiem, gdy „zarobi” on zysk. Koszt samej pożyczki może wynosić tylko 1-2% realnej kwoty.
Najczęściej przedmiotem sprzedaży:
- długi z tytułu pożyczek dla osób fizycznych;
- zadłużenie kredytowe;
- kwoty niepodlegające zwrotowi w przypadku zamówień związanych z dostawami;
- zaległa umowa.
Jak sprzedać dług komornikowi
Struktury bankowe dość często korzystają z usług specjalnych firm windykacyjnych. Tak więc instytucje finansowe próbują odzyskać przynajmniej część złych, z ich punktu widzenia, pożyczek. Zazwyczaj przypisuje się takie długi umowom, w przypadku których płatności nie dokonywano przez okres dłuższy niż rok.
Najczęściej problematyczne pożyczki są sprzedawane hurtowo. Oznacza to, że bank tworzy pakiet długów, a następnie oferuje go kilku agencjom jednocześnie, zgadzając się na lepszą ofertę.
Z jednej strony może się wydawać, że taka transakcja nie jest korzystna dla wierzyciela. W końcu traci znaczną ilość. Z drugiej jednak strony, korzystając z odsprzedaży praw, bank zwraca sobie przynajmniej część pieniędzy. Tak, a sprzedana kwota często składa się z grzywien i kar, a sama część długu zwykle nie jest tak wielka.
Kolekcjonerzy mogą odmówić zakupu. Dzieje się tak w przypadkach, gdy praktycznie nie ma możliwości spłaty długu. Na przykład pożyczkobiorca ma niski poziom dochodu lub nie ma żadnej nieruchomości, którą można by wykluczyć.
Są jednak sytuacje, w których nie można sprzedać długu:
- odszkodowanie za szkody moralne;
- alimenty na dziecko;
- rekompensata za szkody dla zdrowia ludzkiego.
Cechy umowy cesji lub jak spłacić dług
W przypadku znalezienia nabywcy długu osoby fizycznej zostaje zawarta umowa sprzedaży długu. Prawnie ważny nazywa ten dokument umową cesji. Przedmiotem jest tutaj prawo do roszczenia lub ważny obowiązek. Mówiąc najprościej, jest to umowa dotycząca cesji praw do dochodzenia kwoty długu przez wierzyciela na rzecz osoby trzeciej. Co więcej, ta ostatnia może być zarejestrowaną firmą windykacyjną, a także dowolną osobą prywatną.
Sprzedaż wierzytelności osób fizycznych nie przewiduje zgody pożyczkobiorcy.Należy jednak ostrzec o fakcie zawarcia takiej transakcji 30 dni przed jej realizacją.
Stronami umowy cesji są:
- stary wierzyciel - osoba, która została pierwotnie pożyczona;
- nowy pożyczkodawca - osoba lub organizacja, która ma prawo żądać spłaty zadłużenia od pożyczkobiorcy.
Sprzedaż długów osobom fizycznym przewiduje jedynie zmianę pożyczkodawcy. Żadne inne warunki umowy nie mogą zostać zmienione. Oznacza to, że nowy właściciel nie może nałożyć na kredytobiorcę żadnych innych kar ani grzywien niż te określone w pierwotnej umowie pożyczki.
Należności należne
Co najmniej sprzedaż długów osób fizycznych odbywa się za pomocą paragonu. Jest to dokument poświadczający faktyczne przeniesienie określonej kwoty przez jedną osobę na drugą. Prawidłowo wykonany paragon określa również warunki zwrotu. Dopiero po upływie terminu określonego w pokwitowaniu okres przedawnienia zaczyna się odliczać. Oznacza to, że jeśli w dokumencie wskazano, że kwota została pożyczona na 180 dni, wówczas nie można składać wniosków o zwrot kosztów przed tym terminem.
Jeśli dług nie został spłacony, pożyczkodawca ma prawo pozwać lub sprzedać pokwitowanie kolekcjonerom. Warto zauważyć, że zwrot długu na podstawie paragonu jest najczęściej kwestionowany w sądzie. Przyczyną może być niewłaściwe wykonanie transakcji, zawarcie transakcji pod presją okoliczności, niemożność zwrotu środków i tak dalej. W tym przypadku dla nowego właściciela praw dług staje się „problematyczny”. Dlatego kolekcjonerzy bardzo niechętnie wykupują rachunki.
Zwrot długu z tytułu tytułu egzekucyjnego
Znacznie chętniej jest nabywanie długów osób fizycznych na podstawie tytułu egzekucyjnego. Dokument taki wydaje się, gdy sąd już był, a pożyczkodawca potwierdził swoje prawo do żądania długu siłą. Ponieważ postępowanie egzekucyjne może trwać bardzo długo, pożyczkodawca może sprzedać umowę komornikowi i szybko zwrócić sobie do 50% należnej kwoty.
Zanim zdasz sobie sprawę z długu z tytułu tytułu egzekucyjnego, musisz uzyskać ten dokument w sądzie i przedłożyć go FSSP. Komornik otworzy odpowiednią produkcję w ciągu 7 dni. Jeżeli następnie sprzedane zostanie prawo do roszczenia, należy przekazać komornikowi także umowę cesji. Musi on zastąpić jedną ze stron postępowania egzekucyjnego nowym właścicielem praw, którym jest poborca.
Uwaga! Nowy podmiot odzyskujący nie może liczyć na kwotę wyższą niż wskazana w decyzji sądu. W tym przypadku nie działają żadne dodatkowe kary.
Decyzja przedprocesowa
Windykacja od osób fizycznych może być dokonana w dowolnym momencie. To znaczy teoretycznie, że twój dług może zostać zrealizowany następnego dnia po otrzymaniu pieniędzy. W praktyce banki zwykle przypominają dłużnikowi o wielu opóźnieniach, wysyłają powiadomienia pocztą i e-mailem oraz oferują programy restrukturyzacyjne. Jeśli nie zostaną podjęte żadne działania, dług zostanie sprzedany wcześniej czy później.
Niektóre niuanse tego problemu
Chociaż sprzedaż długów jest prawnym prawem każdego windykatora, istnieją pewne cechy. Okazuje się, że nie każdy dług można legalnie sprzedać innej osobie.
Dług nie może zostać zrealizowany, chyba że jest to wyraźnie zapisane w pierwotnej umowie pożyczki. Jeżeli umowa między poborcą a dłużnikiem początkowo nie przewidywała przeniesienia umowy w przypadku niewywiązania się ze zobowiązania, sprzedaż długu jest niemożliwa. To jest nielegalne.
Ale jest niuans. Norma obowiązuje tylko do momentu otrzymania decyzji sądu. Jeżeli występuje tytuł egzekucyjny, komornik będzie działał jako odzyskiwanie, a pożyczkodawca jest tylko odbiorcą środków. Zatem dług można sprzedać.
Co zrobić, jeśli twój dług zostanie sprzedany
Na początek warto odwiedzić oddział banku, w którym została wydana pożyczka. Warto wyjaśnić wielkość powstałego długu i dowiedzieć się, czy rzeczywiście został on sprzedany kolekcjonerom.
Teraz musisz skontaktować się z nowym właścicielem (kolektorem) i wyjaśnić następujące dane:
- Podstawa prezentacji wierzytelności.
- Dostępność umowy cesji. Najlepiej poprosić kierownika o wykonanie dla Ciebie kopii.
- Kwota długu, który został zakupiony przez nowego pożyczkodawcę.
- Możliwości i opcje spłaty zadłużenia.
Uwaga! Możesz zacząć spłacać długi tylko wtedy, gdy dokładnie przestudiujesz wszystkie dokumenty, upewnisz się co do legalności wymagań i uzyskasz szczegółowe informacje o nowym pożyczkodawcy.
W przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do legalności tego wydarzenia, prosimy o kontakt z sądem. I pamiętaj: prawa komorników są poważnie ograniczone. Agencje windykacyjne nie mają prawa „nokautować” pieniędzy na siłę, przed ani po wydaniu orzeczenia przez sąd.
Poborca może jedynie przypomnieć o istnieniu długu i poprosić o zwrot pieniędzy. Po wydaniu orzeczenia przez sąd wszystkie prawa do obowiązkowego pobrania środków finansowych i przekazania w całości komornikowi. Tylko on może opisać nieruchomość, wstrzymać nie więcej niż połowę oficjalnej pensji, przejąć konta bankowe i zastosować inne środki. Poborca w tym przypadku działa jako strona trzecia i nie uczestniczy w spłacie należnej kwoty.