Status społeczny i prawny bezrobotnego obywatela

Możemy mówić bez końca o roli organizacji państwowych, których działania mają na celu zapewnienie ochrony socjalnej obywatelom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej. Jednocześnie przy faktycznej realizacji aktywnych programów promujących zatrudnienie należy zauważyć, że niestety nie wszystkie z nich dają oczekiwane rezultaty. Przyczyną tego może być niedobór finansowania regionalnego oraz szybki wzrost zaległości w wypłacie świadczeń oraz zawężenie zakresu usług świadczonych przez odpowiednie usługi. Ponadto często pojawiają się sprzeczności w określaniu statusu prawnego bezrobotnych.

Kto jest uważany za bezrobotnego w naszym kraju?

Przypisanie obywatela do odpowiedniej kategorii wymaga szeregu wymagań określonych przez prawo. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że wszystkie są proste, a zatem każdy, kto spełni minimum warunków, będzie mógł uzyskać status prawny bezrobotnego. Procedura uznawania obywateli za bezrobotnych jest skutecznym mechanizmem prawnym, który umożliwia rozróżnienie między tymi, którzy naprawdę potrzebują pomocy państwa, a tymi, którzy nie zamierzają pracować, a jedynie planują czerpać zyski z „lekkich” środków budżetowych. Aby uzyskać prawo do wsparcia finansowego ze strony państwa, ma wszelkie szanse na obywatela, który:

• jest sprawnym fizycznie;
• nie ma źródeł gotówki;
• gotowy do podjęcia pracy odpowiedniej do jego kwalifikacji i umiejętności zawodowych;
• zarejestrowany jako osoba poszukująca odpowiedniego zawodu.

Niepełnosprawność jest ważnym kryterium

Krótko wyjaśnij znaczenie poszczególnych pozycji z powyższego. Aby lepiej zrozumieć pojęcia niepełnosprawności i statusu prawnego bezrobotnych, opisz je najpierw z medycznego i prawnego punktu widzenia. Tak więc nie może być żadnych warunków wstępnych do uznania obywatela, który nie ma oficjalnego zatrudnienia, dopóki nie osiągnie 16. urodzin. Jednocześnie nic nie stoi na przeszkodzie przedsiębiorczości lub pracy najemnej. Do tej pory Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej zezwala na zatrudnianie osób, które ukończyły 15 lat, a w niektórych przypadkach, z zastrzeżeniem dodatkowych warunków, 14-latków.

Ograniczenie dotyczy również górnych granic wieku produkcyjnego: dla kobiet ma 55 lat, dla mężczyzn - 60 lat. Po osiągnięciu tych limitów wiekowych obywatele nabywają prawo do państwowego świadczenia emerytalnego. Jednocześnie zasada ta ma również swoje wyjątki (obniżenie wieku emerytalnego na preferencyjnych warunkach, długa staż pracy itp.). Osoba niepełnosprawna z pierwszej lub drugiej grupy nie będzie w stanie uzyskać statusu prawnego bezrobotnego, jeśli nie ma odpowiednich zaleceń od specjalistycznej komisji VTEC, a także od obywatela skazanego za wykonywanie pracy naprawczej lub odbycia kary więzienia.

W jakich przypadkach nie można zarejestrować się na giełdzie pracy?

Osoby z zarobkami o określonym dochodzie nie będą mogły skorzystać z tego wsparcia państwa. W kontekście statusu prawnego bezrobotnych pojęcie zatrudnienia odnosi się do niezgodnych z prawem legalnych działań obywateli generujących dochód. Można tego dokonać na podstawie umowy o pracę, umowy o członkostwie w stowarzyszeniach zbiorowych, transakcji cywilnych lub rejestracji osoby fizycznej jako przedsiębiorcy. Zatrudnienie jest sposobem zaspokojenia osobistych i społecznych potrzeb danej osoby. Obywatele uznani przez prawo za zatrudnionych lub pracujących w niepełnym wymiarze godzin nie mają możliwości korzystania z usług państwowych służb zatrudnienia. Należą do nich następujące kategorie osób:

• zajmowanie płatnego stanowiska, wybranego lub zatwierdzonego przez zlecenie pracy;
• wojskowi służący w armii lub strukturach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych;
• studenci szkół ogólnokształcących, zawodowych, technicznych lub wyższych.

Podstawy do anulowania statusu bezrobocia

W przypadku ukrywania danych, przekazywania niepoprawnych informacji o sobie i swojej pracy pracownicy służby zatrudnienia mają prawo unieważnić status prawny bezrobotnych w Federacji Rosyjskiej. Na przykład sytuacja jest taka: pewien obywatel postanowił spróbować siebie jako przedsiębiorca. Ale coś poszło nie tak, jego ulubiona firma nie przyniosła zysku, a on bez wahania i uważając się za bezrobotnego, postanowił udać się do urzędu pracy, aby zarejestrować się i otrzymać świadczenia pieniężne. Po pewnym czasie obywatel otrzymał powiadomienie, że wszystkie świadczenia dla bezrobotnych zostały anulowane. Ponadto został pozbawiony statusu osoby, która nie ma oficjalnego zatrudnienia, i grozi im złożenie wniosku do arbitrażu o oszustwo, ponieważ otrzymał świadczenia przez określony czas i został oficjalnie zarejestrowany jako przedsiębiorca.

Jednocześnie pojęcie i status prawny bezrobotnych obejmuje szereg obowiązków obywatelskich. Bez ich spełnienia organy służb zatrudnienia są upoważnione do usunięcia wnioskodawcy z rejestru i wycofania świadczeń. Najważniejsze z nich to:

• okresowa i terminowa ponowna rejestracja na giełdzie pracy;
• obowiązek reagowania na proponowane oferty pracy, kierunki pracy lub przekwalifikowanie zawodowe;
• wymóg służby zatrudnienia dotyczący potrzeby bezpośrednich negocjacji z potencjalnym pracodawcą na temat zatrudnienia.

Jakie prawa ma bezrobotny obywatel?

Krótko opisz status prawny bezrobotnych, odwołując się do prawa Federacji Rosyjskiej „O zatrudnieniu w Federacji Rosyjskiej”. Zawiera podstawowe gwarancje praw pracowniczych tej kategorii osób, które obejmują:

• wybierz jedną z co najmniej dwóch opcji odpowiedniej pracy;
• do odbycia dodatkowego szkolenia zawodowego, przekwalifikowania, certyfikacji kwalifikacji w obecności kierownictwa służby zatrudnienia;
• otrzymywać świadczenia pieniężne tylko wtedy, gdy nie ma zawodu odpowiedniego dla danego zawodu;
• oprócz zasiłków dla bezrobotnych obiecuje się, że obywatele zrekompensują dodatkowe koszty finansowe związane ze szkoleniem, przeprowadzając się w inne miejsce w celu znalezienia nowej pracy;
• przejść bezpłatne badania lekarskie i badania;
• w razie potrzeby zwrócić się do urzędu pracy o pomoc w zawarciu umowy o pracę na czas określony.

Jakie trudności pojawiają się po wejściu na giełdę pracy?

Niestety w praktyce większość osób ubiegających się o pomoc do urzędu pracy napotyka niechęć urzędników do przestrzegania statusu prawnego bezrobotnego obywatela. Uznanie go za takie pociąga za sobą wykonanie szeregu dodatkowych procedur biurokratycznych przez pracowników rządowych, co jest stratą czasu i środków budżetowych. W obliczu niechęci urzędników do wypełniania swoich obowiązków w pełnym zakresie, bezrobotny obywatel powinien skontaktować się z organizacją praw człowieka, taką jak związek zawodowy.

Czy świadczenia dla bezrobotnych są wypłacane przez państwo?

Jeśli chodzi o świadczenia dla bezrobotnych, wszystkie osoby zarejestrowane w rejestrze urzędu pracy jako bezrobotne mogą się o nie ubiegać.Ta kategoria obejmuje osoby zwolnione z poprzedniego miejsca pracy z różnych powodów oraz osoby, które jako pierwsze szukają odpowiedniej pracy. Decyzję o celu płatności podejmuje służba zatrudnienia podczas rejestracji obywatela jako bezrobotnego i uzyskania odpowiedniego statusu.

Jak obliczyć wysokość świadczeń?

Informacje na temat wysokości zasiłków dla bezrobotnych i procedury ich wypłaty są łatwe do znalezienia we wcześniej wspomnianym prawie federalnym. Kwotę płatności gotówkowej określają następujące formuły:

• Jeżeli skarżący został zwolniony ze swojego głównego miejsca pracy w ciągu roku poprzedzającego bezrobocie, wysokość świadczenia ustala się jako procent średniej płacy za ostatnie 90 dni w ostatnim miejscu pracy.
• Jeżeli obywatel uzyskał status prawny bezrobotnego bez stażu pracy lub zdecydował się wznowić pracę po przerwie trwającej dłużej niż 12 miesięcy kalendarzowych, wysokość jego świadczenia pieniężnego będzie zależeć bezpośrednio od minimum egzystencji obowiązującego w danym regionie Rosji.
• Obywatele, którzy mają nie więcej niż 12 miesięcy przerwy w pracy i porzucili funkcjonariuszy organów ścigania, personel wojskowy będzie mógł otrzymywać płatności w wysokości 75 procent średniej pensji za trzy miesiące zarejestrowania się jako bezrobotny oraz 60 procent w ciągu następnych 4 miesięcy, a następnie - nie więcej niż 45 procent.

Ponadto osoba o statusie społeczno-prawnym bezrobotnego nie ma możliwości otrzymywania świadczeń, których wartość przeważy nad poziomem utrzymania w danym podmiotu federalnym. Co więcej, płatności nie mogą być niższe niż jedna trzecia takich samych kosztów utrzymania.

W przypadku braku zatrudnienia przez półtora roku od momentu uzyskania statusu prawnego bezrobotnego wnioskodawca może ubiegać się o przedłużenie pomocy państwa w formie świadczeń. Jednak w tym przypadku jego wielkość nie powinna przekraczać 30 procent minimum egzystencji ustalonego w regionie i nie powinna być niższa niż 100 rubli.

Ciekawy fakt: naukowcy doszli do wniosku, że w niektórych krajach wsparcie państwa dla bezrobotnych pozwala obywatelom zapewnić co najmniej przyzwoity poziom życia w porównaniu ze stałym zatrudnieniem. Na przykład w Finlandii wysokość świadczeń jest praktycznie równa średniej płacy w regionie.

Zasada wyboru wolnych miejsc pracy dla bezrobotnych

Na szczególną uwagę zasługuje definicja „odpowiedniej pracy”. Ponieważ to on należy do listy kluczowych terminów w dziedzinie zatrudnienia. Obecność odpowiedniego wakatu lub jego brak zależy od tego, czy bezrobotni będą w stanie utrzymać swój status, wysokości świadczeń otrzymywanych przez niego i innych. Ta kategoria obejmuje oferty pracy otrzymane przez wnioskodawcę od inspektora służb zatrudnienia i odpowiadające:

• Poziom kwalifikacji, umiejętności pracy i szkolenie zawodowe. Tak więc bezrobotnemu księgowemu nie zaoferuje się pracy murarza lub stróża. Jednocześnie wakat ekonomisty może być odpowiedni dla takiego specjalisty, pod warunkiem, że przejdzie on dodatkowe szkolenia, ponowną certyfikację.
• Warunki poprzedniego miejsca pracy. Po pierwsze, kryterium implikuje wystarczający poziom wynagrodzenia, który nie jest sprzeczny z wysokością wynagrodzenia w tym samym miejscu pracy.
• Zdrowie fizyczne i psychiczne. Aby zająć określone stanowisko, obywatel nie powinien mieć przeciwwskazań.
• Terytorialna dostępność miejsca pracy. Biorąc pod uwagę, że na poziomie legislacyjnym nie ma jasnej definicji „dostępności transportu” lub „maksymalnego oddalenia” potencjalnego miejsca pracy, władze lokalne ustalają maksymalną odległość i maksymalny dopuszczalny czas podróży. Pod wieloma względami zależy to od rozwoju wymiany transportu w danym obszarze.

Praca niewykwalifikowana

Mówiąc o procedurze uznawania bezrobotnych i statusu prawnego bezrobotnych, warto zauważyć, że obywatel automatycznie traci odpowiednią pomoc państwa od momentu oficjalnego zatrudnienia.Jeżeli miejsce pracy zaproponowane przez urzędy pracy spełnia wszystkie powyższe warunki, niezależnie od tego, czy praca jest tymczasowa, sezonowa czy stała, uznaje się to za odpowiednie. Odmowa skarżącego dwóch takich ofert pozbawia go statusu prawnego bezrobotnego. Inne oferty pracy mogą być oferowane obywatelom. Najważniejsze jest to, że nie są one sprzeczne z wymogami regulacyjnych aktów prawnych prawa pracy. Ta kategoria obejmuje osoby bezrobotne, które:

• nie mieć stażu pracy;
• nie otrzymał wykształcenia specjalnego (zawodowego, technicznego, wyższego);
• w ciągu roku poprzedzającego wniosek o uzyskanie statusu prawnego bezrobotnego byli oni wielokrotnie zwalniani;
• wcześniej prowadzona działalność gospodarcza;
• chcą wznowić pracę po 12-miesięcznej przerwie;
• otrzymał skierowanie od służby zatrudnienia na szkolenie, ale został wydalony za przestępstwa dyscyplinarne.

Ponadto pracą, która nie może być uznana za odpowiednią pracę, jest taka, która wiąże się ze zmianą miejsca zamieszkania lub wiąże się z otrzymaniem wynagrodzenia, które nie osiąga płacy wystarczającej na utrzymanie, a same warunki pracy nie spełniają wymogów prawnych.

Na poziomie oficjalnym bezrobocie jest uznawane za nieuniknione zjawisko społeczno-gospodarcze w wielu współczesnych państwach. W naszym kraju status prawny bezrobotnych implikuje prawo bezrobotnych do wykonywania produktywnych, dowolnie wybranych działań. Jego wdrażanie ułatwia pomoc państwa w znalezieniu odpowiedniej pracy, pomoc finansowa na okres bezrobocia, szkolenie zawodowe w odpowiednich obszarach i wiele innych.