Zgodnie z art. 4 ustawy Federacji Rosyjskiej „O ochronie praw konsumentów” nr 2300-1, wykonawca jest zobowiązany do zapewnienia klientowi odpowiedniej jakości. Ponadto musi dotrzymać terminów świadczenia usług. W umowie o świadczenie usług strony uzgadniają i ustalają parametry na okres, a także inne warunki.
Wykonawca może obsłużyć ładunek w krótszym czasie. Ale w przypadku dłuższego okresu uważa się, że naruszył umowę. Z tego wynika odpowiedzialność. Zgodnie z art. 708 Kodeksu cywilnego, wykonawca jest odpowiedzialny za naruszenie jakiegokolwiek okresu przewidzianego w umowie. Jeżeli rozpocznie pracę w odpowiednim czasie lub wykona ją tak długo, że jej ukończenie w terminie określonym w umowie stanie się niemożliwe, klient może odmówić i domagać się odszkodowania, zgodnie z ust. 2 art. 715 Kodeksu. Artykuły Kodeksu cywilnego dotyczące umowy mają również zastosowanie do świadczenia usług, chyba że prawo stanowi inaczej.
W artykule przeanalizujemy pytanie o warunki świadczenia usług w ramach umowy o świadczenie usług. Jednocześnie korzystamy z przepisów powyższej ustawy Federacji Rosyjskiej, a także Kodeksu cywilnego, niektórych innych ustaw federalnych i aktów prawnych sądów.
Koncepcja
Przez warunki umowy o świadczenie usług rozumie się okres, w którym wykonawca zobowiązuje się do wykonania wszystkich prac związanych ze świadczeniem usługi od początku do końca, a także koniec niezbędnych etapów.
Obie strony muszą się z tym zgodzić. Po ustaleniu okresu mogą przydzielić odpowiednie zasoby, pieniądze na wypełnienie swoich obowiązków, zaplanować działania i tak dalej.
Jeśli wystąpienie z wnioskiem do sądu stanie się konieczne, instancja uznaje ten warunek za niezbędny. Jeśli ten moment nie jest przewidziany w umowie, może zostać uznany za nieważny. Jest to określone w artykule 432 Kodeksu cywilnego. W niektórych przypadkach terminy wykonania umowy o świadczenie usług uznaje się za niezbędne warunki na podstawie odpowiednich aktów prawnych, na przykład zgodnie z „Zasadami świadczenia usług łączności przewodowej drogą radiową” RF RF nr 353.
Aby uzgodnić ten moment, strony powinny:
- Podaj okres początkowy i końcowy.
- Ustal kroki pośrednie.
- Ustal warunki zgodnie z przepisami określonymi w art. 190–194 Kodeksu cywilnego.
Jeżeli warunki nie są określone w umowie i zostały uznane za niezbędny warunek, wówczas strony nie są uprawnione do żądania spełnienia warunków umowy.
Początek i koniec umowy
W początkowym okresie wykonawca rozpoczyna świadczenie usługi, a na koniec - kończy ten proces. Punkty te uznaje się za zasadnicze warunki umowy na podstawie ust. 1 art. 708 i art. 783 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Aby został uznany za więźnia, należy przewidzieć w nim jeden i drugi termin.
Odpowiednie warunki można sformułować w umowie w następujący sposób: „Usługi przewidziane w umowie muszą być świadczone na następujących warunkach:
- Rozpoczęcie okresu świadczenia usług ___ _________ 20__
- Koniec okresu świadczenia usług ___ ________ 20__. ”
Termin zawarcia umowy serwisowej można podać w dokumencie głównym lub w załączniku do niego. Informacje na ten temat można znaleźć w Definicji Najwyższego Sądu Arbitrażowego Federacji Rosyjskiej nr VAS-2047/10, nr VAS-485/10, uchwale FAS MO nr KG-A40 / 3853-10-2 i innych dokumentach.Aneks musi koniecznie zawierać odniesienie do umowy, a także w głównym dokumencie - link do wniosku.
W umowie warunek ten można sformułować w następujący sposób: „Zgodnie z niniejszą umową usługi muszą być świadczone w okresie określonym w załączniku nr .__, który jest integralną częścią umowy.”
Jeżeli umowa o świadczenie usług nie określa terminu (ani początku, ani końca), sądy uznają umowę za niezawartą. Pociąga to za sobą negatywne konsekwencje zarówno pod względem, jak i pod względem umowy jako całości.
W niektórych obszarach określa się czas obowiązywania umowy o świadczenie usług Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej i innych aktów prawnych. Przykładem jest artykuł 16 ustawy o komunikacji pocztowej nr 176-FZ. Rozwiązując ten problem, strony powinny pamiętać, że ustalone okresy nie powinny kolidować z terminami określonymi w ustawie. Jest to określone w art. 422 ust. 1 kodeksu cywilnego.
Moment ten można sformułować następująco: „Usługi świadczone zgodnie z umową są świadczone w okresie przewidzianym w ust. 2 art. 16 ustawy o komunikacji pocztowej nr 176-FZ.
Oddzielne etapy
Okres przejściowy jest określany do końca ustalonej fazy świadczonej usługi. Koordynacja tych dat nie jest obowiązkowa. Ale klient powinien się na to zgodzić, szczególnie jeśli usługi będą świadczone przez długi czas lub są złożone, dlatego konieczne jest dodatkowe monitorowanie postępu realizacji zobowiązań przez kontrahenta. Na przykład została zawarta umowa ze spółką o przeprowadzanie audytów w różnych okresach podatkowych. W takim przypadku biegły rewident powinien przygotować opinię w odniesieniu do każdego okresu sprawozdawczego.
Wykonawca musi zrozumieć, że w przypadku naruszenia okresu uzgodnionego etapu pośredniego jest prawnie odpowiedzialny za nieprzestrzeganie warunków umowy. Tak więc klient może odzyskać karę lub odszkodowanie za szkody. Jednak odpowiedzialność rozciąga się na klienta, na przykład w przypadku naruszenia warunków płatności wynikających z umowy serwisowej.
Aby koordynować odpowiednie okresy, konieczne jest wyróżnienie niektórych etapów i zatwierdzenie listy, a także zakresu usług dla nich. Określa również początek i koniec każdego etapu. Zakończenie ostatniego z nich oznacza pełne świadczenie usług.
Warunek ten można sformułować w następujący sposób: „Wykonawca rozpocznie realizację zamówienia nie później niż 1 grudnia 2019 r. I zrealizuje je nie później niż 1 lipca 2020 r. Ponadto zobowiązuje się przestrzegać następujących terminów świadczenia usług:
- Etap 1: legalna weryfikacja dokumentów - do 1 kwietnia 2020 r
- Etap 2: należyta staranność prawna dokumentów i przygotowanie wniosków na podstawie wyników 2 kontroli - do 1 lipca 2020 r. ”
Przy zatwierdzaniu okresów przejściowych strony mogą sporządzić harmonogram, wskazać w nim nazwę usługi, ilość pracy, a także początkowy i końcowy okres każdego z nich. Harmonogram jest sporządzany jako aplikacja. Jednocześnie we wniosku wskazano odniesienie do głównego dokumentu, a do wniosku w umowie.
Jeżeli tymczasowe warunki umowy o świadczenie usług nie zostaną uzgodnione, wykonawca musi je wypełnić w całości przed upływem jedynego okresu przewidzianego w umowie.
Daty związane z datą lub wydarzeniem
Przy ustalaniu warunków umowy uwzględnia się postanowienia określone w art. 190–194 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z nimi okresy można ustalić na podstawie konkretnej daty, daty wygaśnięcia lub wystąpienia określonego zdarzenia. Sformułowanie w tym przypadku może wyglądać następująco: „Wykonawca zobowiązuje się świadczyć usługi dostarczania wody od 01.03.2019 do 01.12.2019”.
Jeśli chcesz powiązać termin ze zdarzeniem, możesz zdefiniować go po zakończeniu. Na przykład zakończenie terminu sprawozdawczego dotyczącego świadczenia usług audytorskich w odpowiednim okresie.Wtedy sformułowanie będzie wyglądać mniej więcej tak: „Usługi w ramach tej umowy są świadczone w ciągu miesiąca po zakończeniu okresu podatkowego”.
Nieuchronność zdarzenia
Termin jest określany wraz z takim zdarzeniem, które musi nastąpić, to znaczy jest nieuniknione. Nieuniknione jest zdarzenie, które ma miejsce niezależnie od działań lub woli stron umowy i innych osób. Musimy jednak zrozumieć, że ta metoda koordynacji jest mniej niezawodna, ponieważ najpierw musisz ocenić nieuchronność zdarzenia. I fakt ten został ustalony przez sąd na podstawie konkretnych okoliczności sprawy.
Jeżeli warunki są ustalane w inny sposób niż te określone w art. 190–194 Kodeksu cywilnego (to znaczy wskazany jest początkowy i / lub końcowy okres), sąd może uznać je za niespójne. W rezultacie strony nie będą mogły wymagać spełnienia warunków, w tym zastosowania odpowiednich środków, zgodnie z art. 330, a także dochodzenie roszczeń odszkodowawczych w związku z naruszeniem warunków umowy.
To samo dotyczy przypadku, w którym wskazane jest zdarzenie, które jest nieuniknione. Sądy nie klasyfikują zatem jako takiego wykonania określonych czynności przez klienta, na przykład wypłaty zaliczki lub dostarczenia jakichkolwiek dokumentów.
Ważność umowy
Ważność umowy o świadczenie usług uważa się za okres, w którym warunki umowy są ważne i zgodnie z nią wszystkie zobowiązania są spełnione. Jednocześnie wykonawca świadczy usługi, a klient ich potrzebuje.
Koordynując odpowiedni okres, należy zwrócić uwagę na:
- Metody określania czasu trwania umowy o świadczenie usług.
- Wykorzystanie warunków umowy przez strony przed jej podpisaniem.
- Procedura wypełniania obowiązków po upływie okresu ważności.
Jeżeli warunek ten nie zostanie uzgodniony, umowa jest ważna do momentu wypełnienia przez strony zobowiązań.
Warunki świadczenia usług w ramach umowy o świadczenie usług należy określać zgodnie z normami określonymi w art. 190–194 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Oznacza to, co następuje:
- Określona data w kalendarzu jest ustalana, jeśli strony ją znają. Jest to określone w różnych aktach sądowych, na przykład w decyzji FAS okręgu Ural nr 09-4665 / C5.
- Upływ czasu po zakończeniu jakiegoś zdarzenia. Jest to określone w Definicji Najwyższego Sądu Arbitrażowego Federacji Rosyjskiej nr VAS-2262/10.
- Wskazanie takiego zdarzenia, którego początek jest nieunikniony. Przykładem tego jest koniec okresu ważności dokumentu zezwolenia dla wykonawcy egzekucji na wykonanie określonej pracy.
Ważność umowy do czasu jej zawarcia
W umowie strony mogą uzgodnić warunek, pod którym jej postanowienia będą obowiązywać do momentu jej zawarcia. Może to być konieczne, gdy strony nawiązały stosunki prawne, na przykład na podstawie ustnego porozumienia. Następnie postanowili naprawić je za zgodą. Dokument w tym przypadku jest wymagany do wyszczególnienia kosztów, ustalenia na papierze praw i obowiązków, a także odpowiedzialności. Jeżeli istnieje odpowiednia umowa, strony mają prawo żądać wypełnienia zobowiązań nie tylko w okresie obowiązywania umowy, ale także przed jej zawarciem, gdy istniały rzeczywiste relacje.
W takim przypadku można użyć następującego sformułowania: „Warunki umowy dotyczą stosunków prawnych, które miały miejsce przed zawarciem umowy”.
Należy jednak zrozumieć, że warunek ten wcale nie oznacza, że strony mają zobowiązania przed zawarciem umowy. Na tej podstawie nie mogą żądać odszkodowania za szkody, kary i inne kary za naruszenia przewidziane w umowie. Informacje na ten temat zawarte są na przykład w ust. 6 pisma Prezydium Najwyższego Sądu Arbitrażowego nr 66.
Jeżeli warunki umowy nie zgadzają się co do stosunku, który miał miejsce przed jej zawarciem, strony nie mogą żądać wypełnienia zobowiązań określonych w warunkach umowy.W związku z tym wykonawca nie może żądać zapłaty za swoje usługi po cenie ustalonej w umowie. Odpowiednie usługi są płatne na podstawie zwykłych taryf mających zastosowanie do takich prac.
Jeżeli strona świadczyła usługi przed zawarciem umowy, nie zostaną one uwzględnione na rachunku jej wykonania. Z kolei kwoty, które zostały zapłacone przed podpisaniem umowy, nie pokrywają zobowiązań dotyczących płatności za usługi świadczone w okresie obowiązywania umowy. Następnie wykonawca może odzyskać dług i zażądać zapłaty kary, jeżeli płatność została opóźniona.
Rozwiązanie umowy
Umowa może zawierać klauzulę, że po upływie okresu jej ważności strony zaprzestają swoich zobowiązań. Następnie, po rozwiązaniu umowy, ani jedna, ani druga strona nie będzie mogła nic zrobić ani zgłaszać roszczeń na podstawie umowy. Warunek można zapisać w następujący sposób: „Niniejsza umowa wchodzi w życie 1 stycznia 2019 r. I jest ważna do 1 stycznia 2020 r. Po wygaśnięciu umowy zobowiązania wygasają”.
Ale ta umowa nie oznacza, że strony nie ponoszą odpowiedzialności za naruszenie tych zobowiązań, które zostały popełnione podczas umowy. Jeśli nie ma klauzuli dotyczącej rozwiązania umowy, umowa obowiązuje do momentu wypełnienia przez strony zobowiązań, chyba że prawo stanowi inaczej.
Odpowiedzialność stron
Po wygaśnięciu umowy wykonawca może świadczyć usługi i odzyskiwać pieniądze od klienta, a także karę przewidzianą w umowie lub odsetki za korzystanie z pieniędzy innych osób, biorąc pod uwagę czas po wygaśnięciu umowy. Z drugiej strony sam kontrahent nie jest uprawniony do odmowy wypłaty odszkodowania klientowi, jeżeli powstały one w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków określonych w umowie. Jednocześnie klient musi wiedzieć, że nie będzie mógł żądać zaliczki po upływie terminu świadczenia usług na podstawie umowy o świadczenie usług, nawet jeśli nie zostały one świadczone.
Recepta
Aby odwołać się do sądu, a także w sprawach cywilnych, zapewniono własne odstępy czasu. Tak więc, w odniesieniu do przedawnienia umów serwisowych, musisz znać następujące punkty:
- Maksymalny termin przedawnienia, zgodnie z Kodeksem cywilnym, wynosi zwykle 10 lat.
- Obliczanie rozpoczyna się od momentu otrzymania informacji o naruszeniu warunków umowy.
- Maksymalny okres przedawnienia na podstawie umowy serwisowej wynosi 3 lata.
- Okres ten może zostać zawieszony, przedłużony lub przywrócony (przez sąd).
- Warunek ten powinien znaleźć odzwierciedlenie w umowie jako odrębna klauzula.
Wniosek
Warunki umowy są uważane za warunki zasadnicze. Bez nich umowa może zostać unieważniona, co oznacza, że ani klient, ani kontrahent nie mogą żądać spełnienia jej warunków, jeśli warunki umowy o świadczenie usług zostaną naruszone (na przykład, jeśli strony uzgodniły to ustnie).