Art. 44 Kodeksu karnego: krótki opis rodzajów kar

Każdy obywatel, który popełnił przestępstwo, musi zostać ukarany zgodnie z obowiązującym prawem. W Art. 44 Kodeksu karnego Wykaz sankcji karnych dopuszczonych do stosowania w ramach postępowania karnego jest ustalony. Rozważ bardziej szczegółowo przepisy normy.

Art. 44 Kodeksu karnego: rodzaje kar

Do podmiotów, które popełniły przestępstwo, można zastosować następujące zasady:

• W porządku.
• Zakaz prowadzenia niektórych czynności / zastępowania poszczególnych stanowisk.
• Pozbawienie tytułu wojskowego, specjalnego lub honorowego, nagród państwowych, rangi klasowej.
• Praca obowiązkowa.
• Prace korekcyjne.
• Ograniczenia wojskowe.
• Ograniczenie wolności.
• Praca przymusowa.
• Aresztowanie
• Umieszczenie w dyscyplinarnej jednostce wojskowej.
• Kara pozbawienia wolności na okres ustalony przez sąd.
• Dożywocie.
• Kara śmierci

Art. 44 Kodeksu karnego z komentarzami

Rozważana norma zawiera system sankcji karnych, który odzwierciedla kluczowe zasady współczesnego prawa. Przede wszystkim mówimy o zasadach legalności, humanizmu, sprawiedliwości, indywidualności kar i zróżnicowania odpowiedzialności.

System sankcji przewidziany w nowa edycja art. 44 Kodeksu karnego, stanowi obowiązkową i wyczerpującą listę. Kary w nim są ustalane w kolejności dokręcania - od najłagodniejszego do najbardziej surowego.

Zestaw sekwencji Art. 44 Kodeksu karnego, ma zastosowanie w normach części specjalnej. Z tego możemy wywnioskować, że współczesne prawo karne dąży do tego, aby sądy stosowały jak najmniej sankcji wobec sprawców.

Konkretne kary

Sankcje zapisane w Art. 44 Kodeksu karnego, są w pewnym stopniu proporcjonalne i podporządkowane. Niektóre mogą być wyznaczone wyłącznie jako podstawowe, inne tylko jako dodatkowe. Oddzielne sankcje mogą zostać przypisane wszystkim skazanym, a niektórym tylko niektórym obywatelom za naruszenie określonych wartości, interesów lub stosunków.

Klasyfikacja

Wszystkie kary można podzielić w zależności od przedmiotu wpływu na ogólne i specjalne. Pierwsza obejmuje sankcje, które można przypisać każdemu winnemu. Na przykład jedna z najpopularniejszych kar ze wszystkich przewidzianych w Art. 44 Kodeksu karnegojest uważany za grzywnę. Można go przypisać wszystkim osobom odpowiedzialnym.

Specjalne sankcje mogą mieć zastosowanie odpowiednio do określonej grupy osób. Na przykład ograniczenie służby można przypisać tylko żołnierzom, którzy znajdują się w szeregach sił zbrojnych objętych umową.

Zróżnicowanie czasowe

W zależności od czasu odbywania kary zdania dzielą się na jednoczesne i pilne. Wśród tych ostatnich znajdują się te, dla których część specjalna ma minimalny i maksymalny okres obowiązywania. Są to w szczególności:

• Praca obowiązkowa, przymusowa i naprawcza.
• Limit usług.
• Aresztowanie
• Pokój w jednostce dyscyplinarnej.
• Ograniczenie / pozbawienie wolności (w tym życia).

Oddzielne kary nie przewidują określonych dat. Obejmują one na przykład grzywny, karę śmierci i inne sankcje Art. 44 Kodeksu karnego.

Poziom wpływu edukacyjnego

W zależności od niego rozróżnia się trzy kategorie wyroków karnych:

1. Nie towarzyszy temu ograniczenie wolności lub jej pozbawienie. W ramach tej grupy grzywna, zakaz prowadzenia działalności lub obsadzania stanowisk ustanowiony przez sędziego, pozbawienie rangi wojskowej lub innej rangi, praca korekcyjna, obowiązkowa i wiele innych.
2. Zakładając ograniczenie wolności lub jej pozbawienie.Ta grupa obejmuje pracę przymusową, pozbawienie wolności, w tym dożywocie, umieszczenie w jednostce dyscyplinarnej, aresztowanie itp.
3. Wyłączną karą jest kara śmierci.

Ogólne zasady mianowania

Rozmiar i rodzaj kary określa wyłącznie sąd. Odzwierciedlają to zdanie. Nakładając wyrok, sąd powinien kierować się normami prawa i wyjaśnieniami Plenum Rady Najwyższej.

W przypadku konkretnego przestępstwa można przypisać tylko sankcję przewidzianą w odpowiednim artykule Kodeksu karnego (w części specjalnej). W wyjątkowych przypadkach sąd może przekroczyć sankcję. Ponadto nałożenie kary pozwala na nałożenie sankcji, takich jak zakaz obsadzania niektórych stanowisk lub prowadzenia określonych rodzajów działalności, pozbawienie rangi (specjalne, honorowe itp.), Nagrody państwowe, ranga klasowa, nawet jeśli nie są one przewidziane w sankcji.

Kara śmierci

Był aktywnie wykorzystywany w starożytnej Rosji. W Prawdzie rosyjskiej kara śmierci nie została ustanowiona bezpośrednio. Jednak krótka wersja tego aktu normatywnego dopuszczała możliwość feudu krwi.

Kara śmierci była często stosowana za panowania Iwana Groźnego, Piotra Wielkiego. Przed rewolucją istniały dwa jej rodzaje - wiszące i strzelające. Po rewolucji 1917 r. Kara śmierci została zniesiona. Jednak po 3 latach został przywrócony.

Po rozpadzie ZSRR kara śmierci została zapisana w Konstytucji jako środek tymczasowy. Od 1997 r. Kara ta jest zabroniona. Kara śmierci nie może być wyznaczona ani wykonana.

Kara śmierci została ostatnio zastosowana w 1996 r. Trybunał Konstytucyjny udzielił ostatecznych wyjaśnień w kwestiach związanych z tą karą. Na bieżącej liście wyroków kara śmierci nadal występuje. Jednak krajowe prawo karne ma mniejszą moc prawną niż Konstytucja, a postanowienia traktatów międzynarodowych wyraźnie zakazują jego stosowania. Zakaz stosowania tej kary jest obecny w konwencji wiedeńskiej, której stroną jest Rosja.