Osoba trzecia, która nie przedstawia niezależnych roszczeń, jest jedną z postaci w postępowaniu cywilnym. W przepisach nie ma wiele miejsca, a jego rola może okazać się znacząca.
Strony trzecie - kim są
Obowiązkowymi uczestnikami procesu są strony, w tym: powód i pozwany. Oprócz nich ustawa wzywa osoby trzecie, prokuratora i organy państwowe oraz osoby chroniące interesy i prawa innych osób.
Relacja stron określa specyfikę i charakter sporu. Strony trzecie angażują strony w celu ochrony własnych interesów.
Ta kategoria jest reprezentowana przez dwie grupy: jedna przedstawia własne roszczenia w trakcie procesu, druga nie.
Jej zaangażowanie jest często formalne. Sędzia przede wszystkim stara się uchronić się przed odwołaniem decyzji w przyszłości z powodu odmowy zaangażowania osób zainteresowanych procesem.
Ich udział prowadzi do pełniejszego wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy i znacznych oszczędności czasu sądowego na rozstrzygnięcie sporu. Ponadto zmniejsza się ryzyko naruszenia praw podmiotów zewnętrznych i organizacji, których interesy wydają się nie mieć związku z toczącym się sporem.
Co jest przedmiotem sporu
Kodeks postępowania cywilnego często dotyczy takich pojęć, jak podstawa i przedmiot roszczenia. Na podstawie odnosi się do okoliczności, na których opiera się pozew.
Przedmiotem roszczenia jest szersze pojęcie, ale najczęściej rozumiane jest jako roszczenie powoda. W takim przypadku przedmiotem sporu jest przedmiot rzeczowy lub prawa do towarów o materialnym wyrazie. Ważne jest zrozumienie, czym jest roszczenie, przedmiot sporu lub sporu. Ponieważ często używane jest sformułowanie, jest to strona trzecia, która nie przedstawia niezależnych roszczeń dotyczących przedmiotu sporu.
Ponadto wniosek strony trzeciej o częściową lub całkowitą odmowę roszczenia nie dotyczy zadeklarowanych roszczeń niezależnych. To samo dotyczy wniosków strony trzeciej do sądu o zgodę na pozew.
Różnica między osobą trzecią a wspólnikiem
W ramach współudziału proceduralnego chodzi o jednoczesne zajęcie stanowiska powoda lub pozwanego przez kilka osób. Zasada ta dotyczy w równym stopniu oskarżonych i powodów. Oznaki współudziału w procedurze:
- ogólne prawa i obowiązki (na przykład prawa do jednej nieruchomości);
- współoskarżeni są zaangażowani na jednej podstawie (na przykład dwóch sprawców jednego wypadku);
- jednorodne prawa i obowiązki (kilku pracowników prosi o pobranie wynagrodzenia od jednego pracodawcy lub spółki zarządzającej składa pozew przeciwko kilku mieszkańcom tego samego domu).
Różnica między partnerami a stronami trzecimi polega na tym, że ich wymagania lub wymagania wobec nich są identyczne.
Ich interesy prawne są całkowicie zbieżne. Jeśli mówimy o podmiotach trzecich, ich interesy ze stronami powodowymi lub pozwanymi pokrywają się częściowo lub całkowicie, dopóki nie zostanie podjęta decyzja. Dlaczego prawo mówi o możliwości wpływu wyniku procesu na ich prawa.
Dalej Konkurenta nie można przyciągnąć bez jego woli. Sąd może go co najwyżej powiadomić. Drugiego pozwanego przyciąga wyłącznie zgoda powoda; sąd nie jest również uprawniony do zmuszenia go do wzięcia udziału w postępowaniu.
Regulacja normatywna
Art. 43 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej ujawnia status stron trzecich, procedurę i zaangażowanie w proces, zakres ograniczeń ich możliwości wpływania na proces.Głównym powodem ich zaangażowania, zgodnie z przepisami prawa, jest prawdopodobieństwo, że decyzja sądu wpłynie na ich prawa i obowiązki wobec innych osób w przyszłości. O prawdopodobieństwie decyduje sąd w konkretnej sytuacji.
Art. 43 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej odzwierciedla szczególny status omawianej grupy osób, wszystkie inne postanowienia kodeksu mają zastosowanie do stron trzecich w takim samym zakresie, jak do wszystkich pozostałych uczestników.
Jak wszystko wygląda w życiu
Kto to jest - osoba trzecia, nie deklarująca niezależnych wymagań - przykłady z praktyki pomogą zrozumieć.
Kierowca podczas prowadzenia pojazdu wyrządził szkodę innemu obywatelowi. W tym czasie wypełniał swoje oficjalne obowiązki; odpowiedzialna jest firma, która jest właścicielem autobusu. Kierowca jest przyciągany jako osoba trzecia bez żadnych wymagań z jego strony.
Przedsiębiorstwo, które przegrało sprawę, jest uprawnione do wniesienia pozwu przeciwko pracownikowi z powodu strat poniesionych z jego winy.
Kolejny przykład Matka dziecka składa pozew o zwiększenie alimentów dla byłego męża. Ma kolejne dziecko innej kobiety. Matka drugiego dziecka powinna być zaangażowana po stronie pozwanego jako osoba trzecia.
Obowiązek wypłaty potrąceń dla pracowników spoczywa na pracodawcy. Jeśli nie spełni tego obowiązku, PF ma prawo wystąpić do sądu. Prawo nie pozbawia prawa do wniesienia pozwu przeciwko pracownikowi, który stracił z tego powodu oszczędności emerytalne i staż pracy. W takich procesach PF działa jako strona trzecia bez niezależnych wymagań.
Stopień wpływu orzeczenia sądu na osoby trzecie jest naprawdę różny: w jednym przypadku jest to formalność, podobnie jak w przypadku Rosreestr, w innych występują poważne konsekwencje materialne.
W praktyce sądowej regularnie pojawiają się bardziej złożone sytuacje z wieloma osobami po każdej stronie.
Komunikacja między stroną trzecią a stronami
Strony trzecie nie są stronami procesu, a sąd nie może nakładać na nich żadnych zobowiązań jako pozwanego na mocy swojej decyzji. Decyzja ta może jednak służyć jako podstawa do innej sprawy, w której strona trzecia już stanie się pozwanym, tak jak w przypadku wypadku.
Ich interes prawny wiąże się przede wszystkim z faktami, które sąd ustali i wnioskami, które podejmie w swojej decyzji. Zgodnie z prawem w nowym procesie nie jest konieczne dowodzenie faktów i okoliczności, jeżeli zostały one wcześniej ustalone w drodze orzeczenia sądu w innej sprawie między tymi samymi osobami.
Potencjalny interes osoby zostaje ujawniony przez sąd w toku postępowania na podstawie dostępnych faktów. W niektórych przypadkach prawo wyraźnie nazywa uczestnika stosunku prawnego stroną trzecią.
Na przykład, gdy wierzyciel się zmienia, stary wierzyciel bierze udział w procesie po stronie nowego, jeżeli dłużnik nie zgadza się ze zmianą i powstaje spór o to, kto ma spłacić dług.
Sprzedawca staje się stroną trzecią, gdy kwestionuje legalne posiadanie rzeczy, którą następnie sprzedał. Jest zaangażowany w spór między powodem a kupującym po stronie kupującego.
W powyższym przykładzie z wypadkiem z udziałem kierowcy-pracownika komunikacja osoby trzeciej i pozwanego opiera się również na bezpośrednim wskazaniu prawa. Przedsiębiorstwo, które posiada źródło zwiększonego niebezpieczeństwa, jest zobowiązane do zrekompensowania szkód wyrządzonych przez pracowników w godzinach pracy.
Znak osoby trzeciej w obecności wzajemnych praw i obowiązków ze stroną powoda lub pozwanego.
Ze stroną przeciwną nie ma on żadnych relacji w postaci praw i obowiązków.
Punkt widzenia jest uzasadniony, że opisany związek jest spowodowany raczej przez prawo materialne niż proceduralne.
Jakie prawa daje im prawo
Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego wszystkie strony mają standardowy zestaw praw i obowiązków, chyba że specyfika ich sytuacji stanowi inaczej.
Jakie są prawa osób trzecich, które nie zgłaszają niezależnych roszczeń na mocy prawa?
- zapoznać się z materiałami sprawy;
- kopiuj lub fotografuj je;
- zaskarżyć sąd lub sekretarza;
- wezwać świadków;
- zadawać pytania innym stronom w sprawie;
- poprosić o badanie;
- zadawać pytania ekspertowi;
- poprosić o dowody, do których nie ma dostępu;
- składać inne wnioski do sądu;
- przedstawić swoje argumenty;
- sprzeciwić się oświadczeniom innych uczestników procesu.
W rozumieniu prawa osoba trzecia ma prawo zwrócić się do sądu o oddalenie roszczenia, zarówno w części, jak i w całości.
Petycja lub wniosek stron trzecich, które nie przedstawiają niezależnych roszczeń, jest równie istotny, ponieważ jest składany przez innych uczestników.
Przedstawiona lista nie jest wyczerpująca, ponieważ bezpośrednio mówi tekst ustawy.
Posiadanie praw nakłada również obowiązki, w przypadku których sąd nie ma prawa zastosować sankcji: nałożyć grzywnę, odmówić spóźnionego przedstawienia dowodów itp.
Do czego ogranicza je prawo
Osoba trzecia, która nie określa niezależnych wymagań ze względu na swój status, jest pozbawiona szeregu możliwości.
Prawo ogranicza to:
- przy zmianie przedmiotu lub podstawy roszczenia;
- w celu zwiększenia lub zmniejszenia objętości wymagań;
- w uznaniu roszczenia;
- w porozumieniu z ugodą.
Osoba trzecia, która nie przedstawia niezależnych roszczeń, ma szeroki zakres praw, które dają jej prawo do ochrony swoich interesów. W końcu powód lub pozwany mogą zachowywać się w złej wierze, co niesie za sobą ryzyko nie tylko dla niego. W ten sposób zachowana jest równowaga, ponieważ nikt nie może być zmuszony do ochrony swoich praw lub interesów.
Liczba stron trzecich
Zakłada się, że strona trzecia ma prawo uczestniczyć w postępowaniu po stronie pozwanego lub po stronie powoda. Zmiana prawa stanowiska w trakcie procesu nie jest oczekiwana. Jednocześnie liczba przedstawicieli tej kategorii uczestników w sprawie nie jest ograniczona. Nawiasem mówiąc, strona trzecia, która nie twierdzi niezależnych roszczeń, ma prawo przyciągnąć inne osoby w tym samym charakterze.
Z jakich powodów są przyciągane
W oświadczeniu wymieniono powody zaangażowania się w proces: jaki jest związek między osobą trzecią a możliwą decyzją sądu. Jedną z opcji jest wniesienie pozwu przeciwko zainteresowanej organizacji lub obywatelowi. W rzeczywistości początkowy proces rozwiązuje kwestię, czy spór powstanie w przyszłości, czy też nie, w którym strona trzecia staje się powodem lub pozwanym.
Odniesienie do norm prawnych uzasadniających powiązanie osoby trzeciej ze stroną w sprawie wzmacnia pozycję wnioskodawcy.
Osoby trzecie różnią się od prokuratorów i władz tymi, których interesy wyrażają.
Organ wyraża pozycję państwa i działa zgodnie ze swoją władzą. Prokurator działa w podobny sposób, chroniąc interesy państwowe lub gminne lub prawa poszczególnych obywateli lub ich grup.
Strona trzecia, nie zgłaszając niezależnych roszczeń dotyczących przedmiotu sporu, wyraża swój prywatny interes. Do jego praw należy odmowa wzięcia udziału w sprawie, pozostawiając wszystko do uznania sądu.
Zaproszenie do procesu
Przyciągnięcie strony trzeciej, która nie określa niezależnych wymagań, może mieć kilka opcji:
- osobiste oświadczenie;
- oświadczenie jednej ze stron;
- inicjatywa sądowa.
Zgoda lub odmowa sądu wynika z definicji.
Jeśli wnioskodawca się z nim nie zgadza, ma on prawo do złożenia prywatnej skargi w ciągu 15 dni od daty decyzji.
Sądowe rozstrzygnięcie sprawy zasadniczo nie pozbawia potencjalnego uczestnika procesu prawa do odwołania, mającego na celu pełny przegląd sprawy. Nie ma znaczenia, czy wie o procesie przed podjęciem decyzji lub po niej.
Za udział strony trzeciej w procesie nie płaci się opłaty państwowej, niezależnie od tego, kto złożył wniosek.
Wniosek
Zatem prawo procesowe definiuje strony trzecie jako szczególną kategorię uczestników procesu:
- uczestniczyć po stronie powoda lub pozwanego;
- chronić własne interesy, na które mogą mieć wpływ w przyszłości;
- brak własnych roszczeń dotyczących przedmiotu sporu;
- istnienie praw i obowiązków w relacjach z osobą, po której stronie są zaangażowani.
Osoba trzecia wykonuje swoje prawa i obowiązki według własnego uznania. Obowiązek sądu, aby postawić go na rozprawie, niezależnie od tego, czy ma się stawić, czy nie, jest rozstrzygany niezależnie.