Kim są komornicy?

Władza sądownicza Federacji Rosyjskiej, mówiąc najprościej, polega na sędziach decyzyjnych i zapewnieniu pełnego wykonania tych decyzji przez komorników. Przestrzegając Konstytucji Federacji Rosyjskiej, zarówno sędziowie, jak i komornicy służą jednemu celowi - przywróceniu utraconej sprawiedliwości.

Kim oni są

Komornik jest urzędnikiem, przedstawicielem sądownictwa, wykonującym swoje decyzje i posiadającym szerokie uprawnienia. Oprócz gromadzenia wartości materialnych na mocy orzeczeń sądowych komornicy pełnią szereg funkcji:

• ochrona sądów i kontrola gości przy wejściu i wyjściu;
• realizacja popędu pozwanego na rozprawę;
• pomoc organom Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w poszukiwaniu osób zaginionych lub ukrywających się przed wymiarem sprawiedliwości na szczeblu federalnym i regionalnym;
• wydalenie ze stanu bezpaństwowców i cudzoziemców nielegalnie przebywających na jego terytorium;
• zabieranie dzieci z rodzin dysfunkcyjnych na mocy nakazu sądowego i ich dostarczanie do domów dziecka;
• szukaj i wróć do rodziców lub specjalnych instytucji nielegalnie przetrzymywanych dzieci.

Komornicy działają w ramach nakazów wyższych organów, którym towarzyszą instrukcje. Ich funkcje są realizowane niezależnie lub przy zaangażowaniu innych struktur (Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, instytucje społeczne i departamenty).

FSSP

Aby zapewnić wykonanie orzeczeń sądów powszechnych, a także Sądu Arbitrażowego i innych upoważnionych organów władzy, powołano Federalną Służbę Komorniczą (FSSP). Na jej czele stoi dyrektor - główny komornik Federacji Rosyjskiej, który zostaje powołany na to stanowisko i odwołany z niego przez prezydenta kraju.

Wypełnianie powierzonych obowiązków odbywa się bezpośrednio przez FSSP lub za pośrednictwem organów terytorialnych dostępnych w każdym temacie Federacji Rosyjskiej (terytorium, region, republika). Należą do nich dystrykty, dystrykty i wyspecjalizowane wydziały FSSP. Każdy wydział ma terytorium, na którym działa, które w praktyce prawnej nazywane jest „okręgiem komorników”.

Działalność FSSP podlega Konstytucji Federacji Rosyjskiej i jest regulowana dwoma głównymi artykułami: nr 118 ustawy federalnej „O komornikach” i nr 229 „O postępowaniu egzekucyjnym”.

Kto może zostać komornikiem?

Pomimo niskich wynagrodzeń komorników federalnych w połączeniu z wysokimi wymaganiami stawianymi im przez wyższe władze, stanowisko to często staje się początkiem awansu zawodowego zarówno w FSSP, jak i w innych obszarach działalności prawnej. Z tego powodu wielu początkujących prawników wybiera to stanowisko. Starsi studenci wydziałów prawa, zajmujący stanowisko komornika, otrzymują praktykę w procesie kształcenia.

Ogromna liczba postępowań egzekucyjnych, z którymi SSP nie może sobie poradzić, ułatwia zatrudnienie z powodu braku konkurencji, ale nie można zostać komornikiem dla następujących pięciu kategorii wnioskodawców:

1. Obywatel innego stanu.
2. Wiek poniżej 21 lat.
3. Osoby zarejestrowane w ambulatoriach narkologicznych i neuropsychiatrycznych.
4. Skazany w przeszłości (nawet z oczyszczonym karnym).
5. Obecność bliskich krewnych z rejestrami karnymi.

Komornicy to urzędnicy państwowi zobowiązani do złożenia przysięgi. Jego tekst został zatwierdzony przez dyrektora FSSP i jest częścią dyscypliny.

Wchodząc w szeregi Federalnej Służby Komorniczej, przysięgając wierność narodowi rosyjskiemu i prawu, uroczyście przysięgam:

• Bezsprzecznie przestrzegaj Konstytucji Federacji Rosyjskiej, przepisów i zobowiązań międzynarodowych Federacji Rosyjskiej.
• Aby uporczywie i uczciwie chronić prawa obywateli, interesy społeczeństwa i państwa.
• Warto znieść trudności związane z wykonywaniem obowiązków służbowych.
• Ściśle przestrzegaj dyscypliny, ustalonej kolejności oficjalnych relacji.
• Zachowaj tajemnice państwowe i inne chronione przez prawo, doceniaj ich honor zawodowy, chroń i rozwijaj najlepsze tradycje Federalnej Służby Komorniczej.

Służąc Rosji, służąc Prawu!

Kiedy działa komornik?

Na podstawie pozytywnej decyzji sądu o odzyskaniu istotnych zasobów dłużnik ma czas (14 dni) na wywiązanie się ze swoich zobowiązań dłużnych. Innym rezultatem tego procesu może być przekazanie dłużnikowi rat na czas określony przez sąd. Aby uzyskać dodatkowy czas, pozwany musi napisać petycję zawierającą uzasadnione powody, które stanowią podstawę planu ratalnego.

Jeżeli po pewnym czasie dłużnik nie wykonał orzeczenia sądu lub nie wykonał go w pełni, strona, która wygrała sprawę (powód), ma prawo skontaktować się z biurem sądu, który wydał orzeczenie, z oświadczeniem o wystawieniu tytułu egzekucyjnego.

Istnieje inna opcja, gdy powód wysyła wniosek pocztą i prosi sąd o przekazanie tytułu egzekucyjnego do MTP również pocztą. Znacząco opóźnia to wykonanie zobowiązań przez dłużnika na czas, co nie leży w interesie powoda, ale jest odpowiednie dla podmiotów prawnych pozywających się nawzajem lub gdy dłużnik mieszka daleko.

Powód musi dostarczyć ten dokument do MTP w miejscu, w którym znajduje się dłużnik, i napisać oświadczenie o wszczęciu postępowania egzekucyjnego. Dopiero po otrzymaniu tytułu egzekucyjnego i oświadczenia poszkodowanego komornik rozpoczyna postępowanie egzekucyjne - zbierając środki materialne od dłużnika.

Informacje dla powoda

Uzyskanie nakazu sądowego i wszczęcie postępowania egzekucyjnego przez komornika nie jest zwycięstwem. To nie jest nawet połowa sukcesu. Zwykle najtrudniejszą częścią jest windykacja. Często od momentu wszczęcia postępowania egzekucyjnego do momentu, w którym dłużnik faktycznie wypełni swoje zobowiązania, lata mija lub nigdy tak się nie dzieje.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami Federacji Rosyjskiej obecność niespłaconych zobowiązań jest klasyfikowana przez Kodeks postępowania cywilnego, ale nie ma charakteru karnego. Oznacza to, że dłużnikowi nie grozi kara pozbawienia wolności, a funkcjonalne metody dochodzeniowe są faktycznie prowadzone przez komornika nie w odniesieniu do samego dłużnika, ale w odniesieniu do jego majątku (metody te zostaną omówione poniżej).

W najkorzystniejszych okolicznościach, z pominięciem MTP, możesz przekazać nakaz egzekucji do działu księgowości w miejscu pracy dłużnika lub do banku, w którym dłużnik ma konto. Księgowość zacznie się przenosić na rekompensaty określone przez zamawiającego w wysokości 50% wynagrodzenia pozwanego, a bank odpisze niezbędną kwotę długu.

W przypadku braku dochodu od dłużnika i majątku komornik sporządza ustawę o niemożności gromadzenia środków. Ponownie, z tym samym tytułem egzekucyjnym, powód może złożyć wniosek do MTP po upływie sześciu miesięcy. Jeśli akt niemożliwości odzyskania zostanie sporządzony ponownie, wówczas będzie można ponownie złożyć wniosek do MTP za sześć miesięcy. Cykl może trwać w nieskończoność.

Współpracuj z dłużnikiem

Windykacja odbywa się w dwóch etapach:

1. Spotkanie z dłużnikiem w celu poinformowania go o istniejącym zadłużeniu i ustalenia harmonogramu płatności.
2. Przymusowy odbiór - przejście do tego etapu następuje po zignorowaniu wymagań komornika. Jest to najczęstszy i prawdopodobny wynik.

Przykładem obowiązkowej windykacji jest złożenie tytułu egzekucyjnego do działu księgowości w miejscu pracy w celu przekazania środków na rzecz podmiotu pobierającego pieniądze.Wielkość przelewów wynosi do 50% wynagrodzenia. W wyjątkowych przypadkach do 70%. Jednocześnie reszta wynagrodzenia nie może być niższa niż poziom utrzymania.

Gdy miejsce pobytu dłużnika jest nieznane, nie odpowiada na kontakty (telefon, poczta), komornicy regionu rozpoczynają poszukiwanie swojej nieruchomości. Mając prawo do przetwarzania danych osobowych dłużnika, przesyłają wnioski do następujących działów w celu identyfikacji nieruchomości:

• STSI - obecność lub brak pojazdu;
• kontrola podatkowa - określa się miejsce pracy dłużnika;
• WIT - dostarcza informacji o nieruchomości będącej własnością dłużnika;
• banki - ujawnia się rachunki, z których komornicy mają prawo aresztować i przelać środki na rzecz powoda;
• operatorzy komórkowi - określ, w którym regionie znajduje się poszukiwany, a środki na koncie karty SIM mogą być również obciążane.

W praktyce, jeśli chodzi o niewielkie kwoty długu, dłużnik i komornik występują rzadko. Najczęściej wynagrodzenie jest pobierane przed pełną spłatą długu. Jeśli dłużnik pracuje nieoficjalnie lub w ogóle nie działa, najprawdopodobniej komornik przyjdzie do swojego domu, aby wymienić i przejąć nieruchomość. Może to mieć niepożądane konsekwencje dla osób mieszkających z nim w tej samej przestrzeni życiowej z tego powodu, że ich mienie może zostać aresztowane. Musisz udowodnić przez sąd, że nie należy on do dłużnika.

Opis nieruchomości

Aby zapewnić wykonanie orzeczenia sądowego dotyczącego długu, jednym ze skutecznych środków egzekucyjnych jest identyfikacja nieruchomości z jej późniejszą sprzedażą. Procedura jest zalegalizowana w art. 80 ustawy federalnej nr 229 „O postępowaniu egzekucyjnym”:

• wizyta komornika u dłużnika może odbywać się w godzinach od 6:00 do 22:00 czasu lokalnego;
• komornik (wykonawca) musi być w mundurze, musi przedstawić zaświadczenie o odbyciu usługi;
• procedurę inwentaryzacji należy przeprowadzić w obecności dwóch dorosłych świadków;
• dłużnik ma prawo zakwestionować niektórych świadków i zaprosić komorników do zaproszenia innych (zazwyczaj tak jest w przypadku kolekcjonerów, którzy stawili się wraz z komornikami);
• na zidentyfikowanym mieniu, do którego komornik ma prawo przejąć prawo własności, sporządza się akt aresztowania; komornik samodzielnie określa swoją wartość, która jest zapisana w tym dokumencie.

Od tego momentu majątek dłużnika nie należy już do niego, ale może znajdować się w jego domu. Za swoje bezpieczeństwo dłużnik jest odpowiedzialny. BSC może zorganizować sprzedaż nieruchomości. Dłużnik może również organizować przetargi, ale wartość nieruchomości w tym przypadku nie może być niższa niż wskazana w ustawie.

Ograniczenia dla dłużników

Innym skutecznym środkiem zapewniającym postępowanie egzekucyjne, które z natury może być stymulujące, jest nałożenie na dłużnika różnych ograniczeń:

• przekazywanie informacji o pracy komorników z tą osobą do BCI (biura kredytowego), co następnie uniemożliwia uzyskanie pożyczek od organizacji kredytowych;
• zakaz podróżowania za granicę;
• pozbawienie prawa jazdy;
• zamknięcie mediów (prąd, gaz);
• zawieszenie działalności IP, jeżeli dłużnik jest osobą prawną.

Wyboru konkretnego środka dokonuje się z uwzględnieniem każdej konkretnej sytuacji. Na przykład komornik nie może nałożyć zakazu podróżowania za granicę na osobę, której praca związana jest z podróżami służbowymi, ani pozbawić go prawa do kierowania pojazdami, jeśli pracuje jako kierowca.

Wszczęcie upadłości dłużnika

Niewiele osób wie, że ściąganie zaległych długów przez organizacje kredytowe (banki) z udziałem komorników jest „problemem” zarówno dla banku, jak i dla BSC.

Istnieją statystyki dotyczące działalności instytucji kredytowej w danym obszarze, które powinna ona przekazać bankowi centralnemu.Na podstawie otrzymanych danych bank centralny ocenia banki pod względem różnych parametrów: niezawodności, popularności itp. Obecność dużej liczby przeterminowanych pożyczek obniża rating banku pod każdym względem. Dlatego banki wolą przenieść prawo do dochodzenia wierzytelności na niekorzystnych warunkach w ramach umowy cesji (sprzedają dług osobom trzecim).

Postępowanie karne

Jeżeli istnieją wyraźne oznaki przestępstwa, komornik może zwrócić się do Federalnej Służby Komorniczej o wszczęcie postępowania karnego. W przypadku zatwierdzenia do sądu składa się wniosek o ściganie oskarżonego na podstawie artykułu karnego. Najczęstsze zarzuty wobec dłużników to:

• oszustwo (art. 159 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej) - dłużnik otrzymał pożyczkę na sfałszowanych dokumentach lub z zamiarem celowego zwrotu pieniędzy;
• złośliwe uchylanie się od wykonania wyroku w sprawie spłaty zadłużenia (art. 177 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej) - pozwany wymyśla zaawansowane sposoby unikania spłaty długów, ukrywa się;
• unikanie wypłaty alimentów (art. 157 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej).

Komornicy federalni mogą niezależnie wszczynać postępowanie karne lub czynić to na podstawie oświadczenia pozwanego. Decyzja jest podejmowana indywidualnie w każdym przypadku. Na przykład, jeśli kobieta wyrazi chęć wszczęcia postępowania karnego przeciwko swojemu byłemu mężowi za unikanie alimentów, zadaniem komornika jest wyjaśnienie jej zasady, zgodnie z którą obecność w rejestrze karnym bliskich krewnych (ojca) na zawsze zamknie drzwi jej dziecka do pracy w służbie publicznej.

Jak dowiedzieć się o długu?

Często zdarza się, że niewykonanie zobowiązań związanych z długiem dowiaduje się, że jest dłużnikiem (ten status otrzymuje po procesie) od komornika lub z działu księgowości firmy, w której pracuje. Jeśli masz złe długi, możesz dowiedzieć się o długach komorników podczas wizyty w MTP w pełnym wymiarze godzin. Tam będzie również możliwe rozwiązanie problemu kwoty, częstotliwości i terminów płatności.

Jeśli masz dostęp do Internetu, możesz obejść się bez wizyty w biurze komorniczym. Dług można znaleźć na oficjalnej stronie FSSP. Musisz podać dane dłużnika (imię i nazwisko), datę urodzenia, region zamieszkania i captcha. Jeśli wydano nakaz sądowy i wszczęto postępowanie egzekucyjne przeciwko tej osobie, na monitorze pojawią się dane dotyczące kwoty długu. Na stronie znajdują się również adresy i numery telefonów oddziałów regionalnych przedstawicielstw serwisu.