Sytuacja międzynarodowa, która rozwinęła się pod koniec XX i na początku XXI, stawia Rosję przed tak ważnym zadaniem, jak zapewnienie wysokiego bezpieczeństwa z możliwą agresją zewnętrzną. Jednak przy rozmieszczeniu i koncepcji sił zbrojnych, które pozostały po rozpadzie ZSRR, było to niemożliwe do osiągnięcia. Kraj potrzebował, choć niewielkiej, profesjonalnej armii, a także dobrze wyszkolonych żołnierzy, zdolnych do obrony ojczyzny w dowolnym momencie. Rozmowy trwały długo, a ostatecznie w 2000 r. Sformułowano podstawę prawną dla służby żołnierzy kontraktowych, która określała wymagania dla kandydatów, warunki przyjmowania i zwalniania.
Tło
Na tle wojny w Czeczenii, w której zginęły tysiące młodych niedoświadczonych rekrutów, stało się oczywiste, że zwykły model struktury armii nie usprawiedliwia się. Formowanie nowych sił zbrojnych nie rozpoczęło się natychmiast, nie było wystarczających funduszy, a rosyjska populacja mężczyzn niechętnie zgodziła się na kontrakt. Dzięki skróceniu okresu służby poborowej do roku, a także napływowi poważnych środków z budżetu na wojsko, kilkakrotnie można było zwiększyć pensje profesjonalnego personelu wojskowego i podnieść prestiż sił zbrojnych kraju.
Obecnie stosunek poborowych i kontrahentów jest prawie taki sam, a tendencja jest taka, że wkrótce będzie możliwe całkowite odrzucenie projektu rocznego. Prawna regulacja wszystkiego, co dotyczy służby wojskowej obywateli Rosji i obywateli innych krajów, została zapisana w ustawie federalnej „O służbie wojskowej i służbie wojskowej”. Bierze pod uwagę wszystkie kwestie prawne dotyczące pełnienia funkcji wojskowych i księgowości, szkolenia nowych rekrutów, a także określenie zasad przyjmowania i zwalniania pracowników kontraktowych.
Status wojska zobowiązuje się do przestrzegania rygorystycznych zasad postępowania, a także wszystkich uprawnień przypisanych żołnierzowi lub oficerowi. W przypadku niespełnienia któregokolwiek z kryteriów określonych w obowiązkach pracownik może zostać zawieszony w pracy lub skierowany do rezerwy. Wszystkie warunki zwolnienia ze służby wojskowej na podstawie umowy, a także obowiązki stron są określone w ustawie federalnej nr 53 z 1998 r.
Informacje ogólne
W rosyjskiej armii zawodowej wszystkie pytania dotyczące mianowania i rezygnacji wyższych urzędników odbywają się zgodnie z instrukcjami Prezydenta Federacji Rosyjskiej w sposób określony przez prawo. Zwolnienie ze służby wojskowej na podstawie umowy, z wyjątkiem pracowników, którzy zostali wydaleni z wojskowych szkół wyższych i zawodowych, następuje w następujący sposób:
- Zwolnienie z rezerwy, z wyjątkiem tych, którzy osiągnęli maksymalny wiek służby lub którzy ze względów zdrowotnych nie mogą pozostać w armii.
- Wyjątek od rejestracji wojskowej jest obowiązkowy dla wszystkich oprócz:
- kobiety bez kwalifikacji wojskowych (wydalone z wojskowych organizacji edukacyjnych);
- ci, którzy wyjechali za granicę na pobyt stały;
- zwolnione osoby;
- obywatele innych krajów;
- osoby skazane na rzeczywiste warunki pozbawienia wolności.
Rejestracja w armii zobowiązuje obywatela do wykonania szeregu czynności przewidzianych przez prawo, w tym przybycia na pierwsze wezwanie do wojskowego biura rejestracji i rekrutacji, powiadomienia go o zmianie miejsca zamieszkania, pracy lub stanu cywilnego, a także próby zachowania jego wojskowego dowodu tożsamości.
Podstawy zwolnienia ze służby wojskowej na podstawie umowy są określone w art. 51 ustawy federalnej nr 53 z dnia 28 marca 1998 r., Wszystkie przyczyny, dla których obywatelowi odmówiono odbycia służby, są tu określone. A także wszystkie gwarancje społeczne i płatności przewidziane przez prawo. Ostateczne wydalenie jest rozpatrywane, gdy żołnierz zostanie wykluczony z listy personelu.
Główne powody zwolnienia
Dziś obsługa kontraktowa jest dość prestiżową pracą. Stabilne zarobki, gwarancje społeczne, świadczenia mieszkaniowe i status społeczny - wszystko to przyciąga wielu młodych ludzi do szeregów profesjonalnej armii. Ale warunki służby zostały zaostrzone, stopień wojskowy zobowiązuje do ścisłego przestrzegania wszystkich określonych norm. Warto zauważyć, że zwolnienie ze służby wojskowej na podstawie umowy nie jest tak częstym zjawiskiem. Zazwyczaj kariera w wojsku kończy się z uzasadnionych powodów: przejścia na emeryturę, obrażeń, złego stanu zdrowia itp. Istnieją jednak przykłady złośliwych naruszeń, gdy pracownik jest odpowiedzialny za odejście.
Ustawa federalna nr 53 określa wszystkie możliwe powody zwolnienia ze służby wojskowej na podstawie umowy:
- W tym przypadku po osiągnięciu maksymalnego wieku służby osoba zostaje wysłana do rezerwy.
- Ze względów zdrowotnych: w tym przypadku wniosek, że dana osoba nie może dalej służyć, jest podawany tylko przez specjalną komisję lekarzy wojskowych.
- Wygaśnięcie umowy jest również warunkiem zwolnienia, jeżeli z jakiegoś powodu nie sporządzono nowej umowy.
- W sytuacji, gdy żołnierz zostaje wybrany na zastępcę Dumy Państwowej, organu ustawodawczego jednego z podmiotów Federacji Rosyjskiej, musi odmówić służby i rezygnacji ze struktury.
Inne prawne warunki rozwiązania umowy zostaną omówione bardziej szczegółowo poniżej.
Zwolnienie w przypadku niezgodności z umową
Dokumenty, które podpisuje osoba po dołączeniu do wojska, stanowią gwarancję przestrzegania praw obu stron. Tak więc serwisant, podobnie jak państwo, ma pełne prawo do rozwiązania umowy, jeśli pracodawca nie wypełni w pełni swoich obowiązków wobec pracownika. Ale zwykle dzieje się odwrotnie: działania ludzkie stają się przyczyną zwolnienia ze służby wojskowej z powodu nieprzestrzegania umowy.
Osoba, która przyszła do pracy w armii zawodowej, musi przestrzegać trzech głównych zasad usługi:
- Starannie wypełnij wszystkie obowiązki określone w umowie.
- Podawaj w czasie określonym w umowie.
- Zwróć środki wydane na szkolenia wojskowe i szkolenia pracowników.
Pracownik jest zobowiązany do wypełnienia swoich obowiązków prawnych w dwóch głównych formach: powstrzymania się od działań niezgodnych z prawem, a także do wykonania wszystkich podstawowych czynności określonych w umowie.
Nieprzestrzeganie zasad doręczenia jest powodem zastosowania w wojsku jednej z form sankcji dyscyplinarnej - zwolnienia ze służby wojskowej na podstawie umowy z powodu nieprzestrzegania. Prawnicy ustalają, że podstawą takiego środka mogą być tylko poważne działania niezgodne z prawem, a drobne naruszenia mogą być kwestionowane. Na przykład systematyczne zaniedbywanie wewnętrznych zasad jednostki, otrzymywanie sankcji dyscyplinarnych w obecności zaległych i innych.
Zwolnienie decyzją kierownictwa
Paragraf „d” części 1 53 ustawy federalnej 51 przewiduje rezygnację personelu wojskowego w związku z całkowitą utratą zaufania do wyższych władz. Ta koncepcja obejmuje następujące przypadki:
- Jeżeli żołnierz nie podjął żadnych działań, aby zapobiec konfliktowi lub rozwiązać go, w którym on sam nie brał udziału.
- Niedostarczenie lub niepoprawne podanie informacji na temat dochodów, wydatków i innych posiadanych nieruchomości.
- 3)Zwolnienie ze służby wojskowej na podstawie umowy jest możliwe i pod warunkiem, że żołnierz prowadzi działalność handlową i inną działalność gospodarczą nie przewidzianą przez prawo.
- Pod warunkiem, że serwisant jest członkiem organów zarządzających, rad nadzorczych i powierniczych oraz innych organizacji finansowanych z zagranicy.
- Jeżeli pracownicy lub ich krewni mają niezarejestrowane lub niezidentyfikowane konta w zagranicznych bankach.
- W przypadku konfliktu interesów między podwładnym a liderem.
- Z zastrzeżeniem pozbawienia rangi wojskowej.
- W związku z wykluczeniem z edukacyjnych instytucji wojskowych.
- Możesz również rozwiązać umowę po zrzeczeniu się obywatelstwa Federacji Rosyjskiej lub po uzyskaniu obywatelstwa obcego państwa.
Przedterminowe zwolnienie ze służby wojskowej na podstawie umowy jest dopuszczalne w przypadku, gdy żołnierz zostanie oskarżony o popełnienie przestępstwa, w tym w przypadku osób, które przewidują dozór. Zgodnie z przepisami ci, którzy są w służbie, w rezerwie lub na emeryturze, ale dopiero po wydaniu orzeczenia przez sąd i za bardzo poważne przestępstwa, mogą stracić stopień wojskowy.
Inne powody
Wcześniejsze zwolnienie ze służby wojskowej na podstawie umowy jest możliwe z następujących powodów:
- W związku z wewnętrznymi wydarzeniami organizacyjnymi i kadrowymi.
- Kiedy żołnierz przenosi się do innych organów państwowych: straży narodowej, ministerstwa ds. Sytuacji nadzwyczajnych, federalnej służby penitencjarnej i służb celnych.
- W przypadku braku dostępu do tajemnicy państwowej.
- Za przestępstwo polegające na tymczasowym aresztowaniu popełnionym przez zaniedbanie.
- W przypadku, gdy uczeń nie zaliczył przepisanych testów.
- Z naruszeniem zakazów i ograniczeń przewidzianych w ust. 7 art. 10 i 27.1 ustawy federalnej z 1998 r. „W sprawie statusu personelu wojskowego”.
- Możliwe jest również zwolnienie ze służby wojskowej po wygaśnięciu umowy, pod warunkiem że nowa umowa nie została zawarta.
- W związku z przejściem do cywilnej służby cywilnej.
- Przyczyną zwolnienia może być odmowa wykonania przez żołnierza testów na obecność środków odurzających i innych substancji psychotropowych we krwi w określony sposób.
Największe pytania powstają w związku z ustępem „c” części 2 art. 51 53-ФЗ „Cła wojskowego i służby wojskowej” z dnia 27.05.1998 r., Który stanowi, że przyczyną zwolnienia może być niespełnienie warunków umowy. Taka ogólna definicja nie zawiera dokładnego wyjaśnienia zakresu, w jakim karta musi zostać naruszona, aby pracownik mógł zostać zwolniony. Każda decyzja podejmowana jest indywidualnie przez kierownictwo konkretnego obiektu wojskowego.
Dobrowolne zwolnienie
Przed przyjęciem ustawy federalnej „Status żołnierza” żołnierze mogli z łatwością opuścić wojsko z powodów osobistych. Dzisiaj ludzie pracujący w armii zawodowej mają prawo do zwolnienia ze służby wojskowej na podstawie umowy z własnej woli tylko wtedy, gdy przedstawią wyczerpujące dowody na niemożność przedłużenia umowy.
Lista tych powodów jest nieograniczona, zwykle obejmuje te przyczyny, które nie zostały uwzględnione w paragrafie 51 FZ-53. Wskazano na okoliczności rodzinne, niemożność materialnego wsparcia bliskich z powodu niskich wynagrodzeń, obecność małych dzieci pod opieką, a także ciążę żołnierza wojskowego.
Istnieje procedura zwolnienia ze służby wojskowej na podstawie umowy z własnej woli:
- Pracownik musi napisać raport wskazujący powody rezygnacji i przekazać go kierownictwu.
- Dowódca jednostki musi również sporządzić raport na temat swojego podwładnego i inną niezbędną dokumentację.
- Na spotkaniu specjalnej komisji wojskowej, która rozpatruje wszystkie materiały, mówi sam pracownik, wyjaśnia członkom komisji swój powód.
- Komisja podejmuje decyzję, czy przyczyny są ważne, czy nie, wszystkie wyniki są zapisywane w protokole z posiedzenia.
- Ostateczną decyzję o zwolnieniu podejmuje dowódca jednostki wojskowej i musi podpisać raport.
W takim przypadku żołnierz otrzymuje prawo do rezygnacji z wojska, a także jest zwolniony z kary za wcześniejsze rozwiązanie umowy.
Jak tam zwolnienie
Warunki zwolnienia ze służby wojskowej na podstawie umowy zależą od czasu złożenia raportu i szybkości podejmowania decyzji przez kierownictwo jednostki. Ustawodawstwo nie określa wyraźnie, jak długo należy rozpatrywać raport wycofującego się żołnierza. Jednak domyślnie zakłada się rozsądny przedział czasowy. Zgodnie ze specjalną kartą Federacji Rosyjskiej każde odwołanie należy rozpatrywać nie później niż 30 dni od daty zgłoszenia i rejestracji. Opóźnienia mogą być związane z dodatkowymi kontrolami wydajności i wyjaśnieniem informacji o wojsku.
Wszystkie materiały są rozpatrywane przez komitet certyfikacyjny, zwykle decyzja jest podejmowana od 7 do 15 dni. Aby przyspieszyć przekazywanie materiałów wszystkim organom, konieczne jest aktywne uczestnictwo w całym procesie. Oprócz raportu napisanego własnoręcznie potrzebujesz:
- wycinek z konkluzji końcowego konkluzji komisji certyfikacyjnej;
- obecność dokumentów potwierdzających dobry powód zwolnienia;
- zgoda dowódcy jednostki paramilitarnej.
Po zebraniu wszystkich dokumentów i uzyskaniu pozytywnego wyniku komisji konieczne jest uzyskanie ostatecznej decyzji od dowódcy jednostki. Jeżeli okres oczekiwania przekracza trzydzieści dni, żołnierz ma prawo wystąpić do sądu.
Główne płatności
Największa liczba pytań podczas zwolnienia dotyczy płatności gotówkowych. Wszystkie te reguluje ustawa federalna Federacji Rosyjskiej z dnia 07.11.2011 r. Nr 36-On „W sprawie zasiłku pieniężnego dla personelu wojskowego i świadczenia dla nich oddzielnych płatności”, a także zarządzenia Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej nr 2700 z 2011 r. „W sprawie zatwierdzenia procedury przyznania zasiłku pieniężnego”.
Wysokość płatności zależy bezpośrednio od czasu spędzonego w służbie wojskowej, z okresem krótszym niż dwadzieścia lat, wypłacane są dwa wynagrodzenia, ponad dwadzieścia lat - siedem wynagrodzeń. A także obecność nagród honorowych wpływa na wysokość płatności. Rozliczenia międzyokresowe dokonywane są dla pełnej długości usługi, bez zaokrąglania do dużej części.
Pracownikom kontraktowym można odmówić świadczenia w następujących przypadkach:
- Jeśli pracownik został pozbawiony rangi wojskowej.
- Jeśli dana osoba otrzyma prawdziwy wyrok odbycia kary w kolonii, w tym karę warunkową za przestępstwo popełnione umyślnie.
- Po wydaleniu z wyższych i profesjonalnych instytucji wojskowych.
- W związku z orzeczeniem sądu zakazującym zajmowania stanowiska wojskowego.
- Ze względu na przejście do innych organów służby publicznej.
- W przypadku, gdy pracownik nie zdał testów wstępnych.
- Jeżeli warunki umowy nie zostały spełnione.
Dodatkowe korzyści
Do głównych płatności można dodać specjalne premie i jednorazowe płatności za dobrą pracę. Decyzję o dodatkowej rekompensacie pieniężnej podejmuje kierownik jednostki. 25% wynagrodzenia miesięcznie jest przyznawane znakomitym studentom służby, tym, którzy mają dobre i doskonałe stopnie, przypisuje się 15% wynagrodzenia, z zadowalającym - 5%. Ci, którzy nie mają zaległych sankcji dyscyplinarnych, nie otrzymają premii lub nie wykonał w pełni swoich oficjalnych obowiązków.
Zapewniona jest również jednorazowa wypłata pomocy materialnej, kwota jest obliczana na podstawie miesięcznego zasiłku, wynagrodzenia i rangi.
Tak więc każdy żołnierz ma prawo rozwiązać umowę z państwem tylko w przypadku uzasadnionego powodu. Z kolei pracownik może zostać zwolniony tylko z obiektywnych przyczyn określonych w przepisach prawa. W przypadku braku zgody serwisanta na jego zwolnienie, może on wnieść pozew do sądu.