Własność prywatna potrzebuje odpowiedniej ochrony, ale nie zawsze jej właściciel może bronić się i odpierać ataki. W tej sytuacji pomoże prawo dotyczące nietykalności domu. Wyraźnie stwierdza, że bez zgody właściciela żadna osoba nie ma prawa wejść do lokalu, nawet jeśli są to funkcjonariusze organów ścigania (z rzadkimi wyjątkami). Rozważmy bardziej szczegółowo cechy tego zakazu.
Historia odporności
Pierwsze pomysły na temat zakazu ingerencji w życie osobiste powstały nawet w czasach rewolucji burżuazyjnej w Europie. Oficjalnie takie prawo zostało zapisane w prawie francuskim, później taka koncepcja stała się międzynarodowa i została przyjęta w ZSRR („odziedziczona” z Rosji). Ciekawym faktem jest to, że w USA praktycznie nie ma czegoś takiego jak życie prywatne lub własność prywatna. Oczywiście coś podobnego wciąż istnieje, ale nie pochodzi ono z obecnego prawodawstwa, ale z precedensów sądowych. Każdego roku prawa te są stopniowo modernizowane w celu lepszego dostosowania do zmian na świecie. W wielu krajach świata ustawa o nienaruszalności domu, jeśli w ogóle istnieje, w rzeczywistości nie odgrywa żadnej roli. W razie potrzeby struktury państwowe mogą zignorować to prawo, co jest dość logiczne, szczególnie w przypadku poszukiwania niebezpiecznych przestępców.
Koncepcja
Art. 25 Konstytucji Federacji Rosyjskiej „O nienaruszalności domu” nie podaje jasnej definicji tego, co należy rozumieć przez takie pomieszczenie. Takie dane są jednak wskazane w ustawie federalnej nr 26. Zatem mieszkanie jest rozumiane jako dom prywatny, w którym zawarte są wszystkie lokale mieszkalne i niemieszkalne. Apartamenty również należą do tej definicji, podobnie jak każdy inny budynek, w którym można przynajmniej tymczasowo zamieszkać. Prawo do nienaruszalności domu dotyczy zatem praktycznie każdego lokalu. Wyjątkiem mogą być budynki niemieszkalne, ale tylko w niektórych przypadkach.
Należy pamiętać, że ani jedno miejsce zamieszkania, nawet przeznaczone do tego, ale pełniące funkcję przemieszczania się, jest chronione przed tym prawem. Na przykład możesz zostać pociągnięty do odpowiedzialności za wejście do prywatnego domu lub mieszkania, ale nie w przedziale pociągu, kabinie statku, samochodzie kempingowym i tak dalej. Wszystkie odnoszą się do pojazdów, a ich zasady są regulowane w zupełnie inny sposób.
Jaka jest nienaruszalność domu
Definicja jest dość prosta. Ustawa o nienaruszalności domu implikuje fakt, że nikt nie ma prawa w jakikolwiek sposób wejść do lokalu, chyba że istnieje pozwolenie właściciela lub innej osoby, która ma prawo mieszkać w nim. Tylko w niektórych przypadkach wyjątek może zostać uruchomiony, jeżeli przewidują to decyzje sądu lub indywidualne przepisy prawa federalnego. Jednak nawet takie sytuacje powinny być ściśle regulowane i dokumentowane w odpowiednim czasie (mogą się różnić w zależności od zaistniałych warunków).
Kara za naruszenie
Prawo do nienaruszalności domu oznacza również możliwe rodzaje grzywien lub innych form sankcji. Jeśli penetracja nastąpiła bez zgody najemcy / właściciela, bez specjalnych warunków obciążających, kara może być wykonana zarówno w wymiarze pieniężnym, jak i w postaci pracy przymusowej, a nawet aresztowania.Tak więc osoba, która naruszyła nietykalność domu, za którą odpowiedzialna jest inna osoba, jest zobowiązana do zapłaty kwoty do 40 000 rubli. Jeśli wynagrodzenie nie pozwala na dokonywanie takich płatności, wówczas łączna kwota płatności może równać się płatności za 3 miesiące pracy osoby atakującej. Alternatywnie można zastosować karę w postaci pracy obowiązkowej przez 15 dni, aresztowania na 3 miesiące lub pracy korekcyjnej na okres do 1 roku. Ale to nie wszystko.
Jeśli penetracja nastąpiła przy użyciu gróźb, a nawet przemocy, grzywna jest znacznie podwyższona, do 200 000 rubli (lub zapłaty za pracę przez okres 18 miesięcy). Istnieje również alternatywa - praca korekcyjna lub przymusowa na 2 lata, a inną opcją jest aresztowanie na ten sam okres.
Możliwe wyjątki od ogólnej zasady
Artykuł 139 kodeksu karnego nie dotyczy kwestii dotyczących warunków, w których penetracja może nadal mieć miejsce. Ale art. 25 Konstytucji Federacji Rosyjskiej. Tam jest wyraźne odniesienie do prawa „O policji”, co oznacza możliwość wkroczenia funkcjonariuszy organów ścigania w następujące sytuacje:
- W razie potrzeby ustal okoliczności wypadku.
- Kiedy musisz zatrzymać trwające przestępstwo.
- W przypadku konieczności zatrzymania osób potencjalnie winnych przestępstw.
- Aby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa wszystkim obywatelom, społeczeństwu, w nagłych wypadkach lub niepokojach.
Za każdym razem, gdy konieczne jest skorzystanie z powyższych możliwości, właściciel i / lub mieszkańcy lokalu, w którym nastąpiła penetracja, muszą zostać powiadomieni nie później niż 24 godziny. Oczywiście pod warunkiem, że nie były one w tym momencie na miejscu. W każdym razie ważne jest, aby mieć specjalną decyzję sądu, bez której policjant nie ma prawa do takich działań. Jedyną opcją, gdy nawet nie jest to wymagane, jest podjęcie decyzji i poprawienie sytuacji już teraz, jeśli to konieczne. W takim przypadku należy powiadomić sąd nie później niż jeden dzień po zdarzeniu. Na przykład policjant widzi potencjalne samobójstwo.
Jeśli ma taką możliwość, ma prawo wejść do domu i zapobiec próbom samobójczym. Ponadto, jeśli grupa przestępców ścigana przez organy ścigania zajmie mieszkanie, policja ma prawo natychmiast rozpocząć atak, nie czekając na pozwolenie właściciela lub decyzję sądu. Oczywiście, jeśli taka pilna potrzeba jest naprawdę wskazana.
Oficjalne stanowisko i kara
Jeśli policjant nadal używał swojego statusu i nielegalnie wszedł na teren, zostanie również ukarany grzywną. Ustawa o nienaruszalności domu zakłada karę w wysokości do 300 000 rubli (lub wynagrodzenie za 2 lata). Podobnie jak we wszystkich innych przypadkach, istnieją alternatywne środki:
- Kara pozbawienia wolności na 3 lata.
- Areszt na 4 miesiące.
- Praca przymusowa przez 3 lata.
- Zakaz zajmowania stanowiska przez okres do 5 lat.
Dlatego nawet policjanci nie mogą skorzystać ze swojego oficjalnego stanowiska, a jeśli zdecydują się to zrobić, kara będzie dość namacalna.
Temat
Zgodnie z obowiązującą zasadą nienaruszalności domu każda osoba fizyczna jest uważana za sprawcę naruszenia, pod warunkiem że jest zdrowa psychicznie i osiągnęła wiek 16 lat. Powinien doskonale zrozumieć istotę podjętych działań, a także fakt, że są one nielegalne i mogą ostatecznie doprowadzić do kary. Dotyczy to szczególnie sytuacji związanych z przemocą lub groźbą jej użycia, nie mówiąc już o wykorzystaniu oficjalnego stanowiska.
W przypadku, gdy sprawca okaże się naprawdę nieodpowiednią osobą, która po prostu nie jest w stanie odpowiedzieć za swoje czyny, a jednocześnie absolutnie nie rozumie istoty problemu, można mu pokazać odpust.Grzywna zostanie zmniejszona, podobnie jak zdania alternatywne. Niektórzy przestępcy próbują skorzystać z tej funkcji i uważają się za nieodpowiednich, ale medycyna jest w stanie podać naprawdę prawidłową diagnozę. Więc nawet jeśli naprawdę chory obywatel, nie rozumiejąc, co robi, działa na korzyść grupy przestępczej, nadal otrzyma pełną karę. Ale ich „narzędzie” najprawdopodobniej ucieka z lekką grzywną.
Ofiara
Prawo do nienaruszalności domu, określone w art. 139 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, oznacza istnienie strony poszkodowanej. To jest ofiara. Charakteryzuje się jako osoba, która otrzymała prawo do użytkowania (lub własności) lokalu. Nie musi to być właściciel, ponieważ to samo dotyczy wynajmujących obywateli, niezależnie od tego, który dokument daje takie prawo. Ponadto domyślnie absolutnie wszystko, co było zlokalizowane w czasie penetracji, jest uważane za stronę poszkodowaną, osoby mieszkające tam na stałe lub te, które dotarły za zgodą lub wiedzą właścicieli / mieszkańców, pod warunkiem, że napastnicy zastosowali groźby lub przemoc.
Metoda penetracji
Każdy ma prawo do prywatności - nienaruszalności domu. Nie ma znaczenia, jak zostało naruszone, jak przestępca dostał się do środka. Może to być prosta penetracja drzwi z groźbami lub przemocą, a także tajne wejście przez okno lub inne otwory. Pojęcie nienaruszalności domu obejmuje całe spektrum możliwych działań napastników, opierając się nie na metodzie, ale na faktycznym wyniku, na podstawie którego kara zostanie już zastosowana.
W ten sposób przestępca może wejść do mieszkania przez drzwi, wybić ścianę lub wybić okno, ale we wszystkich przypadkach będzie to klasyfikowane jako penetracja. Prawo nie określa dokładnie wszystkich opcji możliwego wejścia do pokoju, ponieważ nie można wziąć pod uwagę absolutnie wszystkiego. I nie ma potrzeby.
Przemoc lub groźby
Przestępca otrzyma maksymalny okres lub maksymalną grzywnę, jeśli nie tylko celowo spróbuje wejść do lokalu, ale robi to przez zastraszanie mieszkańców lub wyrządzanie im krzywdy. Zasada nienaruszalności domu odnosi się bezpośrednio do skali spowodowanej szkody i odpowiedzialności za nią. Tak więc przemoc kwalifikuje się jako bezpośredni wpływ na ofiarę, powodujący ciosy lub inne rodzaje obrażeń. Zagrożenia z kolei są zastraszaniem ofiary. Można je wyrazić zarówno werbalnie, jak i po prostu huśtawki, które mogą wyjaśnić, że odniesie obrażenia. Należy pamiętać, że oprócz odpowiedzialności za wejście do domu, poszkodowany narusza również art. 111, 112 i 119 Kodeksu karnego, pogarszając tym samym ich pozycję.
Wniosek
Na podstawie powyższego możemy wyciągnąć pewne wnioski. A pierwszym z nich jest fakt, że konstytucyjne prawo do nienaruszalności domu w naszym kraju jest dość dobrze przemyślane. Z jednej strony zwykli obywatele są chronieni zarówno przed intruzami, jak i arbitralnością organów ścigania. Z drugiej strony policja nadal ma możliwość zignorowania takich zasad w bardzo rozsądnych warunkach, mających na celu ustabilizowanie sytuacji, poszukiwanie przestępców, ograniczenie potencjalnych problemów, ratowanie życia i tak dalej. Tylko kilka krajów może pochwalić się takimi.
