De organisatie is de belangrijkste methode om het doel voor de samenstellende deelnemers te bereiken, maar tegelijkertijd is het een sociale categorie. Organisatie is een plaats waardoor interactie tussen mensen wordt gewaarborgd. Het is hier dat ze relaties kunnen opbouwen met een heel ander plan.
In de klassieke versie, met het woord "organisatie", vertegenwoordigt de gemiddelde persoon een formele persoon, maar het moet duidelijk zijn dat er in zo'n groep informele groepen zijn die op een complexe manier met elkaar omgaan. Hun vorming vindt plaats zonder de invloed van het hoofd van het formele onderwijs. Vakbonden die informeel zijn verschenen, blijken vaak erg sterk te zijn en kunnen invloed hebben op hoe efficiënt het systeem als geheel is, hoe goed het kan werken.
Algemene informatie
Een belangrijk aspect dat zich onderscheidt van formele informele organisaties is de reden voor het ontstaan van dergelijke gemeenschappen. Hier speelt de wens of onwil van de leider van een groep mensen geen rol; de creatie vindt onafhankelijk plaats. Bovendien zijn moderne informele organisaties zodanig dat elke redelijke leider daarmee rekening moet houden. Het is gebruikelijk om te zeggen dat dergelijke "onderstromen" grotendeels de activiteiten van de organisatie als geheel beheersen door de impact op individuen.
Sommige formele organisaties hebben echt goede leiders die met succes hun functies beheren. Er zijn mensen die minder geluk hebben en de hoofdpersoon kan geen macht over een groep mensen behouden. In beide gevallen is het echter onmogelijk om van tevoren te weten hoe het nodig zal zijn om in de toekomst te werken. Dit hangt samen met de behoefte aan regelmatige interactie met een groot aantal externe personen.
Het is onmogelijk om echt succes te bereiken wanneer mensen niet correct kunnen communiceren binnen het team en daarbuiten. Het is belangrijk om een werkproces op te zetten met alle personen die op de een of andere manier het werkproces beïnvloeden. Dit valt vooral op de schouders van de managers van de organisatie, die worden gedwongen te bepalen welke informele groepen het huidige proces beïnvloeden. En die, er is geen twijfel, die zijn er. Het is belangrijk om te begrijpen wie en hoe de informele groep leidt en op basis hiervan conclusies te trekken die de formele organisatie naar succes zullen leiden.
Gebruik het juiste gereedschap
Opdat de workflow maximale efficiëntie en effectiviteit zou hebben, is het noodzakelijk om alle betrokken mensen te leren werken in een groep. En daarvoor moeten projectmanagers en -managers de tekens van informele organisaties kennen en hun onuitgesproken leiders kunnen identificeren. Juiste interactie met hen vereenvoudigt de taak.
Het hoofd van een formele organisatie kan commissies, commissies maken die duidelijk zichtbaar zijn, officieel en juridisch. Zijn volgende taak is om mensen te trainen om binnen een dergelijke structuur te communiceren. Als het mogelijk is om ervoor te zorgen dat alle personen die betrokken zijn bij de organisatie leren om relaties met anderen op te bouwen, zal dit de negatieve invloed van schaduwgroepen helpen wegwerken en toepassen ten behoeve van het hoofddoel.
Waar komt dit vandaan?
Om het concept van 'informele organisatie' te begrijpen, moet je eerst uitzoeken waar zo'n opleiding vandaan komt. Volgens experts is de formatie spontaan en gekoppeld aan sociaal actieve leden van het team, die van tijd tot tijd met elkaar omgaan.
Identificeer de redenen voor de vorming van informele groepen die verband houden met de behoefte aan:
- bescherming;
- bijstand;
- communicatie;
- sociale aansluiting.
Belangrijke aspecten
Kenmerken van informele organisaties die zijn gevormd vanwege de behoeften van de deelnemers aan communicatie, zijn zodanig dat ze leiden tot een overschatting van het bewustzijnsniveau van elk lid. Grotendeels om deze reden neemt het aanpassingsvermogen van de deelnemer toe. Met de juiste ontwikkeling van een dergelijke groep beheerst elk van zijn leden nieuwe vaardigheden voor contact met externe objecten, die kunnen worden gebruikt ten behoeve van de organisatie.
Als een deelnemer zich bij een informele groep heeft aangesloten om zich bij een sociale gemeenschap te horen, zoekt hij daarbij troost. Als het niet mogelijk is om het gewenste te bereiken, voelt een persoon een sterk negatief effect op de relaties met andere deelnemers in de organisatie en op zijn vermogen om te werken.
Wij organiseren ons!
Elke groep - formeel, informeel, inclusief verschillende klassen mensen of alleen personen die tot één groep behoren - is een organisatie. En het is, zoals het woord zelf al impliceert, een object dat moet worden georganiseerd. Dat wil zeggen, het is onmogelijk om een groep voor te stellen die geen organisatiemethode nodig zou hebben.
De eenvoudigste manier is om de groep te identificeren, de leden te analyseren en onder hen degene te vinden die de acties van de groep coördineert. In het geval van formele groepen is alles eenvoudig, de leider wordt officieel geselecteerd en benoemd voor ieders ogen. Maar leden van een informele organisatie hebben een leider nodig, maar hij moet informeel zijn en tegelijkertijd krachtig genoeg om de controle over iedereen te behouden. Elke manager die in een organisatie naar succes streeft, moet zich duidelijk bewust zijn van het verschil tussen informeel en formeel leiderschap om te leren hoe dit voor zichzelf te gebruiken.
Enkele functies
Het is geen geheim dat informele jeugdorganisaties soepel van elkaar kunnen veranderen. Niet alle leiders denken dat dit kenmerkend is, niet alleen voor jonge mensen, maar ook voor de oudere generatie. Bovendien kunnen informele organisaties geleidelijk formeel worden en is een omgekeerde overgang mogelijk. In de huidige realiteit is er geen absolute scheiding.
Zelfs als sommige sociale groepen zijn ontstaan onder invloed van verschillende mechanismen, hebben ze dezelfde kenmerken:
- de aanwezigheid van een leider;
- structuur;
- "Led" leden;
- sociale, psychologische fenomenen.
En als meer?
Formele, informele organisaties zijn verder onderverdeeld in subgroepen. Bovendien moet hij in het geval van een formele leider niet alleen de aanwezigheid van een informele organisatie binnen de hoofdorganisatie aannemen, maar hierop wachten en er altijd klaar voor zijn. Het informele zit bijna altijd in het formele. Uitzonderingen zijn uiterst zeldzaam.
Als je de structuur van de organisatie diep genoeg bestudeert, zul je merken dat er twee methoden zijn om de deelnemers te structureren:
- informeel;
- formeel.
Beiden werken heel nauw met elkaar samen. Veel managers zeggen dat de gelijkenis van deze methoden om een groep mensen te structureren aanzienlijke moeilijkheden met zich meebrengt, waardoor het moeilijk is voor leden van de organisatie om te beheren.
Experts zijn het er inderdaad over eens dat nauwe interactie binnen de organisatie een moeilijkheid is, waarmee niet altijd kan worden omgegaan. Daarom, als u een sociale organisatie bent toevertrouwd, moet u eerst voor uzelf specificeren: er zijn twee soorten waarvoor twee benaderingen nodig zijn, twee methoden van leiderschap, twee manieren om deelnemers te controleren.
Terminologie bijzonderheden
Zoals uit het bovenstaande al duidelijk is, hebben alle soorten informele organisaties hun eigen hoofdstukken nodig. Bovendien kunnen er binnen een formele organisatie verschillende informele organisaties zijn. Al deze structuren zijn in constante nauwe interactie, combinatie. Soms lopen ze uiteen en komen ze zelfs in conflict. En toch heeft elke structuur altijd een belangrijk gezicht.
Voor elke groep die 'verticaal' is gebouwd, is het concept van 'leiderschap' kenmerkend, dat wil zeggen dat het systeem bestaat uit degenen die domineren en degenen die gehoorzamen. Om te verwijzen naar officieel management, wordt de term "manager" gebruikt. Als het gaat om onofficieel, praten ze over 'leiderschap'.
Wetenschappelijke benadering
Voor het eerst trokken informele organisaties de aandacht van vertegenwoordigers van de wetenschappelijke sfeer toen de experimenten met Hawthorne werden uitgevoerd. Hun resultaten bleken nogal gemengd, maar ze toonden absoluut aan dat elk bedrijf niet alleen bestaat uit mensen tussen wie er een zakelijke relatie bestaat, maar dat het na verloop van tijd intern blijkt te zijn verbonden door vriendelijke interacties, onofficiële connecties.
De definitie van het ontdekte fenomeen werd voorgesteld door F. Rotlisberger. Hij uitte ook het idee om de essentie van een dergelijk fenomeen als een complex sociaal netwerk dat de groepsleden verbindt, te formuleren. Tegelijkertijd moest het aandacht schenken aan de soorten lidmaatschap en normen, evenals de overtuigingen en acties van alle betrokken mensen. De informele organisatie raakte de aspecten van communicatie die zowel binnen de groep als tussen haar en externe karakters bestonden.
Het verhaal houdt daar niet op
Het werd al snel duidelijk dat informele sociale organisatie inderdaad een zeer belangrijk fenomeen was, waarvoor meer diepgaand onderzoek nodig was. Het trok de aandacht van Homans, Simon, Likert, die de presentatie van Rotlisberger uitbreidde.
Hun kenmerk van informele organisatie werd verondersteld te praten over het object van sociale en culturele regulering van menselijk gedrag, waardoor het mogelijk is om interpersoonlijke relaties en de hoofdfunctie van de organisatie te controleren. Het was ook mogelijk om vast te stellen dat het via informeel mogelijk is om de formele organisatie aan te vullen en in andere gevallen uit te drukken.
Na enige tijd trok het fenomeen de aandacht van wetenschappers Prigogee en Dabin, die het informele systeem definieerden als bestaande uit twee aanvullende structuren:
- niet-formeel;
- sociale en psychologische.
De eerste is verantwoordelijk voor het promoten van gemeenschappelijke taken voor de hele organisatie, maar met behulp van informele technieken. De tweede weerspiegelt de bestaande relatie en is niet direct gerelateerd aan de taken die worden opgelost.
Hoe zit het vandaag?
Organisatietheorie, in de vorm waarin ze tegenwoordig bestaat, zegt dat in een informele organisatie extra subsystemen ontstaan omdat het onmogelijk is om de activiteit, de opkomende relatie, te standaardiseren. Het is onmogelijk om alle interacties tussen mensen strikt te beperken tot zakelijke, van hieruit verschijnen informele sociale groepen.
Om menselijk gedrag te reguleren, is het noodzakelijk om gebruik te maken van universele waarden en normen in onze samenleving, en om de interpersoonlijke interacties van alle leden van de organisatie te beheersen, inclusief directe contacten.
De informele organisatie is dynamisch en flexibel, wat verschilt van de formele. Dit is het onbetwiste voordeel, maar tegelijkertijd bemoeilijkt deze factor de controle van de situatie voor de projectmanager. In informele organisaties kunnen zogenaamde groepssancties van toepassing zijn. Dit geldt voor situaties waarin het gedrag van bepaalde leden afwijkt van de norm. De situatie wordt gecompliceerd door het feit dat deze normen onofficieel zijn, dat wil zeggen dat ze nergens worden vastgelegd. Er is enig idee van arbeids- en gedragsnormen, en degenen die worden toegelaten tot deze informele groep, die vaak spontane doelen, normen heeft, moeten hieraan voldoen.
"Beheerderfuncties"
Dat is de naam van het boek van C. Barnard, waarin een uitstekende wetenschapper een poging deed om de logica van interactie tussen officiële en niet-officiële organisaties te verduidelijken, en ook probeerde te bepalen hoe ze elkaar beïnvloeden.
In de publicatie vindt u een duidelijke terminologie die door Barnard wordt benadrukt, iets ruimer dan eerder gebruikt.Hij besteedde aandacht aan de samenstellende elementen van organisaties, verschillende machtsaspecten, belangrijk voor elke leider die aan de macht wil blijven. Barnard concludeerde dat een informele organisatie altijd een formele heeft, alsof het een dubbele is, omdat het de interconnecties van mensen weerspiegelt, de aard van een dergelijke sociale groep is onbewust.
Hoe ziet het er in werkelijkheid uit?
Het is niet erg moeilijk om een duidelijk beeld te geven van hoe formele, informele organisaties er in werkelijkheid uitzien. Voorbeelden van formeel zijn de gebruikelijke afdelingen van elk modern bedrijf. Ze zijn duidelijk geformuleerd, vastgelegd in documenten en door iedereen herkend. Hun werk wordt gecontroleerd door het afdelingshoofd en de hele situatie in de onderneming als geheel wordt opgevolgd door de algemeen directeur of een andere officiële manager.
Wat zijn dan informele organisaties? Voorbeelden zijn: een groep mensen die kwam om een tijdige betaling van het hoofd te eisen of een verzoek om loonsverhoging in te dienen. Het wordt plotseling gevormd, tegen de achtergrond van algemeen belang. Misschien wordt de groep morgen ontbonden als aan alle vereisten is voldaan of als de leider van een dergelijke groep wordt gevonden en van de werkplek wordt verwijderd.
Tegelijkertijd ontstaan dergelijke informele groepen die bestaan uit hechte mensen die vriendelijke, familie- en andere hechte banden hebben. Dergelijke groepen kunnen lang bestaan en hebben zowel positieve als negatieve effecten op de organisatie als geheel.
Probeer niet te ontkennen
Het is onmogelijk om zo'n organisatie voor te stellen, in de structuur waarvan er geen sociale schaduwgroepen zouden zijn. Deze worden al veroorzaakt door het feit dat mensen de mogelijkheid hebben om met elkaar te communiceren. Voor dergelijke schaduwgroepen kan geen schema worden gebouwd. De belangrijkste taak van de leider is om de situatie zo te maken dat de schaduwgroep niet regeert. Zodra het begint te domineren, gaat de organisatie ten einde.
Dit is zelfs verrassend: op het werk zijn competentie, formaliteit en productiviteit belangrijk, onafhankelijk van vriendschap of liefde, toch zijn het juist zulke irrationele connecties die een ongelooflijk sterke invloed hebben. Hoe meer mensen erbij betrokken zijn, hoe krachtiger de schaduwgroep wordt en hoe meer deze het werkproces van de organisatie als geheel beïnvloedt. Vaak wordt in de loop van de tijd zelfs hun eigen geheime communicatiemethode ontwikkeld, in de wetenschap de 'geheime telegraaf' genoemd. Op dit kanaal wordt elk nieuws veel sneller verzonden dan op de officiële, en vaak in een vervormde vorm. Informele communicatie is een van de meest effectieve methoden voor informele organisaties om hun deelnemers te controleren.
Om te leren hoe je sociale schaduwgroepen beheert, moet je eerst uitzoeken hoe ze zijn gevormd. Als basismotivatie wordt geïdentificeerd, kunnen tegenmaatregelen op basis daarvan worden ontwikkeld. Een informele organisatie kan voor en tegen een bedrijf werken. De taak van de leider is om de eerste te bereiken of de schaduwgroep te vernietigen. Hiervoor is het noodzakelijk om informele leiders te identificeren en mechanismen te ontwikkelen om ze te beheren, en om de situatie te beïnvloeden zodat de doelen van informele groepen samenvallen met de hoofdtaak van de organisatie als geheel.