Sądy postępowań konstytucyjnych na świecie istnieją od ponad ośmiu dekad. Pojawili się w Federacji Rosyjskiej dopiero w 1990 r., Kiedy w grudniu zorganizowano kongres deputowanych ludowych. Od tego momentu ustanowiono system sprawiedliwości konstytucyjnej, który rozwija się do dziś. Postępowania konstytucyjne w Federacji Rosyjskiej są reprezentowane przez sądy w różnych regionach, republikach, w tym w Sverdlovsk Statutory Court. Sąd Konstytucyjny w Federacji Rosyjskiej w Osetii-Alanii otrzymał unikalną nazwę - tutaj utworzono komitet odpowiedzialny za nadzór konstytucyjny.
Informacje ogólne
Trybunał Konstytucyjny Federacji Rosyjskiej jest taką instytucją, która jest niezbędna dla każdego nowoczesnego państwa prawnego, co wiąże się z podziałem władzy. Główną ideą, dla której powstaje taki sąd, jest zapewnienie sprawiedliwości i praworządności w społeczeństwie.
Nie można sobie wyobrazić, że etapy postępowania konstytucyjnego były przestrzegane w państwie totalitarnym. Oczywiście można tworzyć instancje o podobnej nazwie, ale bez przestrzegania istoty. W dawnych czasach organy sądowych postępowań konstytucyjnych istniały tylko w tych krajach, w których ustanowiono rządy jednej strony, z zastrzeżeniem różnicowania różnych rodzajów władzy. Największe perspektywy konstytucyjnego postępowania sądowego zapewniają ogólne demokratyczne wartości prawne.
Jak i dlaczego
Dlaczego w zasadzie powstaje sąd takiej instancji? Główną ideą jest ochrona Konstytucji i praw obywatelskich, zapewnienie nienaruszalności prawa i karanie tych, którzy je naruszają.
Utworzenie sądów w tej instancji jest dowodem rozwoju kraju i prawnego wzbogacenia społeczeństwa. To wzmacnia władzę sądów i daje dodatkowe gwarancje ochrony praw osobom prawnym i osobom fizycznym, zwykłym obywatelom kraju. Koncepcja postępowania konstytucyjnego, gdy jest realizowana w prawdziwym sądzie, tworzy potężną podstawę dla państwowości Federacji Rosyjskiej, kiedy Konstytucja staje się naprawdę działającym dokumentem prawnym.
Nowe przepisy ustawowe i wykonawcze
W Rosji zasady postępowania konstytucyjnego były kilkakrotnie weryfikowane. Najpierw ustawa została uchwalona w 1993 r., Rok później - kolejna. Te dwa akty normatywne zapewniły status Konstytucji, działania mające na celu ochronę jej sądów.
Stało się to możliwe dopiero w 1995 r., Kiedy Rada Federacji zatwierdziła niektóre projekty uzupełniające i zmieniające obowiązujące przepisy. Ważne podstawy prawne zostały ustanowione przez siódmy rozdział Konstytucji, poświęcony sądownictwu. W rzeczywistości określał zasady postępowania konstytucyjnego. Dokument ten koncentruje się na fakcie, że Trybunał Konstytucyjny jest jednym z elementów obecnego systemu sądowego, ale jest czymś więcej niż zwykłym sądem. Powierzono mu uprawnienia do zapewnienia równowagi sił, zgodności z Konstytucją, dlatego jest to najwyższy poziom w hierarchii władzy, usytuowany na tym samym poziomie co prezydent, władza wykonawcza, organy ustawodawcze.
Możliwości i prawa
Cechy postępowania konstytucyjnego są określone przez jego pojedyncze stanowisko. Chodzi o to, że tylko ten sąd jest w pewnym stopniu zbliżony do kompetencji prezydenta, rządu i Zgromadzenia Federalnego, ponieważ jego kompetencje, podobnie jak najwyższych organów, są określone bezpośrednio w Konstytucji.
Już w Konstytucji ogłoszono, że ten typ sądu ma specjalne uprawnienia.Opisuje także konsekwencje prawne orzeczeń sądowych, ich moc prawną. Szczególny status postępowania konstytucyjnego ustanawia się w sytuacji, gdy prezydent składa przysięgę: sędziowie tego sądu muszą być obecni w tej uroczystej sytuacji.
Status, autorytet
Konstytucyjne postępowania sądowe są niezwykle ważne dla organów państwowych, ponieważ gwarantują: organy działają zgodnie z obowiązującymi standardami. Federalna ustawa o sądach konstytucyjnych opisuje normy i zasady tego organu. Tutaj zwraca się uwagę na różne aspekty: proceduralne, organizacyjne, materiałowe.
Kompetencje właściwe sądom tej instancji są określone w Konstytucji, prawie federalnym i umowach specjalnych. Prawo reguluje, że postępowanie w tym przypadku jest niezależne i ma takie same właściwości jak inne rodzaje sądów - arbitraż, sądy cywilne, postępowanie karne.
Sądy, zasady i przepisy
Podstawowe zasady podporządkowane postępowaniom konstytucyjnym są określone w Konstytucji i odpowiednim prawie federalnym. Istnieje koncepcja „regulacji” związana z następującym problemem: Trybunał Konstytucyjny powinien być niezależną instancją, ale jego działalność (teoretycznie) powinna być regulowana obowiązującym prawem. Szczególnie złożona jest kwestia regulacji w odniesieniu do wewnętrznych działań tego organu sądowego. Aby rozwiązać problem, wprowadzono rozporządzenie, które całkowicie ustrukturyzowało i opisało wewnętrzne działania sądu.
Dlaczego nie można związać Trybunału Konstytucyjnego surowymi przepisami prawa? Odpowiedź jest prosta: taka jest specyfika sądu. Oznacza to, że sąd rozpatruje raczej konkretne przypadki i nie można przewidzieć wszystkich sytuacji, które pojawią się podczas procesu pracy. Dlatego niemożliwe jest wcześniejsze określenie sztywnych ram działania, w przeciwnym razie władza przestanie być skuteczna.
Przepisy: funkcje
Reguły są zapisane w ustawie federalnej o Trybunale Konstytucyjnym. W czwartej części trzeciego artykułu zadeklarowano prawo do specjalnego rozporządzenia określającego szczególne cechy wewnętrznej działalności sądu, a przedmiot rozporządzenia jest jasno opisany w art. 28.
Z punktu widzenia prawa jako nauki osobliwością rozporządzenia jest to, że jest ono przyjmowane bezpośrednio przez sąd, a nie przez władzę ustawodawczą, i być może wynika to wyłącznie z uprawnień przekazanych przez ustawę federalną i konstytucję. Rozporządzenie jest normatywnym aktem prawnym wiążącym wszystkich uczestników bez wyjątku (na przykład prawnik w postępowaniu konstytucyjnym jest zobowiązany do przestrzegania go w takim samym stopniu jak sędzia).
Postępowania konstytucyjne: rodzaje
Wszystkie rodzaje zarządzania sprawami w Trybunale Konstytucyjnym są zapisane w ustawie federalnej regulującej działalność sądu. W sumie zidentyfikowano siedem rodzajów działań związanych z siedmioma badanymi rodzajami sporów:
- zgodność normatywnych aktów prawnych, umów zawieranych na poziomie państwa z obowiązującymi normami Konstytucji;
- zgodność umów zawartych przez upoważnionych urzędników w imieniu państwa z innymi państwami z normami Konstytucji;
- spory kompetencyjne;
- naruszenie praw, wolności zadeklarowanych przez Konstytucję;
- weryfikacja przepisów zainicjowanych przez inne jurysdykcje pod kątem zgodności z Konstytucją;
- Interpretacja rozdziałów obecnej Konstytucji;
- zarzuty o zdradę prezydenta (a także inne podobne poważne przestępstwa).
Sąd: co, jak i co
Trybunał Konstytucyjny jest takim organem sądowym, który ma niezależność, autonomię i wdraża władzę poprzez pracę biurową. Głównym celem takiego sądu jest ochrona podstaw obecnego systemu, obywateli, ich praw i wolności gwarantowanych przez Konstytucję.Co więcej, sąd działa w sposób gwarantujący, że konstytucja rządzi społeczeństwem.
Trybunał Konstytucyjny reprezentuje najwyższą pozycję w hierarchii systemu sądowniczego naszego kraju. Jest to ostatnia deska ratunku, na którą możesz się zwrócić, i staje się bardziej aktywna, gdy inny potężny system sądowniczy nie poradzi sobie z konfliktem. Decyzje w tej instancji wzywa się do zadeklarowania dziedziny konstytucyjnej. Praca sędziów oparta jest na znanych już informacjach, ale przy braku precedensów sędziowie prowadzą prace analityczne, badawcze, naukowe (w dziedzinie orzecznictwa), co pozwala na dokonanie uczciwej determinacji zgodnej z duchem Konstytucji Federacji Rosyjskiej. W sumie jest 19 sędziów, wśród nich są doktorzy prawa, honorowi naukowcy i kandydaci nauk.
Prawa i przepisy
Sprawdzenie prawa pod kątem zgodności z normami konstytucyjnymi nie jest łatwym zadaniem. Tylko prawdziwie wysoko wykwalifikowani specjaliści, którzy kierują się zawiłościami prawnymi, mogą sobie z tym poradzić. Z tego powodu Konstytucja zwróciła uwagę na utworzenie specjalnego organu odpowiedzialnego za tę kwestię i działającego wspólnie.
Trybunał Konstytucyjny działa niezależnie, wraz z radą, postępując zgodnie z językiem ustalonym w postępowaniu sądowym, kompleksowo badając aspekty sprawy. Postępowanie musi być ustne, a przebieg sprawy musi zostać podany do wiadomości publicznej. Rozprawy sądowe w Trybunale Konstytucyjnym są ustanawiane przez prawo: ciągłe, kontradyktoryjne, dające stronom równe prawa.
Postępowanie sądowe: podejście oparte na zasadach
Postępowanie sądowe w Trybunale Konstytucyjnym jest jednym z rodzajów postępowań sądowych stosowanych w naszym państwie. W drugiej części 118. artykułu Konstytucji wyraźnie wskazano na potrzebę konstytucyjnej pracy urzędniczej w kraju na równi z innymi. Zasady działalności takich sądów ogólnie określają zasady innych rodzajów postępowań sądowych. Oznacza to, że sędziowie muszą szanować niezależność i bezstronność, zapewnić stronom możliwość konkurowania na równych warunkach, a sama sprawa musi być publicznie dostępna.
Postępowanie sądowe: niezależność
Uczciwie zasada ta jest zawsze wymieniana jako pierwsza. Faktem jest, że sędziowie, podejmując decyzje, muszą przestrzegać norm konstytucyjnych i prawa federalnego dotyczących tego rodzaju sądów. Sędziowie pracują samodzielnie, tzn. Nie reprezentują władz, organów, organizacji, firm ani społeczności. Nie mogą bronić interesów pewnej grupy osób - siły religijnej, politycznej, stowarzyszenia terytorialnego. Sędziów nie można uprzedzać do określonego narodu, grupy ludzi zjednoczonych przez inną cechę.
Podejmując decyzję, sędziowie muszą zapewnić maksymalną ochronę przed wszelkimi wpływami zewnętrznymi i swobodnie wyrażać swoją wolę. Wskazanie sędziów jest niedopuszczalne (i nie mogą oni poprosić o takie instrukcje), prawo zabrania ingerowania w działalność sądu. Naruszenie tej zasady pociąga za sobą odpowiedzialność prawną.
Postępowanie sądowe: kolegialność
Zasada ta reguluje, że rozpatrywanie każdej sytuacji i decyzja w tej sprawie powinna być podejmowana przez zarząd, podczas gdy tylko osoby, które były wcześniej zaangażowane w rozpatrywanie sytuacji konfliktowej, mogą uczestniczyć w formułowaniu ostatecznego wniosku. Sąd ma prawo podejmować decyzje na sesji plenarnej. Warunek - 2/3 ogólnej liczby sędziów. Jeśli organizowane jest posiedzenie izby, wówczas 3/4 sędziów musi być obecna, aby podjąć decyzję. Przy obliczaniu kworum nie uwzględniają osób zawieszonych w sprawie, a także tych, których uprawnienia są tymczasowo zawieszone.
Aspekt kolegialności jest regulowany przez art. 72 ustawy federalnej, który stanowi, że sposobem przedstawienia wyników rozpatrywanej sprawy jest głosowanie jawne. Każdemu z sędziów przesłuchuje się kolejno nazwiska.Krzesło z listą priorytetów jest ostatnim. Podjęta zostanie decyzja, na którą głosowała większość uczestników. Możliwe jest jednak inne podejście, jeśli jest to określone w prawie, tzn. Rozważa się szczególny przypadek. Istnieje szansa, że głosy zostaną podzielone dokładnie na pół. Następnie uważa się, że decyzja jest na korzyść danego prawa, normy. Ale jeśli rozważana jest interpretacja Konstytucji, decyzja zostanie podjęta, jeżeli 2/3 uczestników lub więcej opowie się za nią. Zgodnie z prawem niedopuszczalne jest powstrzymywanie się od wyrażania opinii, unikanie.
Postępowanie sądowe: reklama
Zasada ta jest wspólna dla postępowań sądowych w całym kraju. W przypadku Trybunału Konstytucyjnego wyraża się to w otwartości zorganizowanych spotkań. Wyjątkiem są sytuacje bezpośrednio określone w prawie federalnym. Na przykład z 54. artykułu wynika, że wszyscy obecni na wydarzeniu mogą rejestrować, co się dzieje, gdy są na swoim miejscu. To prawda, że nie metodami: aby kręcić wideo, robić zdjęcia, transmitować to, co dzieje się w radiu lub telewizji, musisz uzyskać pozwolenie.
W niektórych przypadkach sąd może wyznaczyć rozprawę prywatną. Dzieje się tak, gdy ważne jest zachowanie tajemnicy, aby uczestnicy byli bezpieczni. Mogą również zdecydować o zorganizowaniu zamkniętego spotkania, jeśli uznają, że to, co się dzieje, może zaszkodzić moralności publicznej. W takim przypadku na imprezie mogą być obecni tylko sędziowie, strony, przedstawiciele. Przewodniczący koordynuje z pozwoleniem sędziów na obecność na sali sądowej personelu sekretariatu, innych osób zaangażowanych w proces. Jednak sprawy rozpatrywane za zamkniętymi drzwiami są rozwiązywane z uwzględnieniem wszystkich tych samych zasad pracy biurowej, jak podczas otwartego spotkania.
Inne aspekty
Orality zakłada, że wszystkie postępowania odbywają się podczas negocjacji na głos. Strony są wyjaśnione, biegli i świadkowie zeznają, osoby przechowujące dokumentację w sprawie publikują jej treść, a sędziowie słuchają. Dokumentacja wydana sędziom do przeglądu, a także ta, której treść została ogłoszona wcześniej, nie jest wymagana do prezentacji.
Ciągłość oznacza, że każde spotkanie jest wydarzeniem jednoczęściowym, zawieszonym tylko na krótki odpoczynek i odstępy czasu przydzielone stronom na przygotowanie się do wystąpienia. Dopuszczalne jest również robienie przerw w celu wyeliminowania okoliczności, które nie pozwalają na normalne spotkanie.