Zatrudnienie należy dziś do najważniejszych kategorii społeczno-ekonomicznych. Wiąże się to przede wszystkim z korzystaniem z prawa człowieka do swobodnego rozporządzania własnymi zdolnościami do pracy oraz z wyborem rodzaju działalności, a co za tym idzie zawodu. Jednak nie wszyscy ludzie mogą skorzystać z tego prawa. Kto jest uważany za bezrobotnego przez prawo Federacja Rosyjska Tak interesujące pytanie poświęcone jest temu artykułowi. Początkowo oczywiście powinieneś dowiedzieć się, kogo można zaliczyć do liczby bezrobotnych.
Pojęcie bezrobotnych
Zgodnie z ust. 1 art. 3 ustawy „o zatrudnieniu w Federacji Rosyjskiej”, ludzie są uważani za bezrobotnych, jeśli oni sprawni fizycznie, ale nie angażujący się w jakąś pracę, a zatem nie otrzymujący wynagrodzenia. Niemniej jednak celowo szukają pracy dla siebie i chcą rozpocząć ją jak najszybciej. Ten fakt jest powodem ich rejestracji w służbie zatrudnienia. W ten sposób obywateli uważa się za bezrobotnychktórzy nie są zajęci. Dlatego uznanie osoby za zatrudnionej całkowicie pozbawia ją możliwości posiadania statusu bezrobotnego. Jeśli polegamy na powyższej koncepcji i jej cechach, możemy wskazać pewne okoliczności, których udowodniona obecność prowadzi do powstania prawa do uznania osoby za bezrobotną.
Niepełnosprawność jako ważny argument
Jaką kategorię ludności można uznać za bezrobotną?? Po pierwsze, tak czy inaczej, musi być w stanie pracować. Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy „o zatrudnieniu ludności w Federacji Rosyjskiej” jednostka ma zdolność do pracy po ukończeniu szesnastego roku życia. Tak więc po szesnastu latach obywatela uważa się za osobę w pełni sprawną ze względu na ustawodawstwo dotyczące kwestii zatrudnienia.
Nawiasem mówiąc, właśnie dlatego z reguły przypisuje się mu obowiązek, zgodnie z którym powinien on udowodnić swoją zdolność do pracy. Większość wie, że art. 63 rosyjskiego kodeksu pracy ustanawia taką ogólną kategorię wiekową zatrudnienia, jak szesnaście lat. Warto dodać, że dla niektórych grup osób wiek bezpośrednio do przyjęcia do pracy zgodnie z artykułem jest zmniejszony do piętnastu lub czternastu lat. Ponadto niektóre kategorie mogą być zaangażowane w niektóre rodzaje zatrudnienia o charakterze twórczym i do czternastego roku życia.
Dlatego w niektórych sytuacjach ustawodawstwo uznaje osoby, które ukończyły piętnaście lub czternaście lat, a czasami nie osiągnęły czternastego roku życia, jako sprawne fizycznie. W odniesieniu do tych osób ustawa „o zatrudnieniu w Federacji Rosyjskiej”, w tej części, w której tylko osoby, które ukończyły szesnaście lat, są uznawane za zdolne do pracy, stoi w sprzeczności z art. 63 rosyjskiego kodeksu pracy, który zezwala na pewne okoliczności na uznanie wieku produkcyjnego piętnastu i czternastolatków, a czasem tych którzy nie osiągnęli jeszcze czternastego roku życia. Taką żywą sprzeczność rozwiązuje się, odwołując się do artykułu 63 Kodeksu pracy, który zgodnie z wymogami artykułu 5 ma absolutny pierwszeństwo przed innymi ustawami federalnymi w dziedzinie pracy (nawet przed ustawą o zatrudnieniu w Federacji Rosyjskiej).
Którzy obywatele są uważani za bezrobotnych? Ze względu na informacje przedstawione w tym rozdziale osoby pełnosprawne, które nie ukończyły szesnastego roku życia, mogą wyrazić wymóg uznania ich za bezrobotnych, jeżeli zostaną udowodnione inne okoliczności świadczące o tak szerokiej koncepcji prawnej.
Brak pracy
Zgodnie z rosyjskim prawem można go uznać za bezrobotnego osoba, która nie ma pracy, a co za tym idzie zarobków. Innymi słowy, osoba bezrobotna nie ma okazji być zajęta. Uznanie osoby za zatrudnionej mówi o jej aktywności zawodowej i oczywiście o dostępności zarobków, co całkowicie wyklucza możliwość zakwalifikowania go jako bezrobotnego. Więc obywateli uważa się za bezrobotnych, w skoroszycie, w którym nie ma bezpośredniego wpisu dotyczącego zatrudnienia. Ponadto zaświadczenie z funduszu emerytalnego Federacji Rosyjskiej, że nie ma składek płaconych bezpośrednio na rzecz zatrudnionych obywateli, może stanowić dowód na poparcie analizowanej sytuacji.
Rejestracja we właściwych organach
Która osoba jest uważana za bezrobotną? Oprócz powyższych warunków ważna jest jeszcze jedna. Tak więc wśród okoliczności charakteryzujących prawny termin bezrobotnego obywatela jest rejestracja w odpowiednich organach. Każda osoba jest uważana za bezrobotną zarejestrowany w służbie zatrudnienia w celu znalezienia dla niego odpowiedniej pracy, a następnie jej podjęcia.
Należy tutaj zauważyć, że procedura rejestracji bezrobotnych jest zatwierdzona dekretem rządu rosyjskiego z 04.22.1997. Zapewnia dwa rodzaje rejestracji. Pierwszym z nich jest wstępna rejestracja osób pozostawionych bez pracy. Drugi to rejestracja bezpośrednio jako bezrobotny. Trudno nie zauważyć, że z prawnego punktu widzenia osoby bezrobotnej wynikają bardzo interesujące informacje: jedną z odmian rejestracji w państwowej służbie zatrudnienia jest rejestracja w celu poszukiwania pracy.
Kto jest uważany za bezrobotnego? Informacje przedstawione w tym rozdziale pozwalają nam wnioskować, że obecność rejestracji w stosunku do bezrobotnej populacji o pierwotnym charakterze, w taki czy inny sposób, jest nieco sprzeczna z akapitem pierwszym art. 3 ustawy o zatrudnieniu w Federacji Rosyjskiej, który wyraźnie definiuje pojęcie bezrobotnego obywatel Ponadto z definicji „rejestracji osób bezrobotnych o charakterze pierwotnym” można wnioskować, że obywatel jest bezrobotny. Dokładnie tak jest, kiedy bezrobotni są uważani za zatrudnionych wcześniej i chętnie to zrobię w danym momencie. Należy zauważyć, że analizowana sprzeczność, w taki czy inny sposób, zostaje rozwiązana na korzyść zastosowania klauzuli pierwszego artykułu trzeciej ustawy „O zatrudnieniu ludności Federacji Rosyjskiej”. Dlaczego Faktem jest, że posiada znaczną moc prawną w porównaniu z dekretem rządu rosyjskiego, który jest normatywnym aktem prawnym o charakterze przyrzeczeniowym.
Dodatkowe informacje
Kto jest uważany za bezrobotnego? Zgodnie z wymogami określonymi w poprzednim rozdziale ustawy o zatrudnieniu w Federacji Rosyjskiej służby zatrudnienia są zobowiązane do rejestrowania osób bezrobotnych, aby ci mieli możliwość znalezienia odpowiedniej pracy. W akapicie siódmym Procedury rejestracyjnej dla osób bezrobotnych wymieniono dokumentację wymaganą do przeprowadzenia procedury rejestracyjnej dla bezrobotnych obywateli, których głównym celem operacji jest poszukiwanie pracy. Poniżej znajdują się bezpośrednie dokumenty:
- Świadectwo odzwierciedlające zarobki przeciętnego obywatela (rachunek zysków i strat lub dodatek pieniężny) za okres trzech miesięcy od daty złożenia wniosku.
- Dokument służący jako dowód tożsamości (zwykle paszport).
- Dokumentacja potwierdzająca starszeństwo obywatela (zwykle księga pracy działa jak ona).
- Dokumenty kwalifikacji zawodowych.
Jeśli fakt, że bezrobotni są uważani za zatrudnionych wcześniej (to znaczy nie mają specjalizacji (zawodu)), wówczas obywatele ci muszą przedłożyć organowi ds. zatrudnienia dokument tożsamości (zwykle odgrywa on rolę paszportu), a także dokumentację dotyczącą edukacji. Tak więc, aby zapewnić wymienione papiery wartościowe, wcześniej niepracująca osoba ma absolutne prawo związane z rejestracją w organach państwowych służb zatrudnienia, aby następnie znaleźć odpowiednią pracę dla siebie. Należy zauważyć, że ten organ państwowy, w taki czy inny sposób, ma obowiązek odpowiadający przedstawionemu prawu, wynikający z obowiązkowej potrzeby takiej rejestracji.
Gotowość do pracy
Która osoba jest uważana za bezrobotną? Czwarta okoliczność charakteryzująca okres prawny bezrobotnego to gotowość jednostki do podjęcia pracy odpowiedniej dla niego. Z kolei odmowa wykorzystania możliwości zatrudnienia przez osobę stanowi dobry powód pozbawienia jej statusu bezrobotnego. Istnieje jednak wyjątek. Ludzi uważa się za bezrobotnych, jeśli są chcą pracować, ale opcje zatrudnienia oferowane przez publiczne służby zatrudnienia nie są dla nich odpowiednie. Zatem wyposażenie obywatela w obowiązki odpowiedniego zatrudnienia jako warunek uznania go za bezrobotnego w żadnym wypadku nie może być uważane za naruszenie zasady, która uzasadnia swobodne dysponowanie własnymi zdolnościami do pracy. Przepis ten jest zapisany bezpośrednio w artykule 37 Konstytucji Federacji Rosyjskiej.
Kto jest uważany za bezrobotnego i może stać w centrum zatrudnienia? Osoba otrzymuje status bezrobotnego, gdy odpowiednie organy państwowe nie są w stanie zaoferować mu odpowiedniej pracy. Z tego powodu pozbawiono go możliwości otrzymania gotówki na utrzymanie. Należy dodać, że odmowa pracy bezpośrednio w odpowiednim miejscu oznacza wypełnienie przez władze służby zatrudnienia ich własnych zobowiązań związanych z zapewnieniem odpowiedniej pracy. Niemniej jednak każda osoba ma prawo absolutnie odmówić każdemu miejscu pracy oferowanemu przez odpowiednie organy państwowe, innymi słowy, swobodnie dysponować własnymi zdolnościami do wykonywania pracy.
Dodatkowe informacje
Kto jest uważany za bezrobotnego? Odpowiadając na to pytanie, należy pamiętać, że odmowa wykonania prawa związanego z zatrudnieniem nie może stanowić przyczyny powstania obowiązku odpowiadającego temu prawu. Na przykład obowiązki zapisane w artykule 37 Konstytucji Federacji Rosyjskiej, dotyczące bezpośrednio wypłaty wynagrodzeń. Ponadto obowiązek rejestracji osoby w celu wyboru odpowiedniego zatrudnienia przez państwowe urzędy pracy służy również jako odpowiednie prawo związane z zatrudnieniem obywatela w odpowiednim miejscu pracy. Logiczne jest, że odmowa skorzystania z tego prawa pociąga za sobą absolutny brak obowiązku bezpośrednio wskazanej rejestracji przez służbę zatrudnienia.
Zatem okoliczność potwierdzająca gotowość jednostki do podjęcia pracy odpowiedniej dla niego,jako atrybut uznania tego obywatela za bezrobotnego, nie może być ograniczeniem jego prawa do swobodnego rozporządzania bezpośrednio własnymi zdolnościami do wykonywania pracy. Więc osoby są uważane za bezrobotnektórych odmowa pracy w odpowiednim miejscu nie ma dla nich negatywnych konsekwencji. Tak więc zatrudnienie, w taki czy inny sposób, jest prawem, a nie obowiązkiem. Niemniej jednak warto pamiętać, że odmowa jego wdrożenia nie pociągnie za sobą powstania zobowiązań, które odpowiadają temu prawu.
Żadnych przeszkód
Kto jest uważany za bezrobotnego? Piątą okolicznością charakteryzującą pojęcie prawne osoby bezrobotnej jest absolutna pustka pod względem przeszkód bezpośrednio w celu uznania jej za bezrobotnego. Tak więc w ust. 3 artykułu trzeciego ustawy „O zatrudnieniu w Federacji Rosyjskiej” przedstawiono wyczerpującą listę warunków, których dowody mogą służyć jako powód do uznania danej osoby za bezrobotną.
Zgodnie z tą normą obywatela nie można uznać za bezrobotnego, jeśli nie ukończył szesnastego roku życia. Jak wspomniano powyżej, zgodnie z art. 63 rosyjskiego kodeksu pracy zdarzają się przypadki uznania za sprawne niektórych kategorii osób, które nie osiągnęły określonego wieku. Należy dodać, że jest to dobry powód, aby w razie potrzeby nadać im status bezrobotnego.
Osoby, które otrzymują emerytury zgodnie z rosyjskim ustawodawstwem emerytalnym, nie mogą zostać uznane za bezrobotne. Nawiasem mówiąc, nie ma znaczenia, czy emerytury są przyznawane na podstawie wieku, czy stażu pracy. Nawet jeśli osoby te nie są zaangażowane w pracę, otrzymują pieniądze od państwa w formie emerytur. Przedstawiona okoliczność nie ma zatem zastosowania do listy warunków charakteryzujących prawny termin bezrobotnego obywatela.
Ważne jest, aby wiedzieć!
Należy zauważyć, że istotnym powodem odmowy nadania statusu bezrobotnego obywatela jest oczywiście obliczanie płatności emerytalnych zgodnie z prawem federalnym. Co ciekawe, otrzymywanie emerytur na podstawie prawa regionalnego nie stanowi istotnej okoliczności dla odmowy rejestracji osoby jako bezrobotnej. Przyczyną takiej odmowy zgodnie z art. 3 ust. 3 powyższej ustawy jest bezpośrednia odmowa osoby fizycznej w ciągu dziesięciu dni od daty rejestracji w odpowiednich organach państwowych znalezienia odpowiedniego miejsca pracy z dwóch opcji odpowiedniego zatrudnienia (w tym w odniesieniu do pracy tymczasowej ) Należy dodać, że w przypadku osób, które szukają pracy po raz pierwszy i wcześniej nie pracowały, odmowa odbycia szkolenia zawodowego lub płatnej pracy oferowanej przez państwo jest istotna (dotyczy to również pracy tymczasowej). Warunkiem jest, aby jednostka nie mogła dwukrotnie oferować tej samej pracy lub szkolenia zawodowego odpowiadającego temu samemu zawodowi.
Wymienione powyżej rodzaje odmowy wskazują również na wyłączenie jego chęci skorzystania z prawa do zatrudnienia lub szkolenia. Zatem nie ma obowiązku odpowiadającego temu prawu w zakresie uznawania osoby za bezrobotną. Szereg powodów odmowy przyznania statusu bezrobotnego obywatela obejmuje nieobecność państwowych urzędów pracy bez uzasadnionego powodu w ciągu dziesięciu dni od daty rejestracji, aby państwo mogło zaoferować tej osobie odpowiednią pracę.Ponadto należy tu również uwzględnić niestawiennictwo w terminie ustanowionym przez odpowiednie organy państwowe w celu przeprowadzenia procedury rejestracji osoby bezrobotnej.
Trudno nie zauważyć, że odmowa stawienia się w państwowych agencjach zatrudnienia bez uzasadnionego powodu, jeśli istnieją dwie opcje odpowiedniego miejsca pracy, jest równoznaczna z absolutnym brakiem chęci skorzystania z prawa do bezpośredniego zatrudnienia. Dlatego zastosowanie tego powodu odmowy przyznania statusu bezrobotnego obywatela w żaden sposób nie jest sprzeczne z odpowiednim terminem prawnym, chociaż brak stawienia się w procedurze rejestracji obywatela jako bezrobotnego w przypadku braku możliwości odpowiedniego miejsca pracy nie wynika z prawnego terminu osoby bezrobotnej jako przyczyny odmowa nadania mu odpowiedniego statusu. Należy dodać, że prawa i wolności jednostki, w tym związane z zatrudnieniem, nie są ograniczone przez przepisy proceduralne wyłącznie ze względów formalnych.
Czy student jest uważany za bezrobotnego?
Ostatnią kwestią, którą należy rozważyć w tym artykule, jest włączenie studentów i studentów do populacji bezrobotnych. Tak więc, zgodnie z ustawą z 04.19.1991 „O zatrudnieniu ludności w Federacji Rosyjskiej”, osoby uczęszczające na kursy w pełnym wymiarze godzin w publicznych lub prywatnych instytucjach kształcenia ogólnego, a także w instytucjach szkolnictwa podstawowego, średniego lub wyższego zawodowego, w tym szkolenia bezpośrednio w dziedzinie usług zatrudnienie zorientowane na państwo nie jest bezrobotne.
