W każdej gospodarce istnieje coś takiego jak emisja. Co to za procedura? Czym jest emisja w kontekście polityki bankowej państwa i działalności przedsiębiorstw? Jakie są przepisy regulujące działalność emitentów związanych z niektórymi podmiotami gospodarczymi w Rosji?
Definicja tego terminu
Co to jest emisja? Ekonomiści wyróżniają kilka jego odmian. Jest kwestia pieniędzy. Co to za zjawisko? W tym przypadku mówimy o dopuszczeniu podaży pieniądza przez państwo lub banki do obrotu na wolnym rynku. Występują również emisje akcji i obligacji, czyli korporacyjnych papierów wartościowych. Wydawane są przez podmioty niezwiązane bezpośrednio z instytucjami państwowymi. Istnieją również interpretacje tego terminu, które nie są związane z sektorem finansowym. Na przykład wyrażenie „klasa emisji” odnosi się do dziedziny chemii. Teraz szczegółowo przeanalizujemy cechy każdego rodzaju problemu - oczywiście natury finansowej.
Emisja pieniędzy
Po pierwsze - kwestia pieniędzy. Powiedzieliśmy powyżej, że albo państwo, albo banki mogą być generatorami kapitału. W pierwszym przypadku problem nazywa się budżetem, w drugim - kredyt. Co to oznacza w kontekście praktycznych działań podmiotów gospodarczych? W pierwszym przypadku mówimy o wsparciu finansowym potrzeb budżetowych państwa, w drugim - o udzielaniu pożyczek.
Emisja pieniądza dzieli się również na pierwotne i wtórne. W pierwszym przypadku mówimy o pracy z kapitałem w formie bezgotówkowej. Z reguły są to elektroniczne zapisy chronione na elektronicznych rachunkach bankowych. W drugim przypadku oznacza to drukowanie pieniędzy.
W niektórych przypadkach emitent otrzymuje tak zwaną premię za akcje, która stanowi różnicę między wartością wprowadzanych do obiegu środków pieniężnych a kosztami związanymi z ich wytwarzaniem. Z reguły takim podmiotem jest państwo lub bank centralny.
Kim są emitenci?
Jak w praktyce można wdrożyć kwestię rządową i jej różnorodność bankową? Jeśli mówimy o nowoczesnych mechanizmach, to w pierwszym przypadku bank centralny staje się instytucją odgrywającą wiodącą rolę. On może:
- rozpocząć drukowanie banknotów;
- praca z rachunkami bankowymi (komercyjnymi);
- nabywać obcą walutę;
W niektórych przypadkach branża wykonawcza, taka jak na przykład skarbiec, może być również przedmiotem procesów emisyjnych.
Jakie prawa przysługują prywatnym instytucjom finansowym? Jak wydawany jest bank? Z reguły w większości krajów świata istnieje jedyny możliwy mechanizm, w którym może się to zdarzyć - wydawanie pożyczek.
Emisja pieniędzy w Rosji
Czym jest emisja pieniędzy w rosyjskiej praktyce? Rozważ cechy odpowiednich procedur. Emisja gotówki, zgodnie z przepisami ustawodawstwa Federacji Rosyjskiej, może być przeprowadzana tylko przez jedną instytucję finansową - Bank Centralny. W związku z tym ustalono szereg kluczowych zasad. Są to:
- opcjonalne zabezpieczenie złota (lub użycie innych metali szlachetnych);
- prawa przyznane bankowi centralnemu w zakresie emisji pieniądza są monopolistyczne (żadna inna organizacja nie może emitować);
- bezwarunkowa i niezaprzeczalna płynność banknotów (rubel musi zostać zaakceptowany do zapłaty na całym terytorium Federacji Rosyjskiej, a ponadto tylko on);
- nieograniczona zamienność banknotów i monet w tym samym zestawie nominałów (bez względu na to, jak zapłacić - jeden rachunek na 1000 rubli lub dwadzieścia banknotów po 50);
- ścisłe regulacje prawne (decyzje w tej sprawie powinny być podejmowane w drodze procedur prawnych na poziomie zarządu banku centralnego).
Warto również wiedzieć, jakie funkcje pełni Bank Centralny w zakresie emisji pieniądza. Eksperci nazywają:
- zarządzanie produkcją monet i banknotów, prognozowanie potrzeb gospodarki w odniesieniu do ilości gotówki;
- praca z rezerwowymi środkami pieniężnymi;
- opracowanie zasad dotyczących procedur przechowywania i odbioru gotówki (przede wszystkim dla banków komercyjnych);
- ustanowienie stopni ochrony płatności gotówkowych, opracowanie procedur zastępowania uszkodzonych banknotów i monet nowymi lub podobnymi według wartości nominalnej;
- regulacja operacji związanych z gotówką.
Banki centralne wielu innych krajów świata mają dość podobny zestaw funkcji. I działają w ramach zasad podobnych do tych przyjętych w rosyjskiej praktyce.
Emisja papierów wartościowych
Rozważmy teraz szczegółowo, jaka jest emisja akcji i innych papierów wartościowych. Weźmy na przykład odpowiednie mechanizmy działające w Rosji. W Federacji Rosyjskiej emisja obligacji i akcji jest regulowana przez kilka ustaw federalnych - „O spółkach akcyjnych”, a także ustawę „o rynku papierów wartościowych”. Najważniejszym źródłem prawa jest także dekret Banku Centralnego o standardach emisji akcji.
Subtelności terminologii
Bardzo ważne jest zrozumienie różnicy między takimi pojęciami, jak emisja papierów wartościowych, ich emisja i lokowanie. To nie to samo, mimo że pojęcia te są często używane jako synonimy. Jako taki, problem w tym przypadku należy rozumieć jako całość niektórych działań emitenta przeprowadzonych w ramach norm określonych w przepisach prawa. Z kolei emisja papierów wartościowych jest pewnym zestawem akcji lub obligacji, które odzwierciedlają ten sam wolumen praw majątkowych i takie same warunki w handlu.
Poprzez umieszczenie papierów wartościowych zwyczajowo rozumie się procedurę ich przeniesienia na korzyść nowego właściciela w drodze oficjalnych transakcji. Jednocześnie termin „emisja” w odniesieniu do akcji i obligacji często łączy wszystkie trzy podane powyżej definicje.
Formularze emisji papierów wartościowych
Jakie w praktyce są formy emisji papierów wartościowych? Głównymi są. Po pierwsze, jest to oferta niepubliczna - wśród zamkniętej grupy inwestorów. To prawda, że w tym przypadku liczba akcjonariuszy oparta na standardach prawnych jest ograniczona do 100 osób. Po drugie, można przeprowadzić publiczną ofertę akcji.
Etapy emisji papierów wartościowych
Jakie mechanizmy są wykorzystywane do emisji papierów wartościowych (jeśli mówimy o jego publicznym formacie)? Jeśli przeczytamy odpowiednie ustawy federalne, znajdziemy tam następującą sekwencję etapów tego procesu:
- decydowanie o emisji papierów wartościowych;
- wdrożenie procedur rejestracyjnych zgodnie z przepisami prawa;
- produkcja formularzy akcji (jeśli mówimy o emisji ich w formie papierowej);
- w rzeczywistości lokowanie papierów wartościowych;
- procedury sprawozdawcze;
W niektórych przypadkach może być konieczne zarejestrowanie tak zwanego prospektu emisyjnego, źródła dokumentacji, które będzie odzwierciedlać informacje o spółce emitującej papiery wartościowe oraz inne informacje związane z pracą emitenta.
Kiedy potrzebne są emisje
W jakim celu przedsiębiorstwo wykorzystuje emisje? Głównym z nich jest pozyskiwanie dodatkowego kapitału inwestycyjnego poprzez sprzedaż akcji i obligacji. Emisję można również przeprowadzić, jeżeli formą własności przedsiębiorstwa jest spółka akcyjna i konieczne jest rozdzielenie akcji pomiędzy właścicieli lub założycieli.Inną opcją korzystania z tego instrumentu finansowego jest podwyższenie kapitału zakładowego spółki biznesowej, co ma miejsce w wyniku emisji nowych papierów wartościowych. Procedura ta jest powszechnie nazywana „dodatkową emisją akcji”. Czasami wszystkie trzy mechanizmy są używane przez przedsiębiorstwo w tym samym czasie, szczególnie w przypadku dużych firm.
Zastanów się, w jaki sposób główne rodzaje emisji papierów wartościowych. Dotyczy to emisji akcji i obligacji.
Co z pierwszym rodzajem papierów wartościowych? Zgodnie z normami obowiązującego prawa federalnego, emitent ma prawo do lokowania akcji należących do rodzaju akcji zwykłych, a także akcji o nazwie uprzywilejowanej. W drugim przypadku wartość papierów wartościowych, zgodnie z przepisami prawa, nie może przekraczać 25% łącznego kapitału zakładowego spółki.
Zasady składania obligacji są nieco bardziej skomplikowane. Przestudiujemy je bardziej szczegółowo.
Emisja i obligacje
Plasowanie obligacji jest jednym ze sposobów na pozyskanie kapitału na podstawie tworzenia zobowiązań dłużnych przedsiębiorstwa wobec nabywcy. Procedura emisji obligacji jest również regulowana. Dokument niezbędny do prawidłowego postępowania stanowi oficjalna decyzja emitenta. Powinien zawierać klauzule odzwierciedlające:
- cel emisji obligacji;
- wskazanie, jaki rodzaj papierów wartościowych;
- całkowita wartość pieniężna emisji;
- całkowita liczba obligacji;
- wartość nominalna papiery wartościowe;
- procedura rozliczeniowa z nabywcami obligacji;
- warunki plasowania papierów wartościowych.
Ustawodawcza regulacja emisji
Zastanów się, jakie rosyjskie akty prawne mają wymagania dotyczące emisji papierów wartościowych przez przedsiębiorstwa.
Wśród tych, które można przede wszystkim zauważyć, jest przepis (określony w art. 24 ustawy federalnej), że emitent ma prawo emitować akcje na rynku w ilości, która nie powinna przekraczać wartości wskazanych w dokumentach założycielskich, a także prospekty (jeśli istnieją). Jednocześnie, jeśli liczba papierów wartościowych jest mniejsza niż w odpowiednich źródłach, nie będzie to stanowić naruszenia prawa.
To znaczy, jeśli na przykład firma potrzebuje dodatkowej emisji akcji, to ich łączna liczba nie może być większa niż określona w dokumentach odzwierciedlających zapowiadaną kwotę papierów wartościowych. Chociaż, jak zauważają niektórzy prawnicy, całkiem możliwe jest podjęcie decyzji na zgromadzeniu akcjonariuszy, zgodnie z którym kapitał podwyższony może zostać podwyższony poprzez emisję dodatkowych papierów wartościowych, jak czytamy w 28 artykule federalnej ustawy o spółkach akcyjnych.
Okres, w którym emitent zobowiązuje się do zakończenia procesu zbywania akcji, wynosi jeden rok od momentu rozpoczęcia emisji (chyba że właściwe źródła prawa stanowią inaczej).
Emisja papierów wartościowych nie jest możliwa wcześniej niż dwa tygodnie po poinformowaniu potencjalnych nabywców o szczegółach emisji.
Niezwłocznie po emisji akcji spółka zgadza się przekazać odpowiedniemu działowi raport na temat wdrożenia wszystkich procedur przewidzianych przez prawo. Rozważ podstawowe wymagania dotyczące tego dokumentu.
Raport o problemie
Raport zawierający informacje o wynikach pracy emitenta w kierunku emisji papierów wartościowych powinien zawierać następujące informacje:
- data rozpoczęcia i zakończenia emisji;
- cena akcji;
- całkowita liczba wyemitowanych papierów wartościowych;
- pieniądze otrzymane na konto spółki od nabywców akcji;
- jeśli przyszła waluta, informacje odzwierciedlające jej wolumen;
- jeżeli istniały aktywa do wypłaty akcji - informacja o ich wielkości.
Raport jest następnie przesyłany do organu rejestracyjnego i sprawdzany w ciągu dwóch tygodni. Jeśli nie ma żadnych naruszeń, dokument jest rejestrowany. W przypadku skarg agencja może uznać sprawę za niesprawiedliwą. Co to znaczy
Nieuczciwa emisja
Pojęcie „nieuczciwa emisja” jest zapisane w prawie.Odnosi się do działań emitenta, które mogą skutkować nieprawidłowym przestrzeganiem przewidzianych procedur emisji akcji. Można je ustalić zarówno na etapie rejestracji emisji, jak i w okresie rozpatrywania przedłożonego raportu z emisji papierów wartościowych.
Co stanie się w pierwszym przypadku? Biuro po prostu odmówi rejestracji. W drugim anuluje problem. Praktyczną konsekwencją wykrycia nieuczciwych emisji będzie odwołanie organu rejestracyjnego do struktury Federalnej Komisji Papierów Wartościowych. Jednocześnie możliwa jest opcja, w której firma będzie w stanie wyeliminować zidentyfikowane naruszenia. Następnie organ rejestracyjny może zezwolić na przedłużenie wydania.
Emisja i odpowiedzialność przedsiębiorstw
Jeżeli emisja zostanie uznana za nieważną z powodu nieuczciwości, emitent zgadza się zwrócić środki inwestorom (nabywcom papierów wartościowych). Z kolei akcje wracają do spółki. Jeżeli emitent odmówi spełnienia tego wymogu, Federalna Komisja Papierów Wartościowych może wystąpić do sądu. Jednocześnie zapłata ewentualnych kosztów podczas rozprawy zostanie powierzona przedsiębiorstwu, które wyemitowało papiery wartościowe w nieuczciwy sposób. Jakie są emisje z punktu widzenia odpowiedzialności biznesowej, teraz wiemy - to nie tylko formalność.
Możliwy jest również scenariusz, w którym zobowiązania emitenta wobec nabywców papierów wartościowych będą wyrażone w wartościach pieniężnych bardziej niż odzwierciedlone w prospekcie emisyjnym. Takie przypadki mogą powstać w ramach procedur takich jak dodatkowe emisje akcji. Następnie emitent jest zobowiązany do zrekompensowania wszystkich kosztów nabywcy papierów wartościowych. Jeśli tego nie zrobi, Federalna Komisja Papierów Wartościowych również zwróci się do sądu, który prawdopodobnie podejmie decyzję o odzyskaniu długu od przedsiębiorstwa.
