Interwencja wojskowa w Rosji dla ludów byłego imperium stała się wielkim żalem i próbą. W ogniu tych dawno minionych wydarzeń spłonęły miliony ludzi zwykłych ludzi, w tym, oprócz sił zbrojnych, cywilów: mężczyzn, kobiet i dzieci. Okropności tamtych lat nie można wyrazić słowami, wydaje się, że sam diabeł przesunął się w przeciwne siły.
Przyczyny wojny domowej
Aby odpowiedzieć na pytanie, czym jest interwencja i wojna domowa, należy przestudiować historię państwa rosyjskiego, poczynając od rewolucji lutowej 1917 r. Wtedy, zgodnie z założeniami wielu historyków, rozpoczęła się konfrontacja tak zwanej armii biało-czerwonej. I jednoczesny proces zagranicznej interwencji, innymi słowy, okupacji.
Po zatwierdzeniu władzy przez Sowietów szlachta została pozbawiona ziem, a także uprzemysłowiono przedsiębiorstwa przemysłowe. Ponadto przyjęto dekret w sprawie „Czerwonego Terroru”, który wyraźnie mówił o walce o władzę przeciwko wszystkim, którzy nie zgadzają się z polityką bolszewików. Wykluczone klasy chciały zachować swoje przywileje. Wojna domowa w Rosji ma osobliwość, jest przeplatana z interwencją zagraniczną.
Lata 1917–1918
Podczas podwójnej władzy w Rosji powstały dwie główne siły: rząd tymczasowy i Sowieci. Podczas rewolucji październikowej nastąpiło zdradzieckie obalenie tymczasowego rządu, a cała władza została skoncentrowana w rękach bolszewików. Ten moment uważany jest za początek wojny secesyjnej.
Po pierwszych działaniach Sowietów zagraniczni sojusznicy już upadłego imperium rosyjskiego zostali zobowiązani do uratowania umierającej monarchii. Dlatego kraje członkowskie bloku wojskowego Entente rozpoczęły inwazję, której celem było obalenie dyktatury proletariatu i przywrócenie starego systemu rządów. Ta wojna była cywilna. Interwencja stała się jej integralną częścią.
W 1918 r. Pojawił się Biały Ruch. Pod dowództwem takich postaci wojska i marynarki wojennej byłego Imperium Rosyjskiego, jak Denikin, Kornilov, Kolchak, Annenkov, Alekseev, Krasnov i inny rząd radziecki, podpisano wówczas upokarzający pokój brzeski. Jednak sojusznicy Rosji w Ententy nie rozpoznali go i przygotowali się do interwencji.
Siły Anglii, Francji i USA, Japonii zaczęły przybywać na terytorium sowieckiej Rosji przez morze: Murmańsk, Archangielsk, Daleki Wschód. Ogólnie rzecz biorąc, w kraju powstaje potężny ruch antybolszewicki. Sowieci to rozumieją i zdają sobie sprawę, że żywi członkowie wypartej dynastii Romanowów mogą stanowić zagrożenie. 16 lipca 1918 r. W Jekaterynburgu, egzekucja całej rodziny królewskiej. W tym samym czasie Sowieci zaczęli tworzyć regularną Armię Czerwoną, która początkowo liczyła 300 tysięcy ludzi, a zanim wojna domowa i interwencja dobiegały końca, było już ponad 5 milionów ludzi. Żadna armia nie ma dziś takiej siły.
Szczyt wojny i zagranicznej interwencji
Biały Ruch osiągnął największy zasięg w 1919 roku. Jaka jest interwencja, rosyjskie ziemie nauczyły się w tym czasie. Rozwijało się potężne wsparcie białych oficerów wojsk byłych sojuszników Ententy. W rezultacie rząd rosyjski pod przewodnictwem Kołczaka został ogłoszony na Syberii, Denikin wyróżniał się na południu, Miller na północy, a generał Judenicz na Bałtyku. Sama Anglia zdobyła Baku, a także Noworosyjsk i Batumi, Francuzi zdobyli Krym.Ale właśnie w tym pozornie beznadziejnym okresie, gdy całe terytorium sowieckiej Rosji zaczęło być okupowane przez najeźdźców, a także białych oficerów, bolszewicy rozpoczęli potężną ofensywę na wszystkich frontach. Powoli, ale pewnie, Sowieci triumfują po zwycięstwie; rewolucyjna sytuacja w samej Europie zagrała w ich ręce. W krajach Starego Świata hasła brzmiały coraz częściej: „Ręce precz od Rosji Sowieckiej!” Stało się to jednym z głównych powodów wycofania oddziałów interwencyjnych.
Ostatni etap
W 1920 roku zaczęli mówić o Białym Ruchu, a wraz z nim o tym, czym była interwencja w czasie przeszłym. Władza sowiecka powstaje w całej Rosji. Wrangel robi wielkie kroki; nazywa się go władcą południa Rosji. Sowieci wysyłają armię pod dowództwem Frunze, aby z nim walczyć. Przez krótki czas udało mu się złamać Wrangla. Wielu historyków uważa ten moment za koniec wojny domowej. Odrębne ogniska istniały przed 1922 r., Ale nie stanowiły poważnego zagrożenia dla władzy radzieckiej.
Wyniki i znaczenie historyczne
Dowiedziawszy się, czym była interwencja i wojna domowa, społeczeństwo rosyjskie chciało tylko jednego - zakończenia tych strasznych wydarzeń. Ruch białych nie opracował jasnego programu, ich działania nie były skoordynowane, a ponadto szerokie grupy ludności opowiedziały się po stronie bolszewików, którzy obiecali równość i wykluczenie klasy szlacheckiej. To był powód zwycięstwa Sowietów.
Wojna domowa, interwencja sojuszniczych państw byłego imperium rosyjskiego, pozostanie na zawsze w historii narodu rosyjskiego. Skala tragedii jest po prostu niesamowita. Dla porównania: podczas pierwszej wojny światowej zginęło 10 milionów ludzi, a podczas wojny domowej 13 milionów ludzi. Wyrządzili ogromne szkody w stosunkach gospodarczych w całej Rosji. Sytuacja gospodarcza była w fatalnej sytuacji. Konsekwencją tego był głód, epidemia chorób. Wydarzenia 1917–1922 spowodowały dewastację kraju, z którego narodziło się nowe państwo, które miało stać się supermocarstwem. Nazywa się ZSRR.