Bezrobocie jest integralną cechą gospodarki rynkowej. Jest to stan, w którym część ludności pracującej szuka pracy, ale nie może jej znaleźć. Dla gospodarki oznacza to, że dostępne zasoby nie są w pełni wykorzystane, więc procent produktu brutto zostaje utracony.
Bezrobocie instytucjonalne występuje na szczeblu krajowym rynek pracy zorganizowane nieefektywnie. Załóżmy, że trudno jest uzyskać informacje o nowych wakatach. Prowadzi to do tego, że część populacji pozostaje na zasiłkach, chociaż może z powodzeniem wykorzystać ich umiejętności. Ponadto bezrobocie instytucjonalne prowadzi do tego, że budżet państwa traci część możliwego dochodu z podatku dochodowego.
Koncepcja
Bezrobocie instytucjonalne jest zjawiskiem w gospodarce, które wiąże się z niedoskonałościami w organizacji rynku pracy. Istnieją dwie kategorie przyczyn: prawne i infrastrukturalne. Na przykład rząd krajowy ustalający wysokie świadczenia społeczne może wzrosnąć stopa bezrobocia. Wynika to z faktu, że ludzie mają dodatkowy czas na wyszukiwanie. Mamy zatem frykcyjne i instytucjonalne bezrobocie w perspektywie krótko- i średnioterminowej.
Historia formacji
Istnieją dwa podejścia do kontrolowania bezrobocia. Keynesiści nalegają na uregulowanie rynku pracy za pomocą krzywej Phillipsa, ale po recesji w latach 1969–1971 wzorzec przestał działać. Aby wyjaśnić tę sytuację, potrzebna była koncepcja bezrobocia frykcyjnego i instytucjonalnego, Milton Friedman wprowadził ją do obiegu naukowego. Jako podstawę wziął model czystego rynku Walras. W nim bezrobocie jest wyłącznie dobrowolne. Friedman poszedł jeszcze dalej. W jego modelu naturalne bezrobocie - To jest bezrobocie instytucjonalne plus tarcie.
Pierwszy obejmuje zmiany związane z przeniesieniem lub nabyciem nowej specjalności. Bezrobocie instytucjonalne, zdaniem Friedmana, wynika z funkcjonowania związków zawodowych i interwencji w gospodarkę państwową. Naturalny poziom wynosi około 6%. Próby jej obniżenia prowadzą do inflacji, a państwo może walczyć tylko z przymusowym bezrobociem. Czynniki powodujące bezrobocie instytucjonalne obejmują, zdaniem Friedmana, świadczenia, więc nie trzeba ich zwiększać, ale zwiększać świadomość społeczną na temat wolnych miejsc pracy.
Funkcje wolnego rynku
Jeśli dana osoba szuka pracy, ale nie może dostać miejsca, którego chce, będzie musiała nadal żyć z zasiłków. Jeśli nie będzie w stanie znaleźć takiej pozycji, za którą otrzyma tak duże wynagrodzenie, będzie musiał ponownie rozważyć swoje wymagania. Jeśli tego nie zrobi, pozostanie bezrobotny.
Ludzka natura chce więcej. Jeśli ma nadzieję, że czekanie pomoże mu znaleźć pracę, która zapłaci więcej, to będzie kontynuował poszukiwania. Gdyby możliwe było pełne wykorzystanie mocy produkcyjnych i zasobów, ludzie musieliby obniżyć swoje wymagania. Jeśli część sprawnej populacji, po rozważeniu za i przeciw, zdecyduje się żyć z korzyści, dzieje się tak z powodu funkcjonowania rynku.
Przyczyny bezrobocia
Rozważ przykłady funkcjonowania rynku, które mogą prowadzić do bezczynności części osób niepełnosprawnych. Wśród nich są:
- Przekonanie ludzi, że z czasem znajdą bardziej opłacalną pracę w pobliżu miejsca zamieszkania i w obszarze, który najbardziej im się podoba.W takim przypadku dana osoba unika niepotrzebnych kosztów podróży i niedogodności związanych z pracą w innych sektorach gospodarki. Należy rozumieć, że ludzie, którzy mają własne mieszkania, zwykle potrzebują więcej czasu na znalezienie pracy. Mniej mobilni są również małżeństwem. Musisz zrozumieć, że czas wolny może zostać wykorzystany na poprawę ich umiejętności. Dlatego utrata pieniędzy z powodu braku pracy może w pełni się opłacić w przyszłości, szczególnie w niektórych zawodach. Część sprawnej populacji może dokonać wyboru na rzecz tymczasowego bezrobocia.
- Istnieją zawody, na które popyt w dużej mierze zależy od sezonu. W związku z tym zmienia się również wynagrodzenie. Niektórzy wykwalifikowani pracownicy mogą nie chcieć sprzedawać swoich umiejętności poza sezonem. Instrukcja dla nich wygląda najlepiej. Zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że w „wysokim” sezonie mogliby uzyskać wystarczające oszczędności, aby nie pracować, gdy nie jest to dla nich opłacalne.
- Osoba może tymczasowo nie pracować z powodów, które nie mają nic wspólnego z racjonalnym znaczeniem. Na przykład może mu się wydawać, że dostępne wolne miejsca pracy nie spełniają jego religijnych, moralnych lub politycznych zasad. Dana osoba może również nie brać pod uwagę postów, które nie spełniają jej poglądów na temat jej własnego statusu.
Rynek i instytucje
Wszystkie rozważane przykłady bezrobocia są wyborem indywidualnym. Muszą znosić swoje istnienie. Kolejną rzeczą jest przymusowe bezrobocie. Może to na przykład wiązać się z niedoskonałością instytucji publicznych. W tym przypadku ludzie chcą i mogą pracować, ale z powodu pewnych czynników nie mogą znaleźć odpowiedniego wakatu, który pozostaje niezajęty. Przyczyną bezrobocia instytucjonalnego jest ingerencja w funkcjonowanie rynku państwowego. Problemem mogą stać się nawet dobre na pierwszy rzut oka inicjatywy rządowe.
Przykłady bezrobocia instytucjonalnego
W praktyce istnieje kilka pozytywnych inicjatyw rządowych, które mogą ostatecznie doprowadzić do wzrostu odsetka bezrobotnych. Należą do nich:
- Zwiększone świadczenia z tytułu bezrobocia społecznego. Taka inicjatywa zmniejsza podaż siły roboczej. Im wyższy zasiłek, tym dłużej mogą sobie pozwolić obywatele.
- Wprowadzenie gwarantowanej płacy minimalnej. Ta dobra inicjatywa rządowa może doprowadzić do zniknięcia wielu miejsc. Jednak w gospodarce zawsze są ludzie, którzy są gotowi wykonać określone zadania za kwotę mniejszą niż ustalone minimum.
- Reforma systemu podatkowego. Wzrost stawek podatku dochodowego tworzy lukę między „czystymi” i „brudnymi” wynagrodzeniami. Może to prowadzić do tego, że część populacji dobrowolnie porzuca oficjalne zatrudnienie na rzecz świadczeń.
Szkodliwe programy społeczne
Jak już widzieliśmy na przykładach, inicjatywa rządowa jest często karalna. Takie „szkodliwe” interwencje dla gospodarki obejmują:
- Ustalenie płacy minimalnej. Ten przykład został już omówiony powyżej.
- Porównywalność zasług. Na przykład, rząd może zdecydować, że pielęgniarki i kierowcy powinni otrzymywać tę samą pensję, ponieważ w gruncie rzeczy poświęcają tyle samo. Do czego to doprowadzi? Do bezrobocia z powodu wyższych wynagrodzeń pielęgniarek.
- Warunki pracy. Na przykład rząd może ustalić, że pracownicy sezonowi, którzy zbierają warzywa i owoce, muszą mieć zimną i gorącą wodę. Co się stanie w tym przypadku? Niektórzy pracownicy zostaną zwolnieni, aby zrekompensować dodatkowe koszty.
- Związki Jeżeli państwo uchwala prawo, zgodnie z którym tylko ich członkowie mogą być zatrudnieni, powoduje to dyskryminację i bezrobocie.
- Podatki dochodowe.
- Ubezpieczenie na wypadek bezrobocia. Wielu ekonomistów uważa taką inicjatywę rządową za subsydiowanie bezczynności.
- Licencjonowanie Jest to dodatkowa bariera wejścia na rynek, która powoduje bezrobocie.
- Zakaz zatrudniania nieletnich.
Wnioski
Zbadaliśmy niszczycielską interwencję państwa w gospodarce wolnorynkowej. Okazuje się jednak, że poprzez odmowę interwencji nie można wyeliminować instytucjonalnego bezrobocia. Nie można natychmiast odbudować rynku, koncentrując się na popycie produkcyjnym. Zawody, specjalizacje i kwalifikacje zapewniane w instytucjach edukacyjnych zawsze pozostają w tyle i zmieniają się dość powoli. Bezrobocie instytucjonalne jest również spowodowane niepełnymi informacjami na temat wolnych miejsc pracy. Dlatego ludzie muszą otrzymać „sieć”, a nie „rybę”.
