W praktyce prawnej często pojawia się termin „zgoda woli”. Co to znaczy i do czego może doprowadzić taka umowa? Z tym trzeba się szczegółowo zająć.
Obowiązki wstępne
Zdarzają się przypadki, gdy osoby prawne lub osoby fizyczne nie są obecnie w stanie zawrzeć określonej umowy. Może być wiele przyczyn. Chcąc nie przegapić takiej okazji w przyszłości, sporządzają umowę intencyjną, która określa wszystkie szczegóły zbliżającej się współpracy. Odbywa się to za zgodą obu stron i wydawane jest w formie osobnego dokumentu.
Jak wiecie, w prawie cywilnym nie ma takiego aktu normatywnego jak zgoda woli. Nie jest regulowany przez żaden przepis ani regulację. Zasadniczo dokument ten przypomina umowę przedwstępną. Jest to szczegółowo opisane w artykule 429 Kodeksu cywilnego Rosji. W tym przypadku wszystko wygląda bardziej konkretnie. Najważniejsze jest, aby taki dokument był skompilowany zgodnie ze wszystkimi zasadami. Oznacza to, że należy wyraźnie wskazać następujące punkty: przedmiot i inne podstawowe postanowienia przyszłej współpracy. Ale porozumienie woli będzie równoważne z takim porozumieniem tylko wtedy, gdy będzie możliwe spełnienie wszystkich niezbędnych warunków.
Rodzaj dokumentu
Aby mieć pełne zaufanie do planowanych planów, trzeba wszystko przemyśleć z wyprzedzeniem. Należy przewidzieć każdą okazję. W tym celu powinieneś wiedzieć, jak powinna wyglądać zgoda zamiarów współpracy. Próbki tego dokumentu nie można znaleźć w żadnym legalnym katalogu. Ale możesz skomponować go sam, jeśli znasz jakieś szczegóły.
Może być kilka opcji. Na przykład obie firmy postanowiły współpracować i chcą oficjalnie zarejestrować takie pragnienie. W tym celu muszą sporządzić umowę o współpracy. Przykładowy dokument będzie przypominał zwykłą umowę. Zawiera te same sekcje. Najpierw musisz określić przedmiot takiej umowy, która będzie jej celem. Ponadto obowiązki każdej z zaangażowanych stron i przysługujące im prawa muszą być jasno określone. Dokument musi zawierać procedurę obliczeniową i okres, w którym obie firmy będą zobowiązane do spełnienia wszystkich uzgodnionych warunków.
Opcja wzajemnego zainteresowania
Zdarzają się przypadki, gdy na przykład jedno przedsiębiorstwo chce zrealizować własny projekt, ale nie jest w stanie tego zrobić samodzielnie. Aby rozwiązać taki problem, może potrzebować partnera, czyli organizacji, która może rozwiązać problem i pomóc w znalezieniu sposobów jego rozwiązania. W takiej sytuacji można zawrzeć umowę woli. Przykładowy dokument przedstawiono poniżej.
Musi najpierw wskazać ostateczny cel, dla którego osiągnięcia firmy zgadzają się podjąć pewne kroki. Następnie musisz jasno opisać, co dokładnie zrobią obie firmy, z których każda jest zainteresowana pozytywnym wynikiem końcowym. Ponadto należy wskazać termin ważności takiej umowy, na końcu której strony będą musiały się spotkać, wymienić dane i zdecydować o możliwości realizacji planowanego projektu. Wynik może okazać się negatywny, dlatego lepiej jest określić w jednej z klauzul warunki zakończenia takiej współpracy, zgodnie z którymi żadna ze stron nie będzie miała żadnych innych roszczeń majątkowych, prawnych lub innych.
Daleka perspektywa
Są chwile, kiedy strony widzą perspektywę wspólnych działań, ale w tej chwili nie są gotowe do odpowiedniego ustalenia swoich stosunków. W takiej sytuacji nie powinni się spieszyć, ale sporządzić umowę zamiaru zawarcia umowy.
Pozwoli to zachować nadzieję na przyszłą współpracę i rozwiązać dwa główne problemy:
- Zapisz niektóre sukcesy osiągnięte w wyniku negocjacji. Obie strony będą miały czas, aby powoli rozważyć wszystkie okoliczności zawarcia przyszłej transakcji.
- Podobny dokument będzie miał pewien wpływ psychologiczny na kierownictwo firmy. Każdy ze swojej strony pozostaje przekonany, że po pewnym czasie pożądana umowa zostanie mimo to zawarta. To prawda, że w tym celu sama umowa musi zostać sporządzona z uwzględnieniem wszystkich niezbędnych wymagań.
Oprócz przedmiotu umowy i zobowiązań stron konieczne jest zapewnienie obecności określonego ustępu w tekście. Oświadczy, że po upływie terminu określonego w umowie strony zobowiązują się do zawarcia tej umowy, która ma pełną moc prawną. Wówczas żaden z partnerów nie będzie mógł odmówić i odnieść się do art. 421 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, który dotyczy przymusu do podpisania jakichkolwiek umów.
