Dobrowolna odmowa przestępstwa i czynna pokuta. Pojęcie, znaki, wartość dobrowolnej odmowy popełnienia przestępstwa

Gdyby nie było praw w społeczeństwie, panowałby chaos. Ale nie wszyscy żyją zgodnie z prawem, a ich ignorancja nie zwalnia z odpowiedzialności. Kodeks karny przewiduje kary nie tylko za poważne naruszenia, ale także za przestępstwa, które nie zostały popełnione, ponieważ osoba zmieniła zdanie w odpowiednim czasie. Następnie rozważamy takie aspekty: co oznacza dobrowolne porzucenie przestępstwa, jakie ma znaki, co oznacza i jaka jest czynna pokuta.

Definicja przestępstwa

Na początek zastanów się co jest przestępstwem.

Zgodnie z definicją kodeksu karnego przestępstwa to popełniane winy, społecznie niebezpieczne działania, które są zabronione przez kodeks karny Federacji Rosyjskiej, a po których nastąpi kara obowiązkowa.

Konkretne działania można uznać za przestępstwo, ale nie myśli lub chęć popełnienia czegoś nielegalnego. Nielegalne czyny przybierają dwie formy:

• działanie (czynny udział w przestępstwie);
• bezczynność (uczestnictwo pasywne).

Ponadto działanie nie jest uważane za przestępstwo, jeżeli jest przeprowadzane pod presją, a nie z własnej woli. Jeśli dana osoba była w stanie szaleństwa, to znaczy nie zrozumiała natury swoich działań, nie może zostać ukarana. Ale zupełnie inny wynik, jeśli przestępstwa zostały popełnione przez osobę, która w tym czasie była pod wpływem alkoholu lub narkotyków, ponosi on odpowiedzialność karną. Ponadto okoliczność ta w żadnym wypadku nie zmniejszy winy sprawcy.

Przed prawem wszyscy są w tej samej pozycji, niezależnie od płci, rasy, statusu społecznego i tak dalej.

Spójrzmy na charakter popełnionych przestępstw.

Charakterystyka przestępczości

Wszystkie przestępstwa są podzielone przede wszystkim według stopnia zagrożenia dla społeczeństwa; w związku z tym określa się surowość kary. Są to:

• Przestępstwa o niewielkiej wadze. Może to obejmować przestępstwa popełnione umyślnie lub w wyniku lekkomyślnych działań. Kara za takie czyny wynosi nie mniej niż 24 miesiące więzienia.
• Umiarkowany Zapłata za takie czyny będzie mieć formę pozbawienia wolności co najmniej 24 miesięcy, ale nie więcej niż 60 miesięcy.
• Poważne przestępstwa. Są oni surowo karani, mogą zostać uwięzieni na 10 lat, ale nigdy więcej.
• Przestępstwa z kategorii szczególnie poważnych. W przypadku takich bezprawnych czynów kara pozbawienia wolności wynosi ponad 10 lat.

Wszystko będzie zależeć od kategorii, do której przestępstwo zostanie przypisane. Są jednak sytuacje, w których osoba popełnia dobrowolną odmowę popełnienia przestępstwa. Kodeks karny traktuje takie działania z zupełnie innej perspektywy. Jakie znaczenie ma odmowa i jaka jest różnica między nią a aktywną pokutą, rozważymy dalej.

Dobrowolne zrzeczenie się przestępstwa

Chciałbym zauważyć, że jeśli dana osoba zmieni zdanie w czasie i nie podejmie działań przestępczych, które chciałby przeprowadzić, ma dobrą okazję do uniknięcia kary lub odpowiedzialności karnej.

Pojęcie dobrowolnego porzucenia przestępstwa to decydujące zakończenie przez osobę przygotowania do nielegalnych działań lub przeszkody w przestępstwie, pod warunkiem, że zdał sobie sprawę, że możliwe jest dokończenie przestępstwa do końca.

Możliwe jest przerwanie przygotowań do nielegalnych działań i zaprzestanie niekompletnych działań przestępczych, zarówno pasywnie, jak i aktywnie. Aby zapobiec działaniom, które mogą dopełnić przestępstwa, możesz działać tylko aktywnie.

Na jakim etapie możliwa jest dobrowolna odmowa popełnienia przestępstwa? Następnie rozważamy momenty, w których można porzucić projekty kryminalne.

Odpowiednie punkty za dobrowolne zrzeczenie się

Istnieje wiele punktów, w których wciąż jest to możliwe:

1. Jeśli działania przestępcze nie zostaną zakończone, istnieje możliwość dobrowolnego zaniechania działań niezgodnych z prawem. W przeciwnym przypadku nie będzie już okazji.
2. Jeśli przestępstwo jest w przygotowaniu, można również dobrowolnie odmówić jego kontynuacji. W takim przypadku pojawiają się warunki w celu wyeliminowania podstaw do nielegalnych działań.
3. W chwili, gdy przestępstwo zostało zakończone, ale po pewnym czasie przestępca, w wyniku aktywnych działań, udaje się wyeliminować konsekwencje lub utrudnić poważne skutki wcześniej popełnionych działań.
4. Jeżeli minęło wiele czasu, a przestępca, w wyniku nieudanych działań, nie doprowadził do ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy, postanowił odmówić działań niezgodnych z prawem, zostanie to uznane za odmowę powtórzenia przestępstwa.

Oznaki dobrowolnej odmowy

Aby nie podlegać przepisom Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, konieczne jest, z własnej inicjatywy, nieodwołalnie odmówić doprowadzenia do ostatniego etapu planowanych nielegalnych działań. Istnieją oznaki dobrowolnej odmowy popełnienia przestępstwa:

1. Najważniejszym znakiem jest przede wszystkim odmowa przestępcy zakończenia nielegalnych działań.
2. Zasadniczo jest to odmowa wolnej woli, bez względu na to, czyj to był pomysł. W wyniku okoliczności, których dobrowolnie odmówił, nie będą brane pod uwagę. Ale jeśli odmowa nastąpiła, ponieważ prawdopodobieństwo zakończenia przestępstwa nie jest możliwe, nie uważa się tego za fakt, że osoba dobrowolnie odmówiła nielegalnych działań.
3. Decyzja, że ​​należy dobrowolnie odmówić, jest podejmowana zdecydowanie i nieodwołalnie. Niedopuszczalne jest, aby naruszenie prawa zostało przełożone na później lub planowane jest zakończenie przestępstwa w późniejszym terminie.
4. Przestępca jest świadomy swojej dobrowolnej odmowy doprowadzenia zbrodni do końca, zdając sobie sprawę, że nic nie powstrzymuje go pod koniec procesu.

Aby chęć odmowy i nie doprowadzenia do końca nielegalnych działań, potrzebny jest motyw. Zastanów się, jaka może być motywacja.

Motywy dobrowolnego zaprzeczenia

Gdy dana osoba jest już zaangażowana w działalność przestępczą, bez względu na to, czy jest to przygotowanie, czy czas popełnienia nielegalnych działań, może pojawić się motywacja, której rezultatem będzie dobrowolna odmowa popełnienia przestępstwa. Jaką motywacją może być:

• wyrzuty sumienia;
• zrozumienie niemoralności aktu;
• chęć naprawy sytuacji;
• strach przed odpowiedzialnością;
• brak korzyści;
• współczucie

I nie ma znaczenia, czy sam przestępca do tego doszedł, czy ktoś pomógł w pojawieniu się tego motywu. Jednak wynik jest bardzo ważny. Tak więc sprawca może szczerze żałować za złe myśli.

Aktywne wyrzuty sumienia

Aktywna pokuta jest działaniem osoby, która złamała prawo, przez co potwierdza, że ​​obwinia się za to, co zrobił i chce odpokutować za swoją winę.

Sprawiedliwymi i znaczącymi oznakami wyrzutów sumienia będą aktywne działania osoby, która naruszyła prawo. Cechy subiektywne obejmują dezaprobatę sprawcy popełnionych czynów, czyli pokuty. Łącząc te dwa znaki, otrzymujemy czynną pokutę.

Jak manifestuje się wyrzuty sumienia?

Jeśli mówimy o czymś takim, jak dobrowolne zrzeczenie się przestępstwa, nie można zignorować czynnej pokuty. Można to wyrazić w następujących postaciach:

• Jako ostrzeżenie o katastrofalnych skutkach, które przejawiają się w procesie nielegalnych działań.
• Rekompensata za szkody, zrozumienie winy i usunięcie niedogodności.
• Udział w dalszym dochodzeniu.
• Przyznanie się do winy z własnej inicjatywy.

• A także inne akty łagodzące skutki przestępstwa i gwarancja na nie.

Wartość dobrowolnego odrzucenia

Jeśli dana osoba podejmie nielegalne działania, to dopóki przestępstwo nie osiągnie ostatniego etapu, wszystko można naprawić. Wartość dobrowolnego poddania się przestępstwu jest bardzo wysoka. Wpłynie to na wybór kary za przestępcę. Ponieważ:

• osoba nie będzie karana za czyny niezgodne z prawem, pod warunkiem że osobiście zdecydowanie odmówi doprowadzenia tych działań do ostatecznego zakończenia;

• obywatel, który samodzielnie zdecydował, że nie doprowadzi planu karnego do ostatecznego etapu, zostanie ukarany zgodnie z kodeksem karnym, jeżeli w rzeczywistości popełnione przestępstwo ma inny skład niż popełniony.

Różnica między dobrowolną odmową a wyrzutami sumienia

Zastanów się nad różnicą między dobrowolnym odrzuceniem przestępstwa a aktywną pokutą.

• Dobrowolne porzucanie nielegalnych działań jest dopuszczalne, gdy przestępstwo jest przygotowywane i wdrażane. Ale tylko w tym momencie, gdy działania przestępcze nie osiągnęły końcowego etapu. Pokuta może nastąpić tylko wtedy, gdy dana osoba już popełniła przestępstwo i nie jest już możliwe dobrowolne porzucenie czynów zabronionych.
• W niektórych przypadkach dobrowolna odmowa popełnienia przestępstwa może zostać zwolniona z kary kryminalnej, a czynna pokuta nie usuwa takiej odpowiedzialności, ale będzie to okoliczność, która złagodzi wyrok.
• Aktywna pokuta obejmuje aktywne działania, a dobrowolne odrzucenie jest możliwe zarówno w przypadku działań pasywnych, jak i aktywnych.
• Pokutę można zaobserwować po popełnieniu okrucieństwa, które nastąpiło przez zaniedbanie, bez złych zamiarów, ale umyślnie i niezgodne z prawem. Dobrowolna odmowa ma miejsce w przypadku działań przestępczych popełnionych w złych zamiarach.

Należy zatem stwierdzić, że kary można uniknąć, powstrzymując się od popełniania nielegalnych działań na czas. W przypadku popełnienia czynu zabronionego zawsze istnieje możliwość złagodzenia kary poprzez czynną pokutę. I najlepiej być obywatelem przestrzegającym prawa, chroniąc w ten sposób siebie i swoich bliskich przed nieprzyjemnymi chwilami.