Przestępstwa podatkowe: pojęcie, rodzaje, wykrywanie i charakterystyka przestępcza w prawie karnym

Kodeks karny uznaje przestępstwa podatkowe za celowe działania niebezpieczne społecznie. Stanowią ataki na interesy finansowe kraju.

Pilność problemu

Przestępstw gospodarczych i podatkowych nie można nazwać nowym zjawiskiem dla kraju. Jednak dominacja własności państwowej, która istniała przez dość długi czas, pozwoliła na redystrybucję dochodów poza systemem podatkowym. Od początku lat 30. do końca lat 80. w ostatnim stuleciu przestępstwa podatkowe były sporadyczne. W większości sprowadziły się one do naruszenia procedury dokonywania obowiązkowych płatności budżetowych przez obywateli. Przeprowadzenie przemian społeczno-gospodarczych w państwie wymagało radykalnych zmian w systemie podatkowym. W związku z tym pod koniec 1991 r. Przeprowadzono szeroko zakrojoną reformę.

W tym czasie zatwierdzono podstawowe ustawy regulujące warunki i procedurę dokonywania potrąceń budżetowych. W wyniku utworzenia nowego systemu praktyka przestępstw podatkowych znacznie się rozwinęła. Według ekspertów każdego roku kraj otrzymuje mniej niż jedną trzecią swoich dochodów budżetowych. Uchylanie się od płatników od wypełniania ich zobowiązań stało się powszechne. Ma charakter masowy i stanowi główny powód nieotrzymania środków w budżecie. Wzrost liczby przestępstw podatkowych jest bardzo dynamiczny. Według niektórych ekspertów sytuacja jest katastrofalna. Przestępstwa podatkowe są popełniane głównie przez podmioty zajmujące się handlem. Takie przedsiębiorstwa starają się otrzymywać zapłatę za towary sprzedawane w gotówce. To pozwala im korzystać z funduszy poza obiegiem bankowym, co znacznie komplikuje kontrolę i pomaga ukryć dochody z podatków.

Terminologia

W art. 106 kodeksu podatkowego określa przestępstwo podatkowe. W związku z tym konieczne staje się zróżnicowanie stosowanych pojęć. Każde przestępstwo jest w istocie przestępstwem. Odnoszą się one do siebie jako szczególnego do generała. Wynika z tego, że przestępstwo musi mieć wszystkie kluczowe oznaki przestępstwa. Ta ostatnia jest zdefiniowana w Kodeksie podatkowym jako idealna bezprawna czynność płatnika, agenta lub innych osób, które mają obowiązek odliczenia płatności do budżetu. Przestępstwo podatkowe i przestępstwo podatkowe mają wszystkie te cechy. Istnieje jednak szereg właściwości, które odróżniają te akty od siebie. Rozważ je.

Charakterystyczne cechy

Jedną z podstawowych właściwości przestępstw podatkowych jest niebezpieczeństwo publiczne. W definicji podanej w art. 106 Kod podatkowy, ten objaw nie występuje. Istnieją różnice w formie realizacji interwencji. Odpowiedzialność za przestępstwa podatkowe wyraża się w karach. Za czyn, który nie stanowi publicznego zagrożenia, podmiot podlega sankcji. W pierwszym przypadku zastosowanie będą miały przepisy Kodeksu karnego, aw drugim - Kodeks podatkowy. Kolejną ważną cechą jest kompozycja przedmiotu. Kary za przestępstwa podatkowe w Federacji Rosyjskiej dotyczą wyłącznie obywateli. Z kolei sankcje mogą być nakładane zarówno na osoby, jak i organizacje. Ponadto w art. 108 ust. 4 kodeksu podatkowego istnieje ważne zastrzeżenie.Wskazuje, że pociągnięcie organizacji do odpowiedzialności nie wyklucza zastosowania kary wobec niektórych urzędników, jeżeli istnieją odpowiednie podstawy. Wina osób prawnych ustalana jest zgodnie z winą ich przedstawicieli (pracowników), których bezczynność / działania doprowadziły do ​​popełnienia czynu niezgodnego z prawem.

Odpowiedzialność karna za przestępstwa podatkowe

Kodeks zawiera 4 artykuły przewidujące kary dla obywateli za czyny niebezpieczne społecznie związane z obowiązkami określonymi w Kodeksie podatkowym. Należą do nich w szczególności normy:

1. 198. Artykuł ten określa karę za unikanie podatków przez osoby fizyczne.
2. 199. Przepis ten przewiduje kary za unikanie wprowadzania obowiązkowych składek budżetowych przez organizacje.
3. 199,1. Ten artykuł ustanawia odpowiedzialność za naruszenie obowiązków przez agenta podatkowego.
4. 199,2. Zasada ta przewiduje kary za ukrywanie własności lub pieniędzy przedsiębiorcy lub organizacji, na których koszt należy pobierać opłaty lub podatki.

Uchylanie się od obowiązków osób fizycznych

Zgodnie z Konstytucją każdy podmiot jest zobowiązany do płacenia podatków określonych przez prawo. Przepisy określające nowe potrącenia lub pogarszające pozycję płatników nie działają z mocą wsteczną. W rozdz. 23 Kodeksu podatkowego ustanowiła procedurę, zgodnie z którą płatności podatków i opłat. Zasady i kwoty potrąceń ustala się zgodnie z prawem federalnym, statutami, przepisami, instrukcjami. Odpowiedzialność karna za przestępstwa podatkowe dotyczy obywateli w przypadku uchylania się przez nich od wypełniania zobowiązań budżetowych w dużej mierze przez:

1. Niedostarczenie oświadczenia lub innych dokumentów, których obecność jest wymagana przez prawo.
2. Uwzględnianie celowo fałszywych informacji w zgłoszeniu.

Ustawodawstwo przewiduje zwolnienie z obowiązku złożenia oświadczenia dla określonej kategorii osób. W przypadku wszystkich innych płatników wymagane jest raportowanie. Uwzględnienie celowo fałszywych informacji w dokumentach jest celowym wskazaniem wszelkich danych dotyczących kwoty wydatków i dochodów, które nie odpowiadają rzeczywistości.

Domyślna organizacja

W art. 199 ustanowiła karę za przestępstwa podatkowe popełnione przez osoby prawne. Obejmują one w szczególności wszystkich płatników składek ubezpieczeniowych i opłat określonych w Kodeksie podatkowym, z wyjątkiem osób fizycznych. Przedmiotami opodatkowania mogą być:

• Operacje sprzedaży usług / prac / produktów.
• Właściwość
• Dochód / zysk.
• Koszt sprzedanych towarów / wykonanych usług lub wykonanej pracy.

Mogą to być dowolne przedmioty o cechach fizycznych, ilościowych lub kosztowych, których pojawienie się wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatków i opłat. Ich ukrycie przed organami kontrolnymi można wyrazić zarówno poprzez zamierzone zniekształcanie lub fałszowanie informacji w zgłoszeniu, jak i celowe niedostarczanie dokumentacji.

Agenci karani

Ustalono w art. 199,1 Kodeksu karnego. Artykuł ten ma na celu uregulowanie stosunków związanych z niewłaściwym wypełnianiem obowiązków przez podatników. W szczególności podmioty te muszą obliczać, odejmować lub przekazywać opłaty do odpowiedniego budżetu lub funduszu pozabudżetowego.

Charakterystyka prawa karnego w odniesieniu do przestępstw przewidziana w art. 198–199

Ponieważ przedmiotem aktów są obowiązkowe wkłady budżetowe. Muszą być opłacane przez organizacje lub osoby prawne. Podatek odnosi się do nieodpłatnej obowiązkowej płatności indywidualnej. Naliczany jest w formie przeniesienia środków należących do podmiotu na podstawie prawa do zarządzania operacyjnego, własności lub zarządzania gospodarczego.Podatki są wpłacane do budżetu na odpowiednim poziomie w celu finansowego wsparcia prac państwa lub gminy. Jako przedmiot aktu, o którym mowa w art. 198, wykonaj:

• Podatek dochodowy od osób fizycznych.
• Podatek od sprzedaży.
• Podatki akcyzowe
• UST.
• Podatek transportowy i tak dalej.

Zgodnie z art. Za unikanie podatków można nałożyć 199 kar:

• Podatki od nieruchomości.
• VAT
• Podatki akcyzowe
• Podatki od nieruchomości i tak dalej.

Część obiektywna

Przestępstwa podatkowe to ataki na public relations, które opierają się na zasadzie uczciwości uczestników biznesu. Przedmiotem ustawy jest także konstytucyjny obowiązek podmiotów do wpłaty ustalonych kwot do budżetu. Przestępstwa podatkowe polegają na celowym niespełnieniu przez osobę przepisów Kodeksu podatkowego. Przez oszustwo rozumie się brak działania / działania osoby potwierdzającej niechęć do przestrzegania ustawowych zobowiązań do dokonywania płatności na rzecz funduszy pozabudżetowych i budżetu.

Sposoby

Następujące rodzaje przestępstw podatkowych to:

1. Niezłożenie oświadczenia lub innej dokumentacji sprawozdawczej, której przedstawienie jest wymagane przez prawo.
2. Dostarczanie świadomie zniekształconych lub fałszywych informacji w celu kontrolowania usług.

Deklarację należy rozumieć jako pisemne oświadczenie płatnika o poniesionych przez niego wydatkach i przychodach uzyskanych w toku działalności. Dokument wskazuje również źródła dochodów, świadczeń i kwotę obowiązkowych odliczeń. Deklaracja może również zawierać inne informacje dotyczące obliczania i płatności podatku / cła. Dokumentacja sprawozdawcza jest dostarczana dla każdego odliczenia, chyba że prawo stanowi inaczej. Konieczność dostarczenia innych dokumentów zależy od rodzaju opłaty lub podatku.

Subiektywna część

Przestępstwa podatkowe są popełniane bezpośrednio. Osoba winna podejmuje działanie lub zaniechanie w celu uniknięcia wprowadzenia obowiązkowych składek. W przypadku niezamierzonego błędu lub niedokładności w obliczeniu stawki lub podstawy, sankcje mogą zostać nałożone na podmiot zgodnie z kodeksem podatkowym. Takie akty nie będą działać jak przestępstwa podatkowe. Przedmiot aktu, o którym mowa w art. 198 osoba fizyczna, która ukończyła 16 lat, może wypowiadać się na temat obowiązku dokonywania obowiązkowych płatności budżetowych. Może to być obywatel Federacji Rosyjskiej, cudzoziemiec, osoba nieposiadająca obywatelstwa. Tematy przestępstwa na podstawie art. 199 jest kierownikiem, głównym księgowym lub innym specjalistą uprawnionym do:

1. Podpisanie dokumentów sprawozdawczych przedłożonych organom regulacyjnym.
2. Zapewnienie terminowej i pełnej zapłaty ustalonych składek.

Inni pracownicy organizacji, których autorytet obejmuje na przykład przygotowanie podstawowej dokumentacji, mogą, jeśli istnieją powody, zostać pociągnięci do odpowiedzialności, jeśli świadomie przyczynili się do popełnienia przestępstw podatkowych.

Kwalifikujący się atrybut

Jest to szczególnie duży rozmiar. Uznaje kwotę przekraczającą 1 milion rubli za 3 kolejne lata podatkowe, ale pod warunkiem, że część niezapłaconych opłat / podatków przekroczy 20% lub więcej należnej kwoty. Jeśli to ostatnie nie zostanie spełnione, wówczas rozmiar ponad 9 milionów rubli zostanie uznany za szczególnie duży. Ta zasada dotyczy osób fizycznych. Jeśli chodzi o szczególnie duży rozmiar dla organizacji, rozpoznaje kwotę ponad 10 milionów rubli. przez 3 kolejne lata, jeśli udział niezapłaconych opłat / podatków przekracza 20% należnych lub więcej niż 30 milionów rubli (jeżeli określony warunek nie jest spełniony).

Trudności do rozważenia

Sprawy dotyczące przestępstw podatkowych są zawsze w centrum uwagi sądownictwa i prawników. Wraz z rozwojem prawodawstwa zmieniają się podejścia do rozpatrywania takich aktów. Jednocześnie sądy nie tylko identyfikują luki w aktach normatywnych, ale także przyczyniają się do ich uzupełnienia.To z kolei zachęca prawodawcę do dążenia do przejrzystości i czystości prawnej aktów prawnych. Dochodzenie w sprawie przestępstw podatkowych jest prowadzone przez organy ścigania w ścisłej współpracy z Federalną Służbą Podatkową. Ustalenie momentu zakończenia aktu, a tym samym rozwiązanie problemu obliczenia przedawnienia, stanowi pewną trudność w procesie badania okoliczności.

Wyjaśnienia dotyczące słońca

Wyrok Plenum Trybunału nr 64 stwierdza, że ​​w momencie zakończenia przestępstw objętych art. 198 i 199, uważane za rzeczywiste nieuiszczenie opłat / podatków w terminie określonym w Kodeksie podatkowym. Jednak przepisy określają różne okresy odliczeń dla niektórych płatności. W związku z tym momentem zakończenia aktu brany jest pod uwagę faktyczny brak zapłaty ostatniego pobrania / podatku. Wyjaśnienie to nie jest jednak uwzględniane przez wszystkie sądy. W praktyce wydział przestępstw podatkowych często zatrzymuje produkcję z powodu wygaśnięcia przedawnienia dotyczącego uchylania się od zapłaty określonej kwoty zawartej w sumie niezapłaconych opłat.

Początek okresu, w którym kara może zostać nałożona na podmiot, musi zostać obliczony na koniec 3 kolejnych lat podatkowych lub oddzielnego okresu, jeśli występują wszystkie oznaki czynu, a uchylenie się od wypełnienia obowiązków jest szczególnie duże. Jedynie na podstawie ukończonego okresu można ustalić kwotę zapłaconych i należnych podatków. Wraz z tym kara może zostać nałożona na podmiot pod koniec przewidzianego prawem terminu na wypełnienie zobowiązań. W związku z tym momentem zakończenia przestępstw, o których mowa w art. 198-199 Kodeksu karnego, zawsze brana jest pod uwagę ostatnia data zgłoszenia. Zgodnie ze znaczeniem przepisów nie trzeba czekać do końca trzyletniego okresu, a podmiot będzie corocznie uchylał się od wypełniania zobowiązań w dużej ilości (lub szczególnie dużej). Taka sytuacja może wystąpić przed upływem 3 lat.

Niuanse

W niektórych przypadkach sądy błędnie utożsamiają kwotę ukrytych podatków z kwotami fikcyjnych wydatków. Unikając płatności, podmiot wprowadza w błąd upoważnione organy lub pozostawia x w niewiedzy co do istniejących przedmiotów opodatkowania. Na przykład osoba wykorzystuje część dochodu podczas prowadzenia działalności gospodarczej (jako indywidualny przedsiębiorca), a druga jako osoba fizyczna. W takim przypadku należy sporządzić jedną deklarację. Konieczne jest odzwierciedlenie wszystkich działań, które wykonuje podmiot. Oznacza to, że deklaracja wskazuje dochód, który uzyskał w ramach przedsiębiorczości, oraz dochód, który powstał, gdy zawarł transakcje jako osoba fizyczna, od których kwoty powinny zostać potrącone na korzyść budżetu.

W praktyce sporów fakt, że indywidualny przedsiębiorca, osoba prawna lub inna osoba agenci podatkowi ponadto działają jako niezależni płatnicy. Niewykonanie tych obowiązków w kompleksie jest zakwalifikowane na podstawie art. 199 (198) i 199.1. Jednocześnie niedopuszczalne jest łączenie kwot niezapłaconego i niezapłaconego podatku przez agenta z kwotami, o które ten sam podmiot uchyla się odliczenia podatku UST lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Podstawą zwolnienia z kary mogą być okoliczności skrajnie konieczne. Aby jednak uniknąć odpowiedzialności, uczestnik będzie musiał udowodnić ważność przyczyn i udokumentować swoją trudną sytuację.