Czym różni się dualistyczna monarchia od innych? formy rządzenia tego rodzaju? Władza króla (króla, księcia itp.) W takim systemie politycznym jest ograniczona przez parlament. Ale jednocześnie monarcha zachowuje pewne ważne moce.
Znaki
We współczesnej politologii dualistyczna monarchia jest uważana za podgatunek konstytucyjny. Jego zarysy są raczej niejasne, dlatego wiele krajów podlega tej definicji. Po pierwsze, w takim systemie monarcha ma ograniczony wpływ na władzę ustawodawczą. Przeprowadziła się do Parlamentu lub innego organ przedstawicielski. Jego członkowie wybierani są w głosowaniu powszechnym, co daje ludności możliwość wpływania na politykę państwa.
Jednocześnie dualistyczna monarchia zachowuje pełnię władzy wykonawczej monarchy. Ponadto może zawetować każdą ustawę uchwaloną przez parlament. Ponadto suweren ma prawo wydawać nadzwyczajne dekrety, które mogą zasadniczo zmienić życie w kraju. Dualistyczna monarchia jest skonstruowana w taki sposób, że rząd odpowiada tylko pierwszej osobie w państwie. Parlament nie może interweniować w tych stosunkach. Jedyną dźwignią wpływu w rękach organu przedstawicielskiego jest możliwość zatwierdzenia budżetu. Podsumowując wszystkie te okoliczności, możemy powiedzieć, że w dualistycznej monarchii władza najwyższego władcy wciąż panuje nad innymi instytucjami, nawet pomimo istnienia konstytucji.
Przykłady
Dziś dualistyczna monarchia istnieje w niektórych krajach Azji i Afryki (na przykład w Maroku, Nepalu i Jordanii). System, w którym władza suwerena jest zauważalnie ważniejsza niż parlamentarna, jest raczej rzadkim zjawiskiem. Dziś monarchie jako takie albo zmieniły się w dekoracje (jak w Europie), albo całkowicie zniknęły z politycznej mapy świata. Jednocześnie dualistyczna zasada administracji publicznej istniała w wielu ważnych krajach w XIX i na początku XX wieku. Tak było na przykład we Włoszech, w Austro-Węgrzech i w Prusach. Systemy te zostały zmiecione przez wojny światowe i rewolucje.
Nawet dualistyczne monarchie, takie jak Maroko i Jordania, dążą do absolutyzmu. Wynika to z ogromnego znaczenia tradycji i zwyczajów w świecie muzułmańskim. W Jordanii rząd jest odpowiedzialny przed parlamentem, ale jeśli ten ostatni chce zatwierdzić głos wotum nieufności wobec ministrów, wówczas dokument ten musi zostać zatwierdzony przez króla. Oznacza to, że monarcha faktycznie ma wszelkie możliwości, aby nie zwracać uwagi na opinię prawodawcy w trudnej sytuacji.
W Rosji
Imperium Rosyjskie przez krótki czas było także dualistyczną monarchią. Okres ten trwał od 1905 do 1917 roku. Między dwiema rewolucjami upłynęła dekada. Po klęsce w wojnie z Japonią popularność Mikołaja II gwałtownie spadła. W populacji rozpoczęły się zbrojne powstania, które doprowadziły do bezprecedensowego rozlewu krwi. Wreszcie Mikołaj II zgodził się ustąpić przeciwnikom. Wyrzekł się władzy absolutnej i ustanowił parlament.
Pierwsze zwołanie Dumy Państwowej nie udało się ustalić terminu. W tym czasie wybuchły konflikty między władzą wykonawczą a legislacyjną. Nikołaj skorzystał ze swojego prawa do rozwiązania parlamentu. Jego politykę poparł szef rządu - premier Piotr Stolypin. Tylko Duma Państwowa trzeciego zwołania (1907–1912) przetrwała cały okres wyznaczony przez prawo. Od tego czasu system działał bezawaryjnie. Jednak w lutym 1917 r. Wybuchła rewolucja lutowa.Mikołaj II musiał abdykować. W Rosji na krótki czas utworzono republikański rząd.
Znaczenie dualizmu
W historiografii ustalono punkt widzenia, że dualistyczna monarchia jest rodzajem kompromisu między absolutną władzą monarchy a chęcią społeczeństwa do uczestnictwa w życiu politycznym kraju. Często takie reżimy stają się pośrednikiem między królewską dyktaturą a republiką.
Rządzący rzadko dobrowolnie dzielili się swoją władzą z innymi instytucjami władzy. Przejście z jednego systemu do drugiego z reguły wynikało z rewolucji i niepokojów społecznych. W każdym stanie niezadowolenie ludzi nabierało własnego odcienia. Na przykład w Austro-Węgrzech dualistyczna monarchia powstała po podziale władzy między dwiema głównymi częściami narodowymi imperium - Austrią i Węgrami.
Stabilność systemu
Najczęściej porównywana monarchia parlamentarna i dualistyczna. Oba znaki są podobne. Jeśli w dualistycznej monarchii podział władzy jest ograniczony, to w parlamencie jest on kompletny. Jeśli suweren ingeruje w pracę parlamentu lub blokuje jego decyzje, pozbawia to ludność ich reprezentacji w życiu politycznym kraju.
Rozmycie dualistycznej monarchii czyni ją niestabilną. Z reguły takie reżimy w perspektywie historycznej nie istnieją bardzo długo. Nie jest to zaskakujące, ponieważ w podziale władzy toczy się walka między konserwatywną instytucją monarchii a kochającą wolność częścią społeczeństwa. Taka konfrontacja kończy się jedynie zwycięstwem jednej ze stron.