Wraz z wejściem w życie ustawy Federacji Rosyjskiej „O edukacji” w 1992 r. Opinia publiczna po raz pierwszy usłyszała koncepcję „państwowego standardu edukacji”. Uprawnienia do opracowywania i zatwierdzania odpowiednich kompleksów należą do najwyższych organów wykonawczych.
Potrzeba standardów edukacyjnych
Wpływowi politycy i edukatorzy z końca XX wieku uznali innowacje za zdecydowany krok w kierunku modernizacji. Jednak ich zdaniem standaryzacja tej sfery powinna oznaczać wdrożenie systemu w regionach na poziomie krajowym, a nie przy obecności odrębnych elementów regionalnych.
Kilka lat po konsolidacji pozycji „państwowego standardu edukacyjnego” na poziomie legislacyjnym, zintensyfikowane przejście do odpowiedniej standaryzacji wywołało falę oburzenia i oporu wśród pracowników systemu edukacji.
Etapy rozwoju przejścia normalizacji
Przez 7 lat przepisy tymczasowe i ich elementy były rozwijane. Stan standard edukacyjny Pojawił się w 2000 roku, przypisany pierwszej generacji. Przepisy i normy regulujące wdrażanie programów szkoleniowych były przeznaczone oddzielnie dla szkolnictwa wyższego i ogólnego.
Historia powstawania tak ważnego elementu systemy edukacyjne przeszedł kilka etapów, z których ostatni zakończył się w 2011 r. Wszystkim okresom powstawania instytutu „państwowego standardu edukacyjnego” towarzyszyła ciągła potrzeba drobnych korekt lub dramatycznych zmian, których podstawą była ogólna polityka rozwoju tej sfery.
Pojawienie się koncepcji „GEF”
Termin „federalny stan edukacji” jest używany od 2009 roku. Przyjęte zmiany w ustawie Federacji Rosyjskiej „O edukacji” definiują postanowienia poprzednich pokoleń nie jako federalne, ale tylko jako składniki standardowych kompleksów.
Nowa ustawa „O edukacji w Federacji Rosyjskiej”, która weszła w życie 1 września 2013 r., Ustanowiła edukację przedszkolną jako pierwszy poziom ogólnego systemu nabywania wiedzy i umiejętności przez dziecko.
Standardy edukacji przedszkolnej
Federalny stanowy standard edukacyjny dotyczący edukacji przedszkolnej, opracowany zgodnie z nową ustawą regulacyjną, wymaga od instytucji dokładnej analizy realizacji działań pedagogicznych. Podstawową zasadą GEF wychowania przedszkolnego jest aktywizacja pracy metodologicznej wychowawców.
Jednocześnie głównym celem rozwoju edukacyjnego i metodologicznego jest stworzenie odpowiedniego środowiska w przedszkolach, w którym każdy nauczyciel będzie mógł zrealizować własny potencjał zawodowy.
Funkcje GEF dla przedszkolaków
Podnoszenie kwalifikacji każdego członka kadry nauczycielskiej w przedszkolu jest ważnym elementem działalności zawodowej. Ponadto ogromną rolę odgrywają status edukacyjny osób uczących dzieci w wieku przedszkolnym oraz kreatywne podejście. Federalny stanowy standard edukacyjny dotyczący edukacji przedszkolnej może zostać wdrożony, jeśli zostaną stworzone optymalne warunki zarówno dla pracowników przedszkolnych, jak i dzieci.Tutaj nie można obejść się bez nowoczesnego sprzętu, materiałów dydaktycznych, literatury edukacyjnej, instrukcji obsługi itp.
FSES przeznaczony dla rosyjskich przedszkoli zakłada interakcję nauczycieli z rodzicami i rodzinami dzieci w wieku przedszkolnym. Biorąc pod uwagę indywidualne możliwości każdego dziecka, jego skłonność oraz szczególne zdrowie fizyczne lub psychiczne, instytucja powinna stworzyć dziecku jak najbardziej komfortowe warunki do jego rozrywki.
Specyfika standardów edukacyjnych w szkolnym procesie edukacyjnym
Jeśli chodzi o państwowy standard edukacyjny edukacji ogólnej, tutaj wszystko jest nieco inne.
Szkoła jest najwyższym poziomem minimum wiedzy, który powinien posiadać każdy obywatel nowoczesnego społeczeństwa. Nic dziwnego, że w dziedzinie edukacji ogólnej stale zachodzą najważniejsze zmiany, wpływające na strukturę systemu, jego cechy organizacyjne i merytoryczne. Wprowadzenie innowacyjnych podejść do procesu edukacji szkolnej ma na celu przede wszystkim zapewnienie zróżnicowania.
Szczególna zmienność opracowanych standardów nauczania, biorąc pod uwagę indywidualne cechy każdego ucznia, jest w pełni zgodna z aktualnymi wymaganiami społeczeństwa. Współczesne społeczeństwo wymaga od nauczycieli maksymalizacji umiejętności i talentów każdego ucznia. Rezultatem ich pracy będzie potężna podstawowa platforma do tworzenia zrównoważonej społecznie, kompetentnej i odpowiedzialnej osoby.
Lista przedmiotów obowiązkowych w szkole
Federalny standard edukacyjny w szkołach średnich składa się z listy dyscyplin akademickich, konwencjonalnie podzielonych na podstawowe i specjalistyczne.
Pierwsza grupa obejmuje obiekty skoncentrowane na ustanowieniu światopoglądów, kultury otaczającego społeczeństwa. Zadania nauczycieli tego kompleksu dyscyplinarnego obejmują kształcenie ogólne i rozwój dzieci, a także kształtowanie właściwej pozycji społecznej.
Blok specjalistycznych przedmiotów edukacyjnych ma na celu ujawnienie osobistych możliwości uczniów. W oparciu o indywidualne cechy dziecka, specjalne dyscypliny kierują go do dalszego kształcenia zawodowego, a następnie do aktywności zawodowej.
Państwowy standard szkolnictwa średniego lub jego federalny element ustanawia następujące obowiązkowe przedmioty w rosyjskich szkołach:
- Język rosyjski, literatura, język obcy;
- historia, nauki społeczne, nauki przyrodnicze, światowa kultura artystyczna;
- matematyka, informatyka i ICT, fizyka;
- chemia, biologia, technologia, geografia;
- ekonomia, prawo;
- OBZH, wychowanie fizyczne.
Pozostałe dyscypliny nie znalazły mocy wiążącej w federalnym stanie edukacji w zakresie szkolnych programów nauczania. Uczniowie, którzy ukończyli szkolenie, ukończyli kształcenie ogólne, zdając obowiązkowe świadectwo końcowe. Po tym, decydując się na dalszy zawód, mogą kontynuować naukę w celu uzyskania wyższego i średniego specjalnego kształcenia zawodowego.
Federalne elementy normalizacji na uniwersytetach
Zatwierdzenie państwowych standardów edukacyjnych dla szkolnictwa wyższego (dla uniwersytetów, instytutów, akademii itp.) Niedawno przeszło z drugiego pokolenia na trzecie.
W 2011 r. Nabrały znaczenia prawnego, którego główną cechą była odmowa pisania krótkich sformułowań, które są opisem minimalnych wymagań dotyczących sporządzania programów edukacyjnych. Jednocześnie państwowe standardy edukacji zawodowej zawierają zmienne i główne części w każdym cyklu.
Przyjęcie w 2012 r. Wspomnianej ustawy o edukacji w Federacji Rosyjskiej było głównym czynnikiem, który spowodował konieczność pilnego dostosowania obecnego zestawu standardów. W rezultacie opracowano tak zwany GEF trzeciej generacji.
Wady GEF w dziedzinie szkolnictwa wyższego
Ulepszone stanowe standardy kształcenia w szkolnictwie wyższym zachowały w swoich treściach pewne negatywne aspekty, które przeszły do pakietu norm i przepisów z poprzedniej wersji federalnego standardu edukacyjnego.
Należą do nich:
- powiązanie pewnego standardu z obszarami szkolenia i specjalnościami miało znaczący wpływ na wzrost ich liczby;
- podobnie jak w poprzedniej wersji GEF, brakuje jasnego języka, co przyczynia się do nadmiernej redundancji wyników opanowania programu nauczania (mówimy o kompetencjach absolwentów);
- powiązanie poziomu kompetencji ma słaby wyraz, co wpływa na ciągłość wyników opanowywania programów wielu poziomów edukacyjnych;
- związek między potencjalnymi obszarami działalności zawodowej a deklarowanymi kompetencjami absolwentów jest nieuchwytny;
- obszary przedmiotów, rodzaje i zadania pracy w narracji mają nadmierną szczegółowość, przeciążenie semantyczne, częste powtórzenia, co wpływa na percepcję i nie odzwierciedla cech zawodu na odpowiednim poziomie.
