Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) jest międzypaństwową organizacją międzynarodową składającą się z zaawansowanych gospodarek opartych na wolności stosunków rynkowych i demokratycznych zasadach. Często nazywa się to Klubem krajów rozwiniętych. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju jest platformą negocjacyjną działającą w formie forum, na którym jej członkowie mogą prowadzić konsultacje, szukać sposobów rozwiązywania wspólnych problemów gospodarczych i wypracowywać wspólne stanowiska w określonych kwestiach.
Historia i pochodzenie
Głównym dokumentem, którego podpisanie doprowadziło do powstania tej organizacji, jest plan Marshalla i opracowany na jego podstawie europejski program naprawczy. Do koordynacji między krajami w ramach tego programu potrzebna była wspólna platforma, dlatego w czerwcu 1947 r. Utworzono Komitet Współpracy Europejskiej i Rozwoju. Inicjatorami zwołania są ministrowie spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii i Francji.
Po wynikach pierwszej konferencji w komitecie wzięło udział 16 uczestników. Ogłoszono, że głównym zadaniem komitetu jest opracowanie i przedstawienie czteroletniego planu przywrócenia gospodarki powojennej Europie. W ramach komitetu działały dodatkowe komisje. Głównym ośrodkiem wytwarzania i podejmowania decyzji został wyznaczony Komitet Wykonawczy, składający się z 5 państw założycielskich: Holandii, Norwegii i Włoch, a także dominującej Francji i Wielkiej Brytanii. Pierwszy otrzymany w związku z tym plan rozwoju został jednak skrytykowany przez stronę amerykańską i nie został zatwierdzony. Po osiągnięciu kompromisu we wszystkich kwestiach Komitet został zreorganizowany. Następcą była organizacja współpracy gospodarczej i rozwoju, założona przez te same 16 krajów.
W dokumentach statutowych cele działań OECD były następujące:
- pomoc handlowa i produkcyjna między członkami stowarzyszenia;
- stworzenie systemu wzajemnych płatności;
- wzmocnienie i stabilizacja kursów walut;
- liberalizacja handlu: uproszczenie stosunków handlowych i ograniczenie wzajemnych ograniczeń.
Etap początkowy OECD
Pierwsze cztery lata pracy miały pomóc we wdrożeniu Planu Marshalla, zgodnie z którym inwestycje w krajach europejskich wyniosły ponad 20 miliardów dolarów amerykańskich. Dzięki opracowanej strategii gospodarczej do 1952 r. Udało się osiągnąć ponad 200% wzrost produkcji w krajach europejskich w porównaniu ze wskaźnikami przedwojennymi.
Działania OECD miały również pozytywny wpływ na powojenne procesy integracyjne. W ramach organizacji powstała Europejska Unia Płatnicza. Istniejąca do 1958 r. EPS odgrywała znaczącą rolę we wzmacnianiu wymienialności jednostek monetarnych w Europie Zachodniej. Wzrostowi produkcji i handlu między krajami OECD ułatwił również Kodeks liberalizacji handlu, przyjęty w ramach jego forum.
Wreszcie nowoczesna struktura edukacji międzynarodowej została sformalizowana, gdy wszystkie kraje OECD podpisały i ratyfikowały Konwencję o utworzeniu Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.
Cele i działalność
Główne cele struktury zostały określone w pierwszym artykule Konwencji. Prace zostały określone w zakresie koordynacji i wdrażania polityk w następujących obszarach:
- wzrost gospodarczy i poprawa poziomu życia w krajach uczestniczących;
- promocja obiecujących modeli ekonomicznych rozwoju państwa;
- promowanie wzajemnie korzystnego handlu międzynarodowego między partnerami na podstawie konwencji.
W celu realizacji zatwierdzonych zadań kraje OECD podjęły następujące obowiązki:
- otwarty dostęp dla uczestników strony do informacji gospodarczych niezbędnych do wykonania zadań;
- zapewnienie właściwego wykorzystania zasobów gospodarczych;
- udział we wspólnych projektach;
- stymulowanie działań badawczych mających na celu wzrost gospodarczy;
- liberalizacja współpracy międzynarodowej;
- pomoc krajom trzeciego świata w rozwoju ich gospodarek;
- harmonizacja środków i działań w ramach OECD.
Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju: Główne obszary
Kierunki forum:
- handel;
- działalność makroekonomiczna;
- konsultacje w kwestiach polityki podatkowej i budżetowej;
- kwestie zatrudnienia i polityki społecznej;
- rozwój projektów naukowych i zaawansowanych technologicznie;
- wsparcie informacyjne krajów członkowskich, a także innych partnerów.
Struktura organizacyjna
Organem zarządzającym jest rada organizacji. Ma po jednym przedstawicielu, delegowanym przez wszystkich członków OECD, którzy zaakceptowali Konwencję. Rada zbiera się na bieżąco pod przewodnictwem Sekretarza Generalnego. Pracę organu strukturalnego zapewnia Sekretariat, a przygotowanie forów jest prowadzone przez różne dyrekcje i komitety utworzone w ramach struktury.
OECD-Rosja
Rosja rozpoczęła partnerstwo z OECD w 1994 r. Podpisując wspólną deklarację współpracy. Zwrócił w szczególności uwagę na zaangażowanie struktury w pomoc Federacji Rosyjskiej w integracji z globalną gospodarką rynkową.
W 1995 r. Rosja złożyła wniosek o członkostwo w OECD, ale nie została zatwierdzona, aw 2014 r. W wyniku złożonych procesów politycznych związanych z Ukrainą została zamrożona.
