Analiza finansowa w przedsiębiorstwie jest konieczna do obiektywnej oceny sytuacji ekonomicznej i finansowej w przeszłości, obecnych i przewidywanych przyszłych działaniach. Aby określić słabości miejsc produkcji, źródła problemów, wykrycie silnych czynników, na których kierownictwo może polegać, oblicza się główne wskaźniki finansowe.
Obiektywna ocena sytuacji spółki pod względem ekonomicznym i finansowym opiera się na wskaźnikach finansowych, które są przejawem stosunku poszczególnych danych księgowych. Cel analizy finansów jest osiągany przez rozwiązanie wybranego zestawu zadań analitycznych, czyli zwięzłej analizy wszystkich głównych źródeł rachunkowości, zarządzania i sprawozdawczości ekonomicznej.
Główne cele analizy ekonomicznej i finansowej
Jeśli analiza głównych wskaźników finansowych przedsiębiorstwa zostanie uznana za ujawniającą prawdziwy stan rzeczy w przedsiębiorstwie, wówczas otrzymane zostaną następujące odpowiedzi:
- zdolność firmy do inwestowania w inwestowanie w nowe projekty;
- obecny stan rzeczy w odniesieniu do rzeczowych i innych aktywów i pasywów;
- stan pożyczek i zdolność firmy do ich spłaty
- istnienie rezerw zapobiegających bankructwu;
- określenie perspektyw dalszej działalności finansowej;
- wycena przedsiębiorstwa pod względem wartości na sprzedaż lub konwersję;
- śledzenie dynamicznego wzrostu lub spadku działalności gospodarczej lub finansowej;
- identyfikacja przyczyn, które negatywnie wpływają na wyniki zarządzania i poszukiwanie sposobów wyjścia z sytuacji;
- uwzględnienie i porównanie przychodów i kosztów, określenie zysku netto i całkowitego zysku ze sprzedaży;
- badanie dynamiki dochodów z głównych towarów i ogólnie z całej sprzedaży;
- określenie części dochodu wykorzystanej do odzyskania kosztów, podatków i odsetek;
- przestudiuj przyczyny odchylenia kwoty zyski zatrzymane od kwoty przychodów ze sprzedaży;
- badanie rentowności i rezerw w celu jego zwiększenia;
- określenie stopnia zgodności funduszy własnych, aktywów, pasywów przedsiębiorstwa oraz kwoty pożyczonego kapitału.
Interesariusze
Analiza głównych wskaźników finansowych firmy przeprowadzana jest z udziałem różnych przedstawicieli ekonomicznych działów zainteresowanych uzyskaniem najbardziej wiarygodnych informacji o sprawach przedsiębiorstwa:
- do podmiotów wewnętrznych należą udziałowcy, kierownicy, założyciele, prowizje od audytu lub likwidacji;
- zewnętrzni reprezentowani są przez wierzycieli, biura kontroli, inwestorów i urzędników państwowych.
Możliwości analizy finansowej
Inicjatorami analizy przedsiębiorstwa są nie tylko jego przedstawiciele, ale także pracownicy innych organizacji zainteresowanych ustaleniem faktycznej wiarygodności kredytowej i możliwości wniesienia wkładu inwestycyjnego w rozwój nowych projektów. Na przykład audytorzy bankowi są zainteresowani płynnością aktywów firmy lub jej zdolnością do płacenia rachunków w tej chwili. Osoby prawne i osoby prywatne, które chcą zainwestować w fundusz rozwoju tego przedsiębiorstwa, starają się zrozumieć stopień rentowności i ryzyko związane z wkładem. Ocena kluczowych wskaźników finansowych przy użyciu specjalnej techniki przewiduje bankructwo instytucji lub wskazuje na jej stabilny rozwój.
Wewnętrzna i zewnętrzna analiza finansowa
Analiza finansowa jest częścią ogólnej analizy ekonomicznej przedsiębiorstwa, a zatem częścią pełnego audytu ekonomicznego. Pełna analiza podzielona jest na zarządzanie w gospodarstwie i zewnętrzny audyt finansowy. Podział ten wynika z dwóch praktycznie ustanowionych systemów rachunkowości - rachunkowości zarządczej i finansowej. Podział uznaje się za warunkowy, ponieważ w praktyce analiza zewnętrzna i wewnętrzna uzupełniają się informacjami i są logicznie ze sobą powiązane. Istnieją dwie główne różnice między nimi:
- według dostępności i szerokości użytego pola informacyjnego;
- stopień zastosowania metod i procedur analitycznych.
Przeprowadzana jest wewnętrzna analiza głównych wskaźników finansowych w celu uzyskania uogólnionych informacji w przedsiębiorstwie, ustalenia wyników ostatniego okresu sprawozdawczego, określenia wolnych zasobów na odbudowę lub ponowne wyposażenie itp. Aby uzyskać wyniki, wykorzystywane są wszystkie dostępne wskaźniki, które mają również zastosowanie do badań przeprowadzanych przez zewnętrznych analityków.
Zewnętrzna analiza finansowa przeprowadzana jest przez niezależnych audytorów, zewnętrznych analityków, którzy nie mają dostępu do wewnętrznych wyników i wskaźników firmy. Techniki audytu zewnętrznego implikują pewne ograniczenie pola informacyjnego. Bez względu na rodzaj audytu jego metody i metody są zawsze takie same. Wspólne w analizie zewnętrznej i wewnętrznej jest wyprowadzenie, uogólnienie i szczegółowe badanie wskaźników finansowych. Te kluczowe wskaźniki finansowe przedsiębiorstwa zapewniają odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące pracy i dobrobytu instytucji.
Cztery kluczowe wskaźniki kondycji finansowej
Głównym wymogiem rentowności działalności przedsiębiorstwa w gospodarce rynkowej są działania gospodarcze i inne, które zapewniają rentowność i rentowność. Środki gospodarstwa domowego mają na celu zwrot kosztów uzyskanego dochodu, przynosząc zysk w celu zaspokojenia potrzeb ekonomicznych i społecznych członków zespołu oraz materialnych interesów właściciela. Istnieje wiele wskaźników charakteryzujących działalność, w szczególności obejmują one dochód brutto, obrót, rentowność, zysk, koszty, podatki i inne cechy. Dla wszystkich rodzajów przedsiębiorstw wyróżniono główne wskaźniki finansowe organizacji:
- stabilność finansowa;
- płynność;
- rentowność;
- działalność gospodarcza.
Wskaźnik stabilności finansowej
Wskaźnik ten charakteryzuje stopień korelacji funduszy własnych organizacji i pożyczonego kapitału, w szczególności tego, ile pożyczonych funduszy stanowi 1 rubel pieniędzy zainwestowanych w rzeczowe aktywa trwałe. Jeśli taki wskaźnik w obliczeniach okaże się większy niż 0,7, wówczas sytuacja finansowa spółki jest niestabilna, działalność przedsiębiorstwa w pewnym stopniu zależy od przyciągania zewnętrznych pożyczonych funduszy.
Profil płynności
Ten parametr wskazuje główne wskaźniki finansowe spółki i charakteryzuje wystarczalność bieżących aktywów organizacji do spłaty własnych krótkoterminowych długów. Oblicza się go jako stosunek wartości bieżących aktywów obrotowych do wartości bieżących pasywnych zobowiązań. Wskaźnik płynności wskazuje na możliwość przekształcenia aktywów i wartości firmy w kapitał gotówkowy oraz pokazuje stopień mobilności takiej transformacji. Płynność przedsiębiorstwa zależy od dwóch perspektyw:
- okres wymagany do zamiany środków obrotowych w pieniądze;
- możliwość sprzedaży aktywów po wyznaczonej cenie.
Aby zidentyfikować prawdziwy wskaźnik płynności w przedsiębiorstwie, brana jest pod uwagę dynamika tego wskaźnika, co pozwala nie tylko określić siłę finansową firmy lub jej niewypłacalność, ale także określić krytyczny stan finansów organizacji. Czasami wskaźnik płynności jest niski z powodu zwiększonego popytu na produkty branżowe. Taka organizacja jest dość płynna i charakteryzuje się wysokim stopniem wypłacalności, ponieważ jej kapitał składa się z gotówki i pożyczek krótkoterminowych. Dynamika głównych wskaźników finansowych pokazuje, że sytuacja wygląda gorzej, jeśli organizacja ma kapitał obrotowy tylko w postaci dużej liczby przechowywanych produktów w postaci aktywów obrotowych. Ich przekształcenie w kapitał wymaga pewnego czasu na wdrożenie i obecność bazy klientów.
Główne wskaźniki finansowe spółki, w tym płynność, pokazują stan wypłacalności. Aktywa obrotowe spółki powinny wystarczyć do spłaty bieżących pożyczek krótkoterminowych. W najlepszej pozycji wartości te są w przybliżeniu na tym samym poziomie. Jeżeli przedsiębiorstwo ma kapitał obrotowy znacznie droższy niż pożyczki krótkoterminowe, oznacza to nieefektywne inwestowanie pieniędzy przez przedsiębiorstwo w aktywa obrotowe. Jeżeli kwota kapitału obrotowego jest niższa niż koszt pożyczek krótkoterminowych, oznacza to zbliżające się bankructwo spółki.
W szczególnym przypadku istnieje wskaźnik płynności szybkiej. Wyraża się to w zdolności do spłaty zobowiązania krótkoterminowe ze względu na płynną część aktywów, która jest obliczana jako różnica między całą częścią bieżącą a zobowiązaniami krótkoterminowymi. Międzynarodowe standardy określają optymalny poziom współczynnika w zakresie 0,7-0,8. Obecność w przedsiębiorstwie wystarczającej liczby płynnych aktywów lub kapitał obrotowy netto przyciąga kredytodawców i inwestorów do inwestowania w rozwój przedsiębiorstwa.
Wskaźnik rentowności
Główne wskaźniki wyników finansowych organizacji obejmują wartość rentowności, która określa efektywność wykorzystania funduszy właścicieli firmy i ogólnie pokazuje, jak opłacalna jest praca przedsiębiorstwa. Wartość rentowności jest głównym kryterium określania poziomu notowań giełdowych. Aby obliczyć wskaźnik, kwotę zysku netto dzieli się przez kwotę średniego zysku ze sprzedaży aktywów netto spółki w wybranym okresie. Wskaźnik pokazuje, ile zysku netto przyniosła każda jednostka sprzedanych towarów.
Wskaźnik generowanego dochodu służy do porównania dochodu pożądanej firmy w porównaniu z tym samym wskaźnikiem innej firmy działającej w innym systemie podatkowym. Obliczanie głównych wskaźników finansowych tej grupy zapewnia stosunek zysku przed opodatkowaniem i odsetkami z tytułu aktywów przedsiębiorstwa. W rezultacie pojawia się informacja o tym, ile zysku każda jednostka pieniężna zainwestowała w aktywa firmy.
Działalność gospodarcza
Charakteryzuje, ile środków uzyskano ze sprzedaży każdej jednostki pieniężnej określonego rodzaju aktywów, i pokazuje tempo obrotu zasobami finansowymi i materialnymi organizacji. Do obliczeń brany jest stosunek zysku netto za wybrany okres do średniego kosztu kosztów w ujęciu istotnym, pieniężnym i krótkoterminowych papierów wartościowych.
Nie ma normatywnego limitu dla tego wskaźnika, ale siły zarządcze firmy dążą do przyspieszenia obrotu. Ciągłe wykorzystywanie pożyczek zewnętrznych w działalności gospodarczej wskazuje na niewystarczający odbiór środków finansowych w wyniku sprzedaży, które nie pokrywają kosztów produkcji.Jeśli kwota aktywów znajdujących się w obiegu w bilansie organizacji jest zawyżona, skutkuje to zapłatą dodatkowych podatków i odsetek od pożyczek bankowych, co prowadzi do utraty zysków. Niska liczba aktywnych funduszy prowadzi do opóźnień w realizacji planu produkcji i utraty rentownych projektów komercyjnych.
W celu obiektywnego wizualnego przeglądu wskaźników aktywności gospodarczej sporządzono specjalne tabele, w których pokazano główne wskaźniki finansowe. Tabela zawiera główne cechy pracy nad wszystkimi parametrami analizy finansowej:
- wskaźnik obrotu zapasów;
- wskaźnik obrotu wierzytelności spółki w danym okresie;
- wartość produktywności kapitału;
- stopa zwrotu z zasobów.
Wskaźnik rotacji zapasów
Pokazuje stosunek wpływów ze sprzedaży towarów do kwoty wyrażonej w walucie pieniężnej zapasów w przedsiębiorstwie. Wartość charakteryzuje szybkość sprzedaży zasobów materiałowych i towarowych sklasyfikowanych jako magazyn. Wzrost wskaźnika wskazuje na wzmocnienie pozycji finansowej organizacji. Dodatnia dynamika wskaźnika jest szczególnie ważna w warunkach dużych zobowiązań.
Wskaźnik rotacji należności
Wskaźnik ten nie jest uważany za główne wskaźniki finansowe, ale jest ważną cechą. Pokazuje średni czas, w którym firma spodziewa się zapłaty po sprzedaży towarów. Do obliczeń brany jest stosunek należności do średnich dziennych wpływów ze sprzedaży. Średnia wartość jest uzyskiwana poprzez podzielenie całkowitego przychodu za rok przez 360 dni.
Uzyskana wartość charakteryzuje umowne warunki pracy z klientami. Jeśli wskaźnik jest wysoki, oznacza to, że partner zapewnia preferencyjne warunki pracy, ale powoduje to niepokój kolejnych inwestorów i wierzycieli. Niewielka wartość wskaźnika w warunkach rynkowych prowadzi do zmiany umowy z tym partnerem. Opcją uzyskania wskaźnika jest obliczenie względne, które przyjmuje się jako stosunek przychodów ze sprzedaży do należności firmy. Wzrost wskaźnika świadczy o niewielkim zadłużeniu dłużników i wysokim popycie na produkty.
Zwrot z wartości aktywów
Główne wskaźniki finansowe przedsiębiorstwa w pełni się uzupełniają wskaźnik zwrotu z aktywów stopa obrotu finansów wydanych na nabycie środków trwałych. Obliczenia uwzględniają stosunek wpływów ze sprzedanych towarów do średniej wartości środków trwałych w danym roku. Wzrost wskaźnika wskazuje na niski koszt kosztów w odniesieniu do środków trwałych (maszyn, urządzeń, budynków) i wysoki wolumen sprzedanych towarów. Wysoka wartość produktywności kapitału wskazuje na niewielki koszt produkcji, a niska produktywność kapitału pokazuje nieefektywne wykorzystanie zasobów.
Współczynnik zwrotu z zasobów
Dla najbardziej kompletnego pojęcia, w jaki sposób tworzone są główne wskaźniki finansowe organizacji, istnieje równie ważny współczynnik zwrotu z zasobów. Pokazuje stopień efektywności przedsiębiorstwa wykorzystującego wszystkie aktywa w bilansie, niezależnie od metody nabycia i otrzymania, a mianowicie, ile przychodu uzyskuje się dla każdej jednostki pieniężnej środków trwałych i obrotowych. Wskaźnik zależy od przyjętej w przedsiębiorstwie procedury naliczania amortyzacji i ujawnia stopień niepłynnych aktywów, które są zbywane w celu zwiększenia wskaźnika.
Kluczowe wskaźniki finansowe LLC
Współczynniki zarządzania źródłami dochodów pokazują strukturę finansowania, charakteryzują ochronę interesów inwestorów, którzy dokonali długoterminowych zastrzyków aktywów w rozwój organizacji. Odzwierciedlają one zdolność firmy do spłaty długoterminowych pożyczek i kredytów:
- udział pożyczek w całkowitej kwocie źródeł finansowych;
- wskaźnik własności;
- współczynnik kapitalizacji;
- współczynnik pokrycia.
Kluczowe wskaźniki finansowe charakteryzują się wielkością pożyczonego kapitału w całkowitej masie źródeł finansowych. Wskaźnik dźwigni określa konkretną kwotę nabycia aktywów za pożyczone pieniądze, która obejmuje długoterminowe i krótkoterminowe zobowiązania finansowe spółki.
Wskaźnik własności uzupełnia podstawowe wskaźniki finansowe przedsiębiorstwa o charakterystykę udziału kapitału własnego wydanego na nabycie aktywów i środków trwałych. Gwarancja uzyskania pożyczek i zainwestowania pieniędzy w projekt rozwoju i przebudowy przedsiębiorstwa jest wskaźnikiem udziału funduszy własnych wydanych na aktywa w wysokości 60%. Poziom ten jest wskaźnikiem stabilności organizacji i chroni ją przed stratami podczas spowolnienia działalności gospodarczej.
Współczynnik kapitalizacji określa proporcjonalny stosunek pożyczonych środków z różnych źródeł. Aby określić proporcję kapitału własnego do pożyczonego finansowania, stosuje się odwrotny wskaźnik dźwigni.
Wskaźnik zabezpieczenia należnych odsetek lub wskaźnik pokrycia charakteryzuje bezpieczeństwo wszystkich rodzajów wierzycieli przed niespłaceniem odsetek. Wskaźnik ten oblicza się jako stosunek kwoty zysku przed wypłaceniem odsetek do kwoty pieniędzy przeznaczonej na wypłatę odsetek. Wskaźnik pokazuje, ile w wybranym okresie firma zarobiła na spłatę pożyczonych odsetek.
Wskaźnik aktywności rynkowej
Główne wskaźniki finansowe organizacji pod względem aktywności rynkowej wskazują na pozycję przedsiębiorstwa na rynku papierów wartościowych i pozwalają menedżerom ocenić stosunek wierzycieli do ogólnej działalności spółki w minionym okresie iw przyszłości. Wskaźnik uważa się za stosunek początkowej wartości księgowej akcji, uzyskanych z niej dochodów i dominującej ceny rynkowej dla danego czasu. Jeżeli wszystkie inne wskaźniki finansowe mieszczą się w dopuszczalnym zakresie, wówczas wskaźnik aktywności rynkowej będzie również normalny przy wysokiej wartości rynkowej akcji.
Podsumowując, należy zauważyć, że analiza finansowa struktury ekonomicznej organizacji jest ważna dla wszystkich interesariuszy, akcjonariuszy, krótko- i długoterminowych pożyczkodawców, założycieli i aparatu administracyjnego.
