Praca przymusowa w rosyjskim prawie karnym: komu i w jakim celu

Wiele artykułów Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej oferuje nowy rodzaj głównej lub dodatkowej kary za pracę przymusową przestępcy. Taki środek zapobiegawczy oznacza zaangażowanie osoby skazanej w pracę zarobkową. Ponadto pewien procent wynagrodzenia jest potrącany na korzyść państwa lub ofiary.

Zasada kary

Środek zapobiegawczy może częściowo lub całkowicie zastąpić taką karę jak więzienie. Praca przymusowa oznacza pracę zarobkową skazanego bez wątpienia w miejscach określonych przez wyspecjalizowaną instytucję.

Kara może być surowym środkiem zapobiegawczym lub w celach zapobiegawczych mających na celu zapobieganie dalszym przestępstwom. Czas i rodzaje pracy zależą od tego.

Część wynagrodzenia jest potrącana i zapisywana na konto państwa, organu terytorialnego systemu wykonawczego lub na wypłatę odszkodowania, spłatę długu pieniężnego. Kwota do pobrania jest ustalana i ustalana przez sąd. Jego rozmiar zależy od charakteru czynu i spowodowanej szkody, może wynosić od pięciu do dwudziestu procent wynagrodzenia.

Praca przymusowa w prawie karnym została omówiona w artykule 53.1. Procedurę wykonywania wyroków reguluje Kodeks karny Federacji Rosyjskiej (rozdział 8.1).

Procedura skazania

1. Skazany skazany na karę pozbawienia wolności. Jeśli okres ten jest krótszy niż pięć lat, sąd może rozważyć zamianę więzienia na pracę przymusową.
2. Autor rozważa tożsamość sprawcy i realną możliwość poprawienia go bez odbywania kary w więzieniu. Konieczne jest również udowodnienie, że taki środek zapobiegawczy jest naprawdę konieczny jako kara.
3. Jeśli sąd dojdzie do wniosku, że pozbawienie wolności można zastąpić pracą, wówczas wydawana jest odpowiednia decyzja. Jednocześnie czas trwania kary nie zmienia się - każdy dzień odbywania kary w więzieniu jest równoważny z dniem roboczym. Czas, który obywatel spędził w areszcie na czas trwania dochodzenia i wyjaśnienia okoliczności sprawy, dodaje się do ogólnego terminu.
4. Kwota potrącenia z wynagrodzenia skazanego jest przypisana. Nie może być więcej niż dwadzieścia procent całkowitej kwoty otrzymanej. W przypadku windykacji kilku długów kwota odliczenia wynagrodzenia nie jest dodawana. Pieniądze odszkodowawcze dzielone są między wszystkie ofiary.

Miejsce pracy

Ośrodek poprawczy, w którym będzie pracował skazany, określa sąd i organy systemu karnego. Jeśli to możliwe, dystrybucja odbywa się na obszarze, na którym mieszka pozwany.

Jednak daleko od wyspecjalizowanych instytucji we wszystkich regionach kraju, dlatego praca przymusowa może być wykonywana z dala od rodzinnego miasta. Sąd może podjąć tę samą decyzję, jeżeli nie ma miejsc w lokalnych ośrodkach poprawczych lub na wniosek skazanego.

Czas trwania kary

Jeśli oskarżony miałby zostać uwięziony na nie więcej niż pięć lat, istnieje szansa, że ​​wniosek zostanie zastąpiony pracą przymusową. Warunki takiej kary mogą wynosić od dwóch miesięcy do pięciu lat. Wszystko zależy od wagi popełnionego czynu, jego szkód materialnych i moralnych. Uwzględniane są również cele środka zapobiegawczego - zapobiegawczego, jako głównej kary lub suplementu.

Sąd rozważa tożsamość pozwanego. Jeśli naruszenie jest pojedyncze, a cechy społeczne obywatela są pozytywne, okres pracy z reguły nie przekracza sześciu miesięcy.

Należy zauważyć, że jeśli kara zostanie nałożona w celu ściągnięcia długu pieniężnego, czas pracy będzie opóźniony do momentu pełnej rekompensaty materialnej za szkody poniesione przez państwo lub ofiary.

Kto jest przydzielony do takiej pracy?

Kodeks karny Federacji Rosyjskiej przewiduje tego rodzaju kary karne dla osób skazanych po raz pierwszy za popełnienie przestępstwa lekkiej lub średniej grawitacji. Praca przymusowa może być główną lub dodatkową karą, a także alternatywą dla pozbawienia wolności.

W praktyce środek taki przypisywany jest głównie dłużnikom i osobom niebędącym płatnikami alimentów. Po pierwsze, osoby naruszające prawo otrzymują ostrzeżenie z możliwością pilnej spłaty zadłużenia pieniężnego. Po zignorowaniu wymogu skazany zostaje skazany na pracę przymusową. Część zarobków sprawcy naruszenia zostanie przekazana na konto ofiary do czasu całkowitej spłaty istotnego długu.

Zakaz pracy przymusowej

Ten rodzaj kar kryminalnych nie jest nakładany na osoby, którym ciężka praca fizyczna może zaszkodzić lub jest po prostu niedostępna. Preferencyjna kategoria obywateli obejmuje:

• dzieci i nieletni;
• kobiety w ciąży;
• osoby starsze - kobiety po pięćdziesięciu pięciu latach i mężczyźni po sześćdziesiątce;
• samotne matki, które mają dzieci poniżej trzeciego roku życia;
• wojsko.

Oprócz tej pracy nie jest powierzona osobom, które popełniły powtarzające się przestępstwa o umiarkowanej grawitacji lub więcej niż jeden szczególnie poważny czyn.

Artykuł 37.2 Konstytucji Federacji Rosyjskiej, artykuły 2 i 4 Kodeksu pracy, Powszechna Deklaracja Praw Człowieka i konwencje międzynarodowe podpisane przez Rosję, przewidują zakaz przymusowej pracy i niewolnictwa. Jednak praca wykonana decyzją sądu w związku z wejściem w życie wyroku jest wyjątkiem.

Jeżeli kara w postaci pracy przymusowej jest nadal niemożliwa, obywatelowi przypisuje się pracę przymusową. Zwykle wiąże się to z wykonywaniem obowiązków cywilnych w sytuacjach awaryjnych lub z wprowadzeniem stan wojenny.

Alternatywa

Charakterystyczną cechą tej kary jest alternatywa. Składa się z kilku pozycji.

1. W przypadku przestępstwa o średniej lub niewielkiej wadze więzienie można zastąpić pracą przymusową. Nawet przestępcy, którzy popełnili czyn, uważany za poważny, mają szansę uniknąć więzienia. Ale tylko jeśli jest singlem.
2. Sąd, który wydał wyrok pozbawienia wolności, może zmienić swoją decyzję. Jeżeli istnieje możliwość, że skazany wyzdrowieje bez odbywania kary w więzieniu, wówczas jego alternatywą byłoby wykonanie kary w postaci przymusowej pracy. Ale jeśli okres pozbawienia wolności wynosi ponad pięć lat, ta opcja jest nie do przyjęcia.
3. W praktyce sądowej zdarzają się przypadki, gdy pozwany odmawia wykonywania pracy przymusowej. Dzieje się tak szczególnie często w przypadku przestępców, którzy wielokrotnie łamali prawo - podobne zdanie denerwuje ich, a nawet poniża tych, którzy są szczególnie wrażliwi. W tej sytuacji jest odwrotnie. Każdy dzień pracy zastępowany jest więzieniem.

Rodzaje pracy

Dni robocze oskarżonych rozpoczynają się od wizyty kontrolnej. Tutaj otrzymują instrukcje dotyczące planowanej pracy, zaznaczają początek i koniec codziennych zadań.

Wszyscy pracownicy są nadzorowani przez pracowników odpowiedzialnej organizacji, więc nie można się zrelaksować ani „zhakować”. Przerwy obiadowe przewidziane dla przestępców są również monitorowane przez urzędników kontroli. Wszelkie nieposłuszeństwo lub uchylanie się od obowiązków stanowi naruszenie porządku i może prowadzić do podwyższenia kary.

Rodzaje pracy przymusowej powierzonej skazanym zwykle polegają na wykonywaniu ciężkiej pracy fizycznej lub uszlachetnianiu miasta:

• zamiatające ulice, werandy;
• malowanie granic i drzew;
• wywóz śmieci, kosze na śmieci;
• renowacja budynków;
• dbać o zabytki wsi;
• opieka nad roślinnością w parkach, centrach handlowych.

Jak często kara występuje w praktyce?

Pomimo faktu, że kara „praca przymusowa” znajduje się dość często w Kodeksie karnym, rzadko jest przepisywana. Istnieje na to kilka wyjaśnień.

1. Środek zapobiegawczy został włączony do Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej dopiero w 2011 r., A prawo nie spieszyło się z wejściem w życie. Oznacza to, że taka praca jest stosunkowo młoda i nie wszyscy sędziowie chcą eksperymentować.
2. Do wykonania kary potrzebne są wyspecjalizowane instytucje. Budowa i organizacja takich kontroli jest dla państwa zbyt droga. Dziś nie każde miasto, a nawet jednostka Federacji Rosyjskiej, ma ośrodek poprawczy.
3. Cześć jaka taka praca przypisany do zbyt wąskiego kręgu skazanych. Z reguły są to obywatele, którzy wyrządzili jedynie szkody materialne państwu lub społeczeństwu. W innych przypadkach zawarcie sprawcy pozostaje preferowane.
4. Istotną wadą tego środka jest niemożność śledzenia procesu korekty skazanego. Ale celem takiej kary jest stać „na prawdziwej ścieżce”. Ponadto często kuratorzy nie mogą poradzić sobie z przestępcami ani zmusić ich do działania.

Różnice w stosunku do innych rodzajów pracy

Praca przymusowa w Kodeksie karnym jest jedną z najmłodszych form kary. Jest uważany za ścisły środek zapobiegawczy w porównaniu z innymi rodzajami pracy i jest rzadziej przypisywany. Różnice gatunkowe są ustalane z uwzględnieniem kary, miejsca i sposobu wykonania.

1. Harmonogram Prace korekcyjne wykonywane w godzinach pracy, obowiązkowe - w okresie wolnym od głównego zatrudnienia praca przymusowa trwa cały dzień.
2. Wynagrodzenie Praca przymusowa, w przeciwieństwie do innych rodzajów, jest płatna. Praca przymusowa ma na celu pożytek publiczny i jest utożsamiana z pracą wolontariacką.
3. Czas. Czas pracy obowiązkowej i naprawczej nie przekracza dziewięciu miesięcy.
4. Cele Głównym zadaniem pracy przymusowej jest ukaranie sprawcy. Pozostałe rodzaje pracy mają na celu poprawienie skazańców.

To jest główna różnica.