Podmiot prawny - główny podmiot gospodarczy. Jego podstawowe i definiujące cechy rozwinięte w sowieckich naukach prawnych, zapisane w praktyce i zachowane w prawie cywilnym prawie wszystkich państw w przestrzeni poradzieckiej.
Identyfikacja przedsiębiorstwa i osoby prawnej nie jest konieczna: ta pierwsza jest tylko odmianą drugiej. Czasami domyślnie uważa się, że osoba prawna jest utworzona dla zysku, podczas gdy wiele organizacji publicznych i instytucji państwowych, będących osobami prawnymi, ma bardzo różne cele, które są dalekie od osiągnięcia zysku.
Znaki osoby prawnej: krótko na głównej
Aby poprawnie zidentyfikować osobę prawną, należy zrozumieć cechy charakterystyczne tej instytucji prawnej. Funkcje osoby prawnej obejmują:
- jedność organizacyjna;
- zdolność prawna i zdolność prawna;
- obecność oddzielnej własności i zdolność do ponoszenia odpowiedzialności za własność;
- zdolność do działania w sądzie jako powód, pozwany i strona trzecia.
Poniżej rozważamy te znaki bardziej szczegółowo.
Jedność organizacyjna
Osoba prawna to przede wszystkim organizacja o określonej strukturze organizacyjnej, a także jednoosobowe lub zbiorowe organy zarządzające, które wykonują zdolność prawną osoby prawnej.
Prawo do określania struktury organizacyjnej osoby prawnej jest zagwarantowane dokumenty składowe i z reguły odnosi się do wyłącznych kompetencji osoby prawnej. Organy zarządzające są również określone w dokumencie założycielskim przedsiębiorstwa. Może to być albo jedyny organ zarządzający reprezentowany przez dyrektora, albo kolegialny, na przykład zarząd kierowany przez przewodniczącego. Procedura powoływania organów zarządzających, ich rodzaj, uprawnienia w dużej mierze zależą od formy prawnej, celów i zakresu działalności tworzonego podmiotu gospodarczego.
Struktura organizacyjna stanowi podstawę wielu ważnych dokumentów:
- stół roboczy;
- obowiązki funkcjonalne;
- kolejność interakcji jednostek strukturalnych;
- obliczanie listy płac.
Jeśli osoba prawna jest własnością państwa lub gminy, wówczas dokumenty składowe wprowadza się procedurę i warunki koordynacji struktury organizacyjnej z wyższym organem, a także procedurę mianowania, zatwierdzania składu i kontroli działalności organów zarządzających takiego podmiotu.
Segregowana nieruchomość
Niektórzy teoretycy wyrazili pogląd, że obecność odrębnej własności nie dotyczy cech prawnych osoby prawnej. Tak się nie dzieje.
Osoba prawna jest niezależnym podmiotem w relacji towar-pieniądze. Uczestnicząc w obrocie gospodarczym, zyskuje możliwość samodzielnego nabywania praw własności i wypełniania zobowiązań, a także odpowiedzialności za podejmowane zobowiązania. Wszystko to zapewnia dostępność oddzielnej własności osoby prawnej.
Właściwość niekoniecznie jest przedmiotem materialnym. Może obejmować prawa własności, depozyty bankowe, prawa do papierów wartościowych i inne rodzaje wkładów.
Majątek z reguły przekazywany jest organizacji przez jej założycieli w celu prowadzenia działalności gospodarczej, jednak od momentu rejestracji państwowej przeniesione aktywa stają się własnością nowo utworzonego podmiotu - osoby prawnej.Dlatego właściwość nazywa się odłączona.
Jego izolację gwarantuje podział odpowiedzialności osoby prawnej i jej założycieli: ten pierwszy nie ponosi odpowiedzialności za obowiązki tego drugiego i odwrotnie.
Zdolność prawna
Kategorie te oznaczają zdolność osoby prawnej do posiadania praw i obowiązków obywatelskich, a także poprzez ich działania w celu ich tworzenia, wdrażania i wypełniania.
Zdolność prawna osoby prawnej powstaje od momentu jej rejestracji państwowej - od daty dokonania odpowiedniego wpisu do rejestru w sposób określony przez prawo.
Zdolność prawna z reguły powstaje jednocześnie ze zdolnością prawną. Wyjątkiem jest sytuacja, w której działalność statutowa przedsiębiorstwa podlega licencjonowaniu (patentowaniu) lub innej procedurze licencyjnej prowadzonej przez upoważnione organy państwowe. W takim razie zdolność prawna pochodzi z momentu oficjalnego wydania zezwolenia.
Podmiot prawny wykonuje zdolność prawną przez utworzone przez siebie organy zarządzające oraz w sposób przewidziany w dokumentach założycielskich. Zdolność do nabywania praw i obowiązków majątkowych we własnym imieniu polega na zdolności osoby prawnej do zawierania umów, umów i umów, w tym pracowniczych, do działania jako strona zobowiązań i ponoszenia odpowiedzialności za ich wykonanie. Zdolność prawna obejmuje również prawo stron trzecich do wnoszenia roszczeń, pozwów i egzekucji z nieruchomości należących do organizacji.
Prawo do bycia stroną w sądzie
Aby chronić swoje interesy przed kontrahentami i innymi uczestnikami obrotu handlowego, osoba prawna otrzymuje prawo do stawienia się w sądzie jako powód, pozwany lub osoba trzecia. Ponadto organizacja działa we własnym imieniu, a nie w imieniu założycieli.
Uczestnicząc w pozwie organ zarządzający osoby prawnej ma prawo wyznaczyć przedstawiciela działającego przez pełnomocnika. Pełnomocnictwo jest wydawane przez organy posiadające takie uprawnienia zgodnie z dokumentami założycielskimi organizacji.
Co nie dotyczy cech prawnych osoby prawnej?
Ważne jest, aby poprawnie zidentyfikować podstawowe cechy podmiotu prawnego jako podmiotu gospodarczego, które pomagają odróżnić je od powiązanych pojęć, ponieważ różne procedury prawne i konsekwencje są przewidziane dla różnych kategorii.
Istnieje wiele symptomów, które błędnie przypisuje się podmiotowi prawnemu. Takie znaki mogą być charakterystyczne dla innych instytucji prawnych i nie mają znaczenia dla organizacji. Poniżej rozważamy niektóre z nich.
Władza
Często kompetencje organów zarządzających organizacji są utożsamiane z autorytetem, ale pojęcia te nie są identyczne. Organy osoby prawnej wykonują funkcje przewidziane w dokumentach założycielskich i wyłącznie w ramach swoich kompetencji do regulowania działalności gospodarczej zarządzanego podmiotu.
Władza związana z władzami państwowymi, które regulują pewien obszar public relations w sposób przewidziany przez prawo:
- publikacja regulacyjnych aktów prawnych;
- wydawanie zezwoleń;
- zawieszenie działalności gospodarczej poszczególnych podmiotów.
Różnica polega na tym, że władza organów państwowych rozciąga się na nieokreśloną liczbę podmiotów gospodarczych państwa. Uprawnienia organów zarządzających organizacji obejmują jedynie działalność gospodarczą określonego podmiotu prawnego i są określone jako funkcje zarządcze. Jak widać, obecność władzy nie dotyczy cech prawnych osoby prawnej.
Oddzielne jednostki
Cechy definiujące podmiot prawny błędnie obejmują obecność oddzielnych poddziałów: oddziałów, przedstawicielstw i innych jednostek strukturalnych posiadających specjalne uprawnienia.
Należy wyjaśnić, że tworzenie takich jednostek jest prawem, a nie prawem obowiązek prawny osoby określone przez prawo. Organizacja może więc przeznaczyć część swojej własności i na jej podstawie utworzyć oddzielną jednostka strukturalna z rozszerzonymi prawami biznesowymi, na przykład prawem do niezależnego zawierania umów w imieniu osoby prawnej, prawem do przyjmowania i zwalniania pracowników jednostki.
Jednocześnie wyodrębniony dział nie staje się odrębnym podmiotem gospodarczym i wykonuje tylko te uprawnienia, które są dla niego określone przez podmiot prawny i są ustalone na podstawie pełnomocnictwa i stanowiska.
Jak widać, obecność odrębnych działów nie dotyczy cech prawnych osoby prawnej: obowiązki i korzystanie z praw organizacji macierzystej są wykonywane przez oddziały częściowo i w granicach określonych w dokumentach założycielskich.
Zarabianie
Zysk jest jednym ze wskaźników działalności gospodarczej, znajduje odzwierciedlenie w bilansie i jest przedmiotem obliczania podatków. Właśnie dlatego zysk jest często błędnie uważany za obowiązkową cechę osoby prawnej.
Jednocześnie można tworzyć organizacje do różnych celów. Cele te są ustalone w dokumentach założycielskich i znajdują odzwierciedlenie w dalszej działalności gospodarczej takiego podmiotu. Cele mogą być komercyjne lub niekomercyjne. W zależności od tego osoba prawna może być rentowna lub nierentowna.
Zatem osiąganie zysków jest wskaźnikiem działalności gospodarczej organizacji handlowych i nie dotyczy obowiązkowych cech wszystkich podmiotów prawnych.
Adres prawny
Rejestracja państwowa utworzonej organizacji odbywa się w sposób określony przez prawo i wymaga obowiązkowego wskazania jej adresu prawnego.
Prawo stanowi, że miejscem siedziby osoby prawnej jest adres wskazany w jej dokumentach założycielskich. Karta lub inny dokument organizacji musi koniecznie zawierać adres prawny: z reguły jest to lokalizacja organu zarządzającego.
Jednocześnie organizacja czasami znajduje się pod rzeczywistym adresem we własnym lub wynajmowanym lokalu lub ustala osobny adres do otrzymywania korespondencji pocztowej. W rezultacie organizacja może mieć przypisane kilka oficjalnych adresów z pewnych uzasadnionych powodów.
Z powyższego wynika, że adres siedziby jest obowiązkowym wymogiem dokumentów założycielskich i warunkiem rejestracji państwowej, ale nie dotyczy podstawowych cech podmiotu prawnego.
Dostępność znaczków
Sama obecność pieczęci na dokumencie nie potwierdza autorytetu sygnatariusza. Jego kompetencje są sprawdzane w dokumentach założycielskich lub należycie poświadczonym pełnomocnictwie wydanym przez organ prawny osoby prawnej.
Ustawodawstwo może przewidywać obowiązkowe poświadczenie podpisu członka organu zarządzającego lub przedstawiciela pieczęcią organizacji lub może nie wymagać od osoby prawnej otrzymania pieczęci, więc pieczęć nie jest obowiązkową cechą osoby prawnej.
Są to ogólne cechy podmiotu prawnego jako głównego podmiotu obrotu gospodarczego i uczestnika relacji towar-pieniądze.
