Rozwój każdego społeczeństwa zależy bezpośrednio od działań jego członków w dowolnej dziedzinie - ekonomicznej, społecznej, kulturalnej, duchowej, domowej, naukowej, politycznej, przemysłowej i innych. W zależności od tego, do jakiej branży należą ludzie, pozostają ze sobą w relacjach, będąc w ramach swojej przestrzeni społecznej.
W wyniku tej interakcji powstaje sfera społeczna społeczeństwa. W przeszłości każda jej warstwa była odgradzana od innych przez swoje tradycje, zasady lub prawa. Na przykład, aby dostać się do szlachetnych warstw społeczeństwa wcześniej było to możliwe tylko na podstawie urodzenia.
System społeczny
Każde społeczeństwo rozwija się zgodnie ze specyficznymi dla niego systemami. Składa się nie tylko z aktorów społecznych, ale także zawiera wszystkie formy życia ludzkiego. Społeczeństwo jest bardzo złożoną organizacją, która obejmuje wiele podsystemów, które razem reprezentują obszary aktywności społecznej jej członków.
Po ustanowieniu stabilnych relacji między poddanymi powstaje życie społeczne, które obejmuje:
- liczne rodzaje działalności człowieka (religijne, edukacyjne, polityczne i inne);
- instytucje społeczne, na przykład partie, szkoły, kościoły, rodziny itp .;
- różne kierunki komunikacji między ludźmi, na przykład w dziedzinie gospodarczej, politycznej lub innej;
Współczesna osoba może przebywać w różnych obszarach społecznych jednocześnie i mieć kontakt z innymi ludźmi z dowolnej strony życia.
Na przykład kelner (niski poziom towarzyski) w drogiej restauracji kojarzy się z przedstawicielami szlachetnej elity, obsługującymi ich przy stole.
Sfery życia publicznego
Istnieje wiele rodzajów działalności człowieka, ale wszystkie z nich można warunkowo podzielić na 4 główne kategorie:
- sfera społeczna dotyczy relacji między różnymi sektorami społeczeństwa;
- ekonomiczny - związany z działaniami związanymi z bogactwo;
- sfera polityczna charakteryzuje się ruchami różnych klas w ramach ich praw obywatelskich i preferencji;
- duchowy polega na relacji ludzi z różnymi rodzajami materialnymi, intelektualnymi, religijnymi i wartości moralne.
Każda z tych kategorii jest podzielona na swoje własne pola, w których zachodzi działalność człowieka, ograniczona jej zakresem. We współczesnym społeczeństwie nie ma ostrych granic między różnymi obszarami społecznymi, więc ta sama osoba może znajdować się w kilku z nich jednocześnie.
Na przykład w czasach niewoli lub pańszczyzny istoty te istniały, a to, co mógł uczynić pan, nie mogło śmierdzieć. Dzisiaj osoba może pracować w różnych obszarach, wyznawać określone poglądy polityczne, wybierać religię i mieć sprzeczne opinie na temat bogactwa materialnego.
Obszar ekonomiczny działalności publicznej
Sfera społeczno-ekonomiczna zajmuje się produkcją, wymianą, dystrybucją i konsumpcją różnych dóbr materialnych. Jednocześnie działalność człowieka ma na celu wdrażanie osiągnięć naukowych i technologicznych poprzez relacje międzyludzkie między ludźmi, wymianę doświadczeń i informacji oraz redystrybucję wartości.
Obszar ten jest przestrzenią, w której kształtuje się życie gospodarcze społeczeństwa, oparte na interakcji wszystkich sektorów gospodarki krajowej i międzynarodowej. W tym obszarze realizowane jest zarówno materialne zainteresowanie jednostki wynikami pracy, jak i jej zdolności twórcze pod kierownictwem instytucji zarządzających.
Bez tej sfery żaden kraj nie może się rozwijać. Gdy gospodarka się załamuje, inne obszary życia społecznego zaczynają się załamywać.
Sfera polityczna
W każdym społeczeństwie, na każdym etapie rozwoju, dochodzi do konfrontacji politycznych. Wynika to z faktu, że różne partie, grupy społeczne i społeczności narodowe dążą do zajęcia wiodącej pozycji w drabinie politycznej.
Każda osoba indywidualnie stara się wpływać na procesy zachodzące w kraju. Aby móc to zrobić, jednoczą się w partiach odpowiadających ich obywatelskiej pozycji i ucieleśniają ich wolę polityczną.
Ta sfera życia publicznego odgrywa ważną rolę w kształtowaniu zdrowej konkurencji między różnymi partiami, a tym samym wpływa na demokratyczny rozwój krajów, w których ludzie otwarcie wyrażają swoje opinie.
Pole aktywności duchowej
Sfera duchowa to stosunek ludzi w społeczeństwie do wartości, które są tworzone, rozpowszechniane i przyswajane przez wszystkich jego członków. Należą do nich nie tylko przedmioty materialne (malarstwo, rzeźba, architektura, literatura), ale także intelektualne (muzyka, osiągnięcia naukowe, wiedza ludzka i standardy moralne).
Sfera duchowa towarzyszyła człowiekowi na całej ścieżce rozwoju cywilizacji i przejawiała się w sztuce, edukacji, religiach i wielu innych.
Człowiek w strukturze społeczeństwa
Sfera społeczna jest obszarem wzajemnych relacji między ludźmi należącymi do różnych grup klasowych i narodowych. O ich uczciwości decydują cechy demograficzne (osoby starsze, młodzież), zawodowe (lekarze, prawnicy, nauczyciele itp.) I inne cechy, których bezpieczeństwo społeczne należy szanować, uwzględniając prawa wszystkich członków społeczeństwa.
Głównym kierunkiem w tym obszarze jest stworzenie optymalnych warunków życia dla każdego człowieka, jego zdrowia, edukacji, pracy i sprawiedliwości społecznej dla wszystkich grup ludności, bez względu na podział klas w kraju.
W zależności od tego, w jaki sposób zaspokajamy potrzeby każdej osoby indywidualnie, a także rodzin, mniejszości narodowych, grup religijnych i grup robotniczych, możemy ocenić dobrobyt społeczeństwa jako całości.
Główne pozycje wydatków w sferze społecznej
Budżet każdego kraju składa się z wielu artykułów regulujących kierowanie pieniędzy podatników i sposób ich dystrybucji, ale tylko w wysoko rozwiniętych społeczeństwach większość tych funduszy trafia na programy społeczne.
Główne pozycje wydatków, które powinny zostać zapisane w budżecie, to:
- opieka zdrowotna
- edukacja;
- kultura
- budynki mieszkalne i komunalne;
- programy społeczne w celu ochrony praw i zapewnienia obywatelom.
Wraz z pojawieniem się pierwszych społeczności, a później stanów, powstały prymitywne systemy, aby chronić i wspierać biednych.
Na przykład w niektórych starożytnych krajach zwyczajowo dawano część zbiorów lub wytwarzanych dóbr skarbowi generalnemu. Środki te były rozdzielane między biednych w trudnych czasach, na przykład w chudych latach lub podczas wojny.
Społeczne modele świata
W zależności od tego, ile państwo ma lub nie ma wpływu na podział świadczeń we wszystkich sektorach społeczeństwa, dzieli się na kilka modeli:
- System paternalistyczny, w którym ludność jest całkowicie zależna od państwa i poddaje się jego woli. Sfera społeczna życia ludzi w takim kraju może być bardzo niska (Kuba, Rosja, Korea Północna i inne), a ludzie są postrzegani jako „trybiki” w systemie, który można karać, niszczyć i zachęcać. W tym modelu społeczeństwa ludność całkowicie przenosi odpowiedzialność za swoje życie na rząd.
- Szwedzki model jest uważany za jeden z najbardziej postępowych na świecie, ponieważ gospodarka w nim zbudowana jest w 95% na kapitale prywatnym, ale sferę społeczną całkowicie kontroluje państwo, które przeznacza większość budżetu na ochronę zdrowia, edukację i programy społeczne. W Szwecji bezpłatne są nie tylko szkoły i uczelnie wyższe, ale także lekarstwa dla dzieci i młodzieży w wieku poniżej 21 lat. Dlatego w tym kraju jeden z najwyższych podatków na świecie (60%) i najlepsza jakość życia.
- Modele społecznie nastawione charakteryzują się dość dużym wpływem państwa na wsparcie i regulację programów społecznych. W takich krajach stwarzają specjalne warunki do prowadzenia małych i średnich przedsiębiorstw, wprowadzają zachęty podatkowe dla przedsiębiorców, ponieważ głównym kierunkiem rozwoju takiego modelu jest zachęcanie ludzi do podejmowania inicjatywy na rzecz poprawy jakości życia we własnych rękach. Uderzającym przykładem takich społeczeństw są Niemcy, Austria, Francja, Włochy, Hiszpania i Portugalia.
Rozwój sfery społecznej w którymkolwiek z tych modeli zależy bezpośrednio od struktury i stanu gospodarki istniejącej w kraju.
Sfera kultury
W zależności od tego, na jakim etapie rozwoju znajduje się sfera społeczno-kulturalna kraju, ogólnie można ocenić dobrobyt jego obywateli. W tym obszarze znajdują się wszystkie sektory ważne dla jakości życia ludzi:
- opieka zdrowotna - liczba bezpłatnych szpitali i klinik w porównaniu do płatnej opieki medycznej i jej jakość;
- kultura - wizyta w obiektach z obiektami dziedzictwa ludzi powinna być dostępna dla wszystkich grup ludności. Ważne jest również, aby chronić własność intelektualną osób związanych z kulturą oraz godziwą zapłatę za ich pracę i kreatywność;
- edukacja - dostępność i poziom bezpłatnej szkoły i szkolnictwa wyższego dla wszystkich grup ludności;
- sport i wychowanie fizyczne to dziedzina kultury, której głównym zadaniem jest utrzymanie zdrowia i urody, zwiększenie średniej długości życia ludności;
- zabezpieczenie społeczne - są to programy mające na celu pomoc biednym ludziom lub dużym rodzinom.
Jeśli w polityka wewnętrzna państwo, zarówno sfera kulturowa, jak i społeczna zajmują czołowe miejsce, jej populacja kwitnie.
Cel działalności społecznej
Zarządzanie sferą społeczną jest realizowane przez instytucje władzy i instytucje znajdujące się w ich departamentach. Obiekty kontrolujące organizację i realizację programów niezbędnych do poprawy jakości życia członków społeczeństwa są podzielone na regionalne, regionalne lub lokalne.
Cel działań społecznych tych instytucji:
- ochrona zdrowia i życia ludzi;
- zapewnianie im mieszkań;
- równe prawa dla wszystkich do edukacji i pracy;
- świadczenia po przejściu na emeryturę;
- prawo do wyrażania siebie i twórczego rozwoju.
Ekonomia sfery społecznej zależy bezpośrednio od sposobu dystrybucji towarów i usług przez różne organy zarządzające. W krajach rozwiniętych państwo angażuje się w to, śledząc poziom życia wszystkich grup ludności.
Cel działalności społecznej
Sfera społeczna zgodnie z jej przeznaczeniem to:
- w rozwoju zasoby ludzkie;
- usługi publiczne na poziomie gospodarstwa domowego, handlu, mieszkalnictwa i innych;
- ochrona socjalna zgodnie z systemem udzielania pomocy finansowej, ubezpieczenia, zapewniania warunków pracy i życia.
Szczególną uwagę i wsparcie należy zwrócić na te władze i organizacje zaangażowane w dystrybucję świadczeń społecznych w społeczeństwie.
