Transakcję dokonaną przez zdolnego obywatela, ale znajdującego się w stanie, w którym nie mógł zrozumieć znaczenia swoich działań i zarządzać swoim zachowaniem, można zakwalifikować jako nieważny. Przepis ten ustanawia art. 177 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Decyzja jest podejmowana na wniosek podmiotu, którego interesy lub prawa zostały naruszone.
Podobną zasadę stosuje się do transakcji zawartych przez osobę uznaną następnie za niezdolną do działania, jeżeli przedstawione zostaną dowody na to, że w momencie prowizji obywatel nie był świadomy znaczenia własnych działań i nie mógł kontrolować swojego zachowania. W takim przypadku podstawą postępowania jest pozew opiekuna określonej osoby. Po stwierdzeniu nieważności transakcji w powyższych sytuacjach zasady ustanowione w ust. 2 i 3 s. 1 art. 171 Kodeksu. 
Art. 177 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej z komentarzami
Rozważana norma obowiązuje w odniesieniu do transakcji dokonywanych przez właściwe podmioty, które jednak w momencie ich zawierania nie były w stanie zrozumieć swoich działań i zarządzać własnym zachowaniem. Dostępne na podstawie art. 177 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, praktyka sądowa jest dość obszerna. Ten rodzaj nieważności stosunków prawnych jest uważany za tradycyjny w krajowym systemie prawnym. Transakcje opisane w art. 177 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, kwalifikują się jako umowy z wadami woli.
Podstawa inwalidztwa
Ponieważ jest to w rozumieniu art. 177 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej stanowi faktyczne szaleństwo (niezdolność) strony transakcji. Z reguły ten warunek jest tymczasowy. Różni się tym od niezdolności prawnej, dyskredytując wszystkie transakcje podmiotu. Zatem stan faktyczny może stanowić podstawę do uznania nieważności umów tylko w momencie, gdy dana osoba nie może być świadoma własnych działań i kontrolować zachowanie. Ćwicz sztukę. 177 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej pokazuje, że nawet jedna z powyższych wad psychicznych zostanie uznana za wystarczającą. Postanowienia normy mają również zastosowanie do transakcji zawieranych przez podmioty o ograniczonej i częściowej zdolności do czynności prawnych. 
Nuance
Po uznaniu inwalidztwa powód, z powodu którego obywatel był w stanie szalonym, nie będzie miał znaczenia. Może to być spowodowane okolicznościami, których nie można winić za niego, i zależnie od niego. Pierwszy przykład można przypisać silnej traumie psychicznej, patologii psychicznej, stanowi hipnotycznemu i tak dalej. W drugim przypadku szaleństwo może być spowodowane alkoholem, zatruciem narkotykami. Przez ten art. 177 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej różni się od art. 178 Kodeksu, który opisuje odpowiedzialność podmiotu niezdolnego do zrozumienia znaczenia swoich działań za spowodowanie szkody. 
Problemy z dowodem
Potwierdzenie szaleństwa w momencie wejścia w stosunki prawne jest uważane za najtrudniejszy moment przy stosowaniu danej reguły. Obecność podmiotu patologii psychicznej lub innej choroby, osoba będąca w stanie odurzenia nie może sama w sobie stanowić dowodu na to, że po podpisaniu umowy obywatel nie rozumiał znaczenia swoich działań i nie kontrolował ich. Nieodpowiednie dowody zostaną wzięte pod uwagę. W przypadkach tej kategorii, w szczególności dotyczących kwestionowanie testamentu sformułowane przez podmioty, które nie rozumieją konsekwencji swojego zachowania, zaleca się badanie lekarskie. Art.177 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej wymaga zbadania wszystkich okoliczności faktycznych, dokumentów, wniosków i innych materiałów, które mogą wiarygodnie ustalić stan obywatela w momencie transakcji. 
Przypadki specjalne
Str. 2, art. 177 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej jest poświęcony transakcjom obywateli, którzy w momencie komisji byli uznawani za prawnie kompetentnych, ale już mieli zaburzenia psychiczne, które stały się podstawą późniejszego uznania niezdolności. W rzeczywistości ogólne zasady omawianej reguły mają zastosowanie do takich stosunków prawnych. Jedyną różnicą jest to, że pozew może złożyć tylko opiekun. W praktyce proces dowodowy w tym przypadku jest nieco ułatwiony. Wynika to z faktu, że opiekun jest zwolniony z obowiązku potwierdzenia obecności demencji lub patologii psychicznej na oddziale. Należy jednak udowodnić, że w momencie zakończenia transakcji istniała faktyczna niezdolność do pracy.
Przedmioty prawne
Zarówno obywatele, którzy to popełnili, jak i inne osoby, których interesy i prawa zostały naruszone, mogą złożyć pozew w celu zakwestionowania transakcji. W szczególności ci ostatni mogą być krewnymi szalonego podmiotu, reprezentowanymi (jeśli osoba występowała w charakterze przedstawiciela), prawnymi spadkobiercami i tak dalej. W każdym razie powinni oni mieć prawnie istotny interes w sporze. Jego obecność podlega dowodom. Zgodnie z ust. 2 badanej zasady upoważnionym przedstawicielem jest opiekun, który został wyznaczony na obywatela, który zawarł transakcję w stanie szaleństwa, a następnie został uznany za niezdolnego do czynności prawnych. Jednak w rozumieniu tego artykułu wniosek może złożyć każdy podmiot, którego interesy zostały naruszone. 
Kontrowersyjny moment
Odnosi się do stosowania przepisów art 177 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej do transakcji zawieranych przez osoby prawne. Nawiązują stosunki prawne za pośrednictwem swoich organów (dyrektora, kierownika, szefa itp.), Którymi są zwykle obywatele. Jeśli te podmioty w momencie transakcji były w stanie szaleństwa, testament ma wadę. To, zgodnie z ogólną zasadą, stanowi podstawę do uznania sporności umowy. Zatem nie ma przeszkód, aby przepisy omawianej zasady miały zastosowanie do transakcji dokonywanych przez osoby prawne.
Konsekwencje
Uznanie nieważności transakcji przewiduje dwustronne zwroty. Badani muszą zwrócić sobie wszystko, co otrzymali. Ponadto przewiduje odszkodowanie za szkody wyrządzone szalonemu obywatelowi. Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy zostanie udowodnione, że druga strona wiedziała o zaburzeniach psychicznych obywatela, ale mimo to skorzystał ze swojego stanu. Zapewnienie materiałów pomocniczych dotyczy w tym przypadku obowiązków powoda. 
Wniosek
Art. 177 Kodeksu opisuje konsekwencje transakcji z wadą woli. Przepisy normy można stosować do stosunków prawnych, w których uczestniczą nie tylko obywatele, ale także osoby prawne. Rozważając sprawy, sądy powinny dokładnie przestudiować przedstawiony materiał. Jest to szczególnie ważne przy podejmowaniu decyzji o odszkodowaniu za szkody wyrządzone szalonej osobie. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę cenę transakcyjną, jej przedmiot, a także specyfikę kontrahenta.
