Wiele osób, słysząc takie słowa, jak „oferta publiczna”, „nie jest ofertą publiczną”, nie rozumie, o czym mówi się i co prawnicy lub ekonomiści chcieli powiedzieć. Jednak gdy zwykły obywatel nie wie, czym jest „oferta” i jakie są jej warunki, nie jest to takie przerażające. Jest to naprawdę niebezpieczne, gdy przedsiębiorca nie ma o tym pojęcia. Oferta publiczna - co to jest? W prostych słowach i zrozumiałym języku postaramy się to zrozumieć.
Co to jest oferta publiczna?
Oferta publiczna - (łac. Offero - oferta) - jest ofertą towarów lub usług w reklamie, opisach i katalogach dla nieokreślonego (często szerokiego) kręgu osób, a jednocześnie zawiera wszystkie niezbędne postanowienia dotyczące sprzedaży detalicznej lub zakupu. Z definicji wynikają dwa stwierdzenia:
- Oferta publiczna, w przeciwieństwie do prostej, jest skierowana do nieokreślonej liczby osób.
- Zgodnie z umową o ofercie publicznej osoba, która rozpowszechniła informacje, musi odpowiedzieć na wszelkie transakcje.
- Do dystrybucji najczęściej stosuje się reklamy. W takim przypadku oferta publiczna zainteresuje większy krąg osób.
Mały przykład oferty publicznej. Nowa firma komputerowa oferuje potencjalnym klientom za pośrednictwem ulotek swoje usługi: naprawę jednostki systemowej, wymianę klawiatury w laptopie, czyszczenie komputera przed wirusami, naprawianie innych problemów itp. Ponadto firma podaje średnie ceny, warunki i dane kontaktowe w ulotkach. Kiedy obywatel przychodzi do instytucji i chce naprawić laptopa, pracownicy nie mogą mu odmówić. To najprostsza oferta publiczna.
Jak sporządzane są umowy ofertowe?
Umowa o ofercie publicznej to przyjęcie (akceptacja) oferty od jednej firmy do drugiej na korzystnych dla nich warunkach. Na przykład pracownicy jednej firmy wykonają pracę za drugą (rozładują towary), a druga zapłaci za to.
Akceptacja jest zgodą na warunki umowy oferty. Warto jednak pamiętać, że zgoda rzadko pojawia się natychmiast. Jeżeli druga firma nie jest zadowolona z warunków pierwszej, wówczas wysyła swoją ofertę oferty publicznej. Sytuację w gospodarce komentuje się, gdy „akceptant wysyła kontrofertę do dostawcy”. Gdy obie firmy ustalą dla siebie równoważne warunki, proces ten zostanie nazwany „bezwarunkową ofertą”.
Prawnie zawarta transakcja to przede wszystkim zapłata za usługę lub wypełnienie innych zobowiązań wynikających z umowy. Plomby lub podpisy są umieszczane na żądanie stron i interpretowane jako działania wtórne.
Zasady oferty publicznej
Oferta publiczna to poważny dokument, który należy przygotować zgodnie ze wszystkimi przepisami prawa. Jeśli przeoczysz nawet najmniejszy szczegół, dokument zostanie ogłoszony jako „nie będący ofertą publiczną”.
Zatem zasady oferty publicznej (jej kompilacji) stanowią, że powinna ona zawierać następujące informacje:
1) Pełna nazwa produktu lub usługi.
2) Opis właściwości dostarczonego produktu lub usługi.
3) Dokładny koszt przy przyjęciu oferty.
4) Sposób zawarcia umowy.
5) Metody płatności lub dostawy.
6) Pełne informacje na temat warunków oferty.
7) Kto i do jakiego stopnia odpowiada za nieprzestrzeganie warunków umowy.
8) Kontakty: dokumenty rejestracyjne, adresy, numery telefonów itp.
Po przestudiowaniu zasad, według których sporządzana jest oferta publiczna, każdy przedsiębiorca z łatwością zrobi próbkę. Najważniejsze jest przestrzeganie kolejności bez zmiany miejsc.
Reklama i oferta
Bardzo wielu początkujących ekonomistów myli pojęcie reklamy i oferty publicznej. Dokładniej mówiąc, uważają, że jest to jedna i ta sama rzecz.W rzeczywistości te pojęcia są zasadniczo różne!
Oferta publiczna to propozycja usług z dokładnymi informacjami na ich temat (dane kontaktowe, ceny itp.). Reklama to dystrybucja niespersonalizowanych informacji, które w większości nie zawierają dokładnych danych, ale mają na celu zapewnienie, że klient przyjdzie do centrum handlowego i dokona zakupu określonej usługi lub produktu.
Zatem oferta publiczna jest głębszym wyjaśnieniem konkretnych istniejących usług: ulotek, katalogów. Reklama to sposób dystrybucji oferty. I nie mylcie tych pojęć.
Ponadto informacje o produkcie na stronie internetowej konkretnego przedsiębiorstwa bardzo rzadko stanowią prawdziwą ofertę publiczną, ponieważ mają na celu przyciągnięcie klientów do sklepu w celu zawarcia transakcji. W większości reklamy są powszechne w Internecie.
Sztuczki reklamodawcy
Często na reklamach widnieje napis „nie jest ofertą publiczną”. To nic innego jak próba ochrony reklamodawcy i jego firmy przez reklamodawcę. Jeśli więc na reklamie znajduje się podobny napis, oznacza to, że nie każdy może skorzystać z oferowanego produktu lub usługi.
Przykłady ofert, które nie są ofertami
To niebezpieczeństwo oferty publicznej. Co to jest, w prostych słowach, można wytłumaczyć przykładem z życia. Podobne fałszywe oferty:
- Pożyczka w banku N o oprocentowaniu 5% rocznie może być wydana tylko przez osoby, które otworzyły wcześniej konto w tym samym banku reklamodawcy. Wniosek dotyczy konkretnego wąskiego kręgu osób, a zatem nie jest ofertą publiczną.
- Sklep M oferuje swoim klientom zakup towarów z 50% rabatem, ale umowa stanowi, że tylko ci obywatele, którzy dokonali zakupu za 2000 rubli, mogą skorzystać z tej promocji. Oferta skierowana jest również do wąskiego kręgu osób i nie jest uważana za ofertę publiczną.
W związku z tym należy bardzo uważać na reklamy i wymyślone promocje.
Naruszenie oferty publicznej
Jak wiadomo, przedsiębiorcy nie zawsze są uczciwi, dlatego czasami naruszają warunki oferty z korzyścią dla siebie. Każde naruszenie warunków pierwotnie zaakceptowanych przez obie strony może zostać uznane za naruszenie głównych warunków oferty publicznej.
Zatem jeśli jedna ze stron w procesie kupna i sprzedaży próbuje zmienić warunki oferty, wówczas takie działania można uznać za naruszenie umowy.
Druga firma lub osoba (kupujący) ma prawo żądać zwrotu lub spełnienia pierwotnych warunków zawartych w ofercie publicznej. Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej 435, 437, 438 deklarują prawa i obowiązki zarówno akceptanta, jak i dostawcy:
- Spełnij w pełni wszystkie warunki oferty publicznej.
- Nie odbiegaj od realizacji i nie zastępuj warunków zawarcia oferty publicznej.
Są to główne warunki oferty publicznej. Podajemy przykład naruszenia tych warunków. Kupujący przyszedł do sklepu i kupił paczkę mleka. Cena została podana na metce - 42 p. W kasie pakiet ten został kupujący kupiony w cenie 62 pensów. W takiej sytuacji osoba zaznajomiona z jurysdykcją i znająca swoje prawa będzie musiała spełnić podstawowe warunki oferty, tj. Rozbić mleko po cenie wskazanej na metce. Akceptant (kupujący) zaakceptował dokładnie takie warunki dostawcy (sklepu).
To był przykład drobnego naruszenia. 20 p. - niezbyt duża kwota. Jeśli jednak uważasz, że duża partia tego samego mleka będzie sprzedawana po cenie 20 pensów. wyższy niż to kosztuje, sprzedawca dostanie dobre pieniądze.
Artykuły Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej w ofercie publicznej
W przypadku, gdy dostawca zapomni o warunkach przygotowania i zaakceptuje warunki oferty publicznej, kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej pomoże obu stronom znaleźć wyjście z tej sytuacji.
- Artykuł 435 wyjaśni każdemu obywatelowi pewne pojęcie oferty publicznej.
- Artykuł 437 (dotyczący oferty publicznej) pomoże usługodawcom prawidłowo sporządzić warunki umowy, a akceptanci sprawdzą i zdecydują, czy oferta jest legalna, czy też umowa z nią jest ryzykowna dla jednej ze stron.
- Artykuł 438 (dotyczący akceptacji) wyjaśnia, że akceptacja jest bezwarunkową zgodą na zaakceptowanie warunków oferty.
- Rozdział 494 (dotyczący sprzedaży detalicznej) wyjaśnia warunki oferty publicznej w sprzedaży detalicznej.
Oferta publiczna na stronach
W przypadku Internetu najczęstszą jest reklama, a nie oferta publiczna. Nie jest to jednak reguła ścisła i warto odróżnić ofertę publiczną w Internecie od prostej reklamy.
Po pierwsze, każdej ofercie publicznej na stronach towarzyszy jasne wyjaśnienie wszystkich cech, metod płatności i dostawy. Po drugie, zawiera teksty prawne (lub odniesienia do tych tekstów) dotyczące praw i obowiązków obu stron. Ten ostatni jest wykorzystywany przez przedsiębiorców w celu ochrony przed roszczeniami klientów.
Sprzedaż w sklepach internetowych
Sklepy internetowe to najpopularniejsze witryny reprezentujące umowę o ofercie publicznej. Jednak często nie jest napisane, że świadczona usługa lub produkt jest naprawdę ofertą publiczną. Ale ujawnienie tego jest bardzo proste.
- Przedstawiona jest pełna nazwa produktu, opis jego właściwości, zdjęcia lub linki do zdjęć produktu.
- Są dane kontaktowe, malowane metody płatności i dokładny koszt produktu.
- Potencjalny nabywca może przestudiować prawa i obowiązki sprzedawcy i twój własny. W tym metody i warunki zwrotu towarów.
Tylko wtedy, gdy te obowiązki zostaną spełnione, reklama dowolnego produktu w Internecie jest naprawdę uważana za ofertę publiczną.
Oferta publiczna w telefonii
Wiele osób wielokrotnie napotykało na problem nieautoryzowanego połączenia przez operatorów dowolnych usług.
Najczęstszymi przykładami są dodatki do planów taryfowych. Na przykład klient łączy taryfę za połączenia międzystrefowe, a wraz z nią codziennie o godzinie ósmej do jego urządzenia wysyłana jest prognoza pogody. Taka usługa jest płatna, a jej koszt jest wliczony w cenę taryfy. Oczywiście, jeśli zostało to określone w umowie o ofercie, klient nie może zgłaszać roszczeń, ale w większości przypadków może wyłączyć to dodanie do taryfy.
Sytuacja jest inna, gdy klient przypadkowo podłączył usługę, wpisując określoną sekwencję liczb, a następnie jest zmuszony za nią zapłacić. W takim przypadku nie należy od razu winić wszystkiego za próby zarobienia dodatkowych pieniędzy przez firmę. Istnieje umowa na taką usługę, którą można łatwo rozwiązać w centrum serwisowym.
Ostatnią opcją jest automatyczne połączenie dowolnych usług telefonicznych bez działań klienta, co można interpretować jako akceptację. Połączenie taryfowe i zestaw liczb jest akceptacją w dwóch ostatnich przypadkach. Ale jeśli klient nic nie zrobił, ale codziennie otrzymuje taką samą prognozę pogody, wówczas takie działania firmy można uznać za niezgodne z prawem w stosunku do klienta i można je doprowadzić do arbitrażu.
Wniosek
Oferta publiczna nie jest tak prostym systemem, jak mogłoby się wydawać początkującym ekonomistom. Możliwość odróżnienia go od prostej reklamy jest sztuką, która nie jest od razu rozwijana. Jednak tylko uważność podczas czytania umów i znajomość ich praw i obowiązków wystarczy, aby nie wpaść w podstępy przedsiębiorców.
