Przez długi okres swojego istnienia Indie były pod kontrolą różnych krajów. Dotyczy to głównie Anglii. Fakt ten pozostawił poważny ślad w wielu różnych elementach, w tym w końcu, która stała się walutą Indii.
Historia występowania
W rzeczywistości pierwsza wzmianka o jednostkach monetarnych kraju pochodzi z 1542 r. Wielu turystów jest zainteresowanych nazwą oficjalnej waluty Indii. Odpowiedź jest bardzo prosta: od samego początku fundusze te otrzymały nazwę „rupia”, co dosłownie tłumaczy się po prostu jako „wybite srebro”. Następnie nazwa utknęła i to właśnie ta jednostka stała się głównym instrumentem płatniczym w kraju.
Po ustanowieniu wpływów brytyjskich w tym regionie w 1677 r. Wydano pierwszą rupię, która została wybita przez Kompanię Wschodnioindyjską. Ogólnie rzecz biorąc, przez wiele lat (a nawet stuleci) na terytorium dzisiejszych Indii istniało kilka opcji takich środków płatności jednocześnie, z których każda miała swoją własną, niepowtarzalną wartość. W latach 1835–1893 w tym regionie obowiązywał specjalny srebrny standard zunifikowanych rupii. Uregulowano w ustawie, że każda osoba posiadająca srebro może przyjść do mennicy i wymienić ją na odpowiednią ilość rupii, które ponownie zostały wybite ze srebra.
Stopniowo, w miarę pogarszania się sytuacji na świecie, związanej z I wojną światową, II wojną światową i kolejnymi kryzysami, jednostka monetarna, która początkowo miała znaczną wartość, traciła na wartości. Teraz waluta Indii jest dość tania, za jednego dolara można kupić około 60 rupii. I to pomimo faktu, że w 1947 roku stosunek ten wynosił od 1 do 3,3, czyli za trzy i trzy dziesiąte rupii można było kupić jednego dolara amerykańskiego.
Banknoty z Indii
W ten sam sposób, w jaki nazywana jest oficjalna waluta Indii, nazywane są również banknoty emitowane przez ten kraj. Pieniądze papierowe Są drukowane regularnie, ale stare serie nie są usuwane i mają równy obieg z nowoczesnymi rachunkami. Właśnie dlatego zupełnie inny wygląd i ochrona przed podrobionym papierem może mieć tę samą siłę nabywczą. Istnieje wiele opcji wartości banknotów, od 1 rupii do tysiąca. Każda taka jednostka płatnicza wygląda dość kolorowo i jasno, a głównymi kolorami używanymi do drukowania banknotów są ochra lub oliwka.
Monety z Indii
Przez większość okresu, przez który przeszła indyjska waluta, w kraju istniało wiele odmian różnych monet, ale najczęstsze to rupia srebrna, złoty muhr i paise miedzi. Złote monety nie były akceptowane jako środek płatniczy, ale były aktywnie wykorzystywane do akumulacji. Zgodnie z prawem w jednym muhrze było dokładnie tyle samo złota, co w jednej rupii srebra. Z kolei jedna podwójna rupia obejmowała 16 podwójnych pais, 64 zwykłe lub 192 pół. Jak już wspomniano, wszystkie paisa zostały wykonane z miedzi. To właśnie z powodu tej różnorodności, a także biorąc pod uwagę fakt, że podwójna pensja została nazwana anna, a połowa paise nazywa się udziałem, i pojawiło się pytanie, jak nazywa się waluta Indii. Należy zauważyć, że w tej chwili w obiegu są monety o nominałach od 10 pais do pięciu rupii.
Ciekawe funkcje
Waluta narodowa Indii była dość osobliwym środkiem płatniczym, zwłaszcza na początku, aż do 1957 r., Kiedy ostatecznie przyjęto standardowy system obliczania dziesiętnego dla innych krajów. Na przykład w 1916 r. Jedna rupia była warta szesnaście pensów angielskich i dzieliła na tej samej podstawie przez 16 lat. Każda anna z kolei została podzielona na cztery paisas, a każda pais została podzielona na trzy paisas. Ogólnie rzecz biorąc, dla współczesnego człowieka system nie jest zbyt wygodny i zrozumiały, co jednak jest głównym systemem w tym regionie od prawie pół tysiąclecia. Kolejny raczej oczekiwany, ale nie mniej interesujący fakt: absolutnie na wszystkich banknotach Indii znajduje się portret największego obywatela tego kraju przez cały czas jego istnienia - Mahatmy Gandhiego.
Podsumowanie
Pomimo wszystkich prób rządu każdego roku waluta Indii staje się coraz tańsza w stosunku do dolara. Zasadniczo to samo można powiedzieć o każdym innym środku płatniczym, ponieważ wojny światowe, a następnie kryzysy finansowe, w taki czy inny sposób, miały znaczący wpływ na wszystkie kraje bez wyjątku. Niemniej jednak ostatnio sytuacja zaczęła się przynajmniej trochę poprawiać. Na przykład, jeśli w 2013 r. Można było kupić 68 rupii za jednego dolara amerykańskiego, to od 2015 r. Było już około sześćdziesięciu. Biorąc pod uwagę, że zanim ten sposób płatności stale tracił cenę, samo utrzymanie takiej pozycji jest ogromnym osiągnięciem, którego nie należy lekceważyć.