Wcześniej czy później wszyscy myślą o znaczeniu życia, o tym, dlaczego przybywa na tę planetę i o tym, co pozostawia. Czytamy filozoficzne traktaty najlepszych myślicieli z różnych epok i rozumiemy, że niezależnie od czasu ludzkie wartości pozostają niezmienione. Podjęto niezliczone próby klasyfikacji korzyści, ale jak dotąd nikt nie osiągnął konsensusu. 
Głębokie podstawy bytu
Aby określić znaczenie bytu, należy rozważyć kilka aspektów jednocześnie. Po pierwsze, znajdź wartość człowieka i społeczeństwa w samym życiu. Wszystko, co jest związane z naturalnymi procesami bytu, samo w sobie jest piękne. Każdy człowiek ceni swoje życie i zdaje sobie sprawę, że przybył na ten świat nie na próżno, ale z jakąś misją. Świadomość własnych potrzeb, poszukiwanie ważnej misji już wypełnia egzystencję człowieka głębszym znaczeniem.
Proste, ale tak ważne ludzkie wartości mają zmysłowy i emocjonalny początek. Mówimy o miłości i przyjaźni, oddaniu i uczciwości, bezinteresowności i życzliwości, miłosierdziu i współczuciu, szacunku i czci. Wszystkie te uczucia, połączone z wiernością, nadzieją, odwagą i sumieniem, pomagają człowiekowi radzić sobie z wewnętrznymi demonami, ze sprzeczną niedoskonałością bytu. Mówiąc o najwyższych wartościach człowieka, nie można nie wspomnieć o duchowości, która wypełnia bycie razem.
Połączone działanie
Filozofowie twierdzą, że człowiek nie może korzystać z głębokich podstaw bycia osobno. W tym przypadku głębokie znaczenie jest zniekształcone. Wszystkie wymienione przez nas cechy nie mogą działać osobno. Zatem pragnienie miłości bez bezinteresowności i współczucia może przekształcić się w egoizm. Odwaga i odwaga bez dobra i sumienia stają się okrucieństwem.
Każda osoba będąca w trakcie bycia ma wielokrotnie prawo wyboru. Istnienie człowieka jest sprzeczne, ale nie jest możliwe bez pokonywania trudności, bez walki z pokusą, bez wolności. W końcu, mając jedynie wewnętrzną swobodę, zyskujemy wartość. Można nauczyć człowieka, jak cenić życie, nawet poprzez cierpienie, trudności i trudności.
Czym jest szczęście?
Pod tym względem szczęście nigdy nie jest stanem absolutnym. Jak wiecie, ścieżka, którą podąża, aby zrealizować swoje marzenia, jest ważna dla osoby, a nie dla samego faktu. Im bardziej ciernista i kręta droga prowadzi do szczęścia, tym głębsza jest świadomość znaczenia bytu. Ludzie kreatywnych zawodów, którzy nie są objęci ścisłymi warunkami, zawsze doświadczają szczęścia. Czasami lubią ten proces, pomimo braku bogactwa materialnego. Ci ludzie są pewni, że znaleźli sens bycia w swoich pracach (obrazy, rzeźby, piosenki). Te prace odzwierciedlają wszystko, co najlepsze w naszym życiu, a to wszystko będzie żyło wiecznie. Stopniowo więc podeszliśmy do drugiego aspektu ludzkich wartości, do tego, co czeka człowieka poza życiem.
Komponent religijny
Pozostawiając za sobą dziedzictwo, ludzie są w stanie utrwalić swoje istnienie w pamięci potomności. I każdy z nas choć raz pomyślał, a co nas czeka po śmierci? Najwyższych wartości osoby nie można rozpatrywać bez komponentu religijnego. Różne nauki teologiczne mówią, że ludzie nie przybyli na ten świat, aby umrzeć, ale aby żyć wiecznie, odradzając się po fizycznej śmierci w innej postaci.
Uważa się, że dusza każdego człowieka jest nieśmiertelna. Będzie istniał w innym świecie na zawsze.I w mocy każdego człowieka, aby ta nieziemska wieczność była wypełniona pokojem, harmonią i dobrocią. W tym celu wystarczy porzucić wiele dóbr światowych, przyjemności i wartości materialnych. Ludzie prowadzący ascetyczną egzystencję, głęboko religijne osobowości, są pewni, że ich dusza, po śmierci fizycznej powłoki, z pewnością pójdzie do nieba.
Poszukiwanie sensu życia przez jednostkę
Oprócz głębokich fundamentów życia i nauk religijnych istnieją także niezbadane ludzkie wartości. Wartości osobiste kształtują się w zależności od konkretnej osoby, szukając jej podczas pobytu na tym świecie. Takie wartości nie mają raz określonego znaczenia. Człowiek przychodzi na ten świat, aby je znaleźć i zidentyfikować. Każda osoba ma prawo decydować, czy najwyższe wartości są absolutne, czy jest to aksjomat, czy też pojęcie to ma charakter wyłącznie indywidualny. Zróżnicowane podejście filozoficzne do tego zagadnienia wskazuje, że istnieją tylko samowystarczalne wartości, na przykład sprawiedliwość lub szczęście. Wszystko inne na tym świecie jest względne.
W zależności od epok
Każda epoka ludzkiej egzystencji przynosiła coś własnego. Na przykład starożytni greccy filozofowie promowali teocentryzm. Ich zdaniem ludzie przybywają na ten świat, aby prowadzić skromne życie i przygotować się do życia wiecznego w niebie po śmierci fizycznej. Ascetyczne wartości w życiu człowieka w czasach starożytnych zostały zastąpione poszukiwaniami szczęścia i ziemskiej błogości w renesansie.
Tak wielu indywidualistów rozkwitło w tym czasie, wierząc, że sens życia polega na byciu samym sobą. Asceza została na długo zapomniana, zastąpiono ją wszelkimi światowymi przyjemnościami. Jest to jednak niebezpieczna ścieżka rozwoju jednostki, ponieważ w ten sposób przeciwstawia się ona społeczeństwu. Konieczne jest kompleksowe rozwijanie swoich umiejętności, aby przyniosły maksymalne korzyści społeczeństwu. To prawda, że Renesans dał nam coś więcej: uwypuklił zasady humanizmu, odsuwając na dalszy plan istotę religijną.
Nowoczesne podejście
A dzisiaj filozofowie spierają się o sens życia, stosują się do różnych trendów i tworzą zupełnie nowe teorie. Jednak wartości są coraz częściej postrzegane jako konkretny przedmiot, który może przynieść korzyści lub zaspokoić ludzkie potrzeby. Świat staje się coraz bardziej zależny finansowo. To nie jest nasza jedyna różnica od starożytnych lub średniowiecznych przedstawień wartości. Również we współczesnym społeczeństwie na pierwszy plan wysuwają się wartości społeczne danej osoby.
Klasyfikacja wartości
Tradycyjnie przyjmuje się przestrzeganie następującej klasyfikacji wartości. Są one podzielone zgodnie z treścią i formą bytu.
Treść to nie tylko wartości konsumenckie i materialne. Obejmuje to wartości moralne, religijne, polityczne, duchowe, estetyczne, społeczne.
Forma wartości obejmuje duchowość, przywiązanie do ideałów.
Moralność i pobożność nie idą w parze. Jeśli religia uczy człowieka dbania tylko o przedstawicieli swojej społeczności i myślenia o życiu pozagrobowym, moralność skierowana jest do wszystkich przedstawicieli społeczeństwa. Ludzie uczą się miłosierdzia, okazują współczucie nie tylko swoim sąsiadom, ale także wszystkim, którzy tego potrzebują. Pojawiają się więc patroni i filantropi. Każda osoba kształtuje swoją ideę dobra i zła, dobra. Pojawiają się więc duchowe ideały. Duchowość w naszej klasyfikacji znajduje się zarówno w treści, jak i formie.
Pojęcie wartości, hierarchia
Samo pojęcie wartości jest dość trudne do scharakteryzowania, najczęściej nie ma powłoki, ale ma znaczenie. W ten sposób jedna osoba odnosi się do drugiej. Jest skierowany na wolę człowieka i pozwala nam zrozumieć nasze własne istnienie. Istnieje hierarchia wyższych wartości:
- Zdrowie
- Dobra, prawda, piękno;
- Pragnienie dobra, poznania prawdy;
- Osiągnięcie celu, wykorzystanie cech wolicjonalnych;
- Osiągnięcie stanu spoczynku (nirwana).
W etapach wartości ulegają transformacji, ale jednocześnie jedna koncepcja nie jest zastępowana inną. Żaden z kroków nie może zdominować drugiego.
