Każde przedsiębiorstwo jest zainteresowane uzyskaniem największego zysku przy najniższych kosztach. Od tego zależy opłacalność jego pracy. Dlatego w działalności analitycznej ważne miejsce zajmuje rachunkowość i klasyfikacja wydatków. Koszty są ważną kategorią, która wpływa na koszty i konkurencyjność produktów. Dlatego jego badanie jest obowiązkowe w działalności służb analitycznych niemal każdego przedsiębiorstwa lub organizacji.
Aby uzyskać większy przychód ze sprzedaży w okresie sprawozdawczym, menedżer musi zidentyfikować negatywne trendy w rozkładzie kosztów i opracować środki mające na celu ich poprawę. Aby to zrobić, musi mieć pełne informacje na ten temat.
Definicja pojęć
Aby poprawnie zrozumieć procedurę księgowania kosztów w przedsiębiorstwie, konieczne jest zrozumienie tych kategorii ekonomicznych. Pozwoli to uniknąć zamieszania.
Kosztami są wszystkie „darowizny” przedsiębiorstwa, które zostały dokonane przez niego w celu uzyskania określonego rezultatu. Są to zarówno koszty materialne wyrażone w kategoriach pieniężnych, jak i utracone zyski.
Prowadząc rejestr kosztów, pracownicy finansowi rozróżniają koszty i wydatki. Choć często używane jako synonimy, pojęcia te nie są do końca prawdziwe.
Ogólnie rzecz biorąc, można powiedzieć, że koszty to środki wydane przez firmę na zakup towarów lub usług, które następnie są odejmowane od zysku. A wydatki to koszt wszystkich zasobów, które firma wydała już w pewnym okresie na przyszłe dochody. Koszty są odzwierciedlane na rachunkach bilansowych do momentu otrzymania dochodu z ich wykorzystania. W tym momencie stają się odpadami i są wykazywane w rachunku zysków i strat.
Potrzeba klasyfikacji
Klasyfikacja kosztów jest niezbędnym narzędziem w pracy analityka. Umożliwia to kompleksowe spojrzenie na tę kategorię ekonomiczną.
Zbierając koszty dla niektórych cech w grupach, możesz efektywniej nimi zarządzać. Po przestudiowaniu negatywnych trendów łatwiej jest opracować środki mające na celu poprawę sytuacji z różnych stron wpływu.
Stosując klasyfikację kosztów, kierownik finansowy przeprowadza proces planowania jakościowo. W oparciu o informacje zebrane w określony sposób menedżer będzie mógł skierować działania firmy we właściwym kierunku.
Dlatego klasyfikacja kosztów może poprawić ich strukturę i uzyskać większy zysk netto w okresie planowania.
Rodzaje kosztów produkcji
Grupując koszty produkcji, możemy wyróżnić ich główne kategorie w miejscu wystąpienia, rodzaje wydatków i posiadacze kosztów.
Zgodnie z pierwszą zasadą grupowania dane są zbierane z jednorodnych jednostek strukturalnych (warsztaty, sekcje, branże). Pozwala to na śledzenie wewnętrznej organizacji produkcji i funkcjonowania każdej jednostki.
Nośnikami kosztów są jednorodne grupy produktów i usług firmy. Informacje te są wykorzystywane do analizy kosztów jednostkowych. I według rodzaju koszty są gromadzone w grupach zgodnie z pozycjami obliczeniowymi i ekonomicznie jednorodnymi elementami.
Ekonomicznie jednorodne elementy
Pod względem jednorodności z ekonomicznego punktu widzenia rodzaje kosztów produkcji i sprzedaży produktów przyjmują grupy, których nie można rozłożyć na osobne komponenty. Takie przedmioty obejmują następujące kategorie:
- koszty materiałów;
- wynagrodzenie;
- składki na ubezpieczenia społeczne;
- Amortyzacja
- pozostałe koszty produkcji.
Niezależnie od miejsca i celu zdarzenia, artykuły te zawierają informacje dotyczące okres sprawozdawczy. Jest pozwala analizować bieżące koszty. Obliczenia obejmują uwzględnienie części każdego artykułu w łącznej liczbie kosztów.
Na przykład, jeśli koszty materiałów w strukturze są największe, produkcję uważa się za materiałochłonną.
Kalkulacja kosztów
Aby wziąć pod uwagę koszt jego elementów składowych, wykonaj obliczenia kosztów. Lista artykułów jest ustalana na podstawie powiązań branżowych firmy, a także wewnętrznej organizacji firmy.
Jednak koszty produkcji i sprzedaży są zwykle obliczane zgodnie z następującym systemem:
- Materiały, surowce.
- Zakupione zasoby (usługi, półprodukty).
- Paliwo, energia do produkcji.
- Odliczenia od funduszy pozabudżetowych.
- Przygotowanie, rozwój produkcji.
- Wynagrodzenie pracowników.
- Koszty serwisowania maszyn i urządzeń.
- Łączne koszty firmy.
- Wydatki gospodarstwa domowego.
- Straty z małżeństwa.
- Koszty sprzedaży
Od 1 do 8 punktów łącznie sumują się do kosztów warsztatu, a ostatnie 3 artykuły są ceną produkcyjną produktu.
Przypisanie do kosztu
Wielkość kosztów całkowitych jest dzielona przez metodę alokacji do kosztów bezpośrednich i pośrednich. Tego ostatniego nie można od razu przypisać do jednostki produkcyjnej.
Koszty pośrednie są kumulowane przez cały okres, a następnie są już uwzględniane w koszcie wszystkich produktów gotowych. Należą do nich koszty pracy personelu, koszty elementów pomocniczych, utrzymanie pomieszczeń przemysłowych.
Koszty bezpośrednie można obciążyć bezpośrednio do jednostki produkcji. Powstają przy wytwarzaniu określonego rodzaju produktu. Im większy udział kosztów bezpośrednich w ich łącznej liczbie dla przedsiębiorstwa, tym dokładniej można określić wartość jego kosztu. Od tego zależy analiza kosztów w bieżącym i planowanym okresie.
Możliwość regulacji
Koszty każdego przedsiębiorstwa można podzielić na zarządzane i nieuregulowane. Taka klasyfikacja jest konieczna, aby menedżerowie zrozumieli, na co mogą mieć wpływ, a co nie.
Grupa regulowana jest ustalona dla określonych centrów kontroli. Są kontrolowani przez kierowników zakupów, kierowników magazynów, kierowników grup przygotowania produkcji itp.
Regulowane obejmują koszty związane na przykład z naruszeniem dyscypliny pracy lub technologii produkcji.
Prawie wszystkie wydatki należą do tej ogólnej grupy. Jedynie ich centra zarządzania różnią się pod względem zakresu kompetencji. O kwestiach globalnych decyduje szef przedsiębiorstwa. Kontrola kosztów zakładu jest prowadzona przez kierowników warsztatów, co nie może wpływać na ogólne decyzje produkcyjne.
Koszty nieuregulowane to koszty, na które menedżerowie nie mają wpływu. Jest to na przykład amortyzacja lokali i wyposażenia.
Taki podział pozwala wyraźnie określić zakres kompetencji każdego menedżera.
Klasyfikacja do analizy
Do analizy całkowity koszt podzielony jest na faktyczny i planowany. Rzeczywiste odpady są wyświetlane na koniec bieżącego okresu po otrzymaniu przez firmę przychodów.
Na podstawie tych informacji przeprowadzana jest analiza pracy, a planowanie odbywa się w perspektywie krótko- i długoterminowej. Na ich podstawie określa się i eliminuje negatywne trendy rozwojowe.
Koszty planowane są kosztem krańcowym przyszłości. Jednocześnie podstawą są progresywne średnie roczne wydatki. Z ich pomocą powstaje plan z innej perspektywy.
Klasyfikacja behawioralna
Bardzo ważne przy podejmowaniu decyzji dotyczących planowania jest podział kosztów na stały i zmienny. Ta klasyfikacja pozwala nam obliczyć przyszłe zachowanie kosztów.
Zmienne koszty różnią się proporcjonalnie do wielkości produkcji. Stałe koszty nie zależą od wahań całkowitej liczby wytwarzanych i sprzedawanych produktów.
Pierwsza grupa obejmuje materiały, paliwo, energię (zużywaną w procesie), a także inne elementy wyceny, które są bezpośrednio związane z produkcją. Są to na przykład koszty przechowywania, pakowania, transportu i wysyłki.
Stała obejmuje wydatki o charakterze zarządczym i administracyjnym, amortyzację, reklamę itp.
Zmiana produkcji
Obliczanie kosztów w okresie planowania obejmuje stosowanie klasyfikacji behawioralnej w celu zmniejszenia kosztów produkcji.
Jest to możliwe ze względu na inny rodzaj reakcji kosztów na skalę produkcji. Wraz ze wzrostem różnorodne odmiany rosną proporcjonalnie do całkowitej produkcji.
Ale koszty stałe wraz ze wzrostem skali pozostają takie same. Dlatego jeśli firma zwiększy produkcję, całkowity koszt gotowych towarów i usług spadnie.
Jeśli połączysz oba rodzaje kosztów, możesz uzyskać zależność. Średnie koszty jednostkowe różnią się odwrotnie do wielkości produkcji.
Częściowo zmienne, półstałe koszty
Podział na zmienne i koszty stałe jest raczej arbitralny. Wiele defraudacji jest niepewnych.
Półtrwałe obejmują grupę wydatków, które przy zmianie skali produkcji zwiększają lub zmniejszają się stopniowo. Są niezmienione do pewnego momentu, po przekroczeniu którego poziom ich gwałtownie rośnie.
Częściowo zmienne odmiany mają mieszane cechy. Jedna z nich zmienia się wraz ze wzrostem produkcji, a pozostałe koszty pozostają na tym samym poziomie. Na przykład opłata za telefon składa się ze stałej opłaty miesięcznej i połączeń międzystrefowych.
Należy również zauważyć, że elementy o zmiennym koszcie mogą zmieniać się szybciej lub wolniej, porównywalnie ze zmianą skali produkcji. Dlatego przy obliczaniu odpowiedzi tych kategorii ekonomicznych na wzrost lub spadek wielkości produkcji stosuje się współczynnik siły wpływu warunków zewnętrznych na wskaźnik.
Dzięki temu analiza jest bardziej informacyjna i adekwatna do istniejącej rzeczywistości. Jego wyniki pomogą właściwie zaplanować.
Po zapoznaniu się z cechami rachunkowości i klasyfikacji kosztów możemy stwierdzić, że koszty są ważnym wskaźnikiem analizy finansowej i ekonomicznej. Jego badanie pozwala menedżerowi zrozumieć obecną sytuację w przedsiębiorstwie i znaleźć rezerwy na jego poprawę. Badając różne klasyfikacje kosztów, można kompleksowo rozważyć wewnętrzne problemy, których zrozumienie otwiera możliwości optymalizacji ich struktury i osiągania dużych zysków.
