Ważną cechą funkcjonowania systemu penitencjarnego w naszym kraju jest możliwość ułaskawienia przestępcy, jeśli zda on sobie sprawę z wagi jego przewinienia i niedopuszczalności takiego przestępstwa w przyszłości. Tymczasem amnestia jest zjawiskiem wyjątkowym i bardzo rzadkim. Znacznie częściej więźniowie ubiegają się o zwolnienie, wobec którego nie można zastosować środków odwetowych ze względu na ich stan zdrowia. Prawo zatwierdziło specjalną listę chorób, które utrudniają odbywanie wyroków w kolonii. Mówimy o patologiach, z którymi więzień ryzykuje, że nie przeżyje więzienia.
Prawo karne Federacji Rosyjskiej ma mechanizm prawny pozwalający na uwolnienie osoby z miejsc, które nie są tak odległe. W przypadku choroby, która wpływa na zdrowie psychiczne lub fizyczne więźnia, więzień lub jego przedstawiciele prawni mają wszelkie szanse na opóźnienie w odbyciu kary, a nawet na jej ostateczne zwolnienie.
Dlaczego państwo uwalnia chorych więźniów
Dla nikogo nie jest tajemnicą, że rosyjskie strefy nie mają nic wspólnego z sanatoriami: skromne niezrównoważone jedzenie, obrzydliwe warunki środowiskowe, trudne życie i złożony hierarchiczny system relacji między więźniami. Każdy, kto trafia do więzienia, chce się wydostać, dlatego jest gotów wykorzystać każdą okazję. W tym sensie problemy zdrowotne i choroba na liście, które utrudniają odbywanie kary, są rozczarowującą, ale legalną szansą na opuszczenie ponurych murów więzienia.
Państwo, zapewniając strukturze sądowniczej uprawnienia do decydowania o zwolnieniu przestępców z odwetu, kieruje się następującymi dość ważnymi argumentami:
- Osoba szalona psychicznie, która popełniła przestępstwo sklasyfikowane w prawie karnym jako przestępstwo, nie jest w stanie ponownie się uczyć. Osoby chore psychicznie nie mogą dostrzec korekcyjnego efektu zemsty określonego przez prawo, ponieważ nie ponoszą odpowiedzialności za konsekwencje swoich działań i nie uznają się za ludzi racjonalnych.
- W ludzkim społeczeństwie niedopuszczalne jest karanie jednostki, jeśli może ona pociągać za sobą bolesną śmierć i cierpienie. Przebywanie w przygnębiających warunkach uwięzienia pogorszy i tak już poważny stan zdrowia więźnia.
- Choroba znajdująca się na liście chorób, które utrudniają odbywanie kary w kolonii, może być zaraźliwa, co oznacza, że zagraża ludziom w pobliżu, co również jest bardzo ważne. Przy wydawaniu wyroku sędzia musi wziąć pod uwagę fakt, że chory przestępca jest w stanie skazać na śmierć i mękę współwięźniów, pracowników zakładów karnych.
Za granicą zwykle nikt nie jest zaskoczony praktyką wcześniejszego zwolnienia osoby z dalszego pobytu w więzieniu, jeśli wynika to z patologii z listy chorób, które utrudniają odbywanie wyroków.
Oprócz wykazu chorób dekret rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 6 lutego 2004 r. Nr 54 zawiera również zasady badania osób poddanych zwolnieniu. Jednak zgodnie ze statystykami rosyjskiego systemu penitencjarnego tylko w 50% przypadków sąd przyjmuje wniosek skazanego o odroczenie lub pobyt w kolonii z powodu poważnej choroby.
Może zwolnić z więzienia z powodu choroby. Podstawa prawna
Kodeks karny Federacji Rosyjskiej (art. 81) określa trzy okoliczności, w których więzień może zostać wyznaczony na badanie lekarskie w przypadku podejrzenia patologii z listy chorób, które utrudniają wykonanie kary aresztowania w kolonii:
- zaburzenia psychiczne;
- uszkodzenie narządów wewnętrznych i poważne zaburzenia funkcjonalne organizmu spowodowane przez zakaźne, onkologiczne, genetyczne patologie;
- choroba serwisanta, która spowodowała niepełnosprawność.
Pierwsza kategoria obejmuje zaburzenia psycho-emocjonalne, które prowadzą do utraty kontroli nad ich zachowaniem i zdolności do odpowiedniej oceny ich konsekwencji dla innych. Petycja jest z reguły składana przez administrację kolonii lub przez prawnego przedstawiciela więźnia (prawnika). Ustalenia komisji lekarskiej i akta osobowe osoby skazanej muszą być dołączone do petycji.
Algorytm składania petycji w przypadku wykrycia poważnej choroby jest podobny. Jednak w pierwszym przypadku pacjent może opuścić kolonię niemal bezwarunkowo. Sąd ma obowiązek „automatycznie” zwolnić osobę z zaburzeniami psychicznymi.
Jakie są szanse na uwolnienie
Sytuacja będzie nieco inna, jeśli przyczyną petycji jest naruszenie zdrowia fizycznego z listy chorób, które utrudniają wykonanie kary aresztowania. Decyzja jest zatwierdzana przez sąd, dlatego los chorego więźnia leży wyłącznie w gestii wymiaru sprawiedliwości. Często zdarzają się przypadki, gdy sędziowie, na podstawie materiałów sprawy i biorąc pod uwagę dotkliwość choroby, okres pozbawienia wolności i cechy osobiste więźnia, stwierdzili, że nie potrzebuje amnestii, ponieważ jego stan zdrowia podobno pozwolił mu pozostać w kolonii. W takim przypadku skazani mają tylko jedno wyjście: spróbuj odwołać się od wyroku.
Warto również zauważyć, że zwolnienie z pobytu w kolonii karnej jest warunkowe. Po odzyskaniu osoba zwolniona będzie musiała wrócić do strefy, chyba że upłynął termin przedawnienia, zgodnie z przepisami Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej.
Jeżeli zaburzenie psychiczne u pozwanego powstało po popełnieniu przestępstwa, zostanie on zwolniony z kary prawnej. Jeśli więzień zachoruje już będąc w strefie, może zostać zwolniony. Więzień, który nie jest świadomy niebezpieczeństwa swoich działań wobec społeczeństwa, zostaje wysłany przez sąd na obowiązkowe leczenie do przychodni psychiatrycznej.
Nierentowny dla służby wojskowej
Szczególną uwagę należy zwrócić na kwestię zwolnienia z więzienia żołnierzy. Lista chorób utrudniających odbywanie kar jest zatwierdzona dla tej kategorii więźniów. Aresztowany serwisant jest także zwalniany po potwierdzeniu poważnej dolegliwości.
Choroba, która powoduje, że dana osoba nie nadaje się do dalszej służby, jest również podstawą do wykonania wyroku. Nieobsługiwany termin w kolonii poprawczej może zostać zastąpiony grzywną lub pozbawieniem rangi lub nagrody. Analogicznie do działań decyzja w sprawie tego rodzaju zwolnienia jest bezwarunkowa i nieodwracalna, jest ostateczna.
Uzdrowienie zamiast zemsty
Bez wątpienia nie ma sensu karanie osoby, która straciła zdolność do czynności prawnych, nie jest w stanie odpowiedzieć za swoje czyny, nie ma moralnych, etycznych i moralnych poglądów na temat ograniczeń i zakazów spowodowanych zaburzeniami psychicznymi. Osoba z takimi naruszeniami nie będzie w stanie zrozumieć, dlaczego jest obciążona pewnymi środkami edukacyjnymi. Alienacja od społeczeństwa jest nieuniknionym środkiem, podczas gdy dana osoba nie powinna podlegać środkom naprawczym w zakładach poprawczych. Aby „poprawić” chorego psychicznie pacjenta i skierować go na prawdziwą ścieżkę, musisz najpierw przywrócić mu zdolność kontrolowania jego działań, oczywiście poprzez leczenie w klinice psychiatrycznej.
Narażenie terminalnego lub ciężko chorego na pobyt w więzieniu jest nieludzkie, ponieważ kara pozbawia go możliwości poddania się pełnemu leczeniu, niweczy nawet minimalną szansę na wyzdrowienie. Życie takiego więźnia leży na wadze i, zgadzając się narazić go na ryzyko śmierci, system penitencjarny automatycznie przekracza dopuszczalny stopień kary za przestępstwo, co jest absolutnie niedopuszczalne.
Zasady kwalifikujące
O możliwości odroczenia kary lub zwolnienia można mówić tylko wtedy, gdy istnieją wyraźne przesłanki do przejścia komisji lekarskiej i badania lekarskiego. Tylko eksperci są w stanie obiektywnie ocenić stan zdrowia skazanego. W tym przypadku najważniejszym warunkiem wystąpienia podstaw prawnych do zwolnienia jest dowód braku symulacji choroby, która utrudnia odbywanie wyroków w kolonii. Lista chorób jest zatwierdzona przez rząd Federacji Rosyjskiej. Dokument został ostatnio zmieniony 19 maja 2017 r. Decyzja w sprawie wykazu chorób, które utrudniają odbywanie kary, oparta jest na normach i przepisach Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, zgodnie z którymi podstawy zwolnienia lub złagodzenia kary nie powinny zależeć od woli oskarżonego, a zatem samookaleczenie nie jest powodem zwolnienia z sankcji.
Należy skupić się na: zawieszeniu zdania nie można uznać za ostateczne. Jeśli dana osoba przywróci zdrowie fizyczne lub psychiczne, będzie musiała odbyć pozostały okres przewidziany w wyroku sądu. Przestępca będzie mógł uniknąć odwetu tylko wtedy, gdy pozostanie w stanie chorobowym do czasu wygaśnięcia przedawnienia przestępstwa i ukarania go.
Nawiasem mówiąc, obowiązkowe leczenie chorego psychicznie jest porównywalne z leczeniem w zakładach poprawczych. Każdy dzień spędzony w szpitalu jest utożsamiany z przebywaniem w kolonii.
Jakie choroby są klasyfikowane jako zdania obstrukcyjne
Lista chorób jest zatwierdzona, jak już wspomniano, przez rząd Federacji Rosyjskiej. Obecna lista dolegliwości, które uprawniają nie tylko do zwolnienia z aresztu, ale także do zakończenia lub odroczenia oskarżenia, anulowania wyroku lub odroczenia jego wykonania, została przyjęta w lutym 2004 r. W najnowszym wydaniu wykaz chorób, które utrudniają odbywanie wyroków, został zwiększony do 57 pozycji, mimo że wcześniej obejmował tylko 41 nazw patologii. Poprawki miały znaczący wpływ na możliwości kancelarii zajmującej się amnestią, zwolnieniem warunkowym i zwolnieniem chorobowym. Podanie całej listy chorób, które utrudniają odbywanie wyroków, w formie wyciągów z oficjalnego dokumentu, jest niepraktyczne, ale nadal należy wymienić główne kategorie.
Oprócz zaburzeń psychicznych, które przejawiają się w szaleństwie i nieodpowiednim zachowaniu (w tym psychozach, zaburzeniach dwubiegunowych, schizofrenii, demencji), można pozbyć się karnych środków systemu penitencjarnego z powodu innych patologii. W skrócie, lista chorób zapobiegających aresztowaniu i odbywaniu wyroków w kolonii jest następująca:
- Długotrwały przebieg chorób przewlekłych wywołanych przez prątki gruźlicy w ciężkiej postaci.
- Patologie onkologiczne, które nie podlegają leczeniu chirurgicznemu w celu usunięcia guzów.
- Choroby układu hormonalnego, w tym powikłania cukrzycy, niewydolności kory nadnerczy, dny moczanowej, nowotworów przysadki i podwzgórza.
- Zaburzenia czynnościowe ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego.
- Choroby krwi z powikłaniami.
- Choroby sercowo-naczyniowe występujące w ciężkich postaciach.
- Przewlekła patologia płuc.
- Krwotoczne rodzaje dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, narządów jamy brzusznej.
- Niewydolność nerek i wątroby
- Choroby układu moczowo-płciowego.
- Dysfunkcje układu mięśniowo-szkieletowego z ciężkimi i uporczywymi wadami w pracy innych narządów i układów.
- Amputacje kończyn.
- AIDS
Procedura zdawania badania lekarskiego
Po upewnieniu się, że na wskazanej liście chorób, które utrudniają odbywanie kary w formie aresztowania i innych środków karnych, istnieje ta sama choroba, osoba skazana (jej przedstawiciel) będzie musiała uzyskać odpowiednią opinię od ekspertów. Werdykt lekarzy powinien być poparty oficjalnymi wnioskami komisji MPI GUFSIN. Zasadniczo procedura badania przez ekspertów ma następujące cechy:
- Komisja lekarska powinna obejmować co najmniej trzech lekarzy.
- Osoba jest poddawana procedurze badania w przypadku podejrzenia choroby, która odnosi się do wykazu chorób, które utrudniają odbywanie kary, w terminie dziesięciu dni od daty przedłożenia odpowiednich dokumentów.
- Pacjent jest informowany o więzieniu, jak przebiegnie procedura badania, a także o terminie wizyty.
- Jako jeden z dowodów patologii można wziąć wywiad medyczny. Specjaliści mają prawo zażądać dodatkowych materiałów na temat stanu zdrowia pacjenta lub wysłać je do ponownego badania.
- Wniosek dotyczący obecności poważnej choroby lub jej braku jest przyjmowany większością głosów członków komisji.
- Wyniki przesłuchania ogłaszane są za podpisem skazanego lub jego prawnika. Kopia raportu zostanie przekazana wnioskodawcy w ciągu 3 dni od daty tego raportu.
Skazany lub jego przedstawiciel mają prawo odwołać się od decyzji.
Główne problemy
Prawo dopuszcza możliwość zwolnienia z więzienia osoby cierpiącej na chorobę z listy chorób utrudniających odbywanie wyroków. W praktyce sądowej było wiele przypadków, w których zastosowanie mają postanowienia art. 81 Kodeksu karnego. Jednak pozytywne decyzje podejmowano głównie w odniesieniu do tych skazanych, którzy zachorowali po doskonałym niewłaściwym postępowaniu. W związku z tym nie ma mowy o osobach dotkniętych chorobą w momencie popełnienia przestępstwa. Wobec braku innych podstaw prawnych nie można ich zwolnić z wykonania kary.
Pomimo wprowadzenia zmian na liście chorób, które utrudniają odbywanie wyroków, mechanizm badania lekarskiego więźniów wciąż jest daleki od ideału. Najbardziej oczywistą luką w systemie jest subiektywność opinii lekarzy i prawdopodobieństwo sfałszowania decyzji komisji. Jednak ten model potwierdzania poważnych chorób pozwala na zwolnienie z kary oskarżonego, który jest przeszkolony w zakresie właściwego zachowania, jest w stanie symulować objawy choroby. W przypadku niektórych dolegliwości zewnętrzne znaki mogą być całkowicie nieobecne, co otwiera szeroki horyzont dla powtarzających się przestępców. Naśladując zaburzenie psychiczne lub chorobę, które znajduje się na liście chorób, które utrudniają odbywanie kary, przestępca ma teoretyczną zdolność do unikania płacenia za czyn i wielokrotnego realizowania swoich złych zamiarów.
Najczęściej symulowani skazani wykazują „obłęd psychiczny” wyłącznie w celu dostania się do szpitala psychiatrycznego zamiast do łóżek więziennych. W wyspecjalizowanych placówkach medycznych warunki pobytu są znacznie wygodniejsze i bardziej miękkie. Ponadto, aby odegrać rolę osoby z zaburzeniem psychicznym, nie trzeba płacić za fałszywe wnioski z badań laboratoryjnych i uciekać się do korupcji. Wystarczy zbadać model zachowania pacjenta i mieć doskonałe umiejętności aktorskie.W pojedynczych przypadkach pomaga to symulatorom uniknąć trudności związanych z działaniami naprawczymi.
Jaka jest wersja
Tylko organy sądowe mogą wydać decyzję o zawieszeniu kary. Ponadto decyzję powinien podjąć sędzia, który skazał sprawcę. Wniosek (wniosek) do właściwego organu musi zostać złożony przez osobę skazaną lub jej przedstawicieli prawnych.
Na podstawie wniosku podejmowana jest decyzja o potrzebie badania kryminalistycznego lub psychiatrycznego, w które zaangażowani są wyspecjalizowani specjaliści. Po ustaleniu diagnozy i ciężkości choroby raport jest przekazywany do sądu. Jeżeli wniosek potwierdzi, że skazany cierpi na chorobę, która znajduje się na liście chorób, które utrudniają aresztowanie i odbywanie wyroków w kolonii, staje się to prawdziwą podstawą do zwolnienia więźnia lub skierowania na leczenie z późniejszą rehabilitacją.
Po pewnym czasie przeprowadza się ponowne badanie, którego wyniki potwierdzają lub zaprzeczają niemożności przebywania w więzieniu. Jeśli stan zdrowia nadal nie pozwala skazanemu odpowiedzieć za swoje okrucieństwa przed prawem, pozostaje mu wolność. Sąd określa również częstotliwość, z jaką sprawca musi zostać zbadany, i potwierdza diagnozę. Sprawa karna podlega całkowitemu zamknięciu tylko w przypadku zdiagnozowania patologii, której metody leczenia są obecnie nieznane lub gdy wygasł termin przedawnienia.