Badanie i analiza pisma ręcznego to nauka grafologiczna. Jest on wykorzystywany przez ekspertów medycyny sądowej i psychologów w celu określenia charakteru i stanu psychiki osobowości. Pismo ręczne jest odzwierciedleniem wewnętrznego świata, rodzajem kodu informacyjnego, który może powiedzieć o osobie znacznie więcej, niż się wydaje.
Co oznacza słaby charakter pisma?
Naukowcy uważają, że układ nerwowy wpływa na ruch i reakcję mięśni ramienia. Również anatomiczne cechy rąk wpływają na pismo ręczne.
Wraz ze zmianą cech fizycznych i psychicznych zmienia się również styl. W różnych okresach życia może się różnić. Złe pismo ręczne ma różne uzasadnienia.
Osoba, która pisze niesłyszalnie, może być w stanie intensywnego przeciążenia emocjonalnego. Być może zastanawia go rozwiązanie ważnego problemu lub poszukiwanie stabilności, co znajduje odzwierciedlenie w stylu pisania.
W niektórych przypadkach słabe pismo odręczne wskazuje na niską samoocenę lub że dana osoba nie czuje się bezpiecznie. Czasami oznacza to niechęć do przestrzegania ogólnie przyjętych norm.
Znaczenie ma również nachylenie liter: jeśli patrzą w różne strony, być może osoba nie jest w stanie kontrolować swoich emocji. Bezkrytycznie pisz tajne osoby, którym trudno jest się otworzyć.
Również pismo przypominające bazgroły może być znakiem:
- brak równowagi, krótki temperament;
- niemożność wbicia się w określone ramy;
- o charakterze konfliktowym i niemożności utrzymania normalnych relacji;
- nadpobudliwość, niezdolność do koncentracji;
- słabości;
- niedojrzałość osobowości.
Plusy osób o słabym piśmie
Złe pismo ręczne jest zawsze indywidualistyczne, co oznacza, że dana osoba ma niezależne myślenie. Tacy ludzie nie zawsze spełniają oczekiwania społeczeństwa. Złe pisanie często łączy się z kreatywnością, a czasem z ekscentrycznością.
Ale pięknie napisany tekst może być znakiem, że dana osoba jest bardzo zależna od opinii innych ludzi i nie ma własnego punktu widzenia.
Gwiazdy ze złym charakterem pisma
Jeśli masz złe pismo, nie denerwuj się. Wielu znanych ludzi pisało obrzydliwie. Naukowcy twierdzą, że ludzie o wysokiej inteligencji piszą brzydko. Szybkość myślenia nie daje im możliwości stracenia czasu na dokładne napisanie tekstu.
Wielki skrzypek Paganini, ekscentryczny i kreatywny człowiek, należał do kategorii ludzi, którzy pisali brzydkie i nieczytelne. Napoleon miał złe pismo, co więcej, zmieniało się przez całe życie, a im dalej się tym zajmował, tym bardziej był zdezorientowany i nieczytelny. Beethoven także pisał nieczytelnie, dlatego jego Dziewiąta Symfonia została wydrukowana zaledwie 2 lata po jej napisaniu. Skrybowie mieli trudności z rozpoznaniem pisma geniuszu.
Pismo Lermontowa często się zmieniało. Wysiłki pisania pięknie i dokładnie nie doprowadziły do niczego, litery szły w różnych kierunkach. Niektórzy grafolodzy uważali pismo pisarza za znak neurotycznej osobowości.
Nieregularne i niedokładne listy nie są powodem do utraty zaufania do siebie i pozwalają innym na podejmowanie nieuzasadnionych osądów na Twój temat. Oczywiście pismo może być celowo zmieniane z silnym pragnieniem. Ale należy pamiętać, że zmieniając styl pisania, zmienisz siebie.
