Transakcje wzajemnie powiązane to termin, który jest dość ważny w ramach stosunków prawa cywilnego w naszym społeczeństwie. Często organy ustawodawcze korzystają z niej, mimo że do dziś nie określono ostatecznej definicji prawnej. Pod wieloma względami pojęcie „połączonych transakcji” stało się popularne wśród organów ścigania z tego samego powodu - nie ma jednej interpretacji tego terminu, która pozwala na próby „wyciągnięcia koca na bok”.
Prawa, zasady, interpretacje
Przepisy naszego kraju nie podają obecnie dokładnej definicji terminu „transakcje są ze sobą powiązane”. Analitycy oczekują, że sądownictwo rozwiąże ten problem, ale nie ma jeszcze wyjaśnienia, które jest szczególnie trudne w przypadku dość zróżnicowanej praktyki prawnej, która utrudnia prowadzenie działalności gospodarczej.
Cywile i specjaliści zmuszeni do interpretacji tego pojęcia w ten czy inny sposób zgadzają się, że konieczne jest uzupełnienie dziewiątego rozdziału Kodeksu cywilnego odpowiednią definicją. Umożliwi to raz na zawsze rozstrzyganie sporów związanych z tym, czy w danym przypadku można stwierdzić, że transakcje są ze sobą powiązane lub że koncepcja nie ma zastosowania w danej sytuacji.
Oprócz przepisów regulujących działalność podmiotów prawnych, pojęcia „transakcji wzajemnie powiązanej”, jej definicja jest ważna dla 28. federalnej ustawy o konkurencji na rynku i ochrony tego zjawiska. Takie transakcje są uwzględnione w Kodeksie podatkowym i niektórych artykułach prawa upadłościowego.
Pojęcia i prawa
W prawie antymonopolowym transakcje wzajemnie powiązane są zjawiskiem, które należy wziąć pod uwagę przy kontrolowaniu koncentracji w gospodarce kraju. Jeśli chodzi o prawo korporacyjne, zjawisko to odgrywa dla nich istotną rolę z punktu widzenia poprawności procedur związanych z transakcjami sklasyfikowanymi jako duże. Ponadto przy zawieraniu różnych transakcji dotyczących prawa korporacyjnego na pierwszy plan wysuwa się pojęcie odsetek. I opiera się w dużej mierze właśnie na połączonych transakcjach.
Teoria w praktyce
O czym ty mówisz Na przykład, przy zawieraniu dość dużej transakcji, kierownictwo firmy może uzyskać dobre korzyści, jeśli podzielą ją na kilka stosunkowo małych. Najczęściej praktykę tę można zaobserwować w pracy spółek akcyjnych. Pozwala to uniknąć prośby o pozwolenie na zgromadzenie akcjonariuszy.
Jeśli jednak przestudiujesz 28. ustawę o konkurencji i ochronie tego zjawiska, z siódmego akapitu możesz dowiedzieć się, że powiązane transakcje to takie, które można zawrzeć tylko wtedy, gdy organ antymonopolowy uzyska zgodę. Dotyczy to transakcji, w których działają one na akcjach, prawach majątkowych lub samej nieruchomości. Federalna Służba Antymonopolowa powinna koordynować planowane wydarzenie, gdy przedmiotem będą wartości niematerialne i prawne, których wartość księgowa wynosi 20% wartości księgowej środków trwałych. Oczywiście, próbując obchodzić prawo i rozbijając jedną umowę na wiele małych, przywódcy popełniają w ten sposób nielegalne działania.
Bankructwo
Ustawa federalna o niewypłacalności osób prawnych przewiduje stosowanie powiązanych transakcji w celu ustalenia ograniczeń: które transakcje mogą być aranżowane, a które nie. Jeżeli sprawa upadłości została już wszczęta, narzuca to określone ramy zawierania umów, w związku z czym transakcje wzajemne, kredyty i zabezpieczenia stają się kluczowe dla przedsiębiorstwa.Warto również pamiętać, że w 2009 r. Pojawił się nowy rozdział, który pozwolił zakwestionować transakcje zawierane przez przedsiębiorcę, w związku z którymi rozważana jest kwestia bankructwa.
Powiązane transakcje - które?
Aby zrozumieć, czy transakcje należą do tej kategorii, sąd analizuje różne parametry, na podstawie których wyciąga wniosek. Istnieje wiele kryteriów, jeśli są spełnione, możemy mówić o wzajemnej komunikacji. Niektóre z nich stały się już tradycyjne dla sądownictwa podczas przesłuchań w Rosji, podczas gdy inne wciąż są badane. Analitycy sugerują, że nie będzie możliwe usystematyzowanie kryteriów, w jaki sposób na ich podstawie zostanie wydedukowana definicja, co pozwoli nam mówić o tym, czy transakcje należą do transakcji wzajemnie powiązanych.
Często związek jest obiektywnie wyjaśniany, jeśli jedna transakcja płynie płynnie z drugiej. Czasami przyczyny subiektywne wywołują zjawisko wzajemnego połączenia, na przykład wspólny cel realizowany przez łańcuch wzajemnie powiązanych transakcji. Upadłość, ostatni nabywca - te dwa aspekty przyciągają szczególną uwagę sądu i służą jako jeden ze wskaźników wzajemnej komunikacji w połączeniu z chęcią przedsiębiorcy uniknięcia odpowiedzialności.
AO: transakcje powiązane
Mówiąc o spółkach akcyjnych, nie można nie wspomnieć o prawie federalnym. W 78. artykule omówiono pojęcie powiązanych transakcji. Zakłada się, że takie są zawierane w taki sposób, że osoba prawna zbywa się, nabywa określone nieruchomości w sposób pośredni lub bezpośredni. W artykule tym zdefiniowano ważną transakcję jako taką, której wartość stanowi jedną czwartą wartości bilansowej aktywów. Oceny dokonuje się w momencie podjęcia decyzji na korzyść transakcji. Wyjątek stanowią ustalenia towarzyszące działalności gospodarczej w jej zwykłym toku. Przeprowadza szczegółowe warsztaty dotyczące transakcji z podmiotami powiązanymi, Vegas Lex. Firma jest bardzo znana w Rosji i działa od 1995 roku.
Z dużych transakcji wynika oczywiście koncepcja wzajemnych połączeń. Jeśli chcesz, możesz dołączyć dowolne z nich, zawarte przez niektóre przedsiębiorstwa, i nie ma nawet ram czasowych na ustanowienie wzajemnych relacji między tymi dwoma zjawiskami. Ta niedokładność stanowi poważny problem w obecnych przepisach. Ci, którzy są współwłaścicielami pewnego przedsiębiorstwa, mogą obecnie korzystać z takiej niedoskonałości przepisów, na tle których mogą rozpoczynać spory o charakterze przedłużającym się. Z reguły celem jest nacisk na innych uczestników, akcjonariuszy.
A co w praktyce?
Jeśli przeanalizujemy sprawy sądowe, podczas których brane były pod uwagę transakcje powiązane zgodnie z ustawą federalną 223, możemy zauważyć, że sąd zazwyczaj klasyfikuje zdarzenia jako zdarzenia, które w oczywisty sposób dążą do tego samego celu. Sędziowie ujawniają wzajemny związek właśnie na tle wniosków dotyczących rzeczywistych celów w poszczególnych przypadkach.
Transakcje wzajemnie powiązane w celu ustalenia ważnej transakcji to takie, które można połączyć w jedną, ale przy takim podejściu okazałoby się, że zostałyby zatwierdzone. Jednak nie istnieją ściśle ograniczone kryteria, dlatego sędzia wybiera okoliczności, które pozwalają mówić o wzajemnej komunikacji w oparciu o osobisty pogląd na sprawę, na jej specyfikę. Transakcje pod względem wyglądu i charakteru często okazują się takie, że w praktyce sądowej nigdy nie było podobnych spraw, co zmusza prawników do dosłownie „wynalezienia pozycji w drodze”.
Można zauważyć, że jeśli istniał już precedens, gdy sędzia zdecydował się na sklasyfikowanie transakcji jako powiązane, wówczas w przyszłych procesach o wystarczającym podobieństwie sytuacji prawnicy starają się utrzymać to podejście.
Ulepszenia i stabilność
W ciągu ostatnich kilku lat ustawodawstwo korporacyjne w naszym kraju pod wieloma względami stało się znacznie doskonalsze niż wcześniej.Niemniej jednak niektóre kwestie pozostają kontrowersyjne, powiązane transakcje nie będą wyjątkiem. Praktyka sądowa pokazuje, że ustawa federalna nr 208 z 1995 r. I nr 14 z 1998 r. Są niewystarczające do wyjaśnienia systemu. Co więcej, termin „transakcje wzajemnie powiązane” jest często używany dla własnej korzyści w celu wprowadzenia w błąd sądu, obrony własnego punktu widzenia - ale bez rzeczywistego powodu stosowania takiej koncepcji.
Jasność terminologii jest ważna nie tylko w odniesieniu do definicji dużych transakcji i stabilizacji sytuacji z nimi, to znaczy wykluczenia obchodzenia przepisów. Jeśli zwrócimy uwagę na prawo federalne pod numerem 208, a w szczególności na art. 75 akapit pierwszy, możemy zauważyć, że tutaj wzajemnie powiązane transakcje są rozpatrywane w interesie akcjonariuszy określonej spółki. Mówimy o umorzeniu przez spółkę pewnej ilości akcji (do 100%) w przypadku, gdy zdecydują się na dużą transakcję. Należy to zatwierdzić na zgromadzeniu akcjonariuszy, a jeżeli wyniki nie byłyby korzystne dla transakcji lub akcjonariusze nie zostali w ogóle zaproszeni na takie wydarzenie, powstaje pytanie o odkup akcji.
Kwalifikacje w praktyce
Wnioski dotyczące tego, czy sąd kwalifikuje transakcje jako powiązane lub powstrzymują się od tego, można wstępnie przeprowadzić poprzez porównanie konkretnej sprawy z tymi, które zostały wcześniej zarejestrowane w praktyce sądowej. Warto pamiętać, że zwykle odpowiedzialność za powiązane transakcje spoczywa na szefie przedsiębiorstwa, w odniesieniu do którego prowadzone jest dochodzenie i proces.
Zatem kluczowe kryteria mówienia o związku między transakcjami a podziałem jednego dużego na kilka małych w celu obejścia przepisów:
- tematy pasują;
- transakcje wpływają na siebie;
- wydarzenia są zależne;
- cel ekonomiczny jest taki sam dla wszystkich transakcji.
Jak odeprzeć podejrzenia?
Najbardziej niezawodnym sposobem na usunięcie podejrzeń jest udowodnienie, że wszystkie powyższe kryteria nie mają zastosowania do transakcji rozpatrywanych przez sąd.
Jeśli chodzi o skład badanych, zakłada się tutaj, że transakcje są planowane przez te same osoby, zawarte przez nich. Mogą to być osoby prawne lub osoby fizyczne. Sąd może zdecydować, że w wyniku doskonałego łańcucha nieruchomość jest w posiadaniu jednego podmiotu prawnego, co stanowi kryterium wzajemnej komunikacji.
Z drugiej strony znany jest precedens, gdy w sprawie przedstawiono umowy kredytowe zabezpieczone umowami poręczenia, a kilka osób było kredytobiorcami, co nie pozwalało na zaklasyfikowanie transakcji jako powiązanej. Sąd orzekł, że każde zdarzenie charakteryzuje się własnymi obowiązkami i prawami.
Osoby i grupy osób, a także ich cele
Sąd może uznać za powiązaną grupę osób kontrahentów jednego przedsiębiorstwa. Opiera się to na tekście ustawy federalnej przyjętej w 2006 r. Pod numerem 135. Dopuszcza się również dodawanie kilku podmiotów stowarzyszonych do grupy osób. Jest to dopuszczalne na podstawie tekstu ustawy przyjętej w 1991 r. Pod numerem 948-1.
Zjawiska takie, pozwalające grupować ludzi, mogą powodować klasyfikację zawartych z nimi transakcji jako powiązane. W ramach rozpatrywania sprawy sąd określa aspekty interakcji gospodarczej. Jeśli zostanie to stwierdzone między stronami organizującymi transakcję, wówczas mówimy o wzajemnym związku.
Z kolei jeden cel jest rozpatrywany w kontekście wyników podanych w łańcuchu transakcji. Jeśli wszystkie z nich pozwolą nam dojść do jednolitego wyniku, sąd może wydać wyrok, oceniając to zdarzenie jako powiązane. Działa to, gdy można udowodnić, że podobny wynik można osiągnąć za pomocą tylko jednej transakcji, ale celowo uniknięto go w celu uniknięcia potrzeby zgromadzenia akcjonariuszy.
Jednak między transakcjami może nie być wspólnego celu.W takim przypadku jest prawdopodobne, że sąd nie uzna ich za powiązane, ale nie jest równy 100%, wiele zależy od innych kryteriów.
Winny - niewinny
Jeśli firma w sądzie była w stanie udowodnić, że łańcuch transakcji podejrzewanych o powiązanie składa się z działań, które rodzą obowiązki, prawa (ten warunek musi być przestrzegany dla wszystkich), istnieje szansa, aby oczyścić swoją reputację z wszelkich podejrzeń. Ale sąd wyciągnie wnioski na temat tego, jakie połączenia ma łańcuch transakcji, analizując kierunek każdej operacji. Odbywa się to nawet wtedy, gdy obiekty są różne.
O czym ty mówisz Obiekt to zwykle jakaś własność, prawa. Jeżeli sąd uzna, że łańcuch transakcji ma jeden cel, będzie to kryterium uznania związku. Z drugiej strony, jeśli to kryterium jest jedynym w sądzie, które pozwala uznać kilka środków za powiązane, wówczas prokuratura będzie musiała porzucić swoje stanowisko: samo w sobie jest uważane za niewystarczająco ważne.
Przykład
Sytuacja miała miejsce, gdy pewna spółka akcyjna zawarła umowę najmu. Zgodnie z nim, na zasadzie tymczasowego użytkowania, przeniósł kompleks hotelowy, a raczej kilka wyspecjalizowanych lokali. Oprócz niego istniały inne umowy najmu, które obejmowały inne części kompleksu. Sąd orzekł, że umowa nie była ze sobą powiązana, ponieważ podmioty były różne.
A co z czasem?
To kryterium jest jednym z najważniejszych dla sądu, który uznaje uznanie transakcji za powiązane. Ogólnie przyjmuje się, że wydarzenia, które miały miejsce jednocześnie lub w dość ograniczonym czasie, są uważane za wątpliwe z punktu widzenia.
Praktyka sądowa w tym aspekcie wciąż nie ma konkretnego rozwiązania. Istnieje wiele przypadków praktyki sądowej, w których podjęto ostateczną decyzję na rzecz uznania transakcji za niezwiązane ze sobą, ponieważ zaobserwowano dość znaczną różnicę między nimi w czasie. Ale zawarcie kilku umów w tym samym dniu natychmiast podważa reputację firmy i budzi podejrzenia, że dokonano tego w tej formie, a nie w formie pojedynczej umowy, z jednym celem - unikania przekazywania sprawy akcjonariuszom do dyskusji.
Który okres jest nadal uważany za podejrzany, a który nie budzi wątpliwości i pozwala nam mówić o braku wzajemnej komunikacji? W przypadku braku określonych wskaźników ustawowych wiele będzie zależeć od cech konkretnego przypadku, ale w ogólnym przypadku rozważany jest rok podatkowy. Ponieważ ten okres jest ważny dla rachunkowości i sprawozdawczości i często odgrywa ważną rolę w wydarzeniach korporacyjnych, uważa się za wskazane mówić o możliwym związku tylko w odniesieniu do transakcji, które miały miejsce w jednym takim okresie.
Dowody i dowody
Sąd Arbitrażowy Federacji Rosyjskiej orzekł, że powód, który uważa, że pewne przedsiębiorstwo „dokonało” kilku wzajemnie zależnych transakcji, musi przedstawić dowód swojego stanowiska w sądzie. Na podstawie dostarczonych informacji sędzia może zdecydować o przypisaniu tej klasyfikacji lub odmówić uznania wydarzeń jako takich.
Jeżeli powód dostarczy informacje, od których wynika spełnienie kilku wyżej wymienionych kryteriów, ale jednocześnie oczywiste jest, że z każdą z tych umów wiążą się wyjątkowe obowiązki i prawa, decyzja będzie na korzyść szefa przedsiębiorstwa, które zawarło transakcję. Mówiąc najprościej, sąd stwierdza, że nie ma związku.
Aby zapobiec rozbieżnościom w przedsiębiorstwie, należy przyjąć regulację wewnętrzną, która reguluje specyfikę zawierania dużych transakcji, w której między innymi należy rejestrować aspekty interesu stron.Należy pamiętać, że uznanie przez sąd łańcucha transakcji za powiązane nie prowadzi do ich anulowania. Jedyne, co wynika z tego faktu, to wymóg uzyskania zgody rady akcjonariuszy, zgromadzenia dyrektorów.