Przed przyjęciem Kodeksu rodzinnego w grudniu 1995 r. Kwestie stosunków majątkowych i praw nieletnich były określone w Kodeksie cywilnym. Art. 60 KI Federacji Rosyjskiej - opowiadanie, po raz pierwszy jasno określające wszystkie aspekty utrzymania dzieci i określające odpowiedzialność przedstawicieli prawnych za ochronę ich własności. Czytelników zaprasza się nie tylko do treści konkretnego artykułu, ale także do przykładów z praktyki sądowej.
Potrzeba ochrony praw
Dziecko jest zależnym stworzeniem. Przychodzi na ten świat z woli dorosłych, którzy tworzą jego dobry obraz, pojawiający się w umyśle dziecka. Wychodząc naprzeciw jego potrzebom, rodzice okazują troskę i otrzymują w zamian miłość i bezwarunkowe zaufanie. Jeśli dziecko jest suche, ciepłe i pełne, uśmiecha się i nie ma powodu do łez i niepokoju. Ale nie zawsze tak jest. Z biegiem czasu dobry obraz świata zaczyna się zawalać. Przyczynami mogą być problemy rodzinne, rozwód rodziców, niewłaściwa opieka nad dzieckiem, naruszenie jego praw, przemoc.
Jeżeli przedstawiciele prawni nie wypełniają swoich obowiązków w stosunku do nieletniego, prawo jest wymagane do obrony. Art. 60 SC reguluje stosunki majątkowe i prawa dziecka. To tylko jeden z kierunków polityki państwa w interesie społecznie wrażliwej części populacji, której interesy chroni.
Treść praw majątkowych
Jakie prawa majątkowe może mieć dziecko w rodzinie? Odpowiedzi na to pytanie udziela art. 60 SK RF z komentarzami. Nawet bez udziału w pracy i bez wkładu w budżet rodzinny małoletni ma jednak uprawnienia:
- otrzymywać niezbędne treści od rodziców i innych krewnych;
- być właścicielem ich dochodów i majątku uzyskanego ze środków osobistych;
- podczas dzielenia się z rodzicami w celu korzystania z ich dóbr materialnych za obopólną zgodą.
Artykuł zawiera pięć punktów, z których ostatni odwołuje się do Kodeksu cywilnego we wszystkich przypadkach, gdy dorośli członkowie rodziny i dzieci mają wspólną własność. Jest to prawo cywilne, które ma na celu uregulowanie użytkowania, własności i rozporządzania wspólną własnością.
Punkt pierwszy - najważniejszy
Rodzice są wezwani do zaspokojenia wszystkich podstawowych potrzeb małoletniego: jedzenia, odzieży, mieszkania, edukacji. W przeważającej części dobrowolnie wypełniają obowiązki wobec swoich dzieci, zgodnie z własnym rozumieniem moralnego obowiązku i priorytetów życiowych. Rodzice wspierają swoje dzieci zarobionymi pieniędzmi i innymi rodzajami dochodów. W przypadku rodzin o niskich dochodach dodatkowe świadczenia społeczne przysługują nieletnim. Niemniej jednak zdarzają się fakty o niespełnieniu obowiązków przez jednego lub oboje rodziców.
Art. 60 SC przewiduje możliwość odzyskania środków na utrzymanie małoletnich w sądzie. Oświadczenie o alimentach można złożyć zarówno wobec rodzica unikającego obowiązków, jak i wobec innych krewnych - dziadków, babć, dorosłych sióstr i braci. Takie kroki są podejmowane, gdy nie można pociągnąć do odpowiedzialności matki i ojca dziecka.
Główne postanowienia drugiej części
Co poświęcono ust. 2 art. 60 SK? Prawo rodzinne w tej części określa następujące postanowienia:
- Odbiorca alimentów, świadczeń i emerytur jest prawnym przedstawicielem dziecka - matki, ojca lub opiekuna.
- Fundusze powinny być wydawane wyłącznie na ich przeznaczenie - bezpośrednio na rzecz małoletniego, jego edukację, utrzymanie i wychowanie.
- Dopuszczalne jest przekazanie części alimentów (do 50%) na rachunek otwarty w banku w imieniu małoletniego, ale tylko na mocy orzeczenia sądu.
Komentarze do tego artykułu wyjaśniają, że dziecko może być uprawnione do dodatkowych płatności: renty inwalidzkiej lub rodzinnej, federalnego lub regionalnego zasiłku socjalnego. Odbiorcą środków jest nadal rodzic lub opiekun. Ale dorośli powinni wydać je na dziecko, które zgodnie z prawem jest właścicielem tych płatności.
Praktyka sądowa na podstawie art. 60 SK RF
Kto i z jakimi roszczeniami najczęściej trafia do sądu w drugiej części artykułu? Podajemy najczęstsze sytuacje.
- Rodzic wnosi apelację do sądu, mieszkając osobno i przestrzegając zobowiązań alimentacyjnych. Jego zdaniem była małżonka wydaje pieniądze na siebie i swojego nowego męża, nie zapewniając dziecku wysokokalorycznego odżywiania, nie płacąc za kubki i sekcje, wycieczki i inne działania edukacyjne. Jest gotów wypłacić alimenty tylko pod warunkiem, że część pieniędzy zostanie przelana na konto rozliczeniowe jego syna lub córki. Jako dowód ojciec powołuje się na zeznania nauczycieli, krewnych, sąsiadów, przedstawia niezapłacone rachunki z placówek dodatkowej edukacji, wyciągi z karty medycznej, cechy dziecka. Przy dobrym przygotowaniu bazy dowodowej sąd najczęściej podejmuje decyzję o przeniesieniu części alimenty na rachunek otwarty zgodnie z art. 60 SK.
- Rodzic wychowujący dziecko po rozwodzie składa wniosek o odzyskanie alimentów. Były małżonek wyjaśnia w sądzie, że nie jest gotowy zapłacić za utrzymanie dziecka, ponieważ nie jest pewien, czy żona wyda pieniądze na ten cel. Wzięła pożyczkę konsumpcyjną, nie jest oficjalnie zatrudniona. Ponadto uniemożliwia ojcu komunikowanie się z synem lub córką. W takiej sytuacji zwykle dochodzi się alimentów sądowych, a kwestię harmonogramu posiedzeń rozstrzyga inny proces, w którym ojciec powinien być powódką. Sąd kieruje się dowodami, a nie spekulacjami. Oboje rodzice muszą wspierać dziecko, dopóki nie osiągnie pełnoletności.
Dziecko właściciela
Trzeci akapit omawianego artykułu potwierdza własność małoletniego. Dotyczy to dochodów uzyskanych, przekazanych lub odziedziczonych nieruchomości, a także wszystkich środków uzyskanych kosztem ich funduszy. Rodzice rozporządzają mieniem na warunkach określonych w Kodeksie cywilnym. Udział dziecka regulują zasady zdolności do czynności prawnych. Aby zawrzeć transakcje i zbyć nieruchomość w całości, jako osoba niepełnoletnia, może on dopiero po emancypacji. Uznanie pełnej zdolności do czynności prawnych następuje na podstawie decyzji sądu lub organów opiekuńczych. Ważnym warunkiem jest zatrudnienie po ukończeniu szesnastego roku życia.
W komentarzach do art. 60 SK określa stopień uczestnictwa małoletnich w wykonywaniu praw majątkowych. Dzieci w wieku poniżej 6 lat nie mają nawet częściowej zdolności do czynności prawnych, dlatego wszystkie transakcje z ich własnością są dokonywane przez przedstawicieli prawnych. Do czternastu nastolatków może rozporządzać mieniem w tej części, w której notarialne lub rejestracja stanowa nie jest wymagana. Na przykład, aby robić zakupy w sklepach, przyjmować jako prezent rzeczy (komputer, rower), ale rodzice są odpowiedzialni za swoje działania. Jeżeli nieletni wyrządzili szkodę materialną państwu lub osobom trzecim, zgodnie z prawem, dochodzi się roszczeń wobec dorosłych członków rodziny. Możesz otwierać depozyty w organizacjach kredytowych i osobiście zarządzać dochodami (stypendia, zarobki) po otrzymaniu paszportu, czyli od 14 roku życia.
Podstawowa zasada przepisów dotyczących praw własności dzieci
Jest to zapisane w ust. 4 art. 60 SK RF. Prawidłowe zrozumienie tego pomogłoby uniknąć wielu sytuacji konfliktowych między krewnymi i małżonkami.Zasadą jest podział własności nieletnich i ich rodziców oraz prawo do tego. Małoletni może być własnością ojca lub matki, ale wymaga to wzajemnej zgody. Rejestracja w przestrzeni życiowej innej osoby daje prawo do korzystania, ale nie daje właścicielowi uprawnień. Tak długo, jak rodzina jest całością, pytania z reguły nie pojawiają się. Jeśli para rozwiodła się, wówczas wspólnie nabyta nieruchomość jest dzielona na pół bez przydzielania dodatkowego udziału dla dziecka.
W komentarzach do art. 60 h. 4 IC Federacji Rosyjskiej mówi się również, że własność małoletniego nie może być zbywana przez nikogo bez uwzględnienia jego interesów. Organy opiekuńcze zgadzają się przeprowadzać wszystkie transakcje dotyczące nieruchomości z udziałem dzieci. Ale nawet ich decyzja, jeśli jakakolwiek strona uzna to za niezgodne z prawem, może zostać zaskarżona w sądzie.
Zamiast wniosku
Dziecko może być także współwłaścicielem, jak wspomniano powyżej. W takim przypadku stosunki prawne reguluje prawo cywilne. Może więc mieć prawo pierwokupu przy zakupie zbywanej akcji zwykłej własności. Oczywiście przed rozpoczęciem pełnej zdolności do czynności prawnych w jego imieniu jedno z rodziców będzie stroną transakcji. Sądy są dziś pełne spraw mających na celu ochronę praw dzieci, w tym praw własności. Najczęściej wynika to z niesprawiedliwego stosunku ich przedstawicieli prawnych do majątku dzieci. Biorą pożyczki zabezpieczone mieszkaniami, pogarszają warunki mieszkaniowe w wyniku sprzedaży, nie płacą rachunków za media, kumulują długi. W takich przypadkach władze opiekuńcze są obowiązkowymi uczestnikami, ale nie gwarantuje to pozytywnego wyniku.