Art. 38 CPC opisuje status proceduralny śledczego, jednej z kluczowych postaci w procesie karnym. Pomimo stosunkowo niewielkiej objętości artykułu, jest on bardzo pouczający i wiele mówi o mocach badacza.
Kto jest śledczym
Przede wszystkim jest to urzędnik. Śledczy pracują w systemie policji, komisji śledczej, FSB. W każdej ze struktur organizowane są jednostki śledcze, na których czele stoją szefowie, którzy kierują działem i wykonują zadania kontrolne. Są również bezpośrednio zaangażowani w prace dochodzeniowe.
Niezależnie od miejsca pracy wszyscy śledczy posiadają, zgodnie z art. 38 Kodeks postępowania karnego, pojedynczy status.
W przeciwieństwie do przesłuchujących mają większą swobodę działania, potrzebują mniej uprawnień do wykonywania określonych czynności.
Rozporządzenie legislacyjne
Czynności śledczego są regulowane przez normy Kodeksu postępowania karnego, zarządzenia departamentalne i instrukcje. W szczególności często stosowane są instrukcje Prokuratury Generalnej, które wyjaśniają stosowanie norm Kodeksu postępowania karnego. Ich obecność jest w pewnym stopniu determinowana potrzebami praktyki, jednak stopień, w jakim są one uzasadnione, a ich nadużycie jest stale krytykowane.
Aktywnie stosuj techniki dochodzeniowe. Jest to rodzaj instrukcji lub szablonu postępowania.
Część 4 s. 38 Kodeksu postępowania karnego Federacji Rosyjskiej prawo nie przewiduje, że w artykule są tylko 3 części, zawierają one główne uprawnienia śledczego, których zastosowanie jest następnie szczegółowo określone w przepisach dotyczących dochodzenia przedprocesowego.
Co robi śledczy
Kodeks postępowania karnego dzieli proces karny na kilka etapów, jednym z nich jest etap dochodzenia wstępnego. Na tym etapie okoliczności przestępstwa są wyjaśnione i gromadzone są dowody.
Kodeks postępowania karnego i art. 38 w szczególności zapewniają szeroki zakres uprawnień, z których może korzystać badacz.
Które z nich należy zastosować, zależy od specyfiki badanego przestępstwa. Dlatego jednostki dochodzeniowe są zorganizowane w oparciu o specjalizację pracowników.
Kompetencje śledczych
W art. 38 Kodeksu postępowania karnego odnosi się do kompetencji śledczych. Co to znaczy Prawo proceduralne określa, które przestępstwa są przedmiotem dochodzenia przez który organ. Na przykład kradzież, nieuczciwe działania są obowiązkiem policji. Morderstwa i przestępstwa przeciwko dzieciom są badane przez Wielką Brytanię. Dochodzenie FSB dotyczy spraw przeciwko bezpieczeństwu państwa, na przykład szpiegostwa, zdrady stanu itp. Prawo wyraźnie rozdziela sprawy między departamentami. Spory dotyczące jurysdykcji rozstrzygane są przez prokuraturę.
Jeżeli sprawa zostanie wszczęta na podstawie „obcego” artykułu, materiały z uchwałą są przesyłane przez kierownika dochodzenia do właściwego organu. Często sprawa nie jest w ogóle inicjowana, ale przesyłany jest raport z dostępnymi materiałami. Prawo tego nie zabrania i spędza o wiele mniej czasu. Chociaż tym samym zignorował przepisy art. 21–38 Kodeks postępowania karnego.
Rozpoczęcie postępowania
Postępowanie karne rozpoczyna się od decyzji o wszczęciu postępowania karnego. Dokument zgodnie z art. 38 Kodeksu postępowania karnego wydaje śledczy. Decyzja jest podejmowana w odniesieniu do konkretnej osoby w przypadku podejrzenia w stosunku do konkretnej osoby. Jeśli nie są, decyzja zostaje podjęta na podstawie aktu.
Z reguły przeprowadza się wstępne dochodzenie, a już istnieją dowody na popełnienie przestępstwa. Zadaniem badacza jest opracowanie i legalne sformalizowanie praktyk operacyjnych jednostek operacyjnych.Często weryfikacja oświadczeń obywateli przeprowadzana jest bezpośrednio przez śledczych, a sprawy karne wszczyna się zgodnie z przepisami części 2 art. 38 Kodeks postępowania karnego.
Wybór wersji
Art. 38 Kodeksu postępowania karnego Federacji Rosyjskiej daje śledczemu prawo wyboru kierunku dochodzenia. Co to znaczy Nie w każdym przypadku wszystko jest tak oczywiste, jak byśmy tego chcieli. A zadaniem śledczego jest wybór wersji przestępstwa, po ustaleniu, kto i jak go popełnił.
Jeśli sprawa jest złożona i rezonansowa, tworzony jest zespół dochodzeniowy, a kilka wersji śledczych można sprawdzić jednocześnie. Na podstawie wizji tego, co się wydarzyło, śledczy wybiera: kogo przesłuchać, jakie prośby o kontakt i jakie badania wyznaczyć.
Niezależność śledczego
Zgodnie z kodeksem postępowania karnego śledczy decyduje, jakie działania dochodzeniowe należy podjąć. Ale w wielu sytuacjach potrzebuje pomocy sądu. Na przykład wyszukiwanie domu obywatela. Nie można tego zrobić bez aktu sądowego, z wyjątkiem nagłych przypadków.
Art. 38 Kodeksu postępowania karnego Federacji Rosyjskiej wymaga, aby śledczy najpierw skontaktował się z szefem wydziału śledczego.
Następnie dokumenty trafiają do prokuratury, która składa wniosek do sądu. Bez jej zgody i udziału wnioskowanie do sądu o decyzje ograniczające konstytucyjne prawa obywateli jest praktycznie niemożliwe, chociaż formalnie śledczy, za zgodą szefa, ma prawo do niezależnego wystąpienia do sądu.
Niektóre działania wymagają jedynie zgody kierownika wydziału lub prokuratora.
Prowadzenie czynności dochodzeniowych, w razie potrzeby, bez zgody kierownika wydziału śledczego, prokuratora lub sądu prowadzi do tego, że uzyskane dowody uznaje się za uzyskane nielegalnie.
Interakcja z usługami online
Jednostki operacyjne istnieją w FSB, Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i innych departamentach, ale dochodzenie zwykle działa z pracownikami tych dwóch departamentów.
Ich działalność związana jest z prowadzeniem publicznych i tajnych środków w celu rozwiązywania przestępstw: tajnych prac, nadzoru itp. W rzeczywistości zbierają informacje o zbliżających się lub popełnionych przestępstwach oraz inne informacje, z których śledczy może korzystać bezpośrednio lub pośrednio.
Samogłoską ich działalności jest pomoc śledczemu: przeprowadzanie ankiet wśród obywateli, wykonywanie zadań (prowadzenie czynności śledczych bez udziału śledczego).
Niektóre działania są przeprowadzane wspólnie, na przykład przeszukania, inspekcje miejsc zdarzeń. Aresztowanie jest już pracą śledczych, a śledczy starają się nie interweniować.
Prawo oszczędnie mówi o interakcji badacza i jednostek operacyjnych. Wiele zależy od specyfiki sprawy i przynależności do wydziału.
Niektóre przypadki są całkowicie oparte na materiałach ARD, w innych główna praca jest prowadzona przez badacza, a badacze odgrywają rolę wspierającą.
Rejestracja działań śledczego
Niezależnie od tego, jakie działania podejmie badacz, wszystkie są rejestrowane na papierze lub wideo. Zwykle podejmowana jest decyzja o przeprowadzeniu akcji, a proces jej realizacji zapisywany jest w protokole.
Prawo zawiera przepisy dotyczące ich treści. Na przykład miejsce i data przesłuchania, pytania zadane podczas przesłuchania oraz odpowiedzi otrzymane przez badacza.
Prawo osobno określa protokół wyjaśniający prawa osób biorących udział w działaniach dochodzeniowych, podejrzanych lub oskarżonych.
Zakończenie postępowania
Jeżeli istnieją podstawy prawne, śledczy ma prawo zakończyć postępowanie karne. Jego decyzja jest zatwierdzona przez prokuratora. Jakie powody powinny być:
- brak działania;
- niewinność podejrzanego lub oskarżonego;
- inne okoliczności wykluczające ściganie (wiek, niewielkie znaczenie szkód itp.).
W rzeczywistości sprawa całkowicie się kończy lub inna osoba zostaje postawiona przed sądem.
Odwołanie się od decyzji wyższych osób
Śledczy ma prawo odwołać się od szeregu decyzji prokuratora i kierownika wydziału śledczego:
- unieważnienie decyzji o wszczęciu postępowania;
- zmiana wysokości opłat, kwalifikacji;
- kierowanie nowym aktem oskarżenia;
- nakładają obowiązek eliminacji innych naruszeń, zdaniem prokuratora.
W przypadku prokuratora wniosek, za zgodą kierownika wydziału śledczego, jest przesyłany do prokuratora wyższego szczebla.
Jeśli podobne roszczenia zgłosił szef działu dochodzeniowego? Petycja zawierająca skargę na ich temat jest przekazywana do wyższego kierownika dochodzenia (na przykład petycja do kierownika rejonowego wydziału śledczego jest kierowana do kierownika regionalnego wydziału śledczego).
I tak dalej. Przełożonymi w opisanych sieciach są odpowiednio Prokurator Generalny, Przewodniczący Komitetu Śledczego, Szef Głównego Departamentu Śledczego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i FSB.
Zgodnie z art. 38 Kodeks postępowania karnego z komentarzami.