Η παραγωγή συνδέεται πάντοτε με ορισμένες δαπάνες, οι οποίες στη συνέχεια αποτελούν το κόστος. Τα γενικά έξοδα συνδυάζουν τα ποσά που είναι απαραίτητα για τη συντήρηση των εργαστηρίων πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής. Τα έξοδα που δεν σχετίζονται άμεσα με την κατασκευή προϊόντων ταξινομούνται ως γενικά έξοδα και λογιστικοποιούνται ξεχωριστά.
Ορισμός
Κόστος επιβάρυνσης - αυτά είναι τα έξοδα που σχετίζονται άμεσα με τις δραστηριότητες παραγωγής. Το κύριο χαρακτηριστικό των άμεσων δαπανών για την κατασκευή προϊόντων είναι ότι τα ποσά δεν μπορούν να αποδοθούν σε συγκεκριμένο τύπο προϊόντος. Η σύνθεση των γενικών εξόδων μπορεί να περιλαμβάνει δαπάνες για:
- απόσβεση ·
- συντήρηση του εξοπλισμού ·
- πληρωμή για υπηρεσίες κοινής ωφέλειας.
- ενοικίαση βιομηχανικών χώρων.
- μισθούς των εργαζομένων που συμμετέχουν στη διαδικασία παροχής υπηρεσιών ·
- άλλα έξοδα.
Αν και οι δαπάνες δεν σχετίζονται άμεσα με κανένα τύπο προϊόντος, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον υπολογισμό του κόστους παραγωγής.
Η έννοια των γενικών εξόδων
Η δραστηριότητα οποιασδήποτε επιχείρησης συνδέεται ασφαλώς με τη λειτουργία των διαφόρων τμημάτων της. Ένα εργαστήριο παραγωγής δεν μπορεί να εργαστεί μόνο του χωρίς προσωπικό διαχείρισης και ελέγχου. Στο μέλλον, τα προϊόντα πρέπει να αποθηκεύονται και να πωλούνται, γεγονός που συνεπάγεται και άλλο προσωπικό και εγκαταστάσεις. Όλα αυτά οδηγούν στο σχηματισμό κόστους που φαίνεται να απέχει πολύ από τη διαδικασία παραγωγής, τα οποία συνδυάζονται σε μια ομάδα γενικών οικονομικών εξόδων.
Στη σύνθεσή τους, τα ποσά που είναι αναγκαία για:
- κάλυψη διοικητικών εξόδων.
- αμοιβή για τους μισθωτούς εκτός της παραγωγής ·
- αφαιρέσεις από αποσβέσεις και επισκευή πάγιων περιουσιακών στοιχείων γενικής χρήσης.
- πληρωμή μισθώματος χώρων μη παραγωγής ·
- καλύπτουν άλλα έξοδα παρόμοιας φύσης.
Τα γενικά έξοδα των επιχειρήσεων διαγράφονται επίσης από το κόστος των βιομηχανικών προϊόντων σύμφωνα με τους κανόνες της λογιστικής πολιτικής της επιχείρησης.
Χαρακτηριστικά γενικής χρήσης
Γενική παραγωγή και γενικά έξοδα ομαδοποιήθηκαν έμμεσες δαπάνες που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της επιχείρησης. Ο λόγος του ποσού τους προς τύπους προϊόντων και ο χρόνος κατασκευής είναι δύσκολο να ανιχνευθεί, οπότε διαγράφονται με τη μέθοδο της κατανομής του κόστους ανάλογα με έναν δεδομένο δείκτη.
Υπολογίζονται τα γενικά έξοδα παραγωγής και γενικής επιχειρηματικής δραστηριότητας, επισημαίνοντας μεμονωμένα στοιχεία κόστους και τμήματα (εργαστήρια). Αυτό σας επιτρέπει να ελέγχετε την κατανομή των κεφαλαίων και να προσδιορίζετε τα πιο ακριβά αντικείμενα στη συντήρηση και την κατασκευή.
Γενικά έξοδα στα λογιστικά στοιχεία
Τα γενικά και γενικά συνολικά έξοδα παραγωγής αντικατοπτρίζονται στους συνθετικούς λογαριασμούς 25 και 26. Και οι δύο λογαριασμοί δεν έχουν υπόλοιπα στο τέλος του μήνα, επειδή χρησιμεύουν για τη συλλογή και τη διανομή του κόστους της κύριας παραγωγής. Τα ποσά χρεώνονται στον λογαριασμό 20 με την απόσπαση Dt 20 Kt 25/26. Ορισμένες επιχειρήσεις (για παράδειγμα, παρέχοντας υπηρεσίες διαμεσολάβησης) καλύπτουν όλες τις διοικητικές και γενικές δαπάνες του λογαριασμού 26, χωρίς τη χρήση λογαριασμού 20.
Οι λογαριασμοί 25, 26 πραγματοποιούν επίσης αναλυτική λογιστική. Οι επιμέρους λογαριασμοί ανοίγονται για κάθε εργαστήριο, καθώς και για μεμονωμένα στοιχεία γενικών εξόδων επιχειρήσεων.Κατά τη συμπλήρωση του λογιστή βασίζεται στα δεδομένα πρωτογενούς τεκμηρίωσης και σε άλλες μορφές μητρώων λογιστικής που αναπτύσσονται από την επιχείρηση. Επιπλέον, οι καταστάσεις αρ. 12 και 15 φυλάσσονται για τη λογιστική των γενικών εξόδων παραγωγής και γενικών εξόδων.
Τυπικές χρεωστικές αποσπάσεις 25, 26
Η λογιστική καταχώρηση των γενικών εξόδων περιλαμβάνει τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τα στοιχεία κόστους για τη συντήρηση, συντήρηση και εκπλήρωση των αναγκών της κύριας και της βοηθητικής παραγωγής. Χρησιμοποιώντας 26 λογαριασμούς επιδιώκει τους ίδιους στόχους, καθορίζεται μόνο το ποσό των διοικητικών δαπανών. Κατά τη διάρκεια ορισμένης περιόδου, οι αναγκαίες πληροφορίες συγκεντρώνονται στη χρέωση των λογαριασμών 25 και 26.
Στην περίπτωση αυτή, μπορούν να διεξαχθούν οι ακόλουθες συναλλαγές Dt 25/26:
- Kt 02, 05 - δεδουλευμένη απόσβεση παγίων και άυλων περιουσιακών στοιχείων,
- CT 70 - δεδουλευμένοι μισθοί προς το γενικό (διοικητικό) προσωπικό παραγωγής,
- Kt 69 - συσσωρευμένη κοινωνική. πληρωμές σε εργαζόμενους που εργάζονται στη συντήρηση εργαστηρίων (υπάλληλοι διαχείρισης) ·
- Kt 76 - η πληρωμή των λογαριασμών κοινής ωφέλειας περιλαμβάνεται στα γενικά (γενικά) έξοδα παραγωγής.
- CT 10 - αποστέλλονται υλικά για τη συντήρηση των παραγωγικών (διοικητικών) εγκαταστάσεων.
Εκτός από τις αναθέσεις που συζητήθηκαν, μπορούν να εφαρμοστούν και άλλες. Το κυριότερο είναι να μην παραβιάζεται η αρχή της διπλής εισόδου και να ακολουθείται ο κανόνας ενός ενεργού λογαριασμού: η πίστωση σε χρέωση, η εγγραφή σε πίστωση.
Πιστωτικές πράξεις: διαγραφή των γενικών εξόδων
Οι οδηγίες χρήσης του τυποποιημένου σχεδίου λογαριασμού αναφέρουν ότι οι συλλογικοί συνθετικοί λογαριασμοί 25 και 26 πρέπει να κλείσουν στο τέλος του μήνα. Αυτή η απαίτηση σημαίνει ότι όλα τα χρεωστικά ποσά πιστώνονται στο λογαριασμό 20 (ή 90 για τα γενικά έξοδα λειτουργίας). Ο λογιστής θα καταγράφει συναλλαγές όπως:
- Dt "Κύρια παραγωγή" Kt "Γενικό κόστος παραγωγής" - διαγράφονται από το ποσό του γενικού κόστους παραγωγής που πραγματοποιείται για τις ανάγκες των εργαστηρίων της κύριας παραγωγής?
- Dt "Serving production" Kt "Γενικό κόστος παραγωγής" - το ποσό των γενικών εξόδων για την αμοιβή του προσωπικού της εξυπηρέτησης παραγωγής.
- Dt "Βοηθητική παραγωγή" Kt "Γενικό κόστος παραγωγής" - αφαιρούνται τα έξοδα για πληρωμές χρησιμότητας αντικειμένων βοηθητική παραγωγή;
- Dt "Κύρια παραγωγή" CT "Γενικά έξοδα" - στη σύνθεση του πραγματικού κόστους παραγωγής συμπεριλήφθηκαν γενικά έξοδα.
- Dt "Κόστος παραγωγής" CT "Γενικά έξοδα" - το ποσό των διοικητικών εξόδων που διαγράφονται στο κόστος παραγωγής.
Ανάλογα με την πίστωση της οποίας πιστώνονται τα στοιχεία των χρεωστικών κύκλων εργασιών των γενικών εξόδων επιχειρήσεων, σχηματίζεται το πλήρες ή το κόστος παραγωγής των προϊόντων.
Κόστος παραγωγής
Οι δαπάνες που συνδέονται με τη συντήρηση ή τη συντήρηση εγκαταστάσεων παραγωγής μπορούν να αποδοθούν στο τελικό αποτέλεσμα κατ 'αναλογία προς το ποσό που καθορίζεται από τη λογιστική πολιτική. Η κατανομή των γενικών εξόδων στοχεύει στον υπολογισμό του κόστους μιας μονάδας παραγωγής στην έξοδο από το εργαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των δαπανών του βιομηχανικού κύκλου.
Η κατανομή των γενικών και γενικών εξόδων κατά την εφαρμογή της μεθόδου αυτής γίνεται με διαφορετικούς τρόπους: από τον λογαριασμό 25, τα ποσά διαγράφονται στον λογαριασμό 20 και από τον λογαριασμό 26 σε 90. Επομένως, τα διοικητικά και άλλα γενικά έξοδα των γενικών εξόδων δεν αποτελούν μέρος της παραγωγής κόστος και σχετίζονται άμεσα με το οικονομικό αποτέλεσμα.
Αυτή είναι μια από τις μεθόδους που μπορούν να εφαρμοστούν στην επιχείρηση. Οι δείκτες κόστους παραγωγής μας επιτρέπουν να αναλύουμε την αποδοτικότητα ενός συγκεκριμένου συνεργείου και να ρυθμίζουμε το κόστος παραγωγής ορισμένων τύπων προϊόντων.
Κόστος και φορολογία
Προκειμένου να μην δημιουργηθούν πρόσθετα μητρώα για φορολογικούς σκοπούς, τα γενικά έξοδα λαμβάνονται καλύτερα υπόψη στο πλήρες κόστος παραγωγής.Η μέθοδος περιλαμβάνει τη διαγραφή σε χρέωση του λογαριασμού 20 τόσο των γενικών εξόδων όσο και των γενικών εξόδων. Η επιλογή από τον λογιστή της μεθόδου καταλογισμού των έμμεσων δαπανών στο κόστος των αγαθών θα πρέπει να βασίζεται κυρίως στις διατάξεις των λογιστικών πολιτικών της επιχείρησης.
Τα γενικά έξοδα (λογαριασμός 25) και οι δαπάνες γενικών επιχειρηματικών αναγκών σε συνδυασμό με τα στοιχεία του λογαριασμού 20 αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους των βιομηχανικών προϊόντων. Τα στοιχεία χρησιμοποιούνται τόσο για σκοπούς λογιστικής όσο και για ανάλυση των οικονομικών δραστηριοτήτων της επιχείρησης, καθώς και για τα στοιχεία της φορολογικής υπηρεσίας.
