Αυτό το άρθρο θα επικεντρωθεί στην πλασματική χρεοκοπία και θα περιγράψει επίσης τη νομική φύση που ορίζει τη σκόπιμη πτώχευση. Επιπλέον, θα δοθεί μια συγκριτική περιγραφή των δύο τύπων πτώχευσης, καθώς και η ευθύνη που επιβάλλεται για τη διάπραξη αυτού του εγκλήματος.
Ορισμός μιας έννοιας
Πτώχευση - η αδυναμία του οφειλέτη να ικανοποιήσει πλήρως τις αξιώσεις των πιστωτών σχετικά με νομισματικές υποχρεώσεις.
Τα άρθρα του Ποινικού Κώδικα καθορίζουν κοινά σημεία πτώχευσης, τα οποία περιλαμβάνουν:
- Ο οφειλέτης έχει υποχρέωση σε μετρητά.
- Αδυναμία ενός νομικού ή φυσικού προσώπου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των εισερχόμενων πιστωτών σχετικά με τις οικονομικές υποχρεώσεις.
- Η παρουσία των χρεών από ένα άτομο δεν είναι λιγότερο από 10 χιλιάδες ρούβλια, και από μια νομική οντότητα - τουλάχιστον 100 χιλιάδες.
- Επίσημη αναγνώριση από τον διαιτητή της αφερεγγυότητας του οφειλέτη.
Παράνομες ενέργειες σε διαδικασίες πτώχευσης
Εικονική πτώχευση και εκ προθέσεως χαρακτηριζόμενη από τη διεξαγωγή ορισμένων παράνομων πράξεων, οι οποίες περιλαμβάνουν:
- Απόκρυψη περιουσίας, καθώς και δικαιώματα σε αυτήν, πληροφορίες που περιλαμβάνουν δεδομένα σχετικά με την τοποθεσία, το μέγεθος, τη μεταφορά σε άλλη κατοχή ή αποξένωση.
- Παράβαση των υποχρεώσεων σχετικά με τη μεταβίβαση της αίτησης στο δικαστήριο που κηρύσσει τον οφειλέτη σε πτώχευση.
- Παράλειψη συμμόρφωσης με τους καθιερωμένους κανόνες που ισχύουν κατά την περίοδο παρατήρησης, διαδικασίες πτώχευσης, εξωτερική διαχείριση, σύναψη ή εκτέλεση συμφωνίας διακανονισμού.
- Απάτη εγγράφων λογιστικά ή άλλα στοιχεία που σχετίζονται με το εισόδημα.
Προσωρινή πτώχευση
Αυτός ο τύπος πτώχευσης εκφράζεται στη σκόπιμη δημιουργία ή αύξηση της αφερεγγυότητας του οργανισμού, η οποία πραγματοποιείται μέσω των ενεργειών του ιδιοκτήτη ή του διαχειριστή, προκειμένου να ικανοποιηθούν τα προσωπικά τους συμφέροντα. Επίσης, ένα έγκλημα μπορεί να εκφράζεται με τη μορφή πρόκλησης σοβαρών ζημιών σε μια επιχείρηση, συνάπτοντας μη κερδοφόρες συναλλαγές, αναλαμβάνοντας τα χρέη τρίτων, και ανίκανη διαχείριση των επιχειρήσεων, γεγονός που οδηγεί στην αδυναμία ικανοποίησης των νόμιμων απαιτήσεων του δανειστή.
Το άμεσο αντικείμενο πτώχευσης είναι η οικονομική δραστηριότητα της επιχείρησης, η οποία βρίσκεται υπό την προστασία της ισχύουσας νομοθεσίας. Ένα επιπλέον αντικείμενο είναι μια καθιερωμένη διαδικασία που καθορίζει τη συμπεριφορά του διαδικασίες πτώχευσης.
Ο ρόλος του πιστωτή στην περίπτωση αυτή ανήκει σε νομικά πρόσωπα και φυσικά πρόσωπα που έχουν το δικαίωμα να προβούν σε ανεξάρτητες αξιώσεις σε επιχειρήσεις και οργανισμούς.
Η σκόπιμη πτώχευση προκαλείται τεχνητά. Η αντικειμενική πλευρά περιλαμβάνει τρία βασικά στοιχεία:
- Μια πράξη που εκφράζεται ως αδράνεια ή ενέργεια.
- Αιτιώδης σχέση μεταξύ μιας συνέπειας και μιας πράξης.
- Οι συνέπειες έχουν τη μορφή σοβαρών ζημιών.
Η πτώχευση δεσμεύεται κατά τη διαδικασία λήψης ενεργών ενεργειών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να προκληθεί από αδράνεια. Στη συνέχεια, η αντικειμενική πλευρά είναι η κακή εκτέλεση από τον επικεφαλής των άμεσων καθηκόντων του.
Η υποκειμενική πλευρά χαρακτηρίζεται από μια άμεση μορφή ενοχής. Σε αυτή την περίπτωση, ο υπάλληλος θέτει το στόχο να φέρει την εταιρεία σε αφερεγγυότητα και για μεγάλο χρονικό διάστημα πηγαίνει στο στόχο.
Το έγκλημα αυτό διαπράττεται επίσης με έμμεση πρόθεση. Στην περίπτωση αυτή, οι επικίνδυνες συνέπειες θα είναι ένα ενδιάμεσο φαινόμενο ή ένα υποπροϊόν παράνομων ενεργειών.
Σημάδια σκόπιμης πτώχευσης
Η αναγνώριση σημείων πτώχευσης μπορεί να πραγματοποιηθεί κατά τη διαδικασία απογραφής, με στόχο τη χρηματοοικονομική κατάσταση του οφειλέτη ή του οφειλέτη έλεγχος ελέγχου.
Κατά τη διεξαγωγή των επιθεωρήσεων, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στα σημεία:
- την παρουσία μη αμειβόμενων απαιτήσεων,
- απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων ή υποχρεώσεων του οφειλέτη ·
- τη διαθεσιμότητα των χρηματοοικονομικών επενδύσεων που πραγματοποιήθηκαν κατά την περίοδο κατά την οποία ο οφειλέτης ανέστειλε τις τρέχουσες πληρωμές.
Η αφερεγγυότητα της επιχείρησης επιτυγχάνεται με την απομάκρυνση συγκεκριμένου τμήματος του ακινήτου. Ο διαχειριστής διαιτησίας υποχρεούται να αναλύει τις συναλλαγές της επιχείρησης τα τελευταία δύο χρόνια που προηγήθηκαν της έναρξης της διαδικασίας πτώχευσης. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στις άτυπες συμφωνίες (συναλλαγές με συνθήκες μη εμπορικού χαρακτήρα). Αυτός ο τύπος συναλλαγής, κατά κανόνα, συνεπάγεται μείωση της φερεγγυότητας του οργανισμού.
Όταν διεξάγεται εξέταση της εκ προθέσεως πτώχευσης, υπόκεινται σε υποχρεωτική έρευνα:
- συστατικό έγγραφο του οφειλέτη ·
- κατάλογο οφειλετών και πιστωτών ·
- λογιστικές εκθέσεις ·
- πιστοποιητικά καθυστερήσεων ·
- εκθέσεις αποτίμησης επιχειρήσεων
- δικαστικά υλικά.
- φορολογικά έγγραφα ·
- εκθέσεις ελέγχου ·
- εκθέσεις των επιτροπών λογιστικού ελέγχου.
Σε όλα αυτά τα έγγραφα διευθυντής διαιτησίας πρέπει να προσδιορίσει τους λόγους για τους οποίους επιδείνωσε τη χρηματοοικονομική κατάσταση της εταιρείας και να ελέγξει αν είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του πιστωτικού φορέα.
Ως αποτέλεσμα του ελέγχου, συντάσσεται συμπέρασμα βάσει του οποίου διεξάγεται περαιτέρω έρευνα της υπόθεσης.
Ευθύνη
Η νομοθεσία ποινικοποιεί την εσκεμμένη πτώχευση. Ο ποινικός κώδικας της Ρωσικής Ομοσπονδίας προϋποθέτει πρόστιμο ύψους 100 έως 300 χιλιάδων ή κατάσχεση ποσού ίσου με το εισόδημα του καταδικασμένου για τα δύο τελευταία έτη εργασίας. Ένα προληπτικό μέτρο είναι επίσης δυνατό με τη μορφή φυλάκισης έως και 6 ετών σε συνδυασμό με πρόστιμο μέχρι 80 χιλιάδες ρούβλια (άρθρο 196).
Όπως γνωρίζετε, το ίδιο το γεγονός της εσκεμμένης πτώχευσης δεν συνεπάγεται ποινική ευθύνη. Η πράξη αυτή αποκτά τα σημάδια ενός εγκληματία μόνο εάν υπάρχουν δύο θεμελιώδη σημεία: η πρόθεση και η φύση των συνεπειών.
Αν και η πτώχευση, λόγω της φύσης της, συνεπάγεται πάντοτε αρνητικές συνέπειες, είναι απαραίτητο να προκαλέσει ιδιαίτερα μεγάλη ζημία, η οποία υπερβαίνει τα 250 χιλιάδες ρούβλια, για την εμφάνιση της ποινικής ευθύνης.
Ορισμός φανταστικής πτώχευσης
Η πλασματική πτώχευση είναι σκόπιμα ψευδή αναγνώριση από τον επικεφαλής μιας επιχείρησης της αφερεγγυότητας ενός ελεγχόμενου νομικού προσώπου, που εκφράζεται με την εφαρμογή της στη διαιτησία για να κηρυχθεί η επιχείρηση πτώχευση, καθώς και την αδυναμία ικανοποίησης των απαιτήσεων των πιστωτών.
Στην περίπτωση αυτή, το έγκλημα θα συνίσταται στην πρόκληση υλικής ζημίας στους πιστωτές, παραποιώντας τους για την πραγματική οικονομική κατάσταση της επιχείρησης οφειλέτη.
Σημάδια φανταστικής πτώχευσης
Η πλασματική πτώχευση καθορίζεται από διάφορα σημάδια, το κύριο από τα οποία είναι η παρουσία του οφειλέτη της δυνατότητας να ικανοποιήσει πλήρως ή εν μέρει τις απαιτήσεις του πιστωτή που δημιουργήθηκαν κατά τον χρόνο της προσφυγής στη διαιτησία. Εάν μια αίτηση πτώχευσης υποβλήθηκε από έναν από τους πιστωτές, τότε δεν θα υπήρχε corpus delicti.
Επίσης, ένα σημάδι της πλασματικής πτώχευσης μπορεί να θεωρηθεί τα κεφάλαια του οφειλέτη, τα οποία είναι αποθηκευμένα σε διάφορους τραπεζικούς λογαριασμούς.
Η παρουσία σημείων πτώχευσης καθιερώνεται λόγω της ανάλυσης του βαθμού φερεγγυότητας των τρεχουσών υποχρεώσεων, καθώς και της ασφάλειας των υποχρεώσεων του οφειλέτη με τα απαιτούμενα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία.
Ο βαθμός φερεγγυότητας καθορίζεται από τη σχέση μεταξύ των υποχρεώσεων του οφειλέτη και του καθορισμένου μέσου μηνιαίου εισοδήματος για την εξεταζόμενη περίοδο.
Ευθύνη για πλασματική χρεοκοπία
Για αυτό το είδος χρεοκοπίας, το κράτος προέβλεπε ευθύνη, η οποία καθορίζεται από ορισμένα άρθρα του Ποινικού Κώδικα. Έτσι, η τέχνη. 197 του Ποινικού Κώδικα προβλέπει την ευθύνη για την ψευδή αναγνώριση από τον επικεφαλής της επιχείρησης ή οργανισμού της αφερεγγυότητας του, προκειμένου να παραπλανήσει τους πιστωτές για περαιτέρω μη πληρωμή των συσσωρευμένων χρεών. Το προληπτικό μέτρο για αυτό το είδος εγκλήματος προβλέπει πρόστιμο από 500 έως 800 ελάχιστους μισθούς ή το ποσό εισοδήματος που λαμβάνεται για περίοδο εργασίας έως 5 έως 8 μηνών. Ο νόμος προβλέπει επίσης φυλάκιση μέχρι 6 ετών, μαζί με πρόστιμο ίσο με 100 κατώτατους μισθούς.
Συγκριτική ανάλυση δύο τύπων πτώχευσης
Για να αντιμετωπίσετε καλύτερα τα δύο είδη εγκληματικών ενεργειών, πρέπει να καταλάβετε τι χαρακτηριστικά διακρίνονται. Σχηματικά, αυτές οι πληροφορίες μπορούν να παρουσιαστούν στον πίνακα.
Συγκριτικά χαρακτηριστικά των τύπων πτώχευσης
| Υπογράψτε για σύγκριση | Φανταστικό | Εσκεμμένο |
| Η έννοια | Προφανώς ψευδή ανακοίνωση από τον επικεφαλής του οργανισμού της αφερεγγυότητας του σχετικά με την εξόφληση των πληρωτέων λογαριασμών. | Η σκόπιμη πτώχευση είναι η εκτέλεση ορισμένων πράξεων εκ μέρους νομικού ή φυσικού προσώπου που έχουν οδηγήσει σε αδυναμία πληρωμής οφειλών. |
| Σκοπός | Να παραπλανήσει τους πιστωτές για τους σκοπούς του προγράμματος δόσεων ή αναβολής πληρωμής, και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και με την πρόθεση της μη πληρωμής του χρέους. | Κατάχρηση των περιουσιακών στοιχείων μιας επιχείρησης. |
| Ποινική ευθύνη | Πρόστιμο 100 χιλιάδων, η απόσυρση κεφαλαίων ίσο με το ποσό του εισοδήματος κατά την περίοδο από 1 έως 2 χρόνια εργασίας του δράστη. Φυλάκιση μέχρι 6 ετών σε συνδυασμό με πρόστιμο μέχρι 800 χιλιάδες ρούβλια. | Πρόστιμο 200 χιλ. Ευρώ, καταβολή του χρηματικού ποσού, το οποίο ισούται με τα συνολικά κέρδη από 1 έως 3 χρόνια του νόμιμου εργατικού δυναμικού του οφειλέτη. Φυλάκιση έως και 6 ετών σε συνδυασμό με πρόστιμο μέχρι 200 χιλιάδες ρούβλια. |
| Διοικητική ευθύνη | Πρόστιμο 50 έως 100 ελάχιστων μισθών ή αναστολής για περίοδο 3 έως 6 ετών. | Πρόστιμο 50 έως 100 ελάχιστων μισθών ή αποκλεισμός από 1 έως 3 έτη. |
Συμπέρασμα
Εν κατακλείδι, πρέπει να σημειωθεί ότι τα σημάδια της πλασματικής και εσκεμμένης πτώχευσης έχουν καρδιακές διαφορές μεταξύ τους. Βάσει των προαναφερθέντων, πρέπει να σημειωθεί ότι η πτώχευση είναι πλασματική, στην οποία ο επικεφαλής ενός ιδρύματος ή μιας επιχείρησης πηγαίνει στη διαιτησία χωρίς λόγο να κηρύξει την οργάνωση αφερέγγυο. Μια πράξη διαπράττεται με σκοπό την επακόλουθη μη καταβολή του χρέους προς τους πιστωτές.
Η πτώχευση θεωρείται σκόπιμη, κατά την οποία η εταιρεία ή ο οργανισμός δεν είναι σε θέση να εξοφλήσει συσσωρευμένες οφειλές οφειλόμενες σε σκόπιμη ή αμελής συμπεριφορά από εξουσιοδοτημένο λειτουργό.
