Το LIBOR είναι το μέσο διατραπεζικό επιτόκιο στο οποίο οι τράπεζες παρέχουν βραχυπρόθεσμα δάνεια που δεν καλύπτονται στη χρηματοπιστωτική αγορά του Λονδίνου. Το LIBOR είναι το ακρωνύμιο για το InterBank του Λονδίνου.
Το LIBOR δημοσιεύεται σε επτά διάρκειες (από μία ημέρα έως δώδεκα μήνες) και σε πέντε διαφορετικά νομίσματα.
Οι δείκτες LIBOR δημοσιεύονται καθημερινά περίπου στις 11:45 (GMT).
Το LIBOR είναι ένα επιτόκιο που υπόκειται σε στενή παρακολούθηση από επαγγελματίες και ιδιώτες, καθώς χρησιμοποιείται ως βασικός δείκτης. Η τελευταία παρακολουθείται από τράπεζες και άλλα πιστωτικά και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Έτσι, η μείωση και η αύξηση των επιτοκίων LIBOR μπορεί να επηρεάσει το επίπεδο των επιτοκίων για διάφορα τραπεζικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των λογαριασμών ταμιευτηρίου, των υποθηκών και των δανείων.
Προέλευση του LIBOR
Στις αρχές του ογδόντα του περασμένου αιώνα, η ανάγκη για αναφορές σε τύπους που εφαρμόζονται στα δάνεια προέκυψε στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του Λονδίνου. Αυτά τα στοιχεία ήταν ιδιαίτερα απαραίτητα για την τιμολόγηση χρηματοοικονομικών προϊόντων, όπως οι συμφωνίες ανταλλαγής επιτοκίων και δικαιωμάτων προαίρεσης. Η Βρετανική Ένωση Τραπεζογραμματίων (BBA), η οποία πραγματοποιήθηκε από το 1984, οδήγησε στη δημοσίευση των πρώτων τύπων LIBOR (bbalibor) το 1986.
Η διαδικασία για το σχηματισμό του LIBOR
Το LIBOR είναι η μέση τιμή με την οποία οι τράπεζες παρέχουν χρήματα ο ένας στον άλλο. Αυτές οι τράπεζες είναι οι καλύτερες τράπεζες που έχουν εντοπιστεί στη χρηματοπιστωτική αγορά του Λονδίνου. Η επιλογή γίνεται ετησίως με την υποστήριξη της επιτροπής ξένου συναλλάγματος και χρηματαγοράς (FX & MMC). Για κάθε νόμισμα που σχηματίζεται μεταξύ 8 και 16 τραπεζών, θεωρείται το κλειδί σε αυτό το νόμισμα στην αγορά χρήματος του Λονδίνου. Αυτές οι τράπεζες αποτιμώνται βάσει του μεγέθους τους στην αγορά, της φήμης τους και της φερόμενης ικανότητάς τους στο αντίστοιχο νόμισμα. Δεδομένου ότι τα κριτήρια είναι αυστηρά, τα επιτόκια μπορούν να θεωρηθούν γενικά ως τα ελάχιστα διατραπεζικά επιτόκια της χρηματαγοράς του Λονδίνου.
Μέθοδος προσδιορισμού LIBOR
Τα στοιχήματα LIBOR δεν βασίζονται σε πραγματικές συναλλαγές. Σε όλες τις εργάσιμες ημέρες, γύρω στις 11:00 (GMT), επιλεγμένες τράπεζες παρέχουν στην Thomson Reuters επιτόκια στα οποία αναμένουν να λάβουν σημαντικό δάνειο στη διατραπεζική αγορά χρήματος την εποχή εκείνη.
Ο λόγος για τον οποίο οι συναλλαγές δεν είναι πραγματικές είναι επειδή δεν δανείζονται όλες οι τράπεζες σημαντικά ποσά ημερησίως. Μόλις η Thomson Reuters συλλέξει στοιχεία από όλες τις τράπεζες, αποκλείεται το 25% των ανώτερων και κατώτερων τιμών. Η μέση τιμή του εναπομένοντος 50% των "μέσων τιμών" είναι το επίσημο LIBOR (bbalibor). Έτσι, σχηματίζεται η τιμή Libor - ένα στοίχημα για την ημερομηνία υπολογισμού.
Η σημασία των τύπων LIBOR
Το LIBOR θεωρείται ο κύριος δείκτης στον κόσμο για τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια. Χρησιμοποιείται στις επαγγελματικές χρηματοπιστωτικές αγορές ως βάση για πολλά χρηματοπιστωτικά προϊόντα όπως συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης, δικαιώματα προαίρεσης και ανταλλαγές. Οι τράπεζες χρησιμοποιούν επίσης συχνά τα επιτόκια LIBOR ως βάση για τον καθορισμό των επιτοκίων των δανείων, των λογαριασμών ταμιευτηρίου και των υποθηκών. Ο δείκτης θεωρείται συχνά ως βάση για άλλα προϊόντα. Αυτός είναι ο λόγος που έχουν μεγάλο παγκόσμιο ενδιαφέρον για πολλούς επαγγελματίες και άτομα.
Νομίσματα στα οποία υπολογίζονται οι δείκτες LIBOR
Αρχικά (το 1986), το LIBOR δημοσιεύθηκε για τρία νομίσματα: το δολάριο ΗΠΑ, τη λίρα στερλίνα και το γιεν Ιαπωνίας. Στη συνέχεια, ο αριθμός των νομισμάτων LIBOR αυξήθηκε στο μέγιστο - δεκαέξι. Ορισμένα από αυτά τα νομίσματα συνδυάστηκαν σε ευρώ το 2000.
Τα επιτόκια LIBOR καθορίζονται επί του παρόντος σε πέντε νομίσματα.Αυτό είναι το δολάριο ΗΠΑ, το ευρώ, το γιεν, η στερλίνα, το ελβετικό φράγκο.
Ημερομηνίες για τις οποίες διακανονίζονται τα στοιχήματα LIBOR
Λόγω της διαθεσιμότητας επτά διαφορετικών όρων δανείου, υπάρχουν επτά τύποι LIBOR από μία ημέρα σε 365 ημέρες.
LIBOR Χειρισμός
Ο δείκτης LIBOR είναι ένας από τους βασικούς χρηματοοικονομικούς δείκτες στη σύγχρονη διεθνή αγορά χρηματοδότησης.
Με βάση αυτόν τον δείκτη, συνάπτονται περισσότερες από 550 δισεκατομμύρια δολάρια στον κόσμο. Επομένως, η χειραγώγηση του επιτοκίου είναι εξαιρετικά ελκυστική τόσο για τον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα όσο και για τα κρατικά ιδρύματα.
Για παράδειγμα, είναι ήδη γνωστό ότι στο παρελθόν οι Ηνωμένες Πολιτείες ασκούσαν πίεση στο Ηνωμένο Βασίλειο για να προσαρμόσει το επιτόκιο.
Το 2008-2009, 16 τράπεζες στην Ευρώπη, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες διερευνούνταν υπό την υπόνοια χειραγώγησης του δείκτη αναφοράς που χρησιμοποιείται σε πολλές συμβάσεις δανείων αξίας τρισεκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ, έως και το 60% όλων των στεγαστικών δανείων και των στεγαστικών δανείων χαμηλού κινδύνου συνδέονται με τους δείκτες LIBOR.
Κατά τη διάρκεια μιας έρευνας από το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών, διαπιστώθηκε ότι οι μεγάλες τράπεζες του κόσμου επωφελήθηκαν από το χειρισμό του επιτοκίου LIBOR για τα δικά τους συμφέροντα. Η Barclays ήταν η πρώτη τράπεζα που παραδέχτηκε αυτές τις παραβιάσεις και για να κλείσει την έρευνα της υπόθεσής του συμφώνησε να καταβάλει πρόστιμο ύψους 453 εκατομμυρίων δολαρίων.
Με τη διαχείριση της απόδοσης του Libor, οι τράπεζες θα μπορούσαν να κάνουν τους ισολογισμούς τους υγιέστερους από ό, τι ήταν πραγματικά. Αυτό αποδεικνύει την απληστία και τη διαφθορά που εισέβαλαν στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Εφαρμογή LIBOR
Άρθρο 395 του Αστικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ευθύνη για τη μη εκπλήρωση χρηματικής υποχρέωσης
1. Σε περίπτωση παράνομης διατήρησης κεφαλαίων, αποφυγής της επιστροφής τους, άλλης καθυστέρησης στην πληρωμή τους, καταβάλλονται τόκοι επί του ποσού της οφειλής. Το ύψος του τόκου καθορίζεται από το βασικό επιτόκιο της Τράπεζας της Ρωσίας που ίσχυε κατά τις σχετικές περιόδους. Αυτοί οι κανόνες ισχύουν, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά από το νόμο ή τη σύμβαση.
2. Εάν οι ζημίες που υπέστη ο πιστωτικός φορέας για την παράνομη χρήση των χρημάτων του υπερβαίνουν το ποσό των τόκων που του οφείλονται βάσει της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, έχει το δικαίωμα να ζητήσει αποζημίωση από τον οφειλέτη για την μερική απώλεια που υπερβαίνει το ποσό αυτό.
3. Οι τόκοι από τη χρήση δανειακών κεφαλαίων χρεώνονται την ημέρα καταβολής του ποσού αυτών των κεφαλαίων στον πιστωτικό φορέα, εάν δεν έχει καθοριστεί μικρότερος χρόνος για τον υπολογισμό των τόκων από το νόμο, από άλλες νομικές πράξεις ή από συμφωνία.
4. Σε περίπτωση που, με συμφωνία των μερών, έχει επιβληθεί ποινή για μη εκπλήρωση ή πλημμελή εκπλήρωση χρηματικής υποχρέωσης, οι τόκοι που προβλέπονται στο παρόν άρθρο δεν είναι ανακτήσιμοι, εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά από νόμο ή σύμβαση.
5. Ο υπολογισμός των τόκων επί τόκων (σύνθετοι τόκοι) δεν επιτρέπεται, εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά από το νόμο. Για τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν τα μέρη κατά την άσκηση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, η χρήση σύνθετων τόκων δεν επιτρέπεται, εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά από το νόμο ή τη σύμβαση.
6. Εάν το ποσό των καταβλητέων τόκων είναι σαφώς δυσανάλογο προς τις συνέπειες της παραβίασης της υποχρέωσης, το δικαστήριο κατόπιν αιτήσεως του οφειλέτη έχει το δικαίωμα να μειώσει τους τόκους που καθορίζονται στη σύμβαση, αλλά όχι μικρότερο από το ποσό που καθορίζεται με βάση το επιτόκιο που ορίζεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.
Όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε, αυτό το άρθρο του Αστικού Κώδικα αφορά επίσης τους τόκους και τη διαδικασία υπολογισμού των επιτοκίων.
Στη νομική πρακτική στη Ρωσική Ομοσπονδία, υπάρχουν δύο προσεγγίσεις για τον καθορισμό αυτών των επιτοκίων. Η πρώτη προσέγγιση συνιστά την εφαρμογή του συντελεστή LIBOR 395 Art. Λογαριασμός για τον υπολογισμό του ενδιαφέροντος. Η δεύτερη άποψη είναι απολύτως αντίθετη και θεωρεί ότι είναι παράνομο να χρησιμοποιείται ο συντελεστής σε αυτές τις περιπτώσεις.
Επομένως, βλέπουμε ότι ο δείκτης LIBOR είναι πολύ σημαντικός χρηματοοικονομικός δείκτης και χρηματοπιστωτικός μηχανισμός τόσο σε διεθνείς νομισματικές πράξεις όσο και για οικιακή χρήση.
