Ochrona reputacji biznesowej osoby prawnej nie jest tak nowa w prawie rosyjskim, ale wciąż jest wiele pytań. Uproszczenie sytuacji polega na tym, że sprawy są częściowo rozpatrywane przez sądy arbitrażowe. Ich podejście jest zwykle uważane za bardziej uzasadnione, a sądy powszechne są zmuszone do równego arbitrażu.
Ramy prawne
Pełna lista artykułów w Konstytucji wspomina o prawie obywateli i organizacji do godności osobistej i reputacji (art. 21, 23, 34, 45 i 46). Ustawa podstawowa wymaga korzystania z prawa do wolności wypowiedzi, działania w sposób rozsądny i dyskrecjonalny, i przekazuje takie spory do właściwości sądu.
Kodeks cywilny ujawnia postanowienia Konstytucji dotyczące reputacji biznesowej i godności jednostki oraz opisuje środki ochrony i mechanizm ich stosowania.
Sposób działania jest wymieniony w części dotyczącej dóbr niematerialnych, a częściowo w części dotyczącej odszkodowania za szkodę.
Jako wyjaśnienie można odwołać się do szeregu decyzji Sił Zbrojnych RF dotyczących szkody moralnej, ochrony reputacji biznesowej organizacji, stosowania norm Konstytucji itp.
Spory dotyczące naruszenia dóbr niematerialnych są wymienione w innych rezolucjach Plenum, w szczególności w sprawie stosowania postanowień umów międzynarodowych i Ustawy Zasadniczej kraju.
Sądy na szczeblu regionalnym okresowo uogólniają tę praktykę, jej wyniki są regularnie publikowane. Podobne opinie zostały opublikowane przez Siły Zbrojne RF w 2007 i 2016 r.
Należy odnieść się do międzynarodowych traktatów i aktów mających wpływ na prawo do ochrony reputacji biznesowej.
Konwencja o ochronie praw człowieka, która stanowi podstawę EKPC, zajmuje szczególne miejsce. Sądy rosyjskie, w szczególności Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej, aktywnie stosują akty tego sądu, przyjęte przeciwko Federacji Rosyjskiej i innym krajom będącym stronami Konwencji.
Trudno jest znaleźć temat tak szeroko omawiany przez przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości, który chroni honor i reputację biznesową osoby prawnej.
Zmiany legislacyjne w 2013 r
Skumulowana praktyka sądowa pozwoliła na zmiany Kodeksu cywilnego w celu rozszerzenia możliwości ochrony honoru i reputacji biznesowej osoby prawnej. Czym oni są
- sąd ma prawo do stwierdzenia naruszenia praw moralnych i opublikowania swojej decyzji;
- jeżeli obalenie nie wystarczy, sąd ma prawo zobowiązać inne osoby do usunięcia odpowiednich informacji;
- używać jako środka ochrony zajęcia środków materialnych zawierających zniesławiające informacje oraz ich zniszczenia bez odszkodowania dla właściciela środków masowego przekazu;
- zabronić rozpowszechniania jakichkolwiek informacji, które nie są prawdziwe, ale nie wyłącznie błędne.
Zmiany w prawie doprowadziły do tego, że ochrona reputacji biznesowej osoby prawnej opiera się na art. 150 Kodeksu cywilnego. Wymienia metody i sposoby ochrony reputacji biznesowej.
Niektóre cechy ochrony osób prawnych
Praktyka stosowania przepisów w tym obszarze pokazuje, że z jednej strony reputacja biznesowa osób fizycznych i prawnych ma ten sam status. Ale nie możemy zapominać o niektórych niuansach.
Reputacja organizacji może zostać przeniesiona na cesjonariusza w wyniku fuzji, podziału lub reorganizacji. Jeśli właściciel przedsiębiorstwa zmieni się w wyniku transakcji, wartość firmy przechodzi wraz ze wszystkimi prawami.
Ale dotyczy to tylko organizacji komercyjnych. Mówiąc najprościej, kupujący cenią produkt, pamiętając markę lub inne oznaczenie, które pozwala im zidentyfikować go z konkretnym producentem.Tak więc sprawa dotycząca ochrony reputacji biznesowej osoby prawnej może zostać wszczęta przez następcę lub nowego właściciela organizacji.
Ogólnie rzecz biorąc, prawodawca utrzymuje jedność ustawodawstwa regulującego status obywateli i organizacji, eliminując występowanie niepotrzebnych konfliktów.
Reputacja jako dobro niematerialne
Kodeks cywilny kilkakrotnie wspomina o godności i reputacji biznesowej osoby. Pierwszy raz - w części, która zrównuje właścicieli tego dobra: ludzie i organizacje, drugi - w przepisach o prostym partnerstwie, trzeci - w punktach umowy koncesji handlowej.
Jako karę za naruszenia administracyjne zabronione jest wybieranie środków, które w jakiś sposób wpłynęłyby na sposób, w jaki kupujący i partnerzy oceniają towary i usługi ukaranej organizacji.
Jednym ze znaków nieuczciwej konkurencji jest rozpowszechnianie zniesławiających, zniekształcających rzeczywistości lub innych informacji, które negatywnie wpływają na ocenę towarów lub usług konkurującej firmy przez osoby trzecie.
Nic dziwnego, że ustawodawstwo nazywa część świadczeń niematerialnymi, nie mają one dokładnej wartości pieniężnej i zawsze pozostają przybliżone. Zarówno prawodawca, jak i praktyka sądowa faktycznie uznają, że naruszenie, w szczególności reputacji biznesowej, nie może być w pełni zrekompensowane. W rezultacie ochrona reputacji biznesowej osoby prawnej pozostaje otwarta. Jak zatem ocenia się reputację?
Ocena naruszenia praw materialnych
Jakie są wytyczne w zakresie rozliczeń, wszczynania spraw dotyczących ochrony reputacji biznesowej osoby prawnej?
Stanowi część wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z zasadami rachunkowości zmienionymi 27 grudnia 2007 r., Zarządzenie 153н. Ocena opiera się na premii, którą kupujący jest skłonny zapłacić, kupując towary od konkretnego producenta.
Ocena obejmuje również utracone zyski, umowy, które można zawrzeć. Informacje, w związku z którymi są przekazywane, powinny mieć bezpośredni wpływ na działalność przedsiębiorczą powoda. Jedno stwierdzenie, że działania pozwanego pociągnęły za sobą straty, nie wystarczy.
Istotne okoliczności
Praktyka sądowa mająca na celu ochronę reputacji biznesowej osoby prawnej zobowiązuje sąd do ustalenia następujących kwestii:
- czy istniał fakt rozpowszechniania informacji;
- czy te fakty faktycznie miały miejsce;
- czy informacja była zniesławiająca.
Informacje uważa się za rozpowszechnione, jeżeli są publikowane w prasie, Internecie, w drodze komunikacji z urzędnikami władz ustnie lub na piśmie. Dotyczy to również oświadczeń publicznych, przed masą ludzi. Wystarczające ujawnienie nawet jednej osobie.
Zgodnie z akapitem drugim staje się jasne, czy zdarzenie miało miejsce, czy powód miał z nim jakikolwiek związek i czy miało miejsce w czasie wskazanym w spornych informacjach.
Informacje uznaje się za zniesławiające, jeśli dotyczą naruszenia obowiązującego prawa, w szczególności reguł konkurencji, etyki biznesowej, praktyk biznesowych i innych działań o charakterze negatywnym i mogących wpłynąć na reputację.
Należy zauważyć, że rozpowszechnianie informacji, które nie są prawdziwe, ale nie zostały uznane za zniesławiające, mogą być również przedmiotem postępowania sądowego zgodnie ze zmianami z 2013 r. W przeciwnym razie, mając mieszane podobne pojęcia z powodu nieporozumienia, powód ryzykuje przegraną sprawę, co jest uzasadnione.
Co nie wchodzi w zakres zniesławiających i nierzetelnych informacji
Praktyka sądowa w celu ochrony reputacji biznesowej osoby prawnej wyklucza definicję lub oświadczenie o następującym charakterze wchodzące w zakres definicji zniesławiających informacji.
Z punktu widzenia prawa oświadczenia złożone przez konkretną osobę mogą mieć charakter osądu wartości i reprezentować wyłącznie osobistą opinię danej osoby na temat wydarzenia.Nie można ich sprawdzić pod kątem rzeczywistości.
Jeżeli jednak zostaną przekazane informacje o faktach lub zdarzeniach, które miały miejsce, nie można ich traktować jako oceny wartości.
Do tej pory sądy nie były w stanie w pełni rozróżnić między stwierdzeniem stanu faktycznego a orzeczeniem. Zwłaszcza w przypadkach, których uczestnicy są zaangażowani w działalność polityczną.
Zatem po skierowaniu do nich negatywnych oświadczeń, w tym z użyciem wulgaryzmów, powód ryzykuje, że sąd zaakceptuje te informacje jako wyrok. Jednak los procesu zależy od poziomu znajomości stanowiska wypracowanego przez przedstawiciela adwokata pozwanego oraz wyjaśnień, które przedstawi pozwany.
Granica oszczerstw
Procesy ochrony reputacji biznesowej osób fizycznych i prawnych często wiążą się z zniesławieniem, co jest czynnością podlegającą przepisom Kodeksu karnego.
Jaka jest różnica między nimi? Oszczerstwo jest umyślnym kłamstwem, a osoba będąca dystrybutorem zrozumiała, że tak naprawdę nie jest to prawda.
W praktyce prawie nigdy nie można udowodnić oszczerstwa, czyli celowego, umyślnego kłamstwa, dlatego wiele takich spraw rozpatrywanych jest w ramach postępowania cywilnego i arbitrażowego.
Moralna szkoda
Od lat 90. pojawiło się pytanie, w jaki sposób łączona jest ochrona reputacji biznesowej osoby prawnej i szkód moralnych. Przez długi czas sądy nie mogły w pełni sformułować opinii w tej sprawie.
W 2013 r. W art. 152 Kodeksu cywilnego zostały zmienione. W szczególności ostatni akapit wyznaczonego artykułu zastrzega, że środki mające na celu ochronę honoru i godności mają również zastosowanie do organizacji. Ustanowiono wyjątek w odniesieniu do szkody niemajątkowej.
Dlaczego tak Szkoda niemajątkowa to cierpienie i doświadczenie osoby w związku z bezprawnym działaniem pozwanego. Ponadto prawo daje organizacji prawo do dochodzenia odszkodowań, na które przeciętny obywatel nie może liczyć.
W ten sposób ci, którzy chcą chronić reputację biznesową osoby prawnej przed zniesławieniem (rozpowszechnianiem kłamstw), nie są naruszani, ale są traktowani jak obywatele w środkach zaradczych. Jak poprawne jest to stanowisko, drugie pytanie, tym bardziej, że EKPC wielokrotnie odwoływał się do odszkodowania organizacji za szkody niemajątkowe.
Struktura roszczenia
Roszczenie jest składane zgodnie z wymogami przepisów proceduralnych. Istnieje pewna różnica między wnioskami do sądu arbitrażowego i sądu powszechnego. Wzorcowy proces o reputację biznesową osoby prawnej jest zwykle zaprojektowany w celu dokonania tej różnicy.
Dokument jest przygotowany w następujący sposób:
- nazwa sądu;
- informacje o powodzie (pełna nazwa organizacji i lokalizacji zgodnie z dokumentami założycielskimi i wpisami do Jednolitego rejestru państwowego podmiotów prawnych, a także pełna nazwa i rzeczywisty adres zamieszkania);
- podobne informacje na temat pozwanego (autora materiału, jego dystrybutora lub obu);
- podobne informacje na temat strony trzeciej (tej, na której prawa proces nadal ma wpływ, na przykład pracownika, który rozpowszechniał informacje na podstawie swojego oficjalnego stanowiska);
- okoliczności, które doprowadziły do procesu (wszystkie trzy powyższe elementy);
- normy prawne, linki do objaśnień sił zbrojnych RF i rezolucja plenum;
- argumenty i odniesienia do dowodów potwierdzających pozycję powoda;
- wymagania (o co dokładnie powód zwraca się do sądu o ochronę swoich praw);
- wykaz załączonych dokumentów lub dowodów ich skierowania do pozwanego wraz z kopią roszczenia, jeżeli materiały zostaną przedłożone sądowi arbitrażowemu;
- Podpis i data zgłoszenia roszczenia.
Termin przedłożenia wniosku do sądu wynosi 12 miesięcy od daty opublikowania materiałów.
Jeśli przedstawiciel działa przez pełnomocnika, dołączana jest kopia. W załączeniu znajduje się kopia dokumentu potwierdzającego uprawnienia urzędnika, który podpisał pozew lub pełnomocnictwo do reprezentacji.
Praktyka odwoływania się do sądów wskazuje, że próbki czasami nie wystarczą, aby przygotować pozew w celu ochrony reputacji biznesowej osoby prawnej. Wskazane jest pozyskanie specjalisty, który ma doświadczenie w podobnej dziedzinie.
Który sąd pozywa
Roszczenia o ochronę reputacji biznesowej osoby prawnej są rozpatrywane przez sądy powszechne i arbitrażowe. Jak rozróżnia się kompetencje sądów?
Jeżeli informacje kwestionowane przez przedsiębiorcę lub organizację handlową nie dotyczą działalności przedsiębiorczej, sprawę rozpatruje sąd rejonowy w pierwszej instancji.
Tak na przykład jest w przypadku prawników, których działalność zgodna z prawem nie jest uważana za przedsiębiorczość. Dotyczy to organizacji lub osób prawnych, które nie są zaangażowane w przedsiębiorczość.
Działalność handlowa lub przedsiębiorczość to świadczenie usług lub sprzedaż towarów w celu podziału zysków między uczestników lub założycieli organizacji. Jeśli takie działanie ma miejsce, ale jego wynik ma na celu zapewnienie działania, na przykład zapłaty za media, czynsz, organizacji nie można przypisać statusu kupca.
Roszczenia dotyczące reputacji organów lub instytucji pełniących funkcje publiczne, w szczególności RF PF, MFC itp., Nie są akceptowane przez sądy. Motywacja polega na tym, że osoby te pełnią funkcje administracyjne i kierownicze.
Jeżeli spór nie wpływa na działalność gospodarczą powoda, ale raczej reguluje go prawo pracy, należy go rozpatrzyć w sądzie powszechnym.
Jeżeli rozpowszechniane są informacje na temat jakości towarów i usług, naruszenia zasad etyki biznesowej (wszystko to wspomniano powyżej o nieuczciwej konkurencji) - wówczas oświadczenie w sprawie ochrony reputacji biznesowej osoby prawnej wchodzi w zakres kompetencji arbitrażu.
Obowiązujące dowody
Materiały wideo, wydania z gazet nie mogą być przechowywane w archiwach, a powód ma prawo przedstawić wszelkie dowody na poparcie roszczenia. Na przykład zeznania świadków, którzy oglądali transmisję, kopie audycji lub materiały zamieszczone w Internecie. Obejmuje to przewodnik po programie lub inne komunikaty o kanale dotyczące czasu wydania odpowiedniego materiału.
W takim przypadku, w sprawie dotyczącej ochrony reputacji biznesowej osoby prawnej, sąd zaakceptuje jako dowód zaświadczenie organizacji monitorującej media. Będzie służyć jako potwierdzenie wydania programu i jego zawartości.
Ponadto powodowie korzystają z usług notariuszy, którzy odnotowują fakt, że informacje znajdują się na stronie internetowej w ramach przygotowań do procesu, tak aby posiadacz nie miał czasu na usunięcie informacji.
W procesie arbitrażowym okoliczności potwierdzone w trakcie wykonywania przez notariusza jego organu nie wymagają dodatkowego potwierdzenia. W CCP nie ma podobnego przepisu.
Jak budowany jest dowód?
Ogólna zasada stanowi, że każda ze stron jest zobowiązana udowodnić okoliczności, do których się odnosi. Opisana kategoria spraw przewiduje pewne wyjątki, w szczególności pozwany jest zobowiązany do udowodnienia ważności rozpowszechnianych przez niego informacji.
Jak wskazano powyżej, ocena okoliczności sprawy podana jest w trzech punktach:
- fakt dystrybucji;
- informacje nie są prawdziwe;
- informacje są zniesławiające.
W swojej recenzji Siły Zbrojne RF odnoszą się do potrzeby ekspertyzy. Jego zadaniem jest określenie znaczenia wpływu podziału działań przez pozwanego, zidentyfikowanie plagiatu po stronie powoda oraz stwierdzenie, czy zeznania są zniesławiające.
Jeżeli nie zostanie podana żadna ocena powyższych punktów lub badanie nie zostanie przeprowadzone, ryzyko odwołania decyzji znacznie wzrośnie.
Trudność w dowodzeniu
Po pierwsze, trudno jest udowodnić związek między szkodą a działaniami pozwanego.Działalność gospodarcza jest zasadniczo oparta na ryzyku i trudno jest ograniczyć spadek zapasów lub rozwiązanie umów lub odmowę kupujących zakupu towarów lub korzystania z usług z rozpowszechnianiem zniesławiających informacji.
Trudno jest obliczyć i udowodnić prawdziwą szkodę, ale jeszcze trudniej jest uzasadnić utracony zysk - pieniądze, które firma mogłaby otrzymać, gdyby nie działania pozwanego.
Należy zauważyć, że ochrona reputacji biznesowej osoby prawnej przed obywatelem jest zbudowana na tych samych zasadach i nie ma żadnych szczegółów.
Podsumowując - w sprawie roszczeń
Ochrona reputacji biznesowej osoby prawnej zapewnia szerokie możliwości wpływania na pozwanego. Prawo przewiduje następujące opcje:
- nałożenie przez sąd obowiązku rozpowszechnienia obalenia w taki sam sposób, jak rozpowszechniono pierwotne informacje;
- odmowa informacji za pośrednictwem mediów powinna odbywać się w prasie, która rozpowszechniała informacje;
- dokument wydany przez organizację podlega anulowaniu lub w zamian wydaje się nowy dokument z odrzuceniem;
- zobowiązuje sprawców do usunięcia informacji i (lub) zobowiązuje się do powstrzymania ich dalszego rozpowszechniania, a także zobowiązuje władze do przejęcia materialnych nośników takich informacji i zniszczenia ich bez odszkodowania dla właściciela;
- jeżeli informacje są rozpowszechniane w Internecie, powód ma prawo zażądać usunięcia informacji i dystrybucji obalenia w sposób ułatwiający ich rozpowszechnianie;
- wolno poprosić sąd o ustalenie, że informacje nie odpowiadają rzeczywistości.
Powód musi wybrać jedną lub więcej metod, które są optymalne dla jego okoliczności i najlepiej chronią reputację biznesową osoby prawnej.