Nie każdy nauczyciel wie, jaka liczba osób w każdej klasie nie powinna przekraczać. Oczywiście nie jest to również znane rodzicom. Obłożenie jest określone w SanPin, więc należy ich przestrzegać. Porozmawiajmy o liczbie dzieci w klasach i innych ważnych standardach udanego uczenia się.
Co reguluje obłożenie
Ani jedna wzięta z sufitu nie jest wzięta. Każda reguła ma podstawę prawną. Dlatego wymienimy wszystkie dokumenty wpływające na liczbę dzieci w klasie:
- Ustawa federalna naszego kraju z grudnia 2012 r. „O edukacji w Federacji Rosyjskiej”.
- Decyzja Głównego Lekarza Sanitarnego z grudnia 2010 r. „Wymagania sanitarne i epidemiologiczne dotyczące organizacji szkoleń i warunków instytucji edukacyjnej”.
- Zarządzenie z września 2013 r. „W sprawie zatwierdzania działań edukacyjnych w programach kształcenia ogólnego i procedurach organizacyjnych”.
- Uchwała Głównego Lekarza Sanitarnego z dnia lipca 2015 r. „Wymagania sanitarne i epidemiologiczne dotyczące organizacji szkoleń, warunków, edukacji w instytucjach prowadzących działalność edukacyjną dla studentów niepełnosprawnych”.
Przepisy te określają, która liczba nie powinna przekraczać wskaźnika obłożenia każdej klasy.
Standardowe ramy
Po pierwsze, podajemy normy dla szkół miejskich. Zgodnie ze wszystkimi opublikowanymi powyżej aktami normatywnymi wskaźnik obłożenia każdej klasy nie powinien przekraczać dwudziestu pięciu osób. Wynika to z faktu, że liczba uczniów w całej szkole nie powinna przekraczać liczby instytucji, którą może pomieścić. Dziś budowane są szkoły dla tysiąca uczniów.
We wsiach standardy są różne. Wiejskie szkoły podstawowe nie powinny ingerować w więcej niż osiemdziesiąt osób w instytucji. Jeśli szkoła ma zarówno klasę młodszą, jak i średnią, wskaźnik obłożenia wzrasta do dwustu pięćdziesięciu osób. Kiedy instytucja uczy studentów przez jedenaście lat, łączna liczba studentów nie powinna przekraczać pięciuset.
Mimo tych wymagań w szkołach miejskich w jednej klasie można zobaczyć ponad trzydziestu uczniów. Dlaczego tak się dzieje? Wielu rodziców i nauczycieli zdaje sobie sprawę, że obłożenie każdej klasy nie powinno przekraczać określonej ilości. Nawet jeśli nie znają dokładnych liczb, zakładają, że trzydzieści osób to całkiem sporo. Obraz ten jest obserwowany, ponieważ Konstytucja naszego kraju gwarantuje każdemu prawo do edukacji. Oznacza to, że każde dziecko, które osiągnęło wiek szkolny, musi zostać przywiązane do szkoły i zapisać się w niej. Jeśli dyrektor tego nie zrobi, naruszy on konstytucyjne prawa dziecka. Oczywiście nie można winić Konstytucji, ponieważ nie mówi się, że nie trzeba budować nowych szkół.
Co decyduje o liczbie studentów
Zajęcie klasy zależy od przestrzegania wymagań dotyczących powierzchni dla jednego ucznia, a także wymagań dotyczących rozmieszczenia mebli. Obejmuje to również obowiązkowe normy dotyczące oddalenia od systemu Windows. Ważną rolę w tym zakresie odgrywają również wymagania dotyczące naturalnego i sztucznego oświetlenia. Jeśli wszystkie warunki są spełnione, klasy można podzielić na grupy, które są tworzone, w zależności od tematu. Jak widać, zajęcie klasowe nie jest liczbą pobieraną z głowy, ale wyraźnie zweryfikowaną liczbą dzieci, które obserwują, które szkolenie można uczynić tak efektywnym, jak to możliwe.
Wymagania dotyczące miejsca
Przy obliczaniu powierzchni pokoju do nauki nie biorą pod uwagę liczników, które będą potrzebne do dodatkowych miejsc do przechowywania sprzętu lub pomocy szkoleniowych używanych w klasie.
Maksymalne obłożenie klasy zależy od powierzchni pomieszczenia. Oblicza się go w następujący sposób:
- Na jednego ucznia przypada co najmniej dwa i pół metra kwadratowego. Dotyczy to tych klas, w których zajęcia odbywają się w formie frontalnej.
- Na jednego ucznia przypada trzy i pół metra kwadratowego. Mówimy o obiektach, w których odbywają się lekcje grupowe lub indywidualne.
Okazuje się, że maksymalna liczba osób w klasie zależy tylko od tego, ile osób może pomieścić pokój bez uszczerbku dla procesu uczenia się. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę, że w szkole średniej szkolenie odbywa się w różnych klasach. Jeśli ich powierzchnia pozwoli ci pomieścić więcej dzieci, wówczas liczba uczniów w klasie wzrośnie.
Odpowiedzialność
Wróćmy do pytania, że dyrektor nie może zabrać dziecka do szkoły. Ta decyzja narusza konstytucyjne prawo osoby do bezpłatnej edukacji. W tym względzie zapewniona jest nawet odpowiedzialność, której podstawą będzie niezgodne z prawem ograniczenie prawa do edukacji.
Kara przewidziana jest w kodeksie wykroczeń administracyjnych. Oznacza karę za:
- Nielegalne ograniczenie prawa do nauki lub jej naruszenie. Wyraża się to tym, że konstytucyjne prawa dziecka do otrzymania bezpłatnej i dostępnej edukacji są naruszane lub ograniczone. Obejmuje to również odmowę przyjęcia przez dyrektora dziecka do szkoły lub wydalenie ucznia z instytucji. Niewłaściwe postępowanie podlega karze grzywny. Urzędnicy będą musieli zapłacić od trzydziestu do pięćdziesięciu tysięcy rubli, a osoby prawne - od stu do dwustu tysięcy.
- Nielegalne ograniczenie lub naruszenie praw i wolności związanych z edukacją i ustanowionych przez prawo. Obejmuje to naruszenie ustanowionej procedury wdrażania tych praw i wolności. Za takie czyny urzędnicy są karani grzywną administracyjną w wysokości od dziesięciu do trzydziestu tysięcy rubli. Osoby prawne będą musiały zapłacić grzywnę w wysokości od pięćdziesięciu do stu tysięcy.
Ponadto ten sam kodeks wykroczeń administracyjnych przewiduje kary dla tych, którzy nie przestrzegają norm sanitarnych. Mianowicie:
- W przypadku nieprzestrzegania zasad najpierw zostanie wydane ostrzeżenie, a grzywna za powtarzające się naruszenia. Dla osób fizycznych - od stu do pięciuset rubli. Dla urzędników od pięciuset rubli do tysiąca. Dla tych, którzy wykonują czynności bez osobowości prawnej, grzywna w wysokości do tysiąca i zawieszenie działalności na okres do 90 dni. Osoby prawne będą musiały zapłacić od dziesięciu do dwudziestu tysięcy rubli. W przypadku braku płatności grozi im także zawieszenie działalności na ten sam okres.
Odpowiedzialność za przestrzeganie standardów spoczywa nie tylko na dyrektorze instytucji edukacyjnej, ale także na wszystkich pracownikach. Oznacza to, że cały zespół jest odpowiedzialny nie tylko za pełnię uczniów na zajęciach, ale także za przestrzeganie wszystkich innych norm.
Decyzja dyrektora
Jak widzieliśmy, odpowiedzialność za nieprzestrzeganie praw konstytucyjnych jest znacznie większa niż za naruszenie standardów sanitarnych. Oznacza to, że decyzja o tym, ile osób będzie maksymalnym obłożeniem klas, zależy tylko od kierownika instytucji.
Zgodnie z prawem dyrektor musi przyjąć każde dziecko na studia. Obecnie w naszym kraju sytuacja demograficzna poprawia się, więc każdego roku coraz więcej dzieci chodzi do szkoły. Jeśli w tej sytuacji dyrektor kieruje się normalnym obłożeniem klasy, nie każde dziecko pójdzie do szkoły.
Zajęcia w szkołach wiejskich
Szkoły wiejskie wyróżniają się, ponieważ populacja na wsi jest niewielka. Tak więc na zajęciach brakuje uczniów. Często zdarza się, że dwie lub trzy osoby uczą się w klasie.W takich przypadkach zwyczajowo tworzy się pełne klasy. Zazwyczaj łącz kilka klas szkoły podstawowej. Aby taki system był jak najbardziej wydajny, opracowaliśmy schemat łączenia klas. Tak więc pierwsza klasa jest obsadzona trzecią, druga z trzecią i druga z czwartą.
Aby uczniowie nie przepracowali, wspólne zajęcia są krótsze o pięć lub dziesięć minut. Tylko wychowanie fizyczne odbywa się jak zwykle, czas lekcji nie ulega skróceniu.
Jeśli we wsi jest mało dzieci, kwestia otwarcia szkół podstawowych jest rozwiązana na szczeblu administracji lokalnej. Kompletne klasy zgodnie ze standardami obłożenia powinny wyglądać tak:
- Kompletna klasa pierwszoklasistów i klas trzecich powinna składać się z ośmiu do dziesięciu osób.
- Wspólne lekcje drugoklasistów i pierwszoklasistów są możliwe, jeśli będzie ich co najmniej osiem i nie więcej niż dziesięć osób.
- Dla pierwszej i czwartej klasy liczba jest taka sama.
- Uczniowie klasy drugiej i trzeciej powinni mieć nie więcej niż dwanaście lat, ale nie powinno być mniej niż dziesięcioro dzieci.
- Pełna klasa drugiej i czwartej będzie działać, jeśli będzie co najmniej dziesięcioro dzieci i nie więcej niż piętnaście osób.
- Trzecia i czwarta klasa przyjmują te same liczby.
Normy dla specjalnych dzieci
Jeśli chodzi o zwykłe szkoły, maksymalne obłożenie klasy jest również przewidziane dla dzieci niepełnosprawnych. Wynika to nie tylko ze standardów sanitarnych, ale z codziennych problemów pojawiających się w dużej klasie. Specjalne dzieci muszą uczyć się w miejscu, w którym nikt nie rozprasza. Potrzebują większej uwagi nauczyciela, dodatkowych wyjaśnień i specjalnego podejścia.
Ponieważ nauczyciel powinien wiedzieć o cechach każdego ucznia, zajęcie w klasie niepełnosprawnej wynosi tylko dwadzieścia osób. Z tego powodu przepisy sanitarne rozróżniały dobieranie w klasie na podstawie cech dzieci.
Wyróżnia się następujące grupy:
- Uczniowie z głuchotą. Jeśli w klasie jest jedno niesłyszące dziecko, liczba osób nie może przekraczać dwudziestu. Jeśli jest dwoje niesłyszących dzieci, to nie więcej niż piętnaście.
- Studenci, którzy są głusi lub głusi później. W klasie nie może być więcej niż dwoje dzieci o takich cechach. Jeśli jedno takie dziecko studiuje, całkowita liczba studentów nie powinna przekraczać dwudziestu pięciu lat. Kiedy jest dwoje dzieci, obłożenie klasy zmniejsza się do dwudziestu osób.
- Niewidomi studenci. W klasie nie więcej niż dwóch niewidomych uczniów może studiować. Posiadanie jednego niewidomego dziecka zmniejsza liczbę uczniów do dwudziestu, a dwóch do piętnastu uczniów.
- Faceci niedowidzący. W klasie dozwolone jest nie więcej niż dwoje dzieci niedowidzących. Jeśli jest dwoje dzieci niedowidzących, maksymalna liczba osób w klasie to dwadzieścia osób. Gdy studiuje jedno dziecko słabowidzące, liczba dzieci w klasie nie powinna przekraczać dwudziestu pięciu osób.
- Uczniowie z ciężkimi zaburzeniami mowy. W klasie nie może być więcej niż pięcioro takich dzieci. Wtedy maksymalna liczba osób nie powinna przekraczać dwudziestu pięciu.
- Studenci z problemami mięśniowo-szkieletowymi. Jeśli takie dziecko jest w klasie, liczba dzieci nie powinna przekraczać dwudziestu osób. Jeśli jest dwoje dzieci, w szkole będzie tylko piętnaście osób.
- Uczniowie z upośledzeniem umysłowym. Dozwolone w jednej klasie do nauki czwórki tych dzieci. Zatem uczniowie w całej klasie nie powinni mieć więcej niż dwadzieścia pięć lat.
- Dzieci z zaburzeniami autystycznymi. Istnieje kilka scenariuszy. Klasa może mieć maksymalnie dwoje dzieci o takich cechach. W takim przypadku liczba osób w klasie nie może przekraczać piętnastu; jeśli dziecko jest jednym, wskaźnik obłożenia wzrasta do dwudziestu uczniów. Druga opcja przewiduje nie więcej niż dwanaście dzieci na dwóch specjalnych uczniów.Istnieje trzecia opcja, gdy jeden z kolegów ma dziewięciu kolegów z klasy. W czwartym przykładzie wykonania całkowita liczba dzieci jest zmniejszona do pięciu, ale w tym przypadku nie powinno być więcej niż dwoje dzieci z tymi samymi zaburzeniami.
- Dzieci z upośledzeniem umysłowym. W przypadku takich dzieci nie jest zapewnione szkolenie w klasach ogólnych. Dla nich stworzono szkoły specjalne.
Inne normy
Nie tylko normy pełności zajęć wpływają na jakość edukacji. W dobie technologii dzieci są uzależnione od komputerów i gadżetów. Doprowadziło to do tego, że co drugie dziecko ma teraz problemy ze wzrokiem lub nosi okulary. Teraz sale lekcyjne są wyposażone w ekrany LCD, więc normy sanitarne zaprojektowane dla monitorów z lampami katodowymi nie są już istotne. Ponieważ zasady się zmieniły. Teraz uczeń może znajdować się przed monitorem:
- Nie więcej niż dwadzieścia minut (równiarki i równiarki).
- Nie więcej niż dwadzieścia pięć minut (dla trzeciej i czwartej równiarki).
- Czas nie powinien przekraczać pół godziny (od piątej do szóstej klasy).
- Przez siódmą jedenastą trzydzieści pięć minut.
Jeśli chodzi o tablicę interaktywną, ciągła praca jest dozwolona przez pięć minut dla niższych stopni i dziesięć minut dla średnich i wysokich stopni. Całkowity czas trwania lekcji z tablicą dla pierwszoklasistów i drugoklasistów nie powinien przekraczać dwudziestu pięciu minut. Na trzecią i czwartą klasę - nie więcej niż pół godziny, ale pod warunkiem zmiany rodzajów aktywności.
Wcześniej zasady nie były tak surowe. Pierwsi równiarki mogli pracować nieprzerwanie przez dziesięć minut.
Lekarze wydają alarm, dlatego wymagają od szkół, aby dzieci nie korzystały z kilku elektronicznych pomocy dydaktycznych na jednej lekcji.
Dodano także trzecią lekcję wychowania fizycznego. W dokumentach wyjaśnia to fakt, że dzieci muszą zaspokoić potrzebę poruszania się. Przepisy zabraniają zastępowania innego przedmiotu kulturą fizyczną.
Zajęcia pozalekcyjne są obecnie określone w standardach edukacyjnych. Dlatego szkoły starają się, aby dzieci były jak najbardziej zajęte. Najczęściej nic dobrego z tego nie wynika - dzieci są po prostu przeciążone. Teraz ustawiliśmy maksymalną ilość takiego obciążenia. Nie powinno to przekraczać dziesięciu godzin. Czas ten można rozdzielić zarówno poza klasą, jak i na święta, dni wolne od pracy lub wakacje. Ważne jest, aby pamiętać, że zajęcia pozalekcyjne powinny być dobrowolne, a nie przymusowe.
Wniosek
Podsumowując, zauważamy, że na próżno tak łatwo odnosimy się do problemu obłożenia. Oczywiście wielu pamięta, jak studiowali w bardzo dużych klasach. Nauczyciele wciąż mówią sobie nawzajem, że w czasopismach jest za mało wierszy. Czy to dobrze W końcu wszystkie te normy i reguły zostały wymyślone nie tylko.
Teraz istnieje wiele czynników, które negatywnie wpływają na zdrowie dzieci. Dlatego to, co powinno być zajęte przez klasy, oświetlenie sal lekcyjnych itp., Musi być jasno przedstawione i zawsze przestrzegane. Rodzice nie mogą przebywać z dzieckiem przez dwadzieścia cztery godziny, więc instytucja edukacyjna odgrywa ogromną rolę w wychowywaniu dzieci, nauce i zdrowiu.
Niech mniej uczniów będzie lepszych niż uczenie się nieefektywności. Duża liczba osób w klasie prowadzi do tego, że nauczyciel fizycznie nie jest w stanie dotrzeć do całej widowni. Dlatego połowa uczniów nie wchłania dobrze materiału. Aby temu zapobiec, musisz przestrzegać norm sanitarnych.
Specjalne dzieci potrzebują jeszcze więcej uwagi i czasu na naukę materiału. W dużej klasie jest to bardzo trudne. Często dzieci nie zachowują się cicho podczas lekcji. Z tego powodu dziecko z problemami ze słuchem lub wzrokiem komplikuje proces postrzegania tematu. Ponadto każde dziecko musi się dostosować, ale lepiej zrobić to w klasie z małą liczbą dzieci.Z tego powodu SanPin przewidział osobne zasady dla dzieci ze specjalnymi potrzebami.
Szkoła jest miejscem, w którym człowiek spędza najważniejsze lata swojego życia. To dzieciństwo i młodość są pamiętane do końca życia. To zależy bardziej od szkoły, jakie to będą wspomnienia. Szkoła jest drugim domem, który powinien być jak najbardziej wygodny dla dzieci.