Przesłanie prezydenta skierowane do Zgromadzenia Federalnego w 2005 r. Wymienia między innymi amnestię kapitału. Projekt ustawy był następnie dość aktywnie omawiany w Dumie Państwowej. Należy powiedzieć, że taka praktyka miała już miejsce w kraju trzy razy. Jednak wszystkie te czasy były wyjątkowo nieudane. 
Amnestia kapitału: co to znaczy?
Ta procedura obejmuje dojazdy lub wybaczanie wcześniej popełnionych przestępstwa podatkowe. Na całym świecie jednym z najpoważniejszych czynów jest uchylenie się od obowiązku wnoszenia opłat do budżetu państwa. Amnestia kapitału ma swoją specyfikę. Różni się znacznie od procedury łagodzenia sankcji lub wybaczania przestępstw przeciwko mieniu lub osobie. Podczas opracowywania środków mających na celu zmniejszenie lub zwolnienie z odpowiedzialności należy przede wszystkim wziąć pod uwagę aspekty ekonomiczne. Celem amnestii kapitału jest rozszerzenie sfery podatkowej i przyciągnięcie środków publicznych na rozwój gospodarki narodowej.
Istota instytutu
Co to jest amnestia stolica w Rosji? Aby lepiej zrozumieć istotę tej procedury, zapoznaj się z przesłaniem prezydenta. W nim od samego początku sformułowano dość rygorystyczne warunki. Przede wszystkim amnestia kapitału polegała na lokowaniu środków wyłącznie w bankach krajowych. Ponadto z zalegalizowanych finansów należało zapłacić 13% podatku bez dodatkowych obciążeń.
Pilność problemu
Zdaniem ekspertów, kiedy dyskutowano nad ustawą o amnestii kapitałowej, ludność w Rosji znajdowała się w rękach około 100 miliardów dolarów, a jednocześnie około 300 miliardów dolarów wyjechało za granicę. Duża ilość środków osiedlonych za granicą, ale formalnie należących do Rosjan, powoduje pewne trudności w proces przyciągania zagranicznych inwestycji do krajowej gospodarki. Jak pokazuje światowe doświadczenie, państwa zainteresowane napływem funduszy z zagranicy przede wszystkim dążą do stworzenia preferencyjnych warunków dla późniejszego zwrotu finansów swoich obywateli. W ten sposób rządy poprawiają klimat inwestycyjny w swoich krajach. W przypadku Rosji problem jest bardziej dotkliwy. Wynika to z faktu, że w 2005 r. Zauważalny był spadek aktywności inwestorów w gospodarce, nawet pomimo spadku UST i VAT. Według Rosstat inwestycje w środki trwałe wzrosły o 11,7% do 2004 r. Io 10,7% do 2005 r. 
Negatywne doświadczenia zagraniczne
Okresowo w danym kraju przyjmowana jest ustawa o amnestii kapitałowej. Warto powiedzieć, że zagraniczne kraje mają zarówno pozytywne, jak i negatywne doświadczenia we wdrażaniu. Przykładem jest Belgia. W 2004 r. W tym kraju została zatwierdzona ustawa o amnestii kapitału jednostek. Zasugerowała, że obywatele z oszczędnościami w zagranicznych bankach będą mogli przenieść je do swojego kraju przed końcem roku bez żadnych sankcji. W odpowiedzi Belgowie mieli przekazać od 6 do 9% zwróconych kwot do skarbu państwa.
Ministerstwo finansów państwa spodziewało się, że obywatele zwrócą 10–15 mld euro, z czego około 850 mln zostanie odliczone do budżetu w formie opłat. Ta amnestia indywidualnego kapitału w Belgii zbiega się w czasie z wprowadzeniem dyrektywy europejskiej od początku 2005 r. Zgodnie z nim wszystkie banki UE były zobowiązane do przekazywania informacji na temat wkładów nierezydentów w kontrolę usług finansowych państw, których są obywatelami.Dyrektywa rozszerzyła się w szczególności na Luksemburg, który zawierał podstawowe aktywa Belgów. Z Liechtensteinu i Szwajcarii Komisja Europejska była w stanie osiągnąć wysokie opłaty z wkładów nierezydentów z krajów UE. W związku z tym utrzymywanie finansów na rachunkach banków tych państw było niezwykle nieopłacalne.
Podsumowanie
Amnestia kapitału w Belgii pozwoliła otrzymać nieco ponad 50 milionów euro (około 6% szacunkowej kwoty). Ogólnie około 1 miliarda euro wróciło do gospodarki państwowej. Tak niewielkie wyniki wynikają z następujących przyczyn:
- Wobec porozumienia między bankami a rządem luksemburskim z władzami belgijskimi w sprawie możliwości dalszego przechowywania środków belgijskich na rachunkach zagranicznych.
- Nadzieję na kolejne amnestie, podczas których będzie można ponownie zadeklarować środki niezgłoszone.
- Niewydolność i ograniczone inwestycje w papiery wartościowe przedsiębiorstw belgijskich.
Dobra praktyka we Włoszech
W tym kraju amnestia kapitału miała miejsce w latach 2001-2002. W przeciwieństwie do systemu belgijskiego we Włoszech zwolniono podatki, które nie zostały zapłacone na czas. W tym samym czasie w kraju działały dwa modele zwolnień. Zgodnie z dekretem o legalizacji, zatwierdzonym 25 września 2001 r., Płatnik miał odliczyć 2,5% wartości nieruchomości, dla której sporządzono deklarację. Amnestia kapitału pozwoliła na zakup włoskich papierów wartościowych zamiast określonej płatności. Powinien zostać przeprowadzony w ilości odpowiadającej 12% ukrytej własności. W odpowiedzi urząd skarbowy wydał specjalne zaświadczenia o poufnym składce. Obecne były w nich następujące postanowienia:
- Zwolnienie podmiotu ze złożenia deklaracji, spłaty zaległości podatkowych, kontroli finansów otrzymanych przed legalizacją.
- Bezwzględna poufność wszystkich przepływów środków dla agencji zabezpieczenia społecznego, kontroli i innych zainteresowanych służb.
- Wyłączenie rachunków długów z opłat, kar, grzywien przypisanych w odniesieniu do aktywów zgłoszonych do zgłoszenia.
- Opodatkowanie zalegalizowanych dochodów przez instytucję repatriacyjną w tajemnicy.
Dodatkowe środki
Wraz ze zwolnieniami zaostrzono odpowiedzialność za naruszenia przepisów podatkowych. W szczególności przed amnestią kara za ukrywanie dochodów wynosiła 250-2000 euro, niezależnie od kwoty, po jej wprowadzeniu odzyskanie zaczęło wynosić 5-25% kwoty nielegalnego zysku. Ponadto od sprawcy skonfiskowano proporcjonalną ilość nieruchomości.
Wyniki
W rezultacie amnestia we Włoszech umożliwiła w ciągu pierwszych dwóch miesięcy powrót do legalnych aktywów o wartości 61 mld euro. Opłaty wzrosły o 24 miliardy, a jednorazowy podatek od zadeklarowanych dochodów dodatkowo przyniósł skarbiecowi 1,4 miliarda Środki te pozwoliły rządowi Berlusconiego na zniesienie ciężaru podatku dochodowego od dochodów poniżej 25 tysięcy euro rocznie, a także na zmniejszenie liczby obowiązkowych składek dla przedsiębiorców .
Historia krajowa
W październiku 1993 r. Wydano dekret, zgodnie z którym po raz pierwszy w kraju wprowadzono amnestię kapitału. Sześć miesięcy nie minęło, ponieważ stało się jasne, że ten pomysł zawiódł. Zgodnie z dekretem podmioty, które ukryły dochód, zostały poproszone o opłacenie wszystkich podatków. W przypadku braku płatności do końca listopada tego samego roku służba kontrolna miała rozpocząć pobieranie kar w potrójnych kwotach. Oczywiście nie przewidziano przedłużenia amnestii kapitałowej. Główną przyczyną niepowodzenia tego programu była chęć władz do natychmiastowego otrzymania wszystkich bez odpowiednich środków odwetowych.
Następującą amnestię zaproponowano w 1995 r. Pomysł został zgłoszony przez Ministerstwo Edukacji i Nauki.Zgodnie z nim fundusze zainwestowane w rozwój i późniejsze wdrażanie innowacyjnych technologii powinny być zwolnione z deklaracji przez kilka lat. Dokument został przesłany do Ministerstwa Gospodarki, ale nie został wdrożony w praktyce.
Trzecia próba
Jesienią 1997 r. Prezydent Jelcyn po raz kolejny zaproponował amnestię kapitału. Założono, że obywatele legalizujący dochód powinni byli zapłacić 10% z nich. Rachunek przewidywał zwolnienie z odpowiedzialności za transakcje finansowe z funduszami lub inną nieruchomością nabytą w sposób świadomie niezgodny z prawem. Ponadto podmioty nie zostały ukarane za nieprzedłożenie deklaracji zysków lub zamieszczenie celowo zniekształconych informacji w oświadczeniach. Ale ten pomysł nie został zrealizowany. 
Czynniki sukcesu
Analizując doświadczenia zagraniczne, eksperci określają kilka warunków, w których amnestia może stać się skuteczna. Przede wszystkim należy jasno zdefiniować jego cele. Zgodnie z ustalonymi zadaniami opracowywany jest mechanizm systemowy. Jeżeli celem jest zmniejszenie deficytu budżetowego z powodu dodatkowych dochodów z podatków i opłat oraz późniejszych długoterminowych inwestycji w gospodarkę, konieczne jest zaoferowanie podmiotom opłacalnego modelu legalizacji dochodów, przy jednoczesnym ogłoszeniu ostrzejszych sankcji za dalsze naruszenia.
Jeżeli głównym celem jest przyciągnięcie inwestycji przy jednoczesnym wzroście podstawy opodatkowania, wówczas należy zapewnić obywatelom tani i skuteczny mechanizm usuwania aktywów z cienia. Jednocześnie należy położyć nacisk na przekazywanie mienia i funduszy do legalnego obrotu w państwie. W obu przypadkach obowiązkowe będą jednak wyraźne gwarancje poufności i zwolnienie z odpowiedzialności. Ważnym elementem jest firma medialna w mediach. 
Kluczowe warunki
Na podstawie przesłania prezydenta można stwierdzić, że głównym celem amnestii w 2006 roku było przyciągnięcie długoterminowego kapitału inwestycyjnego w gospodarce kraju. W tym czasie nie było oznak deficytu budżetowego, ponieważ światowe ceny ropy naftowej były na dość wysokim poziomie. W związku z tym eksperci określają następujące warunki, w których efekt amnestii finansowej może stać się namacalny:
- Płatność za legalizację majątku powinna zostać maksymalnie zmniejszona. W takim przypadku można uwzględnić modele z Kazachstanu (0%), Włoch (2,5%) lub Belgii (6%).
- Akt regulacyjny regulujący procedurę powinien nie tylko wskazywać na potrzebę zdeponowania środków w bankach krajowych, ale także szczegółowo je wymieniać. Lista może obejmować tylko te instytucje finansowe, w których uczestniczą regionalne lub federalne struktury wykonawcze. Na przykład jest to Bank of Moscow, Vneshtorgbank, Sberbank.
- Prawo powinno przewidywać państwowe gwarancje bezpieczeństwa finansów zwróconych do ich ojczyzny. Mogą być zaopatrzone w obligacje na te same kwoty lub w inny sposób.
- Prawo powinno zapewniać mechanizm, za pomocą którego podmioty będą zwolnione z obowiązku składania oświadczeń z celowo zniekształconymi informacjami, przeprowadzania transakcji dotyczących nieruchomości lub pieniędzy uzyskanych nielegalnie (poprzez nieopłacanie obowiązkowych składek) oraz innych naruszeń.
- Aby zapewnić zaufanie płatników do uczciwości struktur państwowych, można skorzystać z doświadczenia Kazachstanu z gwałtowną likwidacją wszystkich raportów z poprzednich okresów.
- W prawie regulującym uproszczoną procedurę deklarowania zysków obywateli konieczne jest zawarcie listy konkretnych środków mających na celu zaostrzenie odpowiedzialności podmiotów za przestępstwa podatkowe. Ich wprowadzenie jest wskazane natychmiast po okresie legalizacji preferencyjnych dochodów.
Wniosek
Niezbędnym elementem wszystkich udanych amnestii był potężny akompaniament medialny. Firmy PR powinny wywoływać patriotyczne uczucia w populacji. Na przykład w Polsce amnestii finansowej towarzyszyło hasło „Ratuj Polskę!” We Włoszech zestaw środków na rzecz preferencyjnej legalizacji zysków nazwano „tarczą podatkową”. Jak pokazuje praktyka światowa, amnestia kapitału krajowego odnosi większe sukcesy. Jest bardziej skuteczny niż wszelkie próby repatriacji funduszy ludności zgromadzonych na rachunkach banków zagranicznych. Niemniej jednak w każdym przypadku powodzenie preferencyjnej legalizacji kapitału będzie w dużej mierze zależeć od działań podjętych w ramach rozwoju gospodarki narodowej. Państwo powinno odgrywać w tym szczególną rolę. Rząd jest zobowiązany do zapewnienia jasnych ram regulacyjnych i gwarancji podmiotom zwracającym swoje aktywa.
