Zysk ekonomiczny produkcji leży w interesie nie tylko inwestorów i dyrektorów, ale także zwykłych pracowników. W końcu ich płace zależą od niej. Ale aby obliczyć zysk ze sprzedaży towarów, ile trzeba zainwestować, jak zmienia się wartość aktywów, nie jest całkiem proste. Popyt, cena i liczba sprzedaży stale zmieniają się na przodzie rynku gospodarczego, dlatego ważne jest monitorowanie wskaźników rentowności produkcji i ich analiza.
Co oznacza słowo „rentowność” w gospodarce?
Wydajność produkcji można zobaczyć, obliczając zysk, jaki firma uzyskała ze sprzedaży swoich produktów. Kapitał pozostały po pokryciu kosztów wytworzenia towarów nazywany jest rentownością. Innymi słowy, jest to efektywne wykorzystanie funduszy organizacji, w wyniku których osiąga zysk.
Rentowność w gospodarce jest absolutna i wskaźniki względne które mogą być wyrażone w rublach lub procentach. Różne rodzaje rentowności w przedsiębiorstwie są obliczane przy użyciu określonych wzorów.
Wskaźnik rentowności ekonomicznej
Ta koncepcja jest określana w nauce jako rentowność, rentowność i użyteczność, charakteryzuje wydajność ekonomiczną i jest względna. Kompleksowo odzwierciedla owocne wykorzystanie zasobów przedsiębiorstwa.
Rezerwy uznaje się za przedmioty materialne, robocizny, pieniężne i inne. Współczynnik, który pokazuje, jaka jest rentowność ekonomiczna przedsiębiorstwa, jest obliczany na podstawie stosunku zysku do aktywów. Ten wskaźnik jest ważny w raporcie statystycznym z funkcjonowania obiektu.
Przeprowadzając analizę porównawczą i finansową przedsiębiorstwa, wskaźnik rentowności ekonomicznej jest obliczany bezbłędnie. W przypadku gospodarki rynkowej istnieje system wskaźników (wskaźników) rentowności (rentowności), które można obliczać zarówno jako całość, jak i według poszczególnych rodzajów. Poziom i dynamika wskaźnika są głównymi obiektami zainteresowania kierowników organizacji, ponieważ rentowność odzwierciedla osiągniętą równowagę wewnętrznych i zewnętrznych interesów gospodarczych. Wyróżnia się następujące grupy wskaźników rentowności: zwrot z inwestycji, aktywa produkcyjne i sprzedaż.
Zwrot z aktywów
Ważne jest, aby każdy menedżer firmy lub jej inwestor wiedział, jaki zysk ma. Wszystkie rodzaje dochodów z działalności przedsiębiorstwa obliczane są w różny sposób.
Dla każdego rodzaju rentowności istnieje sposób ustalenia niezbędnych wartości. Wzór na obliczanie zwrotu z aktywów jest następujący:
R (aktywa) = P (netto, dla określonego okresu) / kwota aktywów (ogółem, dla tego samego okresu).
Obliczenia pokazują, w jaki sposób ekonomiczny zwrot z aktywów może generować zysk dla przedsiębiorstwa. Jest to rodzaj wskaźnika oczyszczonego z pożyczonych środków, który pokazuje, jaka jest rentowność i skuteczność organizacji.
Zysk aktywów produkcyjnych
Rentowność ekonomiczną przedsiębiorstwa w stosunku do grupy aktywów produkcyjnych (PF) oblicza się według następującego wzoru:
R (PF) = Zyski zatrzymane / Średnia wartość (cena środków trwałych + wartości niematerialne + aktywa obrotowe (towary i materiały).
Rentowność PF jest wyższa, tym wyższa rentowność.
Wskaźnik PF pokazuje wartości, które obecnie stanowią rentowność ekonomiczną. Jego formuła jest następująca:
R (PF) = P / PF (średni roczny koszt).
Jeśli podzielimy zysk ze sprzedaży za rok przez średni koszt środków trwałych (środki trwałe) i MPF (materialne aktywa produkcyjne), wówczas otrzymamy wskaźnik zysku aktywów produkcyjnych. W takim przypadku opłacalność ekonomiczna PF wskazuje na skuteczność ich wykorzystania. Specyficznym znaczeniem wartości liczbowych jest kwota zysku przypadająca na każdą jednostkę pieniężną wartości tej części aktywów. Im większa jest ta wartość, tym efektywniej wykorzystywane są zasoby firmy. Aktywa produkcyjne są podzielone na środki trwałe i obrotowe. W odniesieniu do każdej grupy możliwe jest obliczenie rentowności ekonomicznej przy użyciu identycznej techniki. Aby obliczenia były dokładne, weź średnie wskaźniki dla tego okresu.
Rentowność aktywów produkcyjnych należy nie tylko określić, ale także przeanalizować. Metody analizy są podobne do innych wskaźników rentowności. Wystarczy przeanalizować dynamikę wskaźnika dla kilku okresów - nazywa się to horyzontalnym. Następnie powinieneś porównać wartości ze średnią branżową lub z poziomami podobnych przedsiębiorstw. Możesz skorzystać z analizy czynnikowej, która pozwala określić przyczyny zmian. Jeśli podzielone marża brutto kosztem produkcji otrzymujemy produkcję R. Koszt R jest również nazywany opłacalnością produkcji. Wynika to z faktu, że opłacalność ekonomiczna organizacji po koszcie wskazuje na efektywność całego przedsiębiorstwa.
Rentowność sprzedaży
Rentowność ekonomiczna sprzedaży wskazuje udział zysku w każdej wypracowanej jednostce walutowej. Obliczanie rentowności sprzedaży jest następujące:
R (sprzedaż) = zysk (netto) / przychód
Rentowność sprzedaży jest wskaźnikiem polityki cenowej firmy, wskaźnikiem zdolności do kontrolowania kosztów, wysokości zysku ze sprzedaży towarów w każdej walucie dochodu bez odsetek i kosztów podatkowych.
Zwrot ze sprzedaży charakteryzuje wiele czynników. Do powyższego odnosi się na przykład wskaźnik udziału zysku w strukturze przychodów ze sprzedaży. Nazywa się to stopą rentowności.
Jeśli rentowność sprzedaży spada, wówczas spada konkurencyjność produktów na rynku, co z kolei wskazuje na spadek popytu. W takim przypadku wymagane są szczególne środki, aby zapobiec niedochodowej działalności przedsiębiorstwa. Aby osiągnąć większą rentowność sprzedaży, zwiększają ceny sprzedawanych produktów, a także obniżają jego koszty. Możesz zwiększyć zyski ze sprzedawanych towarów, zwiększając odsetek bardziej rentownych rodzajów produktów.
Aby zwiększyć zysk ze sprzedaży organizacji, należy kontrolować wszelkie zmiany na rynku, monitorować dynamikę polityki cenowej dla podobnych produktów, poziom kosztów potrzeb produkcyjnych i sprzedaży produktów oraz pracować nad asortymentem.
Zwrot z aktywów obrotowych
Do negocjacji są aktywa obrotowe, które mogą się zmieniać w każdej chwili. Jeśli weźmiesz pod uwagę cechy rachunkowości, często trudno jest oddzielić aktywa obrotowe (OA) dla głównej i nie podstawowej działalności. Istnieje opinia, że bardziej celowe jest obliczenie rentowności wspólnych aktywów mobilnych. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę całkowity zysk (stratę) przed opodatkowaniem. Następnie:
R (OA) często. = (Zysk (sprzedaż + inne) / całkowite OA) * 100%.
Jeśli pomalujesz tę formułę w formie rozszerzonej, która uwzględnia koszty kosztów produkcji, koszty handlu i zarządzania, otrzymamy:
R (OA) często. = ((Przychody ze sprzedaży - (Koszty produkcji + koszty handlowe + koszty zarządzania) + Przychody (inne) - Koszty (inne)) / całkowite OA) * 100%.
Jeśli weźmiemy pod uwagę podział kosztów, wówczas formuła rentowności OA będzie wyglądać następująco:
R (OA) często. = ((Przychody ze sprzedaży - (Koszty stałe + Koszty zmienne) + Przychody (inne niż podstawowe) - Koszty (inne) / całkowite OA) * 100%.
Zwrot z inwestycji
Zwrot z inwestycji pokazuje efektywność wykorzystania środków zainwestowanych w rozwój tego przedsiębiorstwa. Ma również własną formułę i jest obliczana w następujący sposób:
R (in) = ((zwrot z inwestycji - cena inwestycji) / wartość inwestycji) * 100%.
Obliczany jest kolejny wskaźnik rentowności:
R (w) = ((P + (C (sprzedaż) + C (przejęcia))) / Cena nabycia) * 100%, gdzie
P - zysk;
C to cena.
Zwrot z kapitału własnego
Zwrot z kapitału (zwany dalej SK) wskazuje dochód z zainwestowanych środków finansowych przez właścicieli przedsiębiorstwa. Zwrot z kapitału własnego oblicza się według wzoru:
R (SK) = P (w zastosowaniu organizacji) * 100% / rozmiar SK
Wynikiem porównania użyteczności aktywów i kapitału własnego będą wnioski dotyczące stopnia wykorzystania pożyczonych środków, które są dźwignią finansową dla spółki. Taka analiza jest konieczna, aby zwiększyć rentowność.
Kapitał własny R będzie wyższy, jeżeli wzrośnie waga (właściwa) kredytu w łącznej kwocie źródeł powstawania aktywów. Różnica między rentownością Wielkiej Brytanii a rentownością całkowitej kwoty kapitału nazywa się efektem dźwigni finansowej.
Ramię dźwignia finansowa pokazuje udział procentowy pożyczonych środków w łącznej kwocie źródeł finansowych tworzenia majątku przedsiębiorstwa.
Optymalny wskaźnik źródeł powstawania aktywów przedsiębiorstwa będzie brany pod uwagę, gdy zapewni maksymalny wzrost zwrotu z kapitału w połączeniu z dopuszczalną kwotą ryzyka finansowego.
Zysk z produktów lub działań produkcyjnych
Opłacalność produktów dla przedsiębiorstwa jest ważna do obliczenia, ponieważ umożliwia określenie różnicy między kosztem jego produkcji a przychodami z tego tytułu. Wskaźnik ten można obliczyć według wzoru:
Zysk, który pozostał do dyspozycji przedsiębiorstwa, pomnożony przez 100% i podzielony przez całkowity koszt sprzedaży.
Ponadto przed podzieleniem przez koszt można wykorzystać wartość zysku ze sprzedaży produktów. Ta formuła dobrze pokazuje, jaki dochód firma otrzymała z każdego rubla zainwestowanego w produkcję i sprzedaż towarów. Rentowność produktu można obliczyć w całej organizacji, a także w jej elementach konstrukcyjnych.
Zwrot z inwestycji wspólnych
Wskaźnik ten jest ogólnym wskaźnikiem funduszy całego przedsiębiorstwa. Wyraża efektywność ich użycia. Na podstawie tej wartości można wyciągać wnioski na temat całej pracy organizacji, analizować opłacalność ekonomiczną, a następnie podejmować działania w celu zwiększenia rentowności lub kontynuować tę samą pracę.
Podobnie jak wszyscy inni, zwrot z całkowitych inwestycji kapitałowych jest obliczany zgodnie z jego formułą:
Wydatki poniesione w związku z pożyczkami + zysk, który spółka ma obecnie * na poziomie 100% / wartość kapitału wspólnego (zwanego również walutą bilansową).
Formuła opłacalności ekonomicznej
Rentowność ekonomiczna, której formuła jest uniwersalna, jest obliczana po prostu:
R = (P (netto lub ze sprzedaży) / Wskaźnik, dla obliczonego R) * 100%.
Wskaźnik w mianowniku zawsze ma wyrażenie wartości. Na przykład w przypadku sprzedaży jest to przychód, który z kolei oblicza się w następujący sposób:
Cena * sprzedaż = przychód.
